Van moed en grootheid
Moed is iets dat wordt weerspiegeld en beantwoord, en is geenszins, dat inherent is. Als we gewoon, zijn we moreel genoeg en als we surrealistisch zijn, zijn we gewaagd. De behoefte aan vermetelheid wordt versterkt als we gebonden te vertegenwoordigen en het is verminderd wanneer kan worden zonder gedaan. Bondig, is het material.Courage is de enige haven waar ijdelheid kan hurken in haar volslagen afhankelijkheid. Individualiteit van een man kan alleen lijden aan een aanwezig, zonder daarom te geven aan een verleden, door middel van een harde, gewetensvol en goed gemanierd deel van de 'moed' in haar kracht. Het is overtuigend omdat het wereldse. Het is onschuldig, omdat het bepaalt enkel. Het is moed want er is geen surrogaat. Het is perfect.If: Misschien, een man wordt afgetrokken van deze lichamelijke moed, als zijn amorfe ijdelheid is uitgezet, als zijn surrealisme wordt gemalen, en dan, benutten we de wereld op hem? hij zou verloren gaan. Hij zou uiteindelijk ook sterven, gehinderd door de kennis van een ethische naaktheid, maar belangrijker, hij zou lost.There is een rechtvaardig innerlijke waarop dit wezen, elke man als een mens, mist en ieder mens als een mens, is briljant tekort van. Dit geldt moed. En het is onvolmaakt. Niemand kan te veel verwerven van een ziel die heeft een eenvoudige schatting te schenken. Evenzo kan niemand verwerven teveel van moed, indien zij,, is zelf rudimentair. Er is niet meer te situeren, noch tot tijd say.In, toen de gevolgen oppervlak, is er een moment, een ontluikende scheur in bestaan, toen onze menselijkheid parvenuachtig en de ware test van valor wordt aangevoerd van. Het impugns moed. Wanneer een man gewoon kan zeggen 'ja', zonder heffing van de veroordeling en toch ter aanduiding van 'ja' in het aanzien van de juistheid en niet van motief, als een wezen kan altruïstisch zijn niet voor welwillendheid of welwillendheid, maar alleen voor niet zelfzuchtig, wanneer een man kan worden triviaal en vraag niets meer in zijn eigenheid, als er een opperwezen wankelt onvermurwbaar in confrontatie en heeft nauwelijks meer te maken en wanneer de sport is zacht plezier en geen genoegen is een zachte sport en toen niets, absoluut niets is dan vandaag en het vermogen van de slagen tweede; wanneer termen overdekken, verzadigd en zijn overtuigend, verlaten aan het gevest, medeplichtig aan een man om te gaan met realisme in haar grof primitiviteit, wanneer de uitdaging is niet om de inheemse ziel overwinnen, maar om de persoon te onderwerpen en wanneer goed en slecht zijn sprak van een onbevooroordeelde lip dat er geen ongelijkheid bestaat? dat aanzet tot de enige tekenen van echte moed. De vergaarde ritme van imperfection.The weg die ons leidt en tegelijkertijd beschikt ons van onze deugden, ook dribbelt langs onze misdaden. Als we onvermurwbaar bent om onze vorstendom onder het mom van onze ernstige element voort te zetten, uitdaging waar wij de houding van de natuur, die ons veroordeelt in het vooruitzicht en we boeteling van niet, maar onze animosity onze onschuld. Onze neiging om alleen maar worden bevestigd aan de zeden en etnische etiquette is wat ons ziet aan onze gevaar, voor de ernst geen koningen stelt, net beesten. Als we zelfingenomen, onzichtbaar we want het is een onsamenhangend wereld, en als wij onzichtbaar bent, door de tijd en handelen, langzaam en subtiel, we gedeeltelijk in een overvolle handvol idealisten die bedoeld zijn om te worden gekarnd en geplet in een rooster dynamiek. Ofwel dient als gevolg voor gewoon in het orgaan van iemands virtues.The zonde is geen mens te zijn, maar de menselijke handelen. Om mens is deugden hebben dat verheerlijken en te onderscheiden man. Handelen menselijk is om deze deugden presenteren aan de op-looking wereld en worden aan de genade van hun contemplatie. Zij beslissen of u passen bij de norm van wat ze denken is ideaal of niet. En eeuwig, een man die bevat deugden die misbruik maken van zijn realisme tegen de gewone is niet aanmerking voor de stijve samenleving die is veroordeeld in de harten en zielen van mannen met flegmatieke mentaliteit en hard, belastende bepalingen. De man wordt gezien op morele dood met de schuld op zijn voorhoofd van poogt worden zelfstandig en een filosoof in steeds bang keer wanneer de behoefte is om te voorkomen dat een cultuur en een Maniërisme. De deugdzame mens is scherp afgeslacht door de handen van deze minder mensen, deze mannen. Zijn ego is verslechterd en gewurgd totdat hij zelf, geeft zich over aan zijn gewone, te worden man.We behoefte aan een subjectieve held voor de mensheid, een eenvoudige redder gesteld tegen een eeuwigdurende vraag: Wie is de vijand precies? Een man, die niet zou mislukken of slagen, in plaats daarvan worden vervuld om de inhoud en de omvang van zijn eisen. Ach, een man, die niet zou doen boetedoening voor zijn deugden, noch liet ze worden gebruikt als de werktuigen van zijn destruction.About De AuthorMy naam is Tushar Jain. Ik ben een schrijver. Dat is vrijwel iedereen know.mosaics12 @ rediffmail.com
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Run Your Car On Water» Recession Relief
» Advanced Automated Forex Trading
» Profit Lance
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
