Workaholism, vrije tijd en plezier
De officiële werkweek wordt teruggebracht tot 35 uur per week. In de meeste landen in de wereld, is het beperkt tot 45 uur per week. De trend in de afgelopen eeuw lijkt te zijn ondubbelzinnig: minder werk, meer play.Yet, wat kan waar zijn voor arbeiders of staat werknemers? is niet noodzakelijk zo voor witte kraag leden van de vrije beroepen. Het is niet zelden voor dat deze mensen? advocaten, accountants, consultants, managers, academici? in te voeren 80 uur weken. Het verschijnsel is zo wijdverbreid en de sociale gevolgen zo schadelijk dat het verworven onflatteuze bijnaam workaholism, een combinatie van de woorden "werk" en "alcoholisme". Het gezinsleven wordt verstoord, intellectuele horizon te smal, de gevolgen voor de gezondheid van de workaholic zijn ernstig: vet, gebrek aan lichaamsbeweging, stress hun tol eisen. Geclassificeerd als "alpha" types, workaholics lijden drie keer zo veel hartaanvallen als hun peers.But wat zijn de sociale en economische wortels van dit fenomeen? Put bondig, het is het resultaat van de vervagende grenzen en verschillen tussen werk en vrije tijd. Het onderscheid tussen deze twee soorten van tijd? de ene gewijd aan de arbeid en de ene doorgebracht in de uitoefening van een belangen? was zo duidelijk voor duizenden jaren dat zijn geleidelijke verdwijning is een van de belangrijkste en meest ingrijpende sociale veranderingen in de menselijke history.A tal van andere verschuivingen in de aard van het werk en huishoudelijke omgeving van de mens geconvergeerd naar deze gedenkwaardige change.Arguably de belangrijkste producten is de stijging de arbeidsmobiliteit en de vloeistof aard van het begrip van het werk en de werkplek. De overgang van landbouw naar de industrie, vervolgens naar de diensten en nu aan de informatie en kennis samenlevingen, elk, in beurt, verhoogde de mobiliteit van de beroepsbevolking. Een boer is het minst mobiel. Zijn manier van productie zijn vastgesteld, zijn produceren voornamelijk lokaal verbruikt werd wegens gebrek aan goede koeling, bewaring en transport methoden. Een marginale groep mensen werd nomade-handelaren. Deze groep ontplofte in grootte met de komst van de industriële revolutie. Toegegeven, was het grootste deel van de beroepsbevolking nog steeds immobiel en aangebracht op de productie vloer. Maar de grondstoffen en de eindproducten reisde lange afstanden naar verre markten. Professionele diensten nodig waren en de professionele manager, de advocaat, de accountant, de adviseur, de handelaar, de makelaar? alle naar voren als zowel de parasieten van de productieprocessen en de onontbeerlijke olie op haar cogs.Then kwam de industrie. De protagonisten waren niet langer geografisch afhankelijk. Zij bewezen hun diensten aan een groot aantal "werkgevers" in een verscheidenheid van manieren en geografisch verspreid zijn. Deze trend versneld vandaag, aan het begin van de informatie en kennis revolutie. Kennis is niet locale-gebonden. Het is gemakkelijk overdraagbaar over grenzen heen. Zijn kortstondige kwaliteit geeft het een-temporele en niet-ruimtelijke kwaliteiten. De locatie van de deelnemers aan de economische interacties van deze nieuwe leeftijd geografisch transparent.These trends geconvergeerde met een toename van de mobiliteit van personen, goederen en data (spraak, visuele, tekstuele en andere). De twee revoluties echt van vervoer en telecommunicatie verminderde de wereld een global village. Verschijnselen zoals pendelen om te werken en multinationals werden voor het eerst mogelijk gemaakt. Facsimile-berichten, e-mail, andere modem doorgifte van gegevens, het internet brak niet alleen fysieke belemmeringen? maar ook tijdelijke Ones. Vandaag de dag zijn virtuele kantoren, niet alleen ruimtelijk virtueel? maar ook de tijd zo. Dit betekent dat werknemers niet alleen kunnen samenwerken over de continenten, maar ook over tijdzones. Ze laten hun werk voor iemand anders te blijven in een elektronische brievenbus, voor instance.These laatste technologische vooruitgang neergeslagen de versnippering van de begrippen "werk" en "werkplek". Niet langer de drie Aristotelische dramatische eenheden. De werkzaamheden kunnen worden uitgevoerd op verschillende plaatsen, niet gelijktijdig, door werknemers die in deeltijd werkte wanneer het hen het beste geschikt is, variabele werktijden en werk van thuis vervangen door woon-werkverkeer als de voorkeur plaats (veel meer in de Angelsaksische landen, maar ze hebben altijd al de baanbrekende voorbodes van verandering). Dat paste vierkant in de sociale versplintering die de wereld van vandaag kenmerkt: de desintegratie van eerder hechte sociale structuren, zoals de nucleaire (niet te vergeten de uitgebreide) familie. Dit was allemaal netjes verpakt in de ideologie van het individualisme die werd voorgesteld als een prive-zaak van kapitalisme en het liberalisme. Mensen werden aangemoedigd om te voelen en gedragen als afzonderlijke, autonome eenheden. De perceptie van individuen als eilanden vervangen de vroegere perceptie van de mens als cellen in een organism.This trend ging gepaard met? en verbeterd door? de ongekende opeenvolgende jaarlijkse stijgingen van de productiviteit en de toename van de wereldhandel. Deze trends werden teweeggebracht door nieuwe technieken, nieuwe productie-technologie, innovatieve methoden voorraadbeheer, automatisering, robotisering, plantaardige modernisering, telecommunicatie (die een efficiëntere overdracht van informatie te verbeteren), ook nieuwe design concepten. Maar productiviteitswinst die mensen overbodig. Geen bedrag van omscholing kunnen omgaan met de ongelooflijke snelheid van technologische veranderingen. hij meer technologisch geavanceerde het land? hoe hoger de structurele werkloosheid (te wijten aan veranderingen in de structuur van de markt) went.In West-Europa, shot it up van 5-6% van de beroepsbevolking tot 9% in een decennium. Een manier om deze vloed van de mens uitgestoten beheren was te snijden van de werkweek. Een andere was de ondersteuning van een grote populatie van werklozen. De derde, meer stilzwijgende, manier was om legitimeren vrije tijd. Overwegende dat de joodse en protestantse werkethiek veroordeeld luiheid in het verleden? ze nu begonnen met het aanmoedigen van mensen om "zelf vervullen ", gewoonten voort te zetten en niet-werk gerelateerde belangen en uiten hun gehele personality.This diende te vervagen de historische verschillen tussen werk en vrije tijd. Ze waren beiden geprezen nu door de mores van ons tijd. Werk werd minder en minder gestructureerd en rigide? voorheen, het belangrijkste kenmerk van de vrije tijd. Werk kan worden nagestreefd? en een steeds toenemende mate werd voortgezet? thuis. De territoriale scheiding tussen "werkplek" en "thuisbasis" was hoofdzakelijk geëlimineerd. De emotionele sprong was slechts een kwestie van tijd. Historisch, mensen gingen aan het werk omdat ze moesten? en al de rest was aangewezen "genoegen". Nu, zowel werden plezier? of marteling? of mengsel. Sommige mensen begonnen om hun werk te genieten zo veel dat hij voldeed aan voor hen de functies die normaal gesproken voorbehouden aan vrije tijd. Ze zijn de workaholics. Anderen blijven haten werk ? maar voelde gedesoriënteerd in de nieuwe, vrije tijd verrijkte omgeving. Ze waren niet gekwalificeerd of opgeleid om te gaan met teveel tijd, gebrek aan kader, geen duidelijke instructies wat te doen, wanneer, met wie en what.Socialization processen en socialisatie agenten (de staat, ouders, opvoeders werkgevers) waren niet afgestemd? noch hebben zij beschouwen het als hun verantwoordelijkheid? om te trainen de bevolking om te gaan met vrije tijd en met de verbijsterende en schitterende verscheidenheid van options.Economies en markten kunnen worden ingedeeld met behulp van een groot aantal criteria. Niet de minste daarvan is de werk-vrije tijd-as. Die samenlevingen en economieën die handhaven van de oude onderscheid tussen (gehate) werk en (bevrijdend) vrije tijd? zijn gedoemd om te verdwijnen of op zijn best radicaal achterblijven. Dit is omdat zij niet over een klasse van workaholics groot genoeg om de economie te bewegen ontwikkeld ahead.And dit is de grote les: het duurt workaholics te creëren, onderhouden en uitbreiden van het kapitalisme. In tegenstelling tot de gemeenschappelijke overtuigingen (het bezit van de niet-ingewijden)? mensen, voornamelijk, niet bezighouden met het bedrijfsleven, omdat ze op zoek naar geld (de klassieke winstmotief). Ze doen wat ze doen omdat ze net als de Game of Business, de wendingen, de brainstorming, de strijd van de hersenen, onderwerping van de markten, de ups en downs, de opwinding. Dit alles heeft niets te maken met pure geld. Het heeft alles te maken met psychologie. Toegegeven, de meter waarmee succes wordt gemeten in de wereld van het geld is geld? maar zeer snel wordt omgezet in een abstract meter, verwant aan het monopolie geld. Het is een symbool van scherpzinnigheid, wit, vooruitziendheid en insight.Workaholics identificeren zaken met plezier. Zij zijn de belichaming van het lustprincipe. Ze vormen de klasse van de ondernemers, de managers, zakenmensen. Zij zijn de verhuizers, de shakers, de drukknoppen, de energie. Zonder hen zijn we socialistische economie, waar alles van iedereen en daadwerkelijk geen. In deze economieën van "collectieve eigendom" mensen gaan werken, omdat ze moeten, ze proberen te vermijden, om het werk te saboteren, de haven ze negatieve gevoelens. Langzaam, verwelken ze en sterven (professioneel)? omdat niemand lang kunnen leven in haat en bedrog. Joy is een essentieel ingredient.And dit is de ware betekenis van het kapitalisme: de afschaffing van werk en vrije tijd en het nastreven van beide met dezelfde ijver en tevredenheid. Vooral de (toenemende) vrijheid om het te doen wanneer, waar, met wie u maar wilt. Tenzij en totdat de Homo-Oosten Europeansis verandert zijn reeks van geest? er geen echte overgang. Omdat overgang gebeurt in de menselijke geest veel voordat het neemt vorm in de werkelijkheid. Het is geen gebruik te dicteren, om wetgeving, te financieren, te vleien, te bieden? de mens moet eerst veranderen. Het was Marx (een vroom niet-kapitalistische) die zei: het is het bewustzijn dat de werkelijkheid bepaalt. Hoe gelijk had hij. Getuige de VS en getuige zijn van de ellendige mislukking van communism.About De AuthorSam Vaknin is de auteur van "kwaadaardige Self Love -- Narcisme Revisited 'en' After the Rain - Hoe het Westen Lost het Oosten. "Hij is een columnist in" Midden-Europa Review ", United Press International (UPI) en ebookweb.org en de editor van de geestelijke gezondheid en het Midden-Oosten
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Run Your Car On Water» Recession Relief
» Advanced Automated Forex Trading
» Profit Lance
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
