De typologie van financiële schandalen
Tulipmania - dit is de naam die voor de eerste regeling van de piramideinvestering in geschiedenis wordt gemunt.
In 1634, werden de tulpenbollen verhandeld in een speciale uitwisseling in Amsterdam. De mensen gebruikten deze bollen als middelen van uitwisseling en waardeopslag. Zij wisselden hen uit en speculeerden in hen. De zeldzame zwarte tulpenbollen waren zo waardevol zoals een groot herenhuishuis. Craze duurde vier jaar en het scheen dat het voor altijd zou duren. Maar dit moest niet zijn.
De bel die in 1637 is gebarsten. In een kwestie van een paar dagen, werd de prijs van tulpenbollen gesneden door 96%!
Deze specifieke regeling van de piramideinvestering was enigszins verschillend van degenen die het in menselijke financiële geschiedenis in de wereld moesten elders volgen. Het had geen "het organiseren van commissie", geen identificeerbare groep verhuizers en schudbekers, die controleerden en het leidden. Ook, werden geen expliciete beloften ooit gemaakt betreffende de winsten die de investeerders van het deelnemen aan de regeling konden verwachten - of zelfs dat de winsten aan hen aanstaande waren.
Sedertdien hebben de piramideregelingen in ingewikkelde psychologische listen geëvolueerd.
Moderne degenen hebben een paar kenmerken in gemeenschappelijk:
Eerst, impliceren zij ooit groeiende aantallen mensen. Zij schieten exponentieel in aandelen als paddestoelen uit de grond die gewoonlijk de nationale economie en de eigenlijke stof van de maatschappij bedreigen. Elk van hebben hen ernstige politieke en sociale implicaties.
De honderdduizenden investeerders (in een bevolking van minder dan 3,5 miljoen zielen) werden diep verstrikt in de het bankwezencrisis van 1983 in Israël.
Dit was een klassieke piramideregeling: de banken boden hun eigen aandelen voor verkoop aan, die investeerders belooft die de prijs van de aandelen slechts zal uitgaan (soms door dagelijkse 2%). De banken gebruikten het geld van depositeurs, hun kapitaal, hun winsten en geld dat zij in het buitenland leenden om deze onmogelijke en ongezonde belofte te houden. Iedereen wist wat gebeurde en iedereen was geïmpliceerd.
De Ministers van Financiën, de Gouverneurs van de Centrale Bank stonden de banken in deze misdadige achtervolgingen bij. Deze specifieke piramideregeling - betwistbaar, langst in geschiedenis - duurde 7 jaar.
Op één dag in Oktober 1983, stortten ALLE banken in Israël in. De overheid zag dergelijke burgerlijke onrust onder ogen dat het werd gedwongen om aandeelhouders door een gedetailleerd plan van de aandeelterugkoop te compenseren dat 9 jaar duurde. De totale indirecte schade is moeilijk te evalueren, maar de directe schade bedroeg 6 miljard USD.
Dit specifieke incident benadrukt een andere belangrijke eigenschap van piramideregelingen: de investeerders worden beloofd onmogelijk hoge opbrengsten, of als winsten of als betaalde rente. Dergelijke opbrengsten kunnen uit de juiste investering van de fondsen worden afgeleid niet - zo, nemen de organisatoren tot vuile trucs zijn toevlucht.
Zij gebruiken nieuw geld, dat door nieuwe investeerders wordt geïnvesteerd - de oude investeerders te betalen.
De godsdienst van Islam verbiedt geldschieters om rente op de kredieten te laden die zij verstrekken. Dit verbod is problematisch in het moderne dagleven en kon moderne financiën aan een volledige halt brengen.
Het was tegen deze achtergrond, dat een paar ondernemers en godsdienstige cijfers in Egypte en in Pakistan vestigden wat zij riepen: "Islamitische banken". Deze banken onthielden zich van of het betalen van rente aan depositeurs - of van het laden van hun cliëntenrente op de leningen die zij uit doled. In plaats daarvan, hebben zij hun depositeurspartners in gefingeerde winsten - gemaakt en hun cliënten voor gefingeerde verliezen geladen. Allen zouden goed de Islamitische banken gehad zijn die aan gezondere bedrijfspraktijken worden gehouden.
Maar zij bieden onmogelijk hoge "winsten aan" en beëindigden de manier elke piramide beëindigt: zij deden ineenstorten en sleepten economieën en politieke ondernemingen met hen.
Het recentste voorbeeld van de prijs die door gehele naties toe te schrijven aan ontbroken piramideregelingen is wordt betaald, natuurlijk, Albanië 1997. Het één derde van de bevolking werd zwaar geïmpliceerd in een reeks van zwaar leveraged investeringsplannen die bijna gelijktijdig instortten. Inept politieke en financiële crisisbeheer leidde Albanië tot de rand van desintegratie in burgeroorlog.
Maar waarom de piramideregelingen moeten ontbreken? Waarom niet kunnen zij, berijdend op de rug van nieuw geld en houdend elke investeerder gelukkig, nieuw en oud voor altijd verdergaan?
De reden is dat het aantal nieuwe investeerders de - en, daarom, hoeveelheid nieuw geld beschikbaar aan de organisatoren van de piramide - beperkt is. Er zijn enkel zo vele risicoafnemers. De dag van oordeel wordt aangekondigd door een onheilspellende wanverhouding tussen overblown verplichtingen en het druppelen neer van nieuw geld. Wanneer er niet meer beschikbaar geld is om de oude investeerders te betalen, volgt de paniek. Iedereen wil geld tezelfdertijd trekken. Dit, klaarblijkelijk, is nooit mogelijk - enkele geld wordt gewoonlijk geïnvesteerd in onroerende goederen of als lening verstrekt. Zelfs zetten de stabielste en gezondste financiële instellingen nooit opzij meer dan 10% van het geld dat met hen wordt gedeponeerd.
Aldus, zijn de piramides veroordeeld om in te storten.
Maar toen, weten de meeste investeerders in piramides dat de piramides scams, niet regelingen zijn. Zij bevinden zich gewaarschuwd door de instorting van andere piramideregelingen, soms in de zelfde plaats en tezelfdertijd. Nog, worden zij opnieuw aangetrokken opnieuw en aangezien de vlinders aan de brand en met de zelfde resultaten zijn.
De reden is zo oud zoals menselijke psychologie: hebzucht, avarice. De organisatoren beloven de investeerders twee dingen:
dat zij hun geld konden om het even wanneer trekken zij waaraan willen en
dat ondertussen, zij zullen kunnen blijven hoge winst op hun geld ontvangen.
De mensen weten dat dit hoogst onwaarschijnlijk is en dat de waarschijnlijkheid dat zij alles of een gedeelte van hun geld zullen verliezen met tijd groeit. Maar zij overtuigen zich dat de hoge winsten of de rentebetalingen dat zij vóór de piramideinstortingen zullen kunnen verzamelen - zullen compenseren hen meer dan ruim het verlies van hun geld. Sommigen van hen, hopen om in het trekken van het geld vóór de dreigende instorting te slagen, die op "waarschuwingsseinen" wordt gebaseerd. Met andere woorden, geloven de investeerders dat zij outwit de organisatoren van de piramide kunnen. De investeerders werken met de organisatoren op het psychologische niveau samen: bedrogen en deceiver neemt in gevoelige ballet in dienst die tot hun wederzijdse val leidt.
Dit is onbetwistbaar gevaarlijkst van allerlei financiële schandalen. Het doordringt insidiously de eigenlijke stof van menselijke interactie. Het vervormt economische maatregelen en het beëindigt in ellende op nationale schaal. Het is scourge van de maatschappijen in overgang.
Het tweede type van financiële schandalen wordt normaal met het witwassen van kapitaal verbonden dat in de "zwarte economie" wordt geproduceerd, namelijk: het inkomen niet dat aan de belastingautoriteiten wordt gemeld. Dergelijke geldpassen door bankwezenkanalen, verandert eigendom een paar keer, zodat zijn spoor behandeld is en de identiteiten van de eigenaars van het geld worden verborgen. Het geld dat door drugtransacties, ongeoorloofde wapenhandel en de minder exotische vorm van belastingontwijking wordt geproduceerd wordt zo "witgewassen".
De financiële instellingen die aan het witwassen van verrichtingen deelnemen, handhaven dubbele boekhoudingsboeken. Één boek is voor de officiële autoriteiten. Die agentschappen en autoriteiten die belastingheffing, banksupervisie, stortingsverzekering en financiële vloeibaarheid behandelen worden gegeven toegang tot deze reeks "gebouwde" boeken. Het ware verslag wordt bijgehouden dat in een andere reeks boeken wordt verborgen. Deze rekeningen vormen een weerspiegeling van de echte situatie van de financiële instelling: wie hoeveel, toen en onder die voorwaarden deponeerde - en die wat, toen en onder die voorwaarden leenden.
Deze dubbele norm vertroebelt de ware situatie van de instelling aan het beslissende punt. Zelfs beginnen de eigenaars van de instelling spoor te verliezen van zijn activiteiten en misapprehend zijn echte status.
Is het stabiel? Is het vloeistof? Is de activaportefeuille gediversifieerd genoeg? Niemand weet het. De mist enshrouds zelfs hen die het in de eerste plaats creëerden. Geen juiste financiële controle en controle zijn mogelijk in dergelijke omstandigheden.
Minder gewetensvolle leden van het beheer en personeel van dergelijke financiële organismen halen voordeel gewoonlijk uit de situatie. Embezzlements is zeer wijdverspreid, machtsmisbruik, misbruik of misplaatstheid van fondsen. Waar geen licht glanst, neigen heel wat griezelige schepselen zich te ontwikkelen.
Het beroemdste - en grootst - financiële schandaal van dit type in menselijke geschiedenis was de instorting van de Bank voor Krediet en Commerce International LTD. (BCCI) in Londen in 1991. Voor bijna een decennium, het beheer en de werknemers van deze shady bank belast met het stelen van en de verduistering van 10 miljard!!) USD (!. De supervisieafdeling van de Bank van Engeland, onder van wie het in detail onderzoeken van ogen deze bank verondersteld om was geweest te zijn - werd bewezen machteloos en incompetent om te zijn. De eigenaars van de bank - sommige Arabische Sjeiks - moesten miljarden dollars in het compenseren van zijn depositeurs investeren.
De combinatie zwart geld, nagemaakte financiële controles, shady bankrekeningen en verscheurde documenten blijkt vrij ontwijkend te zijn. Het is onmogelijk om de totale schade in zulke gevallen te evalueren.
Het derde type is het ontwijkendst, het moeilijkst te ontdekken. Het is zeer gemeenschappelijk en het schandaal kan losbarsten of - nooit, afhankelijk van kans, kasstroom en intellects van die in kwestie voorkomen.
De financiële instellingen zijn onderworpen aan politieke druk, die hen dwingen om kredieten te geven aan onwaardig - of zich van diversificatie (om teveel krediet aan één enkele lener te geven) te onthouden. Slechts onlangs in Zuid-Korea, werden dergelijke politiek gemotiveerde leningen ontdekt aan het ontbrekende conglomeraat Hanbo door vrijwel elke bank in het land gegeven te zijn. Het zelfde kan veilig over banken in Japan worden gezegd en bijna overal anders. Zeer weinig banken zouden durven om Cronies van de Minister van Financiën te weigeren, bijvoorbeeld.
Sommige banken zouden het overzicht van krediettoepassingen aan sociale overwegingen onderwerpen. Zij zouden aan bepaalde sectoren van de economie, ongeacht hun financiële uitvoerbaarheid lenen. Zij zouden aan behoeftig, aan de zijrivier, aan stadsvernieuwingsprogramma's, aan kleine ondernemingen - en allen in naam van sociale oorzaken die, nochtans gerechtvaardigd - niet kunnen het geven van leningen rechtvaardigen lenen.
Dit is een privé geval in een meer wijdverspreid fenomeen: de activa (= leningsportefeuilles) van velen een financiële instelling zijn niet genoeg gediversifieerd. Hun leningen zijn geconcentreerd in één enkele sector van de economie (landbouw, de industrie, bouw), in een bepaald land, of geografisch gebied. Dergelijke blootstelling is schadelijk aan de financiële gezondheid van de lenende instelling. De economische tendensen neigen om zich eenstemmig in de zelfde sector, het land, of het gebied te ontwikkelen. Wanneer onroerende goederen in het Westen de Kust van de V.S. sterk daalt - het doet dit lukraak. Een bank de waarvan totale portefeuille uit hypotheken aan de Kust Realtors samengesteld is van het Westen, worden vernietigd.
In 1982, bleef Mexico op de rentebetalingen in gebreke van zijn internationale schulden. Zijn schuldvorderingen kweekten en bedreigden enorm de stabiliteit van het volledige Westelijke financiële systeem. Banken van de V.S. - die het meest blootgesteld aan de Latijns-Amerikaanse schuldcrisis waren - moesten het grootste deel van de rekening betalen die tientallen miljarden van USD bedroeg. Zij hadden bijna al hun kapitaal dat in leningen aan Latijns-Amerikaanse landen wordt verbonden. De financiële instellingen buigen aan fads en manieren. Zij zijn ontvankelijk voor "lenende tendensen" en tonen een kudde-als mentaliteit. Zij neigen om hun activa te concentreren waar zij geloven dat zij de hoogste opbrengsten tijdens de kortste mogelijke tijdspannes konden krijgen. In deze betekenis, zijn zij niet zeer verschillend van investeerders in de regelingen van de piramideinvestering.
Het financiële wanbeheer kan ook het resultaat van losse of ontsierde financiële controles zijn. De interne controleafdeling in elke financierende instelling - en de externe controle die door de bevoegde supervisieautoriteiten is wordt uitgeoefend verantwoordelijk om zich tegen de natuurlijke menselijke tendens te verzetten voor het gokken. Moet de financiële organisatie bevorderen overeenkomstig objectieve en objectief geanalyseerde gegevens heroriënteren. Als zij er niet in slagen om dit te doen - de financiële instelling zou om zich als een schip zonder navigatiehulpmiddelen neigen te gedragen. De financiële controleverordeningen (het beroemdst waarvan Amerikaanse FASBs) zijn slepen manier achter de ontwikkeling van de moderne financiële markt. Nog, zou hun oordeelkundige en zorgvuldige implementatie van onschatbare hulp in leiding vanaf financiële schandalen kunnen zijn.
Nemend menselijke psychologie geef in overweging rekenschap - gekoppeld aan de ingewikkeldheid van de moderne wereld van financiën - het is niets minder dan een mirakel dat de financiële schandalen zoals weinigen zijn en ver tussen zoals zij zijn.
Ongeveer de Auteur
SAM Vaknin is de auteur van "Kwaadaardige Zelfliefde - Narcissism die" en "na de Regen opnieuw wordt bezocht - hoe het Westen het Oosten" verloor. Hij is een kroniekschrijver in het Overzicht van "Midden-Europa", Verenigde Internationale Pers (UPI) en ebookweb.org en de redacteur van geestelijke gezondheid en de Centrale Categorieën van Oost-Europa in de Open Folder, Suite101 en searcheurope.com. Tot onlangs, diende hij als Economische Adviseur aan de Regering van Macedonië.
Zijn website: http://samvak.tripod.com
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Run Your Car On Water» Recession Relief
» Advanced Automated Forex Trading
» Profit Lance
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
