Het vliegtuig uit Iquitos [1959-Part One]
Iquitos en de Amazone deel OneIt was 2 december l959, ik zat op een kleine prop-vliegtuig verlaten Iquitos, Peru voor een rit in de Amazone naar de opening, de monding van de machtige Amazone, - naar Manaus. Zoals we vlogen laag een kon zien de wateren van de Amazone, de stad altijd indruk op me, maar meer van deze vogels-eye view, je kon zien de machtige rivier in haar pijlinktvis achtige vorm, met al haar tentakels [contributories: wateren links naar de rivier]. Het zou krijgen kleinere en grotere zoals u vloog langs het gestrekt lichaam, het was vier mijl breed op een punt, en dat was niets vergeleken met andere plekken in het Amazonegebied? In de jungle gebied, het was een zee van groen, maar niets torenhoge groen. Er werd gezegd kon produceren zo veel water als de enige zeven andere grootste rivieren in de wereld. Het was zeiden ze dat de langste rivier in de wereld, schijnbaar altijd bespreken met de lengte van de Nijl. Er waren acht personen met mij, de piloot en co-piloot, die ons tien in all.I graag Iquitos, in het bijzonder de IJzeren House, het zeer een door niemand anders dan de heer Eiffel, de ene die de toren in Parijs. Ik had gegeten voor het eerst Pirana Roia, het was heerlijk, met uitzondering van de vele botten, en de vis was nog niet alles eenmaal de grote knip je de kop eraf, maar de tanden leek op een baby haaien, dood en unpleasing. Ik had een paar vissen gevangen, maar was er een geheim van dat. Ik gebruikte een stokje voor een hengel, en vastgebonden een string op met een semi-grote haak en een groot stuk vlees op. Toen de vis nam het bezit ervan, de Pirana dat is hij niet kauwen, of zelfs iets in het net als andere vissen, hij RIP's zij heen, en zo op het eerste contact, de visser de mens heeft te rukken naar het opwaartse haak de vis rechts onder zijn bovenste tanden. Hij had een grote lage kaak, maar een kleine bovenste deel op zijn hoofd dus als je dit niet doet zal hij niet worden aangesloten. Eigenlijk mag u haak zijn bovenste tanden om ze uit te breiden, evenals de lagere one.As we blijven vliegen vaststelling van de rivier ongeveer 125 mijl zijn we begonnen te gaan landinwaarts vormen de rivier, t hij was geweldig uitzicht, de hoogte van de bomen. Met mijn verrekijker kon ik zien wat de co-piloot riep de grote luie vogels in de bomen, we minder dan 100 meter boven de top van de bomen, en enkele van de apen. Dan ineens hoorde ik een schot, maar raken de vleugel, en dan de andere. De co-piloot, Henry, keek uit mijn raam niet zien wat ongebruikelijk, Vervolgens Captain Derry, kwam er in, "We zijn getroffen door iets wat we verloren brandstof, niet zeker weet precies waar we het land maar ik zie," dan ging hij terug naar zijn cock-pit. Alle acht van ons nu op zoek waren naar de venster. Er was Maria en Johannes, uit Hong Kong, zowel sprak goed Engels, en toen was er Lora uit ergens in Florida, ze was een accountant op een enkele reis, waarbij haar vriendje en vrouwen vriend die beiden hebben niet willen komen op de reis om persoonlijke redenen, dus ze zei dat als ze niet wil komen moet niet stoppen met haar doen wat ze wilden, en zij niet. Er was de man uit Budapest van alle plaatsen een hoogleraar van een soort, ik noemde hem Professor, hij was alleen. Dan was er de drie vrouwen uit een plaats in de Zuid-West, ze waren op een World Tour van soorten, en had verlaten Barrow, Alaska. Martha, de oudste van de drie oudere vrouwen was het meest spraakzaam, en sprak over haar 500-voeten lopen uit op het ijs, en staande op een bevroren golf. Ze was moedig zeker. Ik kreeg nooit de twee andere vrouwen names.And nu het vliegtuig begonnen met het lagere zelf, gezien ik een opening, een aantal hutten, een grote een lager was dan ons. De piloot omcirkelde het gebied. In het centrum werd de kamer als een bal park, of gewoon een vrouw open ruimte, was hij gaan proberen en land, het daar. Het was niet zo groot, maar groot enough.Twenty notulen LaterThe VillageSomehow wij kant gelost, maar de voorkant van het vliegtuig ging hoofd eerst in een van de diverse hutten, een wiel brak af en nu manier zouden we kunnen gebruiken dit als een start-en landingsbaan te ontsnappen, als we kunnen. We waren allemaal schudde een beetje, maar niemand werd hurt.As we allemaal stapte uit het vliegtuig, het leek net een dorp, maar niemand leek te zijn rond. Zoals we allemaal begon gaan onze eigen manier vorm van wandelen in shock, vonden we onszelf in twee groepen van vijf, en de kapitein van de groep werden geleid naar de grote houten hut van soorten, om te zien of hij kon praten met een van de stammen mensen. Ik was lopen met de andere vijf naar de kleinere hutten. Zoals we van de ene hut naar de volgende, leek het er misschien zijn meerdere gezinnen in een hut, merkte ik slapen tapijten, gemaakt van stokken op de vloer. Vervolgens op de tabellen Ik heb gemerkt van alle soorten camera's, horloges, ringen, jewelry.Then meer nieuwsgierig maakte ik mijn weg met de volgende vijf, de boom vrouw uit Barrow, en de professor. De anderen waren met de kapitein en de co-piloot; - we ging in drie hutten, ze hadden allemaal deze kleine schatten van soorten, camera's, ringen en horloges, enz. Het was alsof ze prijzen, of wat dat betreft, trofeeën van sorts.Then ik denken we nodig te halen met de kapitein, dus ik richt de mensen met mij naar de grote hok. Er was een kelder sectie aan het hok, en ik zag de anderen werden in het. Het was veel kouder in het onderste gedeelte, en de vierkante meter te wezens. "Drie uur hand gegaan door voor hem te hebben dacht ik dat uit thought.He voegde hieraan toe:" Laten we onze sieraden uit en laat het hier dus als ze komen zullen ze beseffen wij zijn vriendelijk. "Iedereen keek naar hem, en daarna begonnen met het af, behalve ik. "Troy", de kapitein zei: "U gaat samen met dit of wat?" "Nee, sorry Kapitein, maar u bent niet de kapitein een meer, terwijl ik alleen 'm op dat vliegende schip of de jouwe. "Ik was een oude soldaat, en ik niet in leven blijven door te geven. Ik was 39-jaar oud, de Koreaanse Oorlog, was dit niet de manier dingen gedaan." Luister, "zei ik , Ik ga niet te verlaten ze iets voor een trofee, en ik zie geen levende mensen kijken als ik rondlopen. Trouwens, ik zie een gat in de vleugel van een pistool, en het is zeer waarschijnlijk het hunne. Ten tweede, ze zijn het meest waarschijnlijk kijken of ons, en ging verder Oosten denken dat is waar het vliegtuig ging, want dat is de richting die u ging in op cirkel rond. Derde Ik stel voor dat we gaan westen van 150 mijl terug naar Iquitos. Hierbij dient rekening te worden 15-dagen, op 10-mijl per dag in de jungle. We moeten ook branden dit dorp zo te laten weten dat we niet makkelijk zal zijn restantjes, plus ze moeten her-aanbod, en dit zal een aantal van die schade. En moeten we onze sieraden te houden ons leven, zo vinden we enkele mooie autochtonen in dit beestachtig jungle.Said de kapitein, "Het klinkt beter dan mijn plan Ik moet toegeven, en ja, waar gaan we heen?" Dat gezegd hebbende, we fakkels aan de rest van het dorp, pakte enkele vlees dat was opknoping in een van de hutten, ik pakte een pistool uit het vliegtuig, de kapitein zei dat hij nooit een schot. Zij had zes kogels in haar revolverende kamers; het was de moeite waard zijn gewicht te dragen. Vervolgens met een aantal vellen gebonden op onze rug, vonden we in de grote hok te gebruiken voor het slapen, en enkele vellen gevuld met water, we leiding west.The nieuwe reis-AmazonThe de vijf die met mij leek te willen zeggen met me, zodat we allebei al de hand onze teams uit te vinden. En dus in het wild gingen we de diepe wortels jungle. Als er iets we zere voeten de eerste zes uur lopen door de jungle, proberen te krijgen tot de Amazone die zou zijn makkelijker te volgen en we kunnen zoeken naar een boot of andere manier, en mogelijk iemand om ons te helpen op onze reis terug naar Iquitos. Ik daarentegen al brak een teen-nagel aan mijn grote teen als ik had een paar keer water krijgen in mijn schoenen. Ik had hen uit voor een wijle, en Waked kale voedsel over het vuil slijmerige patches en zwembaden van water als we hiked door de jungle. De wortels trok mijn teen nagel meer, en was het bloeden. De Hoogleraar viel en brak zijn neus probeert te klimmen een dijk, over wortels, wortels en wortels. De drie oudere vrouwen waren behoorlijk moe, dus we gestopt om te kamperen, en ik probeerde te maken van een brand, maar alles leek vochtig. Na een uur heb ik succeed.Then ongeveer 10:00 uur, een inwoner kwam in ons kamp, ik trok mijn revolver uit, "No willen de problemen," zei de inheemse, Hij was bijna volledig naakt. Hij had verklaard hij had nog nooit een wit persoon voor, maar gehoord van ze en dat de inboorlingen had ik verbrand hun dorp beneden zocht mij. Dat waren we dapper aan dat, en hij toegevoegd, zij [zijn band van de mensen] kant dachten veel Keer op doet net zoiets, toen waren ze weg, maar ze hadden geen plek om te gaan, maar hier, en een of andere manier zou terugkomen op achtervolgen hen. En dus die avond waren we uitgenodigd om hun dorp als gasten, en het kon niet moeten gebeuren op een betere time.When we gelegen op het dorp dat hij gaf me redden van mijn teen, en reset de Hoogleraren neus sommige hoe. De vrouwen kregen hangmatten om te rusten. En zoals ik keek over de vijf hutten, Ik heb gemerkt op de top van een boom was er een man op zoek gaat, als in een baldakijn dat omcirkeld zijn dorp voor alle problemen. "Mijn naam Mana", zegt hij explained.The Tarantula HuntMana was erg aardig, we verwachten verblijven er twee dagen, dus hij zou niet in de problemen met de andere stam. Het enige probleem was zijn stam heeft een diepgaande interesse in ons, en op tijd konden de bewakers, of een bewaker om mee te doen met de viering, en festiviteiten. Trouwens, Mana, en een van de belangrijkste bewakers, Kim, of zodat het klonk als Kim, nam me Tarantula Jagen. Nou, we hebben niet alle doden, maar ging in de diepten van de jungle en hij nam [Kim] een lange stok, en vinden van gaten door enkele grote bomen en poked dit in hen wakker worden de tarantula's. Hij deed dit meerdere keren, de meeste waren groter dan mijn hand. Ik stapte weer een beetje, maar niet te ver van Kim en zijn geminimaliseerd karakter. Zij hebben, als er iets lijken te zijn een beetje slaperig. Toch, als we lopen weg, ze staren en kijk naar ons, niet terug in hun gat totdat alle veilig is. Interessant hoe we alle bescherming van onze property.The Attack en de Gelakt ManIt werd 's morgens op de derde dag hadden we outstayed ons voorrecht, maar het leek Mana wilden niet om ons te laten gaan. De drie oudere vrouwen kregen samen ook met het helpen van de jongeren van het kamp, en de docent was als graag als een baby eend gewoon rondlopen proberen te leren van hun taal en gewoonten. Ik was meer in het avontuur, en nam een paar wandelingen met Mana, en een nacht jagen op een van de zijrivieren van de Amazone, kijken of antecedes in een dug out boot. Man ging naar de weg voor ons deze ochtend. Eigenlijk tekende hij een kaart afgelopen nacht, en we zullen naar verwachting binnenkort op onze manier. Zoals we allemaal verzameld in het centrum van het kamp, Mana keek omhoog in de boom op de plaats Kim was veronderstel te bewaken, en hij was er niet. Hij keek naar me, hij zag er een beetje ziek, dan is er over, in andere gebieden van de hoge bomen, sommige tot meer dan 115-voeten hoog, maar Kim was niet waar te zijn found.It leek uit het niets alle vogels in de bomen links, Mana en ik keek in elkaars ogen, het was alsof de dood hit ons beiden in een keer, en op dat moment, een speer ging door zijn rug, piercings zijn hart, en het recht op door hem uit en raken bijna mijn taille. Hij daalde tot zijn knieën, dan meerdere Spears meer kwam, al raken de mannen eerst, dan de vrouwen en kinderen. Ik schoot drie van hen in de bomen, maar het leek niemand anders kant een kans om aan een wapen, en niemand anders kon zien waar de vijand was. Ik besproeide het gebied met kogels dat de speren waren afkomstig uit. Uit zes schoten, ik heb drie van de vijand. En ik stond er, net stond er met alle instanties rond. Ik zag van een afstand een lang, heel lang mager man, met een beschilderd gezicht. Hij kwam niet dicht bij me, hij hield zijn afstand, mogelijk om twee redenen dacht ik, dat ik zelf het pistool, en hij wist niet hoeveel kogels het kant en twee, hij wilde me laten zien wat mijn aanwezigheid gecreëerd. De professor en de drie vrouwen werden dood, Mana, Kim, waar hij kan worden, en de twintig of zo stam van de mensen. Het was een hel van een day.The geschilderd man liep weg, net als ieder ander. En dan ben ik gezien een speer komende naar mij, ik wist dat ik dood was [ik wilde hem te beurt rond, maar dat deed hij niet ]??????????????. dead.Dennis' eerste verhaal [deel] van het nu lopende drama van "The Plane uit Iquitos," was origianlly gedaan in 2003 en gepubliceerd in het boek, "Draculas's Ghost" en vervolgens een deel twee is gebeurd in 2004, en nu deel drie. Het vierde deel is in het ontwerp van, en in deel een nog niet heeft gedaan aan de Spaanse kant van de stad, maar ik hoop dat het binnenkort, maar deel twee en drie hebben. Dennis woont in
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Credit Secrets Bible» Cash Making Power Sites
» Home Cash Course
» Automated Cash Formula
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
