2de voorschot op autobiografie
POGING 2
Andre Malraux zei eens dat welke geinteresseerd hem in om het even welke persoon de „menselijke voorwaarde.“ was Malraux was interessant niet zo veel in de persoonlijkheid van mensen maar eerder, in hun „bijzondere verhouding met de wereld.“ Hij ging zeggen dat hij in de „vorm en de essentie“ van iedereen met eisen aan grootheid geinteresseerd was. Als een persoon heilig was, wat het karakter van dat saintliness was. Het was niet alleen dingen, gebeurtenissen in het leven van een persoon, dat aan de expositie en de analyse van het karakter, van de persoon van belang was--bij het bepalen van het algemene resultaat van de autobiografische oefening. Misschien vond de reden Malraux de bredere wereld, de maatschappij, essentieel in om het even welke afbakening van autobiografie was dat hij zich eigenlijk uninteresting vond. Misschien, schrijft de redacteur van dit boek Ralph Cohen, was dit omdat Malraux niet de kunst van zelf-recreatie had geleerd.
Aan H.G. Putten een autobiografie een beschrijving van een man inspanning was om zijn persona te bereiken. Dit was geen gemakkelijke taak omdat persona vaak in het leven zelfs in een dag voor sommige mensen veranderde. Het was zelden een geheel, een bijzondere entiteit, dacht hij. Zo was de autobiografische reis onvolmaakte of minstens er bestonden diverse spanningen tussen binnen en buiten, subjectief en objectief, de interculturele perspectieven, die de voltooiing van dit persona, zelfs op lange termijn in de avond van het leven van een persoon maakten, moeilijk, complex en soms onmogelijk om door het geschreven woord te doen. De ontdekkingsreiziger Scott, bijvoorbeeld, gaf zijn dagboek op omdat hij vond het hem in een solitaire egoïst maakte. Anais Nin werd geadviseerd om haar agenda op te geven omdat het haar om zich met haar eigen volledigheid ertoe bewoog terug te trekken en worden geheel in beslag genomen. De TE Lawrence schreef dat levend in twee culturen, het Engels en Arabier, in zijn eenzaamheid en een bepaalde waanzin, zeker geen betekenis van volledigheid resulteerden.
De „opgeschort en het wandelen tonaliteit van het verleden,“ schreven Nabokov, worden verzameld door geheugen in zijn vouwen en het geheugen maakt ingeboren en dicht gespecificeerde harmonie van hen. Deze harmonie is de opperste voltooiing van het geheugen. Het schrijven van een autobiografie zou als snelle uitvinding van het heelal kunnen worden beschreven; al ruimte en de tijd, of minstens selectieve gedeelten van ruimte en tijd, nemen aan de emotie van de autobiograaf deel. Een uiterste degradatie, een spot en een verschrikking zijn ervaren, volgens Nabokov, als deel van de oneindigheid van sensatie en dachten die de ervaring van de schrijver is--binnen het eindige bestaan dat hisw of haar leven is.
Deze oneindigheid van sensatie en gedachte wordt behandeld door autobiografen op verschillende manieren. Een betekenis van plaats informeert het geheugen van schrijvers zoals Gide, Ruskin en Yeats. Deze betekenis van plaats heeft gewoonlijk een menselijke aspect of een verbinding maar aan schrijvers zoals Sartre, maken de feiten van plaats, van zijn leven, tot een onwaarneembare en het verschuiven grens. Een betekenis van opdracht, een betekenis van dat de meeste vertrouwde trio familie-werk-vrienden, een betekenis van obsessie: er zijn diverse drijfkrachten en activiteiten die dat oneindigheid van sensatie en gedacht en schuin het onderaan wat spoor nemen. Het geheugen, een vaak benadrukt aspect van ervaring, verstrekt de enige werkelijkheid van de schrijver geen kwestie wat de ruimten vult. Een panoramische visuele indruk, een intense en geheimzinnige continuïteit van sensatie komen om afgelopen werkelijkheid door middel van het mechanisme van geheugen te vervangen. Misschien wordt een deel van deze geheimzinnige continuïteit die door geheugen wordt verstrekt vervoerd door Dahlberg wanneer hij schrijft dat „precies aangezien mijn leven solitair ophoudt te zijn, het verschillend ophoudt te zijn.“ Voor anderen, niettemin, denk ik deze verscheidenheid als resultaat van sociaal niet solitair wordt bereikt. De menselijke interactie geeft verscheidenheid en specificiteit aan het leven. Voor nog anderen is het een mengeling van twee. Misschien is een deel van deze geheimzinnige continuïteit de vermengde discontinuïteit die autobiografische waarheid vormt en deze discontinuïteit in vele geboortekanalen geboren kan zijn.
Sommige autobiografen zijn geheel in beslag genomen, geobsedeerd, met vorm. Het geheugen legt voor elke autobiograaf spacial vorm op. De gibbon vond vorm zo problematisch dat hij zes „fijn, verschillend geconcentreerde, en overlappende fragmenten“ of ontwerpen of uitgaven van zijn autobiografie gevormd verliet. Niets werd gebeëindigd. Henry Adams, wie aanbad Gibbon, schreef dat „van wieg aan graf dit probleem om te lopen door chaos, richting door ruimte, discipline door vrijheid, eenheid door multipliciteit opdracht geeft tot, is geweest? de taak van onderwijs.“ Het is ook de elegante taak van autobiografie om rijke coherences te bereiken, als zich het capricieuze vormen en het concentreren en het uitwerken van de wetten van geschiedenis, als in feite besta.
De selectiviteit, natuurlijk, verandert als de nadrukbewegingen van het geheugen van kinderjaren in adolescentie. „Zelf,“ schreef Goethe, „is een onregelmatig bewegende uitbreiding“ een „steeds breder wordende boog.“ Goethe had een levenslange tendens om zijn verbeelding te gebruiken om zijn mening onbeweeglijk te zetten. Hij gebruikte poëzie om dat te bevestigen die in zich verward of onstabiel was, om de afgelopen wereld weer in bezit te nemen, om stasis door vorm te bereiken. Het schrijven van autobiografie impliceert het ononderbroken opnieuw concentreren van verwachting en bedoeling aangezien elke autobiograaf „zijn eigen schommelend mengsel van bekentenis, verontschuldiging en gedenkschrift.“ ontdekt
Op één of andere manier is een autobiografie een retrospectieve persoonlijke rekening van gebeurtenissen die uniek en cataclysmisch zijn, significant en niet-zo-significant, ervaart in één enkel leven in de stroom van geschiedenis. Soms is deze autobiografie vertaald in de vorm van een gedenkschrift: De Hulde van Orwell aan de Legers van Catalonië en van Mailer in de Nacht is voorbeelden van „persoonlijke rekeningen van gebeurtenissen die unieke en significante delen van hun leven.“ zijn Elk van deze boeken centreert zijn belangrijkste aandacht op het leven van de auteur aangezien het werd geleefd. Niet is alle leven van de auteur gevergd maar dan, elk van is het leven noodzakelijk betrokken bij geen autobiografie.
Een duidelijk deel van het leven dat wordt geleefd is de waarnemingen, de veranderingen en de variërende intensiteit die omhoog dat leven maken. Op één of andere manier is de taak als het zoeken naar een vermiste, een begraven schat, een corpusdelecti. Het leven van het onderwerp ligt in het wachten worden ontdekt. Onvermijdelijk zijn er vragen die niet kunnen worden beantwoord, aspecten van het leven die vermoedelijk zijn, gedeelten van het leven aan die niet kunnen worden herinnerd, geen kwestie hoeveel wij ontdekken en ons herinneren. Er zijn ook feiten die boven twijfel zijn, hoewel hun betekenis vaak veelvoudig is. De autobiografen worden gevangen tussen twee polen: de rente van de lezer en de feiten van hun leven, een bepaalde onvermijdelijke duw die de autobiografie en de enorme serie van onopvallende en contingente feiten neemt die het leven in duizend richtingen verzenden. Zoals de autobiograaf schrijft, puilen de redenen voor dingen soms, uit als eerder niet waargenomen vingerposten. De oorzaken, waar zij nooit voordien werden gezien, zwemmen als een zwerm van mogelijkheden, zoals schaduwen die uiteindelijk zouden kunnen ophouden te tellen of die significant zouden kunnen worden, vaak nevelig, een deel van een eindeloze oefening, tot het oude tennisspel leiden: „Wat als?“ zou gebeurd zijn Het is onvermijdelijk.
Hoewel ik dit uit voordien heb gericht, moet de sociale aard van onze het zijn, de sociologische aard van onze werkelijkheid, meer spanning worden gegeven dan het normaal door autobiografen is. Veel van wat wij zijn, aangezien de socioloog Emile Durkheim het zette, komt aan ons uit buiten en is voorbij onze controle. Wij worden bepaald door wat binnen is evenals wat zonder, door grote hartstochten evenals grote onpersoonlijke krachten is. „Wij allen worden veroorzaakt,“ schreef Dr. Johnson, „door de zelfde motieven, allen bedrogen door de zelfde denkfouten, allen geanimeerd door hoop, die door gevaar wordt belemmerd, dat door wens wordt verward, die door genoegen.“ wordt verleid Natuurlijk, binnen dit algemene sameness en patroon, is de graad, de omvang, de veranderlijkheid enorm. De autobiografen onderschatten vaak de verklarende macht van diverse factoren in hun leven: geld, geslacht, ambitie, geschiedenis, enz. Het zou moeilijk zijn om deze factoren te overschatten. Zelfs wanneer alleen, bijvoorbeeld, de individuen in een sociale groep worden ingesloten en „in hun gedrag door de aard van hun het sociale zijn.“ bepaald De aard van het individu wordt intiem verbonden aan groepstoetreding. Voor mensen zoals Cezanne wordt de sociale wereld gezien als spiegel wijzend op de glorie die hij in zich heeft gezien.
Coleridge merkte op dat de mensen vaak na een unlivable identiteit, streven spannen voor wat niet kan worden bereikt. Vele aspecten van het leven kunnen slechts vicariously door één of ander vorm of middel van art. worden bereikt of worden gekend. Nochtans veel streeft de persoon voor vooruitgang, coherentie, verenigde zelf en een sluiting, wanorde, zien de discontinuïteit en de patronen van vervorming het individu langs de weg onder ogen. Dwaas detail, plotselinge levendige glimpen zelfs epiphanies er bestaat langs de zelfde weg. En wij moeten letten op wij overdreen niet epiphanies, aangezien Bertrand Russell in zijn autobiografie deed. Op één of andere manier is het niet wat aan ons gebeurt maar wat wij maken van wat gebeurt die essentieel is. Nochtans zijn de belangrijke kinderjaren, moeten de autobiografen letten op zij uitsluiten hun volwassen ervaring niet. Het is moeilijk om de diverse aspecten van zijn leven in evenwicht te brengen; in veel gevallen is het saldo niet belangrijk.
Het is niet gemakkelijk om gewoonten en patronen van gedrag te veranderen, wat wat zijn aard zouden kunnen roepen. Het is ook niet gemakkelijk aan opstelling één of ander patroon van gedrag dat men om in de studie en de ontwikkeling van een gekozen lijn van het werk of belang toestaat voort te duren en zo die vervulling te bereiken die uit liefde en het werk komt, twee van de essentiële aspecten van het leven. Veel aandacht kan aan dit thema in een autobiografie worden geschonken aangezien deze eigenschap van het leven vaak zo veel van de aandacht van het individu bezet. Ik vertrouw op in mijn derde uitgave ik op dit thema kan eveneens uitwerken. Sommigen kunnen het doen en niet worden afgeleid, Cezanne voor. Hij kon zich van de groep terugtrekken maar bleef nog afhankelijk van het.
Het is moeilijk om te weten welke mensen werkelijk aan ons denken; het is ook moeilijk om te weten wat wij aan ons denken omdat dit met de tijd van de dag, de maand en de jaren verandert. William James zegt er een „bepaalde gemiddelde toon van zelf-voelt“ is die wij met ons dragen. Aangezien wij ons binnenleven vaak in kaart brengen besteden wij weinig aandacht aan de bredere maatschappij. Jane Austen is een goed voorbeeld. In al haar romans die zij nauwelijks ooit heeft verwezen naar wat tegelijkertijd gebeurde in Europese geschiedenis. In haar geval schijnt het niet van belang te zijn.
De autobiograaf kan in agenda's en brieven onderdompelen om de rekening een sterke betekenis van individuele controle te geven. De „privé documenten zijn welriekend met het gevoel wij bijna allen van het maken van keuzen hebben en het uitoefenen van onze vrij zal op manieren die ons leven gestalte geven,“ schrijft David Ellis. En zo, gaat hij, de „indruk verder deze moeten door een overweging van alle determing factoren van achtergrond worden in evenwicht gebracht leiden tot? .which stellen voor dat het onderwerp, en nooit is geweest, vrij helemaal niet.“
Tot slot dient de autobiografie als stimulans, niet een inhibitor, aan biografie. En zo, vertrouw op ik, kan dat alles ik hier over mijn leven heb samengebracht aan een toekomstige biograaf nuttig zijn aangezien hij probeert om het verband tussen een nieuwe wereldgodsdienst en een individu te ontdekken dat door omstandigheid en door één of ander element van persoonlijke keus in zijn wereld-omhelzende vouwen wordt gevangen.
31 Augustus 2002
Ongeveer de Auteur:
De Prijs van Ron
EEN VOGELPERSPECTIEF VAN 60 JAAR
A: INGENOMEN DE STANDPUNTEN VAN DE WERKGELEGENHEID
2005-2000-Writer/Poet: George Town Tasmanige - de Presentator van het Programma, de Radio van het Park van de Stad, Launceston
2004-1999-privé-leraar en/of Voorzitter: George Town School voor Seniors Inc
1999-1988 - Spreker in Algemene Studies (1996-1988); Spreker in de Menselijke Diensten, het Australische Ministerie van het Westen van Opleiding
1987-1986 - Waarnemende Spreker in de Studies van het Beheer en Coördinator van de Eenheid van het Verdere Onderwijs bij Universiteit Hedland in Zuiden Hedland, WA.
1985-1982 - Volwassen Opvoeder, Open Universiteit van Tafe, Katherine, NT
1981 - de Planner van het Onderhoud, Renison Klok, Zeehan, Tasmanige
1980 - Redacteur, de Externe Eenheid van Studies, de Tasmaanse CAE & Vereniging van het Centrum van het Middel, Launceston
1979 - Spreker in Organisatorisch Gedrag, Tasmaanse CAE & RadioJournalist ABC, Launceston
1978-1976 - Spreker in Sociale wetenschappen & Menswetenschappen, Ballarat CAE, Ballarat
1975 - Spreker in GedragsStudies, Whitehorse Technische Universiteit, de Heuvel van de Doos, Victoria
1974 - Hogere Privé-leraar in de Studies van het Onderwijs, Tasmaanse CAE, Launceston
1973-1972 - de Leraar van de Middelbare school, Zuiden Australiër
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Credit Secrets Bible» Cash Making Power Sites
» Home Cash Course
» Automated Cash Formula
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
