English version
German version
Spanish version
French version
Italian version
Portuguese / Brazilian version
Dutch version
Greek version
Russian version
Japanese version
Korean version
Simplified Chinese version
Traditional Chinese version
Hindi version
Czech version
Slovak version
Bulgarian version
 

Wat is Filibuster ongeveer allen?

Zelf werkgelegenheid RSS Feed





Filibuster is een hulpmiddel beschikbaar aan de Senatoren van de V.S. tijdens de vloerbesprekingen van de Senaat over de wetgeving en benoemingen geweest aangezien de Grondwet van de V.S. werd bekrachtigd. Zowel hebben de Democratische als Republikeinse partijen filibuster als middel getaxeerd om compromis en bipartisanship aan bittere en verdeeldheid zaaiende debatten te brengen.

Het woord, filibuster, zoals het op het Amerikaanse politieke proces van toepassing is verwijst naar een politieke het vertragen tactiek zoals een lange toespraak die door politici aan vertraging wordt gebruikt of verhindert de passage van de wetgeving. De oudere betekenis van filibuster verwijst naar de onwettige handeling van het plunderen of piraterij; van het vangen van een schip en zijn lading en het houden van het voor losgeld.

Etymology van het woord, filibuster, schijnt tot op heden terug naar ongeveer 1560-1570 toen de Engelsen het Nederlandse woord anglicized, meer vrijbutier, in freebooter. Freebooter wordt begrepen om een persoon te zijn die op zoek naar plundert gaat; een piraat, buccaneer. Binnenkort daarna, Franse goedgekeurde meer filibustier en Spaanse goedgekeurde filibustero om het zelfde ding te betekenen. In de 17de eeuw zetten de Engelsen het Spaanse woord in filibuster om om de acties van de piraten te beschrijven die de Spaanse ontdekkingsreizigers van de Nieuwe Wereld aanvielen. In 1800's populariseerden de Amerikanen woordfilibuster, die naar de activiteiten van beroemde piraten verwijst die in Latijns-Amerika en de Caraïben werken.

Filibuster als Piraterij

Van 1830 tot 1860 waren de landen van Cuba, Mexico, Honduras, Costa Rica, en Nicaragua alle slachtoffers van diverse filibuster campagnes. Filibusters werden geleid door groepen adventurers die, zonder de toestemming van de Amerikaanse Overheid, maar met de hulp van privé Amerikaanse financiën, die wordt geprobeerd om politieke macht in deze Latijns-Amerikaanse en Caraïbische landen te grijpen. Een deel van het doel van de filibuster campagnes moest de bevolking van deze landen machtigen en een revolutie vooruit brengen die aan Amerikaanse belangen, hoofdzakelijk de slavenhandel voordelig zou zijn.

De financiële steun voor filibusters kwam grotendeels uit de zuidelijke staten waar de parades van viering in hun eer werden gehouden en de liederen over hun avonturen werden geschreven. Officieel, steunden de V.S. niet de filibuster campagnes omdat de militairen te dun adequate handhaving van de wetten tegen de betrokkenheid werden uitgespreid kunnen verstrekken. Vele burgers zagen de campagnes als aspect van "duidelijk lot," het idee dat Amerika een recht op onbeperkte uitbreiding had.

Een paar beroemde filibusterers omvatten Narciso Lopez en William Walker. Lopez bevrijdde Venezuela van Spaanse regel en probeerde drie keer om Cuba te bevrijden. De leurder, van Tennessee, voegde delen van Mexico, met inbegrip van Lager Californië bij, en verklaarde zich om voorzitter te zijn. De overheid van de V.S. steunde geen Leurder en bracht hem uiteindelijk aan proef.

De era van de Filibuster Beweging beëindigde toen de Burgeroorlog van de V.S. begon. De aandacht en de middelen werden gegeven aan de defensie van het Noorden en het Zuiden, dat de inspanningen van de filibuster campagnes beëindigt.

Filibuster als Politiek Hulpmiddel

Tijdens de periode van 1840 tot 1860, maakten talrijke Zuidelijke politici lange toespraken tijdens de vloerdebatten van de Senaat over de wetgevingsrekeningen voor het vertragen van de rekening of het verhinderen van een stem op de rekening. Woordfilibuster werd geleend om deze toespraken te beschrijven, die van als piraterij van tijd en kans werden gedacht. Henry Clay, in 1841, gaf wat om de eerste filibuster toespraak wordt beschouwd als.

Aangezien het debat over de de slavernijkwestie belangrijker werd in Congres, gebruikten de zuidelijke politici de tactiek van lange trage toespraken om al burgerrechtenwetgeving te blokkeren. Woordfilibuster werd die tijdens deze pre-burgerlijke periode van de Oorlog wordt gepopulariseerd.

Wetgevende Regels

De Grondwet van de V.S. gaf geen richting aan het Huis van Vertegenwoordigers of aan de Senaat betreffende hoe te om dagelijkse zaken te leiden en hoe te om debatten te leiden over de vloer. Elk lichaam om hun eigen regels tot stand te brengen en goedkeuren worden=.

Op dag werden 2 van de eerste Senaat die een speciale commissie ontmoet gecreeerd "een systeem van regels voorbereiden om zaken te leiden." Een paar later dagen, op 7 April..1789, diende de speciale commissie hun eerste regelsrapport in en op 16 April..1789, keurde de Senaat hun eerste reeks regels goed. De eerste reeks bevatte 19 regels en op April werden 18 nummer 20 goedgekeurd. Op dit punt werd de speciale commissie ontbonden.

De regelscommissie werd ontspannen herhaalde malen tijdens volgende jaren voor het creëren van nieuwe regels of het herzien van bestaande regels. Sinds 1789 is er 7 goedkeuring van nieuwe of herziene regels geweest; in 1806..1820..1828..1877..1884, en 1979. Sommige regels zijn gewijzigd en overgegaan door de Senaat zonder het gaan tot een commissie. De verandering in Regel XXII in 1917 om een clotureprocedure te voorzien is een goed voorbeeld. Er momenteel is een totaal van 43 Bevindende Regels van de Senaat.

Het Huis beslist en het Handboek van het Huis van de V.S. van Vertegenwoordigers staat niet voor filibuster toespraken toe. Elke Vertegenwoordiger mag de vloer houden om een vraag één uur te debatteren en kan slechts eens op elke vraag spreken. Het Huis is een groot lichaam en de leden dachten het wijs om de hoeveelheid tijd dat te beperken een Vertegenwoordiger kan spreken.

De Senaat is een volledig verschillende situatie, nochtans.

Regel XIX van de senaat

Regel XIX is de belangrijkste regel die een structuur voor debat over de vloer van de Senaat verstrekt. Een zeer belangrijke voorziening van de regel geeft op dat wanneer een Senator toeneemt om naar erkenning tijdens vloerdebat te streven, hij of zij een kans gewaarborgd is om op de vraag voor zolang te spreken hij of zij dit wenst. De voorzittende ambtenaar wordt gegeven geen discretie in deze kwestie en moet elke Senator in orde erkennen. Tijdens de tijdspanne dat die een erkende Senator is de vraag spreekt vóór de Senaat kan aan een stem komen niet. De Senator kan worden onderbroken of niet worden gedwongen om hun toespraak zonder hun toestemming tegen te houden.

Regel XIX van het debat beperkt niet het aantal Senatoren die op een kwestie kunnen spreken. De regel, echter, beperkt elke Senator tot twee toespraken per wetgevende dag op elke kwestie. Tijdens een filibuster periode zal de voorzittende ambtenaar typisch een reces eerder dan een verdaging begin de kalenderdag roepen, die de wetgevende dag levend houdt wanneer de Senaat opnieuw bijeenroept. Deze tactiek beperkt effectief elke Senator tot een maximum van twee toespraken op elke kwestie. Het is mogelijk, echter, voor een Senator om een amendement aan te bieden om een nieuwe betwistbare vraag tot stand te brengen, waarop de Senatoren twee meer toespraken kunnen maken.

Een vrij recente voorziening in Regel XIX, genoemd de "Regel Pastore" ter ere van Senator John Pastore van Rhode Island, vereist dat het debat over een vraag aan de vraag relevant moet zijn. Tijdens filibuster periodes wordt deze regel afgedwongen om Senatoren te verhinderen zonder betekenis te maken, van-onderwerptoespraken. Tijdens de jaren '30 door de jaren '50 maakten verscheidene Senatoren, zoals Lange Huey en Strom Thurmond lange filibusters die lezingen van recepten, het Congresverslag, de Verklaring van Onafhankelijkheid, en andere niet relevante onderwerpen omvatten.

Terwijl een Senator op een kwestie hij spreekt of zij moet zich bevindt blijven en moet min of meer onophoudelijk spreken. Tijdens een filibuster-lengte toespraak leidt dit vereiste tot moeheid in de spreker. Nochtans, kan de spreker aan een vraag van een andere Senator opbrengen zonder de vloer te verliezen. De andere Senator kan hulp verstrekken door een zeer lange vraag te stellen die door een kort antwoord wordt gevolgd, dat door meer lange vragen wordt gevolgd. Op deze wijze kan een groep Senatoren samenwerken om de lengte van het spreken van een Senator uit te breiden de periode.

Regel XXII van de senaat

De procedures om cloture aan te halen voor omhoog het verpakken van het vloerdebat en het brengen van de vraag aan een stem zijn bevat in Regel XXII. Het proces vereist een motie die door minstens 16 Senatoren wordt ondertekend en aan de voorzittende ambtenaar voorgelegd terwijl de vraag wordt gedebatteerd. De regel vereist dat de cloturemotie moet worden gekruid, betekenend dat het op tot de tweede dag niet kan worden gehandeld nadat het wordt voorgesteld.

Één uur nadat de cloturemotie op de derde dag de voorzittende ambtenaar heeft gerijpt onderbreekt de werkzaamheden van de Senaat en legt de cloturemotie aan de Senaat voor een stem voor. Op dit punt wordt een automatische stem van de broodjesvraag vereist.

In 1975 stemde de Senaat om het aantal stemmen te veranderen nodig om cloture aan 60% van vorige 67% aan te halen. Een compromis werd geslagen, echter, omdat sommige Senatoren dat als het veranderen van de Regel te gemakkelijk waren vreesden dat de meerderheid nodig om cloture aan te halen verder in de toekomst zou kunnen worden verminderd. Daarom was de Senaat het ermee eens dat toekomstige regelveranderingen aanbrengen, met inbegrip van het veranderen van de clotureregel zelf, de traditionele 67% meerderheidsstemming zou vereisen.

Als de motie om cloture aan te halen wordt verslagen kunnen de Senatoren de stemming opnieuw in overweging nemen of een nieuwe motie indienen om cloture aan te halen. Bijvoorbeeld, in 1988 waren er acht cloturemoties op een de hervormingsrekening van campagnefinanciën en alle acht moties werden verslagen.

Als een motie om cloture aan te halen succesvol is, dan waarborgt het effect van het aanhalen van cloture slechts dat een stem op de vraag uiteindelijk, maar niet onmiddellijk zal plaatsvinden. Nadat de succesvolle cloturemotie heeft overgegaan schijt de Senaat werkend onder cloture. Regel XXII legt een maximumcGlb van 30 extra uren voor debat, quorumvraag, parlementaire onderzoeken, en andere werkzaamheden voorafgaand aan een daadwerkelijke stem op de vraag op. Tijdens deze clotureperiode elke Senator het recht heeft om voor een totaal van niet meer dan één uur te spreken.

Zodra cloture onder Regel XXII is aangehaald, wordt het punt van filibuster grotendeels verloren. Zonder uitzondering, zijn de werkzaamheden omhoog verpakt in minder dan 30 uren en de vraag wordt gebracht aan een stem.

Conclusie

De filibuster toespraak in de Senaat heeft van een lange traditie genoten en voor verscheidene doeleinden gebruikt. Op één hand is filibuster gebruikt om anderen van de geldigheid van de minderheidspositie inzake een vraag te overreden. Het open en onbeperkte debat kan meningen en slingeringsadvies veranderen. Het filibuster toespraakproces kan helpen om een kwestie te verslaan zodra een stem wordt genomen.

Enerzijds, is filibuster gebruikt aan box of verhinderd een stem op een kwestie. De filibuster toespraak of de bedreiging van filibuster kan de kwestie veroorzaken om niet aan een stem op de vloer worden ingediend of worden teruggetrokken en worden gebracht.

De minderheidspartij in de Senaat telt op het gebruik van filibuster als middel om de meerderheidspartij te verhinderen teveel invloed te hanteren. Een dergelijk hulpmiddel moedigt de twee belangrijkste partijen in de Senaat aan op nonpartisan manieren werken om verschillen op te lossen. Filibuster leidt tot een behoefte aan compromis. Men heeft voorgesteld dat zonder het filibuster hulpmiddel de Senaat in het veroorzaken van de wetgeving veel minder productief zou zijn.

Garry Gamber is een openbare schoolleraar. Hij schrijft artikelen over onroerende goederen politiek, gezondheid en voeding, en Internet dat de diensten dateert. Hij is een mede-oprichter van http://www.GoodPoliticsRadio.com en de eigenaar van http://www.TheDatingAdvisor.com

Artikel Bron: Messaggiamo.Com

Translation by Google Translator





Related:

» Run Your Car On Water
» Recession Relief
» Advanced Automated Forex Trading
» Profit Lance


Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!

Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!

Add to Google RSS Feed See our mobile site See our desktop site Follow us on Twitter!

Dien uw artikelen te Messaggiamo.Com Directory

Categorieën


Copyright 2006-2011 Messaggiamo.Com - Sitemap - Privacy - Webmaster verzenden van artikelen naar Messaggiamo.Com Directory [0.01]
Hosting by webhosting24.com
Dedicated servers sponsored by server24.eu