Het Frans niet aan Europa zou kunnen zijn engrained in hun geschiedenis
Veel van de problemen die de leden van de Europese Unie met hun grondwet uitdrukken zijn in kwestie van feitenproblemen met zij waarnemen om de „één groottepasvormen te zijn al“ idee van beleid. De Fransen zijn het luidst in het uitdrukken van hun bezwaren en het bekijken de geschiedenis van de evolutie van de natiestaat, misschien hebben zij een punt. Het vergde millennia voor het idee van de Staat van de Natie om in om het even welke herkenbare vorm te evolueren. Zo een reusachtig blok van landen zou verwachten blijven zonder merkbare hikken integreren naïef zijn.
Het idee van de moderne staat aangezien het nog in Europa en de V.S. kan worden gezien was in kwestie van feit die door een Fransman wordt uitgevonden. De politieke filosoof Jean Bodin in zijn 1576 boekt Zes Livres DE La Republique beschrijft een republiek als „juiste overheid van verscheidene huishoudens en van wat zij in gemeenschappelijk, met de macht van soevereiniteit“ houden. Zijn beschrijving en verdere behandeling van het onderwerp bevestigen het grote belang het concept „gezag“ en de „soevereine regel heeft“ in onze vormende ideeën van statehood gehad. Bodin is een zeer tegensprekende geleerde. Hij wordt gezegd om geweest te zijn allebei de verdediger van een overdreven krachtige uitspraakklasse - een absolute monarchie evenals verdediger voor het beperken van de macht van soeverein dit tot de drempel van elk huishouden.
Hij was de eerste om huis het begrip van soevereiniteit als beperkte entiteit te raken toen hij op het tijdstip van schrijven doorverwezen naar meestal feodale en monarchale systemen elders in de wereld eenvoudig weerzinwekkend. Verafschuwden de hoofdrelaties van de slaaf in landen zoals Rusland, Turkije en Iran tegelijkertijd de Europeanen. Deze landen hadden soeverein wie min of meer volledige meester van de „organismen en de goederen“ van zijn onderwerpen was. De inwoners van Europa zouden zulk een regime niet aangenomen hebben dat voor verleende bepaalde grenzen aan het gezag van de staat, volgens Bodin nam. Enerzijds, werd Bodin beschuldigd van het zijn een verdediger van onbeperkte regel. Waar genoeg, extolled Bodin in extravagante termen de voorrechten van soevereiniteit; maar deze omvatten niet de bevoegdheid om nieuwe belastingen op te leggen. De „natuurlijke wet“ verbood dit, zei hij.
Bodin haalt Seneca aan teneinde „aan Koningen de macht meer dan allen toebehoort, maar het bezit behoort tot individuen““ Bodin wordt gezegd zeer geïmponeerd om geweest te zijn met de oudste vorm van Europa van democratie, opgenomen in de oude democratische ceremonie van Carantanians (momenteel in Oostenrijk), die hij „zei had over de hele wereld geen parallel.“ En misschien was hij juist; De Sloveense gemeenschap in Carantania was één tegelijkertijd van weinigen om geen slaven te hebben. Zich uitrekt van de rivier Elbe aan het Adriatische Overzees, was zijn centrum in Gosposvetsko Polje dichtbij Krnski Grad die in huidige Oostenrijkse Carinthia is.
Vrije Carantania werd berucht voor zich het verzetten van tegen al buitenlandse overheersing bijna honderd jaar, die op dit gebied van stammenEuropa ook vrij indrukwekkend was. Naast het verlaten van een duurzame afdruk op het historische geheugen, heeft hun voorbeeld Europese landen tot op heden evenals de V.S. geïnspireerdv, waar Thomas Jefferson inspiratie van Zes Livres in zijn constitutioneel werk nam. De feest democratische instelling van Carantanians, de installatie van een Sloveense hertog duurde neer aan jaar 1414 was voort vrij een opmerkelijk stuk van cultuur zelfs tegelijkertijd. Het vond tijdens een Algemene Vergadering van alle vrije Slaviërs Carantanian plaats, door te stemmen. Een hertog met op een plaats geïnstalleerd worden die Knezji Kamen (de Steen van de Prins) wordt genoemd met speciale riten door een boer, de belichaming van de mensen, uit van wie naam hij de hertog met macht en gezag investeerde. Veronderstel enkel de scène.
De prins moest een plechtige belofte in publiek maken eerlijk te zijn en enkel op elk moment, Carantania bravely te verdedigen tegen alle vijanden, alles te doen mogelijk om vrede te beschermen, en de armen te helpen. De ceremonie tegelijkertijd was vrij uniek en trok de aandacht van de humanist Aeneas Piccolomini, Paus Pius II aan, die door Sloveens land reiste, om te zeggen dat de installatieceremonie „tweede aan niets.“ was
Deze het type van Robin Hood democratie is gekend om eeuwen vóór de goedkeuring van Magna Carta in 1215 gebloeid te hebben, die wijd als sluitsteen van eigentijdse westelijke democratieën wordt beschouwd.
Dit moet niet zeggen dat Bodin de ideeën bepleitte Carantanian, nog was hij overtuigd hoewel die mens structureert aangezien zij zich hadden gevormd aantoonden dat zij van het evenwicht van aard vrij losgemaakt waren. De primitieve stammendemocratieën van de tijd Carantanian zouden helemaal niet compatibel één van beiden met statehood kunnen geweest zijn die Bodin beschrijft. „als haalbare leden van middeleeuwse polity te functioneren, moesten de staten permanente sociale structuren bezitten. Eerst en vooral, moest een staat met een welomlijnde geografische ruimte, een rek van land worden geïdentificeerdn de waarvan fysieke eigenschappen konden stempelen
op de collectieve psyches. Zulk een het wortel schieten op een bepaald grondgebied kon niet behalve door gecentraliseerde politieke macht worden bewerkstelligd die de grenzen van het grondgebied kon bepalen en hun defensie organiseren. Dit eiste, beurtelings, de ontwikkeling van een sociale hiërarchie waarin een heerser en een klasse van nobles de lasten van macht deelden en met hun sociale tegenhangers in andere staten konden in wisselwerking staan. De definitie van gebieden van gezag en de stabilisatie van administratieve praktijken verzochten de goedkeuring van welomlijnde gerechtelijke procedures want waarvan formulering een supratribal boekentaal nodig was, „Alexander M. Schenker, een Universitaire geleerde Yale in van hem een 'Inleiding aan Slavische Filologie“ beschrijft
Hij gaat dan illustreren dat de leegte hier door de geletterde geestelijkheid werd opgevuld. Die dagen, veronderstelde de kerk vrij veel politieke bevoegdheden als natuurlijke uitbreiding aan het zijn godsdienstig onderwijs. Bodin, die in de tijd leefde dat Huguenots en de Katholieken in godsdienstig geschil werden geïmpliceerds, bepleitte meer seculair, professionalised politieke regel die kerkoverheersing verving.
„Cadres van geleerd, of minstens de geletterde, mensen moesten worden ontwikkeld om deze taal te gebruiken in de loop van het uitoefenen van de noodzakelijke administratieve functies. Vandaar de behoefte aan Christendom met zijn kloostertraditie van het leren van, met zijn scholen waar de Slavische Latijn of de Kerk, met zijn capaciteit werd onderwezen om stammenparticularism met zijn eigen universeel bericht te vervangen. Een sociale revolutie van deze afmetingen in werking stellen, moesten de sterke leiding en de permanente politieke instellingen te voorschijn komen,“ Schenker schrijft. Het vergde sommige Europese landenmillennia alvorens de gunstige voorwaarden voor de totstandbrenging van een natiestaat zich met een centraal element hier vaak de oppositie van pagans naar uitspraak door een geestelijkheidselite voordeden.
Denken van Bodin op politieke kwesties was vrij gelijkaardig aan dat van denkers van zijn generatie, met inbegrip van Montaigne, Pasquier en Le Roy. Deze denkers, zoals Bodin geloofden niet meer dat de menselijke wetten en de maatschappij zeer dicht van de onveranderlijke principes van de goddelijke en natuurlijke orden een weerspiegeling vormden, maar debatteerden in plaats daarvan dat de menselijke zaken over het algemeen van deze orden werden losgemaakt en door een hoge graad van bijzonderheid, veranderlijkheid en veranderlijkheid werden gekenmerkt. Nochtans, zei Bodin dat de menselijke politieke orde niet zonder wat goddelijke en natuurlijke stichting kon blijven bestaan. Zijn werken zijn pogingen om een nieuwe universele stichting voor menselijke wetten en maatschappij te identificeren, die in de goddelijke en natuurlijke orden wordt de verankerd en zijn hoogst - beschouwd in hun het de weg bereiden de natiestaat tot vandaag.
De behandeling van Bodin van de natiestaat schijnt om door zijn waarneming worden gemotiveerd die de beperkingen van macht moesten duidelijk worden gemaakt. Bij het stellen van het geval voor absolute monarchie, sprak hij uit tegen verkeerd belastingheffingsbeleid in buitenlanden, maar onderstreepte de behoefte aan de goed bevolen maatschappij die de resterende resten van feodalisme afschafte. Hij zag de defensie van Frankrijk als het neccessitating van collectieve betaling van militairen om het land tegen een Spaans leger te verdedigen, dat door zilver van de Nieuwe Wereld werd gefinancierd. (Dit was het eerste bevindende leger sinds de Romeinen meer dan duizend vroeger jaar.)
Overigens, was dit ook de gelegenheid waarbij Frankrijk een mercenary economie vestigde; het begon om tot opbrengsten te leiden door de invoer laag te houden terwijl het duwen van de uitvoer en het subsidiëren van hen. Weinig politieke denkers zijn beschouwd om meteen zo innovatief en zo in innerlijke tegenspraak te zijn zoals Jean Bodin, een verklaring die niet totaal uit lijn beschrijvend Europa van vandaag zou zijn. Een aantal zijn ideeën werden ontwikkeld in de zeventiende eeuw, in Duitsland, Nederland en Engeland. Zij of brachten duidelijke tegenspraak binnen zijn gedachte in overeenstemming of exploiteerden hun ambiguïteit voor politiek voordeel.
Het vergde 300 jaar--de tijd tot de eenmaking van Duitsland en Italië in de 19de eeuw--vóór Bodin kwam de beschrijving van nation-state om Europa te overheersen. Maar zijn mercantilism werd goedgekeurd bijna onmiddellijk door elke Europese overheid, groot of klein. Het bleef de regerende filosofie tot Adam Smith de absurditeit van het geloven (zoals mercantilism) toonde dat een natie rijk kan worden door zijn buren te roven.
Maar toch vijfentwintig jaar na Smith, was mercantilism nog de doctrine die aan het eerste en belangrijkste werk van Amerika in politieke theorie ten grondslag lag; Het rapport over Fabrikanten (1791) door Alexander Hamilton. En een bijna later eeuw, in de tweede helft van de 19de eeuw, Bismarck baseerde het nieuwe Duitse Imperium op mercantilism van Bodin zoals die aan Europa door de grote Duitse bewonderaar van Hamilton, Friedrich List wordt aangepast, in zijn 1841 boek, het Nationale Systeem van Politieke Economie. Nochtans gewantrouwd als economische theorie, werd mercantilism, niet de vrijhandel van Adam Smith's, dus het beleid en vrijwel overal de praktijk van overheden (behalve één eeuw in het UK).
Het Spaans, voorspelbaar, vergde nooit het houden van aan Bodin. Hun ideeën van de tegen-Hervorming kleineerden Bodin als politico, tweede slechts aan Machiavelli in zijn zogenaamd bepleiten van de ondergeschiktheid van godsdienst aan politieke einden. Door contrast, keurde Italië tijdens zijn tegen-Hervorming heydays, sommige van zijn ideeën goed maar de denkers in dit land hadden moeilijkheden met zijn theorie van soevereiniteit. Maar Bodin heeft zijn sterkste afdruk op politiek in Frankrijk verlaten. Vandaar, betreuren sommige politieke commentators niet van vandaag in Frankrijk en zeggen dat de Fransen om alle redenen zij Europese ideals kunnen moeten afschaffen zij zelf onder de sterkste verdedigers voor, zijn eenvoudig een ontkenning van hun eigen oorsprong zijn. Een „continentale Grondwet die basisrechten van de mens en dignities verzekert schijnt zo veel een Franse erfenis te zijn zoals iedereen anders. [...] wij zijn awash in voorbeelden van mensen die licht van hun harde verdiende erfenis“ werpen, schrijven Dawn Miller, een redactieschrijver van WVGazette, die er niet in slaagt om het niet kamp te begrijpen, na het doorbrengen van 11 dagen in een Parijse buurt.
Anderen hebben waarschuwingen van noodlot als de technocraten van Brussel blijven roughshod over de duidelijk uitgedrukte aspiraties van lidstaten berijden uitgegeven, die naar recente uitdagingen aan democratische ideals verwijzen die in overvloeds historisch precedent zijn getrokken. „Er zijn genoeg wenken door de electoraten van diverse lidstaten in een voldoende groot aantal nationale verkiezingen geweest om Brussel een betekenis te geven van wat moet worden gedaan. Telkens als, de verkiezingsresultaten die op de stijging van populistisch hebben gewezen, partijen de anti-EU (zoals voorgekomen in Presidentiële verkiezing van Frankrijk de het laatst) zijn verworpen aangezien de eenmalige aberraties“, schrijft stel Auerback in zijn internationaal perspectief op Prudentbear.com op zegt hij dat bijgevolg, het onderliggende politieke bericht wordt genegeerd en dat dit omhoog meer probleem voor de toekomst opslaat. Dat is waarom wij reeds een vacuüm in Brussel zien dat waarschijnlijk slechts zal uitgebreider worden aangezien de tijd gaat en geen verandering wordt aangebracht in gebruiksprocedures.
Angelique van Engelen is een freelance schrijver die in Nederland wordt gebaseerd, dat voor http://www.contentClix.com schrijven. Zij schrijft politieke rapporten, nieuws, eigenschappen, de brochures van de Webinhoud en onderzoek. Contacteer haar voor een vrij citaat: Angeliqueve@contentclix.com.
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Run Your Car On Water» Recession Relief
» Advanced Automated Forex Trading
» Profit Lance
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
