Vijf gedichten van huis [en een mening over de planeet versus de dichter]
Vijf Gedichten van Huis
1) Het herinneren zich: Dorothy Parker
[Specifiek aan de jaren '20 Dichteres]
Laat het worden gezegd,
Dorothy Parker ligt volkomen,
verast aan as en poëzie; aldus,
zij stierf op de rijpe oude dag
van drieënzeventig.
De uiterst kleine vrouw met een grote mond,
wie in de regen gevangen werd
en kon niet weggaan:
bleef het spel spelen,
al zelfde,
als dalingen van regen
op een ruit.
#713 6/2005
2) Het veranderen van me
Als ik niet zo openhartig zou zijn
Ik zou zulk een niet stink creëren.
Als ik niet zo koppig zou zijn,
Ik zou goed in de zomer slapen.
Als ik niet bij slecht zou vervloeken
Ik zou gelukkiger en blij zijn.
Maar ik zal de manier blijven ik ben
Omdat ik geen vloek geef!
#712 7/5/05
3) Inertie
Toen ik jong was
Sterk en gewaagd
Het recht was verkeerd,
En?
Verkeerd was juist;
Mijn geopend hart,
Mijn mening het stijgen
Ik marcheerde weg?
En gezochte glorie
Maar ik ben oud
En de wereld is zo
Gewonnen slagen, verloren
Het is tijd op te houden;
Aldus?
Ik liet nu gaan.
#711 6/2005
4) Het kielzog van E.T.S
Zodra u was gestorven
Zij verasten u,
Ik kon niet hun gezichten bekijken
Van stormloop en vriendelijkheid;
Noch ga mijn over indienen theirs
Of buig mijn knieën,
Of hebben hen, letten op me,
Treurige eyed.
Ik hoop u niet wachtte
Voor me bij het kielzog,
Ik deed mijn goodbyes bij
CafÃÆ'à † ’Âà ‚©?
? en weggegaan om mijn ziel te herstellen
Alleen
Zo gestagneerd en verlamd
Ik werd,
U zou gelachen hebben
Had u gezien zulke
Een ding! …
#710 6/2005
5) De Dromen van de aard
De dromen van de aard
En wanneer zij wekt
Om de mens te vinden
De regeling stinkt
Zij drukt uit
Metaphysically-
Dan neurotically
Enkel als wij! …
#708 6/2005
Het dilemma van de Dichter: Wat poëzie kondigt het eind van menselijke en goddelijke aard van dingen (wat dan wordt verlaten, weet ik niet het) af; en de etiketten het „bemant dilemma.“ Waar in wezen, het werkelijk het „dilemma van de Dichter is,“ ik zou denken. Zie of kunnen wij het dilemma omhoog naaien. Het wordt goed begrepen, het planeetleven, heeft het zijn eigen afmetingen, goddelijk en kosmisch, als mens van de damhinde. De poëtische rechtvaardiging voor het bederf van aard is de aard van mens-zodat is het gezegd, maar de mens maakt deel uit van fysiek planeet-aangezien de planeet deel van hem uitmaakt; aldus, misschien heeft het zijn eigen zonden (de planeet), zijn eigen magnetische trekkracht op de mens te doen aangezien het hem -misschien, enkel misschien, misschien wenst.
De dichter/de Auteur Dennis Siluk zijn boeken kan overzicht zijn in http://www.bn.com
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Credit Secrets Bible» Cash Making Power Sites
» Home Cash Course
» Automated Cash Formula
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
