De Doende zwellen Juiste Zak
Het was één van de slechtste tijdspannes in mijn leven.
Onlangs gescheiden, had ik net bewaring van mijn 2 dochters verloren en gedwongen om mijn onlangs-vernieuwd huis (met 3 dagenbericht) vrij te maken dat de goed uitgeruste opnamestudio bevatte ik 2 jaar bouwend voorafgaand aan het verkopen van mijn stomerijzaken had doorgebracht (om een lang-gewenst bedrijf van de muziekproductie te bouwen).
Scheiding - Canadese stijl!
Twee voordien jaar, ontdekte ik dat een * vriend *, een muziekcontact dat ik had gewerkt met en zelfs de doorgebrachte tijd met in Hollywood een vroeger decennium, gestolen=had= een lied dat I en mijn muziekpartner geschreven=hadden= en voorgesteld aan deze ontluikende schrijver/producent op dat ogenblik. Hij was sindsdien een belangrijke speler in de muziekzaken geworden en * zo veel * ons lied opgeheven, dat het plaatst op het album van een multi-million verkopende vrouwelijke kunstenaar.
Na veel overweging en overleg met een prominente procureur van Detroit, beslisten wij met een proces tegen deze verslagproducent te werk te gaan. En, aangezien deze kwesties gewoonlijk gaan, moesten wij hoge profiel wettelijke vertegenwoordiging in Californië behouden en ook ' innocents ', in dit geval vervolgen de opnamekunstenaar, het verslagbedrijf en het uitgeversbedrijf, met de hoop (minstens mijn) dat zij druk op de enige schuldige partij zouden brengen om een juiste regeling te krijgen.
En natuurlijk, werd ik in tegenovergestelde richting vervolgd voor over miljoen dollar en moest beginnen behandelend dat lelijke zaken.
Nu, levend met vrienden tijdens dit het verwarren, donkere periode van tijd, kwam een vraag uit mijn procureur van Californië. Ik werd gedwongen om onvermijdelijk - een reis aan Los Angeles voor een wettelijke hoorzitting te confronteren.
Ik had noch het hart noch de wil met dit te vervolledigen. Noch had ik het geld voor de vlucht en het hotel aangezien al mijn activa door het scheidingshof tegelijkertijd waren bevroren.
Ik herinner aan, alsof het, gisteren hoe Doug op de een of andere manier mijn emotionele opschudding ontdekte en enkel me kwestie-van-factly was vertelde om het luchtvaartlijnkaartje bij de terminal op te nemen en toen me om met zijn familie uitnodigde te blijven. Dit is waar het echte verhaal begint.
Onmiddellijk na het samenkomen Doug persoonlijk voor het eerst bij de luchthaven op een Vrijdag middag, voelde ik zo ongebruikelijk comfortabel. De hoorzitting was op Maandag maar hij had geen bedoeling om het geval bij allen op de aandrijving aan zijn huis te bespreken. In plaats daarvan spraken wij over onze families, vrienden, carrières en hobbys. Van hem was berg beklimmend en hij heeft sindsdien de langste pieken op het continent geschraapt!
Hij vertelde me over hoeveel zijn vrouw en dochter zich op het hebben van me blijven met hen verheugden. En, dat hij had gepland krijgt - togethers met sommige van zijn eerder beroemde vrienden. Zie, hadden wij een eerder unieke vriendschap over de telefoon tijdens de tijd gebouwd die aan deze hoorzitting opbouwt, maar ik had geen idee Doug zou zijn uitgaand allen tijdens ons kort bezoek.
Ik kwam bij zijn mooi huis in de Heuvels Hollywood aan aan de warme omhelzingen van de prachtige vrouw van Doug en leuk-dan-leuk weinig dochter. Als u ooit het huis van iemand voor de allereerste tijd en onmiddellijk, hebt bezocht en echt net thuis gevoeld, goed, was dit één van die zeldzame instanties. Mi casa van casaS su.
Wij allemaal hadden een grote hoeveelheid pret die krijgt elkaar het te weten en, zoals beloofd, hadden wij plezierigste Vrijdag en Zaterdag avonden met de gekke maar prachtige vrienden van Doug in de vermaakwereld. Toch was ik in mijn element
De zondag nacht was sleepless nochtans. Hoewel ik in Doug en zijn capaciteiten zeer zeker was (de liefde I'd u die hij in het verleden heeft vertegenwoordigd maar de termijnen van de uiteindelijke regeling in deze actie kunnen vertellen belemmert me van het delen van om het even welke details die om het even welk van de partijen in kwestie) zouden identificeren, was ik nog zeer bezorgd over het zijn in hof met 4 reeksen krachtige procureurs tegen, goed, enkel me en Doug. Het gerucht had het dat de vader van de gedaagde, een zeer hoge profielprocureur van een belangrijke stad van de V.S., ook binnen voor de krachtmeting vloog.
Op de aandrijving aan La van de binnenstad op Maandag ochtend, begonnen wij definitief besprekend het geval. Doug had mijn mening bij zo veel gemak aangezien mogelijk gezet aangezien wij naar prachtige skyline leidden. Als u ooit de wolkenkrabbers van Los Angeles persoonlijk of in movies hebt gezien, zult u zeker het lange, witte, rond gemaakte gebouw in het centrum herinneren. Bureau van Doug was dichtbij de hoogste vloer.
Hij parkeerde niet overal dichtbij het nochtans. Hij trok weg in dit loon - per-dagpartij in minder dan modieuze buurt vele blokken. Vreemd. De dakloze mensen bevolkten de straten. Wij begonnen lange trek naar de ivoortoren maar plotseling gnarled Doug die wordt tegengehouden om aan een oude mens met een wind-doorstaan gezicht te spreken, dat tegen de bouw die een "mickey" van goedkope wijn "Thunderbird" in zijn vuil wordt gebogen, handen clutching. Hij vroeg eenvoudig deze slechte ziel hoe hij deed en als hij om het even wat had onlangs te eten. Het antwoord was onsamenhangend en Doug glimlachte en overhandigde hem 2 enkel één-dollars rekeningen. Wij liepen voorwaarts.
Aangezien hij dit gebaar langs onze lange route herhaalde, zelfs lopend de helft van een blok uit onze manier om nog een andere dakloze persoon een paar bucks te begroeten en te overhandigen, merkte op ik de juiste zak van Doug doen zwellen met wat slechts één dollarrekeningen kon zijn. Ik vroeg hem niet die over dit ritueel, verkiest te weten dat Doug enkel dit ding 2 -2-buck elke dag deed.
Tot slot en alsof in een andere wereld totaal, wij dit het overweldigen bouwend ingingen en spoedig over de oneindige details van ons geval in zijn indrukwekkend bureau gingen.
Ben het voldoende om te zeggen hoewel dit geval enigszins naar genoegen in de eindlooppas werd geregeld, goed ging deze aanvankelijke hoorzitting niet. Na de hoorzitting en terwijl Doug in kamers met de rechter was en de principeadvocaten die proberen een eerlijke regeling te bespreken, de andere deelnemers/allen aan de andere kant (wat kwamen met een entourage) die in hallway wordt verzameld. Ik maakte mijn manier aan elke één van hen en bood mijn verontschuldigingen voor het moeten aan hen en hun cliënten in kwestie hebben. Zij toegelaten allen. Zelfs begreep de krachtige vader van de gedaagde en uitzonderlijk likeurtje. Wij begonnen over sporten te babbelen en hij maakte zelfs sommige informele opmerkingen over zijn arrogante nakomelingen.
Terwijl dit gesprek plaatsvond, stuiterde een luide stem boos van de marmeren muren, "zo papa, u omschakelingskanten nu? "Mijn vroegere muzikale vriend was nu in de zaal, duidelijk getuigend zijn papa en zelf die burgerlijk handelen. Ik liep over en met een eenvoudig gebaar van vrede, aanbood mijn hand aan hem. Het was gemakkelijk en hevig weg slapped.
Ik ben wat ik vind de meesten, een vredelievend, passief menselijk wezen zouden zeggen. Maar het hebben van de fysieke steek van een aanval als dit bracht het instinctual dier in me uit, om te verdedigen, en ik begon dienovereenkomstig te reageren. .. goed ding voor Papa die aan de scène meesleepte en zijn zoon terug in de rechtszaal voorging.
Doug kwam met het slechte nieuws spoedig te voorschijn dat om het even wat die een eerlijke regeling benadert niet ging gebeuren deze dag. Dat stelde me teleur, maar scheen niet om mijn geachte advocaat te verrassen, aangezien hij me verzekerde dat wij meer druk zouden moeten te zijner tijd toepassen. Niet aardige zaken.
Na onze * taaie dag op het kantoor *, groef Doug spoedig terug in zijn juiste zak op onze manier terug naar de parkerenpartij, zelfs plaatsend munt in de handen van enkele zelfde indigents. Ik kwam toen aan de conclusie dat zij niet alle vreemdelingen waren.
Wij trokken binnen om wat gas enkel rond de hoek van de parkerenpartij te krijgen en bevonden ons bij de pompen toen een slordige kameraad ons benaderde. Dit keer was het me die hem in gesprek in dienst nam. Hij was een veteraan van Vietnam met een strenge spaander op zijn schouder en hij scheen blij te zijn enkel om iemand te hebben om te luisteren.
Alsof door magisch, penniless me aan Doug draaide, die, met een grote glimlach had zijn wapen outstretched met 2 dollarsrekeningen die enkel voor te nemen me bengelen.
Mijn gedachten liepen onmiddellijk terug naar verscheidene voordien maanden toen ik een dakloze mens ontmoette die op de straat van de binnenstad van Detroit bedelt die tot de tunnel aan Canada leidde toen ik van een vergadering met mijn procureur van Michigan naar huis terugkeerde. Ik had een paar dollars van de V.S. in mijn zak en overhandigde hen aan deze mens, maar met de volgende, luid gesproken voorwaarde: "dit is voor voedsel, niet booze!"
Maar dit was niet de manier Doug gaf - gaf hij aangezien het Geven altijd zou moeten zijn? zonder voorwaarde. Zo, in de hand van deze mens ging mijn 2 bucks samen met mijn oprechtste wens - "Goed Geluk!" Hij hobbled weg, mompelend aan zich.
Doug en ik ben vrienden in de loop van de jaren gebleven. Wij ruilen e-mail en hij verzendt me een kaart van Kerstmis elk jaar evenals zijn artikelen dat in de hoogste wetsdagboeken zijn gepubliceerd.
Zijn niettemin het geven, ging goed verder dan het helpen van die zielen op de straat.
In het eind, en met het definitieve besluit totaal verlaten aan me, maakten wij een regelingsovereenkomst die niet zelfs het compenseren van me en mijn muziekpartner een lied zou benaderen gecreeerd te hebben dat een essentieel deel van een dergelijk succesvol, wereldwijd opnameproject, en hij, voor AL zijn tijd, inspanning en deskundigheid inzake het proberen om rechtvaardigheid voor me en mijn muziekpartner te krijgen was. In de hart-van-harten van Doug, wist hij het eenvoudig de grote spanning zou beëindigen die dit geval voor me bij deze totaal tumultuous tijdspanne vertegenwoordigde. En dat was goed genoeg voor hem.
Ik heb nooit vermelding aan Doug van onze lange gang aan en van het bureau in al dit keer gemaakt maar ik verdenk volledig hij nog huis verlaat verre elke dag met een zak vol van één dollar de rekeningen, van zijn bureau zodat hij wat vreugde in het leven van minder gelukkig kan brengen, en, overneemt cliënten parkeert dat in de zelfde positie is die ik een decennium geleden was.
Met andere woorden Gevend - als het Geven altijd zou moeten zijn.
Ã"â© Rick Beneteau
Rick is mede-schepper van de doorbraak maakt tot Elke Dag een Groot Programma van de Dag. Lees krachtige, leven-veranderende testimonials en ontdek hoe dit revolutionaire product Uw Leven kan ook dramatisch veranderen!: http://www.MakeEveryDayAGreatDay.com/yes
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Run Your Car On Water» Recession Relief
» Advanced Automated Forex Trading
» Profit Lance
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
