Twee gedichten en een kort verhaal
1) sterven in de bar [traag] nog, ik zou kruipen ook tot de bar, het was alles, de vochtigheid van de houtsnijwerk de zoned-out-heid in mijn hoofd te dromen, het was beter dan de dood? Vervolgens nam ik een ander drankje? zoveel ik nooit verplaatst veel, zoals dode vissen. mijn hoofd splitsing als een ezel werd gevoelloos, en niets anders gevoelloosheid was mijn homeacross de straat, dansen op de patio van de maan was ... ze zag me en bleef deancing! ... zoals ik wilde Ik had nog een drankje? # 682 5 / 052) DoÃÆ'à † â € ™ Ã⠀ SA,  ± a Leonor's Revenge (1627 AD) Rafael Ortiz's lot was op de plaat van DoÃÆ'à † â € ™ Ã⠀ SA ,  ± a Leonor'sWhen ze zijn aangekomen in Lima, Peru; Proeven revengeFor de onthoofding van haar echtgenoot. En dus de plot? Was nu gespeeld (in een steegje manier) Zoals ze gestript haar forel! 3) Boarder binnenstad MÃÆ'à † â € ™ Ã⠀ SA,  ª lÃÆ'à † â € ™ Ã⠀ SA,  © e [Kerstdag-1927] NB: het verhaal vond plaats rond Kerstmis, in 1927, de namen van de mensen en locatie zijn gewijzigd, om redenen die ik liever niet te vergeten: die blijven hangen in mijn familie-geschiedenis. (The End) Zeven Mexicanen kwamen tot de brug over de Amerikaanse kant van Laredo en wat is bekend als de Rio Grande, overhandigd aan wat bekend staat als Nuevo Laredo, of de New Laredo, weer dezelfde kruising van dezelfde rivier, maar aan de andere zijde, de Mexicaanse kant, als de Rio Bravo de Norte.A sterke zoekt Verenigde Staten jeugdige Militaire Sergeant werd de controle op hun ID's, zoals een Amerikaanse kolonel, kolonel Wright (die net gebeurd zijn op het kruispunt op hetzelfde tijdstip), gezien de sergeant in Charge, controleren ze uit: het doen een cross-controle, dubbele controle van de verschillende weersomstandigheden geslagen Mexicaanse's. Vandaar, de krijger kolonel stond bij kijken zorgvuldig (als hij leunde tegen zijn auto dawdling over enkele kranten in zijn handen)-studie van de inspectie, als de Sergeant controle van hun kleding, samen met hun onderkleding, gezichten [profielen], ID's-(precaire inderdaad-was de goede Sergeant, dacht de kolonel); mogelijk enkele van deze controle was te imponeren de kolonel: ja de kolonel-dacht voor de sergeant nam veel langer dan normaal: of mogelijk omdat hij voelde dat er iets mis en kan niet helemaal om zijn vinger op. In de loop van een militaire carrière, verwerft een instincten en wijsheid dan de normale, een survival ding, ergens, bedrukt manier dan ook in onze natuur, onze fysieke wezen, ons onderbewustzijn, en het gaat op de automatische in dergelijke aangelegenheden. In beide gevallen (met de kunst van het toekomstplanning en aftrek), de kolonel benaderd de Sergeant en de verschillende Mexicanen, die stonden naast de bewaker shack die leiden tot de brug over de Rio Grande, de sergeant en zijn twee Privates werden gewapend met wapens, - zowel prive-bewaking waarzaam op elke en alles wat zich binnen de straal van honderd meter: dus staande bijna als robots in geval was er weerstand, een noodsituatie of crisis van welke aard dan ook. "Eventuele problemen Sergeant?" vroeg de kolonel, die had een Junior Officer en een Staff Sergeant aan elke zijde van hem, zoals hij benaderd binnen drie voeten van de sergeant die belast is met deze Guard Post; te weten de Sergeant iets voor de kolonel over de brug moest vele malen voor de officiële vergaderingen, het bedrijfsleven, met de Mexicaanse aristocraten, over deze zaken die betrokken zijn GI is er in hun stad en drinken, souvenirs kopen, en het kopen van vlees en plezier. De kolonel-welvarend genoeg om te kunnen kopen van de eerbiediging van de sergeant-kwijtgescholden aan zijn zwarte limousine, die nu in terug van hem, dat was een signaal voor zijn bestuurder, een Private First Class, tot het park voor het moment. (Een pauze, - de sergeant had gezien de Kolonel benaderen: nu zowel binnen een paar meter van elkaar.) zegt hij [de Sergeant nu drie staande voet in voorkant van de kolonel, met zijn waxed en plichtmatige beschikbaar glimlach): "We hadden wat problemen zoals u weet, 'Sir,' eerder op deze ochtend en middag, en ik ben gewoon dubbele controle, ze zien er een beetje ruw, alsof zij waren doing some gevechten ergens, mogelijk de ... (een pauze, de kolonel opent zijn mond om te spreken, en de Sergeant gewoon stopt ?)."( Een lichte glimlach verschijnt op het Kolonel's gezicht, direct op zoek naar de Sergeant de ogen, om te verzekeren dat hij wist dat de sergeant wist dat is, dat de kolonel was een kolonel, dezelfde die had keek de andere kant een paar keer op zijn ploeg die dronk te veel, het oversteken van de brug terug naar de Amerikaanse zijde, keek de andere kant op en niet die dergelijke zaken aan zijn aandacht aangelegenheden zoals Hof marshals, enzovoort, enzovoort). "Ja, we hadden wat problemen Sergeant, en ja, dubbele controle is verstandig, als je het niet erg vindt, laat me zien hun papieren, of wat je bezit, ID's, van welke soort ze hebben. We hebben alleen een goede bron schermutseling zoals u weet, met deze duivels. "Een beetje ongewoon de Sergeant was op dit verzoek, dat normaal zou doen vermoeden, maar de sergeant overhandigde de documenten toch: vier-paspoorten, twee geboorteakte, drie licenties. Alle vermelding ze uit Mexico City, en Veracruz. "Zonder twijfel, ik zie geen probleem met de montage van deze wetbacks." (Die deze waren Mexicanen die zwommen de Rio te werken aan de Amerikaanse kant dat was het niet waarschijnlijk proberen om terug naar huis.) Ik heb gezien al hun gezichten, face-to-face bijna, ik doodde drie van hen weet je, drie zeker zo niet meer. Laat ze doorgeven via: dubbele controle van deze, wel, wel tijd wordt ontslagen, gemakkelijker laat hen terug over de kostganger dan drukte ze dood, en gebruik maken van onze tijd voor andere dingen, "zei de kolonel, commentaar, dan voegen:" Je hebt een goed oog Sergeant, maar ik betwijfel of deze handleiding Garcia en dus laat ze gaan naar hun familie, ik ben er zeker van dat ze worden gemist, weet je het Latijnse's, hun familie gerust te overlijden als ze niet op tijd thuis (een lichte lach komt van de Colonels mond). "(Garcia werd in de zeven en de kolonel wisten dit, maar wat de Sergeant niet te weten, en de kolonel heeft bekend, is twee dingen: ten eerste, alle zeven hadden wapens onder hun ponchos, hadden ze gecontroleerd veel meer een nieuwe schermutseling zou hebben uitgelokt en was het eerste kerstdag, tweede, hij had zijn woord voor een vierentwintig wapenstilstand, hoewel ze slechts twee wist het. En hoewel de "24-uurs periode, 'was niet duidelijk tijdens de dialoog tussen Garcia en de kolonel, werd impliciet, begrepen en zij beiden wist het.) Gehoord dat van de kolonel, de sergeant begon te down-aarzelend, maar liggen hij deed, dus detacheren hem uit de betrokken veel spanning dat gebouw. De kolonel ergens had gemaakt rust, behalve voor de kleine wolk vermoeden had hij nog in de geest van de Sergeant.Early deel van de dag (deel I) In het eerste deel van de dag, het deel dat de sergeant had het over, de kolonel, tijdens een brand-bestrijding, had gedood zijn zoon, Garcia, de zoon van, en wie de vrouw probeerde te bewaken hem (Garcia, vader en echtgenoot was huddled samen) uit racen kogels, en in het proces hebben de kogels voor hem. De kolonel nieuwe, toen en nu, het moment van de strijd, toen de kogels vliegen, schijnbaar nooit aan stop-mannen de neiging om te hopen zonder dat zij zich bewust van het hopen op een happy end, het leven (en dus dit ook zou deel uitmaken van zijn beraadslaging, toen hij zou aanpak na de slag, de brug over de zeven zou proberen over te steken, die was nog in de toekomst). Daarnaast waren er een aantal Amerikaanse soldaten gedood in het vuur te bestrijden. De slag was gegaan op meer dan drie uur, en toen was het over-the clash dat plaatsvond in dit kleine stadje, op de Amerikaanse kant van de enteraar-the Colonel nam tot rust-denken veel op beuzelachtig aangelegenheden, waardoor zijn fantasie om te speculeren van zijn toekomst, fantasievolle gedachten kwam en links. Nu-nu met een lege pistool op zijn schoot, rust tegen een bakstenen muur van een tweede verdieping gebouw was bezet, zijn gedachten naar de huidige geval: hij had geschoten eerder dwars-over van het ene gebouw naar de andere kant, dat is vanaf de top van het gebouw hij was, om het gebouw aan de andere kant waar Garcia was voor vanwaar hij de dood van de vijand: de vrouw en zoon die was omringd Garcia: was dit nu op zijn hoofd, hij heeft niet te schieten van de vrouw en kind , maar het deed gebeuren merkwaardige zoals het was, kon ze plaatsvinden. Wat waren ze zoekt hij over nagedacht? Dat zou geven hun leven voor: mogelijk zei hij, want "Paradise zonder slangen." Toch had hij nooit gevonden die plaats himself.Thereafter, denken de strijd voorbij was, en Garcia dood was (waarvan uiteraard was hij niet) hij had gevonden zelf lopen doelloos beneden de top van het gebouw, en de rust tegen een muur op de tweede verdieping; - moe, vermoeid: het gevoel een beetje schuldig, en triest dat de schermutseling konden niet worden opgenomen om alleen de mannen van de wereld, hij laat een grote zucht van energie uit zijn maag en longen als Hij leunde tegen de muur-bijna in een sonore stem van de laatste van de lucht kwam in zijn lichaam kwam uit zijn neus, zijn ogen sluiten een beetje, en dan reopening.As de stilte van de middag nam de hold - zondag overweldigende opwarmen de buitenkant van de vrijgekomen gebouw zoals toast, de kolonel rustte cumbersomely tegen de muur van het gebouw: koeling zijn lichaamstemperatuur tot normaal, zoals hij begonnen met de adem beter, meer van zijn maag: terwijl de controle zijn revolver leeg, nu rusten op zijn dij: terwijl zijn andere soldaten bleef in de plaats, hij had een peloton van: vierenveertig-mannen in alle; veertig-vier mannen die de hele stad die tien van hen hadden omringd dit gebouw en het gebouw Garcia werd in.The Kolonel instructies had gegeven om alle resterende soldaten verblijven in de plaats te staan voor het moment, laat de Mexicanen komen of ze wilden, vreedzaam, maar niemand deed. En dus was het een wachtlijst spel. Ze hadden gedood verscheidene ze wisten verscheidene Mexicanen, en dacht dat tussen de vijf tot tien werden links (- blijkbaar was het zeven, waren slechts zeven links, want zij had bleek op de brug ((alle zeven Haggard zoekt, maar soldaten toch, en de kolonel wist, wist hij zijn woord gegeven, impliciet, om niet te vechten, en dat er meer leven op het spel had hij laten de situatie gaan, of uit de hand, waar hij leiding aan zijn volgende bestemming in zijn grote lange, zwarte limacine)). De twee mannen: Garcia en kolonel Wright nu zijn face to face-zowel minder dan twintig-voet weg. Garcia had kwam aan de andere kant van de straat, vreemd genoeg, op de trap die leidde tot de kamer van de kolonel was, rustend tegen de muur. De kolonel gehoord de voet stappen, maar zei niets, denken is een van zijn mannen. Vandaar dat nog steeds zitten, leunend tegen de muur licht nu, niet zo zwaar als hij was voordat opnieuw een instinctieve maatregel voor hij niet hier zijn mannen praten noch lage gelach van hun stem, noch de klanken van laarzen, gewoon een ongemakkelijke geluid van een persoon beklimming van de stappen; zijn mannen kwamen in twee of drie is, normaliter niet alleen: hij ging de controle erop zijn zakken voor een sigaar, voor hij naar zichzelf de gevechten hadden gestopt, of ten minste verstopt voor nu, voor ongeveer twintig minutes.As de Mexicaanse krijger kreeg op de tweede verdieping, de stoffige houten vloer (een paar spinnen, roaches, ratten versluiering hier en daar de kolonel begonnen nu luisteren nog meer voor de verstoring van het moment), vandaar, dat hij (hij is: Garcia) gezien de kolonel latente, rust tegen de fortificatie dikke bakstenen muur, hij had hem gezien, voordat zij hadden gezien elkaar vóór, maar de kolonel was nu kwetsbare-en Garcia stond er net een tropische maan licht gegeven. De kolonel had kogels in te voegen in zijn pistool in zijn zak, maar al eerder zei Garcia kon trek zijn wapen, "Genoeg, er is al genoeg strijden voor een dag, genoeg doden voor een dag haar Kerstdag, (zowel het behoud van een scherpe blik op elkaars bewegingen, alsof aan aangegeven moet ik, of moet ik niet-slang instincten, slang ogen: ras, belast snel voor mijn kogels, of schiet deze moordenaar die gedood mijn vrouw en zoon? ". De donkere Mexicaans, mager en rustieke zoek-looking met bijna telegramadres ogen, lange zwarte haren, gezonken in het gezicht, pokdalig gemarkeerd wangen, vijf voet zes centimeter lang, zo vuil als een vod-picker: zei met een eerbare en bawled stem: "Se, amigo, daya largo-laat er vrede," (het was een lange dag voor beide, en nog veel doden had plaatsgevonden) hij draaide zich om, een traan in zijn ogen (de Kolonel gemerkt), en liep terug de stappen. De kolonel nooit aangeraakt zijn pistool, noch de Mexicaanse gaan his.Nothing zou brengen terug zijn vrouw of kind, en in een gevecht weet waren er geen regels niet echt, niet als het gaat om het laatste moment van adem, waren alle soldaten, zelfs als je in het zicht van uw eigen vlees en bloed. Plus Garcia wist Kolonel dat wist was het niet een Mans wijze te vermoorden kinderen of vrouwen, het was zoals het was, iets dat gebeurd is, en zou niet had, had zijn vrouw en kind niet aangedrongen op een deel van de militia.The Dak [Het begin] Zoals de kolonel lag terug tegen de keiharde muur van het gebouw, hij dacht over wat heeft plaatsgevonden. Hij was op de top van het gebouw op minder dan een uur geleden, of was het meer, of was het minder. Hij ondervraagd zelf. Hij drie keer geschoten, want hij kwam onder vuur, omdat hij vergeten, want hij keek terug, terug naar herinneringen. Hij had dan sprake van uitputting van de munitie, en had geschoten zijn laatste drie schoten, twee moorden, een vrouw, en de andere een kind-krijger, ergens langs de lijn, in de ochtend had hij een ander gedood Mexicaanse betrokken bij deze opstand. Nu na de shootout met zijn familie, bloed was heel Garcia het witte shirt, die was niet echt wit meer, ei-wit, met bloed vlekken, Crimson bloed dat nog in de herinneringen van de kolonel en de Mexicaanse. Ze hadden beide opraken van munitie, maar de Mexicaanse had uitgeput een beetje voordat de kolonel, had het is de andere manier mogelijk de kolonel zou doden, maar het was niet de andere kant, het was zoals het was, niet op het verleden, niet de toekomst, als men zou willen dat het in zijn of haar plezier, maar het heden, zoals het was allemaal in het heden. In de mist van de strijd-de donkere macabere strijd hadden zij beiden een of andere manier gevonden extra kogels, maar de kolonel nooit in zijn pistool, en Garcia, maar hij deed, was weggestopt in zijn gordel, onder zijn poncho.And zo eindigde de mÃÆ'à † â € ™ Ã⠀ SA,  ª lÃÆ'à † â € ™ Ã⠀ SA,  © e (de strijd), en wanneer zij ontmoetten elkaar opnieuw op de brug, de ontmoeting was, althans voor twaalf uur meer, ten minste in de hoofden van de twee krijgers, althans in de twee krijger de hoofden, harten en letters-zielen. Natuur heeft een brandende trekken, en voor hen, noch een of zou kunnen bestrijden, tenzij de kans gelijk was, tenzij het lot geëist, het was gewoon een deel van hun aard, plus, het was Kerstmis Day.Dennis is auteur van 29 boeken, en binnenkort 30, met zijn selectie van 24 gedichten worden binnenkort gepubliceerd in het Engels en
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Credit Secrets Bible» Cash Making Power Sites
» Home Cash Course
» Automated Cash Formula
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
