Het economische analfabetisme kan zeer duur zijn!
IK HEB ALTIJD GEDEBATTEERD DAT HET ECONOMISCHE ANALFABETISME ZEER DUUR IS.
Dit is waar met betrekking tot creditcardtarieven of bredere economische principes in overheidsbeleid. Ons onderwijssysteem zou het gezonde economische denken moeten benadrukken. Maar overwegend het onderwijssysteem, is het just as well dat zij deze belangrijke kwesties niet behandelen. Het enige ding slechter dan gebrek aan onderwijs, is mis-onderwijs.
Voor een lokale schaal, kan het economische analfabetisme over persoonlijke financiën tijdelijke ontbering voor een huishouden veroorzaken. Voor een nationale schaal, kan het economische analfabetisme over beleid dramatische ontbering voor een natie of zelfs de wereld veroorzaken. Een deskundige, echter, kan zijn of haar huishouden tegen slechtst van de verwoesting soms beschermen, door hun besparingen en investeringen van kwaad te isoleren.
Historisch, zijn vele dwaze economische ideeën voorgesteld, creërend veel onnodige armoede en ontbering. De meeste schadelijke plannen worden wortel geschoten in perverse aansporingen die gedrag belonen dat breder sociaal kwaad veroorzaakt. Een paar voorbeeldentribune uit. Vooral zijn de dramatische verschrikkingen van communisme, dat meer verhongering in de laatste eeuw heeft veroorzaakt dan een om het even welke „overmacht“ Ooit kon. Niemand had om het even welke aansporing om tot om het even wat van waarde te werken of te leiden. Ondanks al empirisch bewijsmateriaal, schijnen sommige universitaire economen nog om te geloven dat deze wild irrationele structuur kan werken, als slechts wij „goede mensen“ kunnen vinden om het in werking te stellen. Deze dagen, het „communisme is“ uit gunst gevallen, maar wij horen nog mensen bepleitend collectivisme of centraal-geplande economie (hoofdzakelijk het zelfde ontbroken systeem) onder zachtere namen.
Een andere dramatische mislukking was de op inflatie-gebaseerde economie. Onder Keynesiaanse economie, werden de naties vrij regeren gegeven om met geldvoorraad op te lappen en de waarde van munten af te romen. Van Duitsland tussen de oorlogen (een zo ruwe verwoesting dat de mensen in Hitler uit wanhoop) stemden aan Latijns Amerika in de jaren '60-jaren '80 (een periode die vele naties in het gebied moniker de „Republiek van de Banaan“) verdienden, overal verwoestend waren de resultaten? en altijd zal zijn. Niemand had om het even welke te bewaren aansporing; dit systeem reinigde enorme waarde en bracht het grootste deel van die naties aan hun economische knieën. Op dezelfde manier flailing de V.S., terwijl conservatiever in zijn misbruik, nog in de recente jaren '70 onder inflationistregimes, tot Reagan en Greenspan bereed binnen om de dag te bewaren.
Ondanks al dit geschiedenis, beëindigen wij nog omhoog met kiezers en politieke leiders die tevreden om bij wat zijn te veronderstellen onze economie sterk zal houden. In de laatste presidentiële verkiezing, werden wij verlaten met twee verkeerde keuzen, aangezien geen van beide belangrijke partijkandidaat een economisch plan naar voren bracht dat zelfs om het even welke steek hield. Het is moeilijk om te zeggen dat wij de verkeerde keus, gezien het alternatief maakten, maar wij maakten duidelijk niet juiste van het standpunt van een econoom. Ik weet dit een impopulaire verklaring onder vele lezers is, maar het is belangrijk om te begrijpen waar wij worden geleid om tot onze financiën behoorlijk opdracht te geven. Onderzoek enkele beleid wij ons moeten verheugen op, en dan overwegen wat de implicaties voor onze investeringen zijn.
Het meest recente verhaal dat mijn aandacht ving was een stuk over het beleid van Bush met betrekking tot derde-wereldschuld, die goed de bijziendheid van de agenda illustreert. Dit beleid heeft een standpunt ingenomen dat de Wereldbank bestaande schulden uit zou moeten vergeven en dan het bedrag verminderen het leningen in de toekomst. Ook, bepleit het omschakeling aan toelagen in plaats van leningen in de toekomst, zodat de landen zich niet meer met onhandelbare schuldposities zullen vinden. Voor zijn gezicht, schijnt dit nadenkend en attent te zijn. Nochtans, blijkt het dat weinig gedachte is gegeven aan de duurzaamheid van dit model. Eerst, in menig opzicht, lijkt het op het wijdverspreide op gift-gebaseerde buitenlandse hulpregime dat in dagen pre-Reagan bestond. De slechte schulden waren toen overwegend, maar veel meer nadruk werd gelegd op directe giften van overheden. Het probleem? Deze giften waren onder de meest slecht beheerde en corruptie-geteisterde gedeelten van onze buitenlandse hulpbegroting.
Voorts heeft Bush duidelijk niet gedacht door welk effect dit allen op de stabiliteit van de Wereldbank zelf zal hebben. Natuurlijk, zijn er zij die gelukkig zouden zijn om deze instelling te zien sterven een langzame dood, maar als wij gaan blijven het financieren, zouden wij moeten aandringen bij het verantwoordelijke beheer van de fondsen die wij hebben geïnvesteerda. Om het in een gift te veranderen destabiliseren de emmer de instelling, om zijn capaciteit te verminderen om aan redelijke tarieven te lenen, en onze kosten voor zijn steun op te voeren door miljarden. Dit is één voorbeeld van de achteloosheid waarmee dit beleid de meeste economische kwesties behandelt.
Een tweede geval is het ongebreidelde protectionisme dat van de handelsautoriteiten van Washington afkomstig is. Wij vernemen regelmatig voorstellen om de invoer te beperken die „ook weinig“ kost. Iedereen met een basiseconomieonderwijs weet dit type van beleid kwaad op lange termijn aan onze economie kan slechts doen. Ondertussen, worden de burgers gedwongen, zonder goede reden, om meer voor voedsel en andere goederen te betalen. De grote Depressie werd grotendeels veroorzaakt door dergelijk handelswanbeheer, en onze eigen economie wordt zeer verzwakt door deze administratieve manipulaties.
Dit zijn slechts twee voorbeelden van het economische analfabetisme dat in dit beleid ongebreideld is.
Scott Pearson kan direct worden bereikt bij Scott@valueview.net of door http://www.valueview.net te bezoeken
Scott Pearson is een beleggingsadviseur, een schrijver, een redacteur, een instructeur, en bedrijfsleider. Als Voorzitter en Belangrijkste Ambtenaar van de Investering van de Mening Financial Corp. van de Waarde, biedt hij de diensten van het investeringsbeheer aan een grote verscheidenheid van cliënten aan. Zijn eigen bulletin, de Mening van de Waarde van de Investeerder, wordt verspreid wereldwijd en geeft algemeen gelduiteinden en investeringsadvies aan lezers zowel internationaal, als in de V.S.
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Run Your Car On Water» Recession Relief
» Advanced Automated Forex Trading
» Profit Lance
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
