Corruptie en transparantie
I. De feiten
Enkel dagen vóór een veel-gewachte op donorconferentie, adviseerde invloedrijk Internationaal Crisis Group (ICG) om alle fondsen te plaatsen die aan Macedonië onder de onoplettendheid van een „corruptieadviseur“ ertoe verbinden zich die door de Europese Commissie wordt benoemd. De donors negeerden dit en andere aanbevelingen. Om de critici te kalmeren, droeg de minzame Procureur Algemeen van Macedonië naar verluidt een vroegere Minister van Defensie met misbruik van plicht voor miljoenen van DM aan zijn verwanten tijdens de recente burgeroorlog op gekanaliseerd te hebben. Macedonië heeft te laat overgegaan een anti-geld het witwassen wet onlangs - maar nogmaals, er niet in geslaagd om de strikte anti-corruptiewetgeving goed te keuren.
In Albanië, werd de Voorzitter van de Albanese Socialistische Partij, Nano Fatos, beschuldigd door Albanese media om $1 miljard door de Albanese overheid wit te wassen. Pavel Borodin, de vroegere leider van het Bezit van het Kremlin, besliste niet beroep zijn witwassen van geldovertuiging in een Zwitsers hof. Het Slowaakse dagelijkse „MKB“ beschreef in het afmaken van detail de onlangs verworven rijkdom en de overvloedige levensstijlen van vroeger verarmde politici HZDS. Sommigen van hen verblijven nu in gerenoveerde kastelen. Anderen hebben zwembaden vol met wijnbars.
Pavlo Lazarenko, een vroegere Oekraïense eerste minister, wordt vastgehouden in San Francisco op witwassen van geldlasten. Zijn defensieteam beschuldigt de autoriteiten van de V.S. van „selectieve vervolging“.
Zij worden geciteerd door Radio Vrij Europa zoals zeggend:
De „impuls voor deze vervolging komt uit beweringen gemaakt door het regime Kuchma, dat zelf corrupt en specifiek is aan het gebruiken van ondemocratische en repressieve methodes om politieke oppositie… (andere Oekraïense ambtenaren) met inbegrip van Kuchma zelf en zijn dichtste vennoten te verstikken, gedrag begaan hebben gelijkend op dat met die Lazarenko wordt belast maar niet door de overheid van de V.S.“ vervolgd.
UNDP schatte, in 1997, dat, zelfs in geïndustrialiseerdea rijken, de landen, 15% van alle firma's steekpenningen moesten betalen. Het cijfer neemt tot 40% in Azië en 60% in Rusland toe.
De corruptie is rife en doordringend allen, hoewel vele beweringen niets dan politieke modder-slingert zijn. Gelukkig, in landen zoals Macedonië, is het beperkt tot zijn roofzuchtige elites: zijn politici, managers, universitaire professoren, medische artsen, rechters, journalisten, en hoogste bureaucraten. De politie en de douane worden hopeloos gecompromitteerd. Maar toch komt één zelden over ent en venality in het dagelijkse leven. Er zijn geen valse detentions (zoals in Rusland), onechte verkeerskaartjes (zoals in Latijns Amerika), of wijdverspreide heimelijke betalingen voor openbare goederen en de diensten (zoals in Afrika).
Men aanvaardt wijd dat de corruptie de groei door buitenlandse investering af te schrikken en braindrain aan te moedigen ophoudt. Het leidt tot de onjuiste toewijzing van economische middelen en vervormt de concurrentie. Het put de beïnvloede schenkingen van het land uit - zowel natuurlijk als verworven. Het vernietigt het dunne vertrouwen tussen burger en staat. Het giet burgerlijke en overheidsinstellingen in twijfel, tast de volledige politieke klasse aan, en, dus, brengt het democratische systeem en de rechtsstaat in gevaar, inbegrepen eigendomsrechten.
Vandaar dat zowel de overheden als de zaken een groeiende verplichting tonen aan het aanpakken van het. Volgens Rapport 2001 van de Corruptie van de Transparantie Internationaal „Globaal“, is de corruptie met succes bevat in privé bankwezen en de diamanthandel, bijvoorbeeld geweest.
Vandaar ook de betrokkenheid van de Wereldbank en het IMF in het bestrijden van corruptie. Beide instellingen zijn meer en meer betrokken bij armoedevermindering door de economische groei en ontwikkeling. De Wereldbank schat dat de corruptie het groeipercentage jaarlijks van een beïnvloed land door 0.5 tot 1 percenten verlaagt. De ent bedraagt een verhoging van het marginale belastingstarief en heeft schadelijke gevolgen eveneens voor de investeringen vanuit het buitenland.
De Wereldbank heeft vorig jaar een Directeur van Institutionele Integriteit - een nieuwe afdeling benoemd die de Eenheid van de Anti-corruptie en Onderzoeken van de Fraude en het Bureau van BedrijfsEthiek en Integriteit combineert. De bank helpt landen om corruptie te bestrijden door hen van technische bijstand, onderwijsprogramma's, en het lenen te voorzien.
De anti-corruptie projecten zijn een integraal deel van elke Strategie van de Hulp van het Land (CAS). De bank steunt ook internationale inspanningen om corruptie te verminderen door conferenties en de uitwisseling van informatie te sponsoren. Het werkt dicht met Internationale Transparantie samen, bijvoorbeeld.
Op verzoek van lid-overheden (zoals Bosnia-Herzegovina en Roemenië) het heeft de gedetailleerde onderzoeken die van de landcorruptie zowel de openbare als particuliere sectoren behandelen voorbereid. Samen met EBRD, publiceert het een corruptieoverzicht van 3000 firma's in 22 overgangslanden (PIEPERS - BedrijfsMilieu en het Onderzoek van de Prestaties van de Onderneming). Het heeft zelfs opstelling meertalige hotline voor whistleblowers.
Het IMF maakte tot corruptie een integraal deel van zijn proces van de landevaluatie. Het schortte regelingen met endemisch corrupte ontvangers de financiering van het IMF op. Sinds 1997, heeft het beleid betreffende het misreporting, misbruik van de fondsen van het IMF geïntroduceerdh, controlerend het gebruik van schuldhulp voor armoedevermindering, gegevensverspreiding, wettelijke en gerechtelijke hervorming, fiscale en monetaire transparantie, en zelfs intern bestuur (b.v., financiële onthulling door personeelsleden).
Maar toch schijnt niemand om met een universele definitie van corruptie akkoord te gaan. Wat venality in één cultuur (Zweden) bedraagt wordt nagedacht niet meer dan gastvrijheid, of een uitdrukking van dankbaarheid, in een andere (Frankrijk, of Italië). De corruptie wordt besproken vrij en forgivingly in één plaats - maar in een andere shamefully verborgen. De corruptie, zoals andere misdaden, wordt waarschijnlijk ernstig onder-gerapporteerd en onder-gestraft.
Voorts is het omkopen van ambtenaren vaak het unstated beleid van multinationale ondernemingen, buitenlandse investeerders, en emigranten. Veel van hen geloven dat het onvermijdelijk is als men kwesties moet bevorderen of een voordelig resultaat beveiligen. De rijke wereldoverheden draaien een blind oog, zelfs waar de wetten tegen dergelijke praktijken bestaand en strikt zijn.
In zijn toespraak aan Inter-American Development Bank op 14 Maart, beloofde President Bush „naties belonen die uit corruptie“ in het kader van het initiatief van de Rekening van de Uitdaging van het Millennium wortel schieten. De V.S. hebben globale anti-corruptiecampagnes de weg bereid en een ondertekenende partij aan de IAS van 1996 Inter-Amerikaanse Overeenkomst tegen Corruptie, de Overeenkomst van het Strafrecht van de Raad van Europa bij de Corruptie, en de de anti-omkoperijovereenkomst van 1997 van OESO geweest. De V.S. hebben een uitvoerig „Buitenlands Corrupt Akte van Praktijken“ sinds 1977 gehad.
Het Akte is op alle Amerikaanse firma's, op alle firma's - met inbegrip van buitenlandse degenen - die in een Amerikaanse beurs, en op omkoperij op Amerikaans grondgebied van toepassing door buitenlandse en Amerikaanse firma's gelijk worden verhandeld. Het verbant de betaling van steekpenningen aan buitenlandse ambtenaren, politieke partijen, partijambtenaren, en politieke kandidaten in buitenland. Een gelijkaardige wet is nu goedgekeurd door Groot-Brittannië.
Maar toch, „The Economist“ rapporteert dat Amerikaanse seconde slechts drie gevallen tegen vermelde bedrijven tot 1997 heeft gebracht. Het Ministerie van de V.S. van Rechtvaardigheid bracht nog eens 30 gevallen. Groot-Brittannië heeft met succes slechts één van zijn ambtenaren voor omkoperij overzee sinds 1889 vervolgd. In Nederland is de omkoperij voor de belastingen aftrekbaar. Internationale de transparantie publiceert nu een naam en schandeIndex van de Betalers van de Omkoperij om zijn Index van 91 Waarnemingen van de land sterke Corruptie aan te vullen.
Vele rijke wereldbedrijven en rijke individuen maken gebruik voor de kust van toevluchtsoorden of „entiteiten voor speciale doeleinden“ om geld wit te wassen, ongeoorloofde betalingen te verrichten, belastingen te vermijden of te vermijden, en activa of aansprakelijkheden te verbergen. Volgens Zwitserse overheid, worden meer dan $40 miljard gehouden door Russen in zijn alleen bankwezensysteem. Het cijfer kan 5 zijn tot 10 keer hoger in de belastingparadijzen van het Verenigd Koninkrijk.
In een onderzoek leidde het vorige maand van 82 bedrijven waarin het investeert, „Vrienden, Ivoor, en Sime“ vond dat slechts een kwart duidelijke anti-corruptiebeheer en verantwoordingsplichtsystemen op zijn plaats had.
Tellingly slechts 35 landen ondertekende OESO „Overeenkomst van 1997 bij het Bestrijden van Omkoperij van Buitenlandse Openbare Ambtenaren in Internationale BedrijfsTransacties“ - met inbegrip van vier niet-OESO leden: Chili, Argentinië, Bulgarije, en Brazilië. De overeenkomst is van kracht sinds Februari 1999 geweest en slechts één van vele anti-corruptieaandrijving van OESO geweest, waaronder SIGMA (Steun voor Verbetering van Bestuur en Beheer in Midden- en Oosteuropese landen), ACN (Anti-corruptieNetwerk voor de Economieën van de Overgang in Europa), en FATF zijn (de Financiële Werkgroep van de Actie bij Het Witwassen van geld).
Voorts wordt het morele gezag van hen die tegen corruptie in arme landen predikt - de ambtenaren van het IMF, de Wereldbank, de EU, OESO - gespannen door hun opzichtige levensstijl, opvallende consumptie, en „pragmatische“ ethiek.
II. Wat doe? Wat wordt gedaan?
Twee jaar geleden, stelde ik een taxonomie van corruptie, venality, en ent voor. Ik stelde deze cumulatieve definitie voor:
Het inhouden van de dienst, een informatie, of goederen dat, het bedrijfsvoorschrift, en door recht, zou moeten verstrekt te zijn of worden onthuld.
De voorziening van de dienst, informatie, of goederen dat, het bedrijfsvoorschrift, en door recht, niet zou moeten verstrekt te zijn of worden onthuld.
Dat het inhouden of de voorziening van de bovengenoemde dienst, de informatie, of de goederen in de macht van withholder of de leverancier moeten inhouden of verstrekken EN dat het inhouden of de voorziening van de bovengenoemde dienst, de informatie, of de goederen een integraal en wezenlijk deel van het gezag of de functie van withholder of de leverancier vormen.
Dat de dienst, de informatie, of de goederen die worden verstrekt of onthuld worden verstrekt of tegen een voordeel of de belofte van een voordeel van de ontvanger en als resultaat van het ontvangstbewijs van dit specifieke voordeel of de belofte onthuld om dergelijk voordeel te ontvangen.
Dat de dienst, de informatie, of de goederen die worden ingehouden worden ingehouden omdat geen voordeel werd opgeleverd of door de ontvanger werd beloofd.
Er zijn ook wat de Vraag „Staat van de Wereldbank“ zo bepaald vangt:
De „acties van individuen, groepen, of firma's, zowel in de openbare als particuliere sector, om de vorming van wetten, verordeningen, besluiten, en ander overheidsbeleid aan hun eigen voordeel als resultaat van de ongeoorloofde en ondoorzichtige levering van privé voordelen aan openbare ambtenaren te beïnvloeden.“
Wij kunnen corrupt en omkoopbaar gedrag volgens hun resultaten classificeren:
Het Supplement van het inkomen - Corrupte acties het waarvan enige resultaat het aanvullen van het inkomen van de leverancier zonder de „echte wereld“ op enige manier te beïnvloeden is.
De Prijzen van de versnelling of van het Vergemakkelijken - Corrupte praktijken het waarvan enige resultaat besluit moet versnellen of vergemakkelijken - het maken, de levering van goederen en de diensten of het onthullen van informatie.
De Veranderende Prijzen van het besluit - Steekpenningen en beloften van steekpenningen die besluiten veranderen of hen beïnvloeden, of die de vorming van beleid, wetten, verordeningen beïnvloeden, of besluiten voordelig aan de de het omkopen entiteit of persoon.
De Veranderende Prijzen van de informatie - Backhanden en steekpenningen die de stroom van ware en volledige informatie binnen de maatschappij of een economische eenheid ontwrichten (bijvoorbeeld, door professionele diploma's, certificaten, of vergunningen te verkopen).
De Prijzen van de herdistributie - Voordelen die (hoofdzakelijk aan politici en politieke besluitvormers) worden betaald de toewijzing van economische middelen en materiële rijkdom of de rechten daaraan te beïnvloeden. De concessies, vergunningen, vergunningen, geprivatiseerde activa, toegekende offertes zijn al onderwerp aan herdistributieprijzen.
Om corruptie uit te roeien, moet men zowel gever als afnemer aanpakken.
De geschiedenis toont aan dat alle efficiënte programma's deze gemeenschappelijke elementen deelden:
De vervolging van corrupte, high-profile, openbare cijfers, multinationale ondernemingen, en instellingen (binnenlands en buitenlands). Dit toont aan dat niemand boven de wet is en dat de misdaad niet betaalt.
Het conditioneren van internationale hulp, kredieten, en investeringen op een gecontroleerde vermindering van corruptieniveaus. De structurele wortels van corruptie zouden eerder dan slechts zijn symptomen moeten worden aangepakt.
De instelling van aansporingen om corruptie, zoals een hoger loon, het bevorderen van burgertrots, „goed gedrags“ bonussen, alternatieve inkomen en pensioenplannen te vermijden, etc.
In vele nieuwe landen (in Azië, Afrika, en Oost-Europa) de eigenlijke concepten „privé“ tegenover „openbaar“ bezit zijn verward en het impermissible gedrag wordt niet duidelijk afgebakend. De massieve investeringen in onderwijs van het publiek en van staatsambtenaren worden vereist.
Liberalisering en deregulering van de economie. Afschaffing van bureaucratische formaliteiten, verlenen van vergunningen, protectionisme, hoofdcontroles, niet-openbare monopolies, willekeurig, verwerving. De grotere toegang tot informatie en een openbaar debat bedoelde de „bewaardersmaatschappij“ te bevorderen.
Het versterken van instellingen: de politie, de douane, de hoven, de overheid, zijn agentschappen, de belastingautoriteiten - onder tijd beperkte buitenlandse beheer en supervisie.
De voorlichting aan corruptie en ent groeit - hoewel het meestal in beloften resulteert. De globale Coalitie voor Afrika keurde anti-corruptierichtlijnen in 1999 goed. Het anders ondoorzichtige forum Van Azië en de Stille Oceaan van de Economische Samenwerking (APEC) verdedigt nu transparantie en goed bestuur. De V.N. bevorderen zijn huisdierenovereenkomst tegen corruptie.
G-8 vroegen zijn Groep van Lyon hogere deskundigen op transnationale misdaad om manieren te adviseren om corruptie te bestrijden met betrekking tot groot geldstromen en witwassen van geld. De V.S. en Nederland ontvingen globale forums bij de corruptie - zoals Zuid-Korea volgend jaar zal. OSCE wordt gekletst om met zijn eigen initiatief, in samenwerking met de CongresHelsinki Commissie van de V.S. te antwoorden.
De zuidoostelijke sporten van het Pact van de Stabiliteit van Europa zijn eigen Anti-corruptieInitiatief van het Pact van de Stabiliteit (SPAI). Het hield zijn eerste conferentie in September 2001 in Kroatië. Meer dan 1200 afgevaardigden namen vorig jaar aan de 10de Internationale Anti-corruptieConferentie in Praag deel. De conferentie werd bijgewoond door de Tsjechische eerste minister, de Mexicaanse voorzitter, en het hoofd van de Interpol.
De meest machtige remedie tegen corruptie is vrije zonneschijn -, uncompromised de toegankelijke, en beschikbare informatie die door een actieve oppositie wordt verspreid en wordt gesondeerd, pers, en assertieve burgerorganisaties en ngo's. Bij gebrek aan deze, is de bestrijding van officiële gierigheid en misdadigheid veroordeeld aan mislukking. Met hen, bevindt het zich een kans.
De corruptie kan nooit volledig worden geëlimineerdj - maar het kan worden beperkt en zijn gevolgen beperkt. De samenwerking van goede mensen met betrouwbare instellingen is onontbeerlijk. De corruptie kan slechts van de binnenkant, niettemin met overvloed van buitenkanthulp worden verslagen. Het is een proces van zelf-afkoop en zelf-transformatie. Het is de echte overgang.
Ongeveer de Auteur
SAM Vaknin is de auteur van Kwaadaardige ZelfLiefde - Narcisme dat en na de Regen opnieuw wordt bezocht - hoe het Westen het Oosten verloor. Hij is een kroniekschrijver voor het Overzicht van Midden-Europa, PopMatters, en eBookWeb, een Verenigde Van de Bedrijfs pers Internationale (UPI) Hogere Correspondent, en de redacteur van geestelijke gezondheid en de Centrale Categorieën van Oost-Europa in de Open Folder Bellaonline, en Suite101.
Tot onlangs, diende hij als Economische Adviseur aan de Regering van Macedonië.
Van het bezoek SAM- Website in http://samvak.tripod.com; palma@ unet.com.mk
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Run Your Car On Water» Recession Relief
» Advanced Automated Forex Trading
» Profit Lance
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
