Het geheim achter alle grote meesterwerken: geleerde lessen!
De periode van tien jaar die de effectenbeursneerstorting van Oktober 1929 volgde wordt bedoeld als Grote Depressie. Dit tijdkader wordt beschouwd als om het slechtst en het moeilijkst van Moderne Amerikaanse Geschiedenis door bedrijfshistorici. De werkloosheid was zo hoog zoals 27% onder Witte Amerikanen en bereikte 60% in de Afrikaanse Amerikaanse gemeenschap. In de Mississippi, op één enkele dag in 1932, één - het kwart van de volledige staat werd weg geveild. De schaarste en de beperkingen moesten overal worden gezien. Het Bruto nationaal product van het land, dat de eenheid van meting die alles vertegenwoordigt die geproduceerde nationaal is langs zo zoals veel 43% viel. De prijzen van tarwe en graan en katoen daalden zo laag, werden de gewassen verlaten om op de gebieden te rotten. Vele ondernemingen en families werden tenietgedaan.
Wij allen proberen om onplezierige ogenblikken in ons leven te vergeten.
Nochtans, moet het centrale gebouw van om het even welke zinvolle filosofie terug op de hardste tijden van ons leven kijken en de van noodzakelijke wijsheid en het inzicht de plaats bepalen waarvan het succes en de vreugde kunnen voorkomen. Het is mijn ervaring geweest dat gewoonlijk binnen de bezorgdheid er zaden van wijsheid voor ons zijn om van als te leren wij slechts zullen leren te kijken en de ervaring te begrijpen. Wanneer u uw zaken, leven of verhoudingen onderzoekt is het de taaie tijden die u het meest zullen onderwijzen.
Tijdens de ruwe tijden van de Grote Depressie ook bijna in stortten de muziekzaken. De Amerikaanse verslagbedrijven, die meer dan 200 miljoen verslagen in het midden van de jaren '20 hadden verkocht, hadden eenheidsverkoop door 97% door het midden van de jaren '30 zien dalen. Om het te zetten mild, waren de dingen taai! Zelfs hield op het reuze de fonograafbedrijf van de Kampioen totaal makend fonograafspelers. Nochtans, was er een uiterst kleine zilveren voering in elk van deze ontbering. Een bepaald type van muziek greep gebieden van het land en bood hoop aan. Er was geen politiek bericht in bijlage aan de wijsjes. Geen lyrische gedichten. Het was een aardachtige, ritmische, emotionele en dynamische muziek. Zijn doel was mensendans te maken. De reusachtige partijen zouden te voorschijn komen die vaak dagen zouden duren. Zelfs verwonderen de muziekhistorici zich vandaag hoe een distinctieve en herhaalde baslijn en een energiek ritme de nadruk van een volledige gemeenschap konden veranderen.
Deze muziek zou classificeren zoals besmettelijk een understatement zijn! Bij zijn aanvang deze muziek solo door slechts één pianospeler worden gespeeld. Aangezien de tijden soms taai waren zouden twee pianospelers het zelfde instrument delen. Later, zou er wel zes musici op drie piano's allen zijn die tot de besmettelijke macht bijdragen. Het resultaat was een viering van creatieve energie die iedereen kon erkennen. Het was magisch. Ondanks de economische ontberingen, konden de mensen echte vreugde vinden zelfs als slechts voor een kort ogenblik.
De vieringen groeiden. Partijen van het huis zouden blokpartijen worden. De refreinen en de melodieën zouden vaak gespeeld worden non-stop voor wat tegelijkertijd als uren scheen.
De hoogste Musici van de dag konden van het werk gemakkelijk de plaats bepalen zodra zij deze kunstvorm beheersten.
De hoop was geboren tegen het afgrijselijke economische landschap.
Dan in 1938, zag de legendarische Promotor John Hammond van de Jazz een reusachtige bedrijfskans. Hij organiseerde en bevorderde een overleg in de Stad die van New York de drie meesters van deze kunstvorm kenmerkt. Toen Albert Ammons, Pete Johnson en Meade „Lux“ Lewis in Zaal Carnegie presteerden, lanceerde het een nationale nieuwigheid. De ondernemingen en de clubs moesten hop op de muziekwagen en met het programma krijgen. De kranten begonnen speciale redacteurs toe te wijzen om de „muziek te behandelen sloegen“ en rapport over deze ongelooflijke energie als zijn populariteit die in de clubs wordt uitgespreid. Spoedig kenmerkten alle „gebeurende“ plaatsen hoogste musici die deze besmettelijke energieke wijsjes spelen. Eigenaars die van de club goed overzichten en „contant geld in“ willen zouden krijgen noodzakelijk doen om de muziekredacteurs om te kopen zodat zij konden goede pers verwerven. De steekpenningen van vrij voedsel, vrije dranken, vrije vrouwen waren alledaags. De musici en de clubeigenaars begrepen dat één slecht overzicht van de critici de goede tijden zou doden! Of zo dachten zij?
De naam van deze muzikale kunstvorm was Boogie-woogie. De jargonterm die de musici aan de critici gaven was de Man Boogie!
Ja was de Man Boogie het monster dat in oordeel kon kritiseren en zitten.
Ondanks zijn onvermogen om muziek tot stand te brengen of te begrijpen waren zij op de een of andere manier gekwalificeerd om het te evalueren. De man Boogie, zoals een beul kon het lot van musici en clubeigenaars met zijn woorden bepalen. De man Boogie was incarnate vrees. Hij kon de partij zo snel doden aangezien het overzicht zou kunnen worden gepubliceerd. De man Boogie was slecht nieuws! Het grappige ding is de meeste mensen gelooft niet in de Man Boogie. Minstens is dat wat zij u aan uw gezicht vertellen! Nochtans binnen dit verhaal is het begrip van hoe het succes en de vreugde geboren zijn en hoe het sterft. Kreeg u „het?“
In de woorden van Graaf Nightingale, „concurreer niet. Cre
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Run Your Car On Water» Recession Relief
» Advanced Automated Forex Trading
» Profit Lance
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
