De laatste koning van brengt in de war [ een poetic mytho ]
[ Zoals Verteld door Laatste ] Koning: het was V.CHR. in jaar 23.700 dat één van de twee manen van aarde door een meteoor werd geraakt dat waarvan, een groot deel van de maan en de oppervlakte van de klapaarde met een verwoestend effect afbrak. Aldus absorbeerde het zonnesysteem cataclysm in unimaginable aandelen, van Jupiter tot Mars; het kloppen van Aarde uit zijn 100.000-jaar Ijstijd. Dit vernietigde drie beschavingen, twee ter wereld, En van ons op Mars. Dat is toen ik mijn huis, op de reuzerand van Olympus Mons verliet, hoge vijftien-mijlen, over duizend mijlen breed. Atlantis was oorspronkelijk op Mars u kent; opnieuw geplant ter wereld, van onze residu en resten. Het gebeurde als dit?
[ Vooruitgang ]?as de Aarde absorbeerde zijn kortstondige catastrofe, absorbeerden wij ons noodlot: de echo van de aarde schokte het zonnesysteem en de reeks de Martian korst in motie, zo is schommelende Mars van zijn as, die uit het magnetische veld van de planeet snuffing, dat zijn rotatie-[this vertraagt waar het gedicht ] begint:
1
Het Gezicht van Mars
Het Gezicht van Mars
Nu, gebeeldhouwd
Door winden te achtervolgen -
Oude stemmen
En vergeten dromen?
Eens behoord tot de Laatste Koning?!
' Ah! Ja, ja, als een brandende lantaarn
In een donkere overzees, behoorde het tot me?'
2
Aarde en Mars
' Ik heb geleerd
Het leven is kort ter wereld;
Want wij hier zijn geweest
Sinds zijn inwonersgeboorte?
Maar toch was ik laatste om te dalen
Laat me verklaren:
Één dag op Mars
De oceanen verdwenen;
Daarna, was de atmosfeer;
Dan kwam de stralen van de zon,
Het water was niet meer overvloedig
Slechts in de ondergrond was het Leven bijna gegaan?.'
3
Olympus Mons
Olympus Mons [ vulkaan ]
' Ik leefde op de rand van Olympus Mons
Waar ik hieronder mijlen kon zien
Zie de gesneden valleien
Diep gesneden in, door oud water stroomt;
De schokken van Mars, korstbewegingen!
En aan het oosten
Was het chaotische terrein -
(Vergelijk met de maan van de Aarde)
Mooi, maar niet livable;
En onze reuzevulkanen
Met hun immense lava
Kegels -
De trots van het heelal?
En onze stoffige monsterlijk
Duin-en onze eens mooie stad,
Nu enkel hopen
Het was toen allen, al zo majestic rug;
En zo was het,
Toen ik de Laatste Koning?.' was
De dichter en Author Dennis L. Siluk zien website voor meer informatie: http://dennissiluk.tripod.com
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Credit Secrets Bible» Cash Making Power Sites
» Home Cash Course
» Automated Cash Formula
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
