Het misbruik is de geen Pasvormen allen van "Één Grootte"
Het misbruik is "niet de Pasvormen van een Één Grootte Al" Oplossing
door: Susan Murphy-Milano
IEMAND ZOU U KUNNEN HET WETEN
PATRICIA EN ROBERT
Toen Patricia Robert bij hun jaarlijkse sociale kerk ontmoette, was het op het eerste gezicht liefde. Zij hadden zo veel in gemeenschappelijk. Delend liefde voor ballet, de muziek, het voedsel en deelden zij het belangrijkst de zelfde droom; zij allebei zochten speciaal iemand om de rest van hun leven te besteden waarmee. Iemand wie in familie, God & kinderen -- aan hen geloofde het was imortant om een sterke stichting te hebben. Allebei kwamen uit goede, harde werkende christelijke families en zij wensten het zelfde geluk dit hun ouders door hun huwelijken hadden gedeeld. Patricia en Robert dat voor over een jaar wordt gedateerd toen Robert om de hand van Patricia in huwelijk vroeg. Terwijl het vertellen van haar verhaal, als slechts voor een kort ogenblik de ogen van Patricia een gelukkigere tijd in haar leven overdachten.
Patricia begint toen Robert voorstelde.
Wij hadden net geleerd dat Robert een baan als financiële analist met een grote instelling van het investeringsbankwezen werd aangeboden. Robert wilde werkelijk vieren op de stad uitgaan en. Ik was zo gelukkig voor hem, ging ik uit en kocht een nieuwe kleding. Robert was zeer gesloten over hoe wij zijn nieuwe baan zouden vieren. Het volgende weekend dreven wij ongeveer twee honderd mijlen. Ik wist door de wegtekens wij aan Chicago werden geleid. Toen wij bij restraurant aankwamen, excuseerde Robert zich. Toen hij terugkeerde overhandigde hij me een envelop. Toen ik de envelop opende, wilde ik luid uit enkel gillen. Binnen, waren er twee kaartjes om mijn favoriete uitvoerder van alle tijden in de gehele wereld, Tony Orlando te zien. Ik kon niet mijn ogen geloven. En zij waren voorrijzetels aan laars. Ik kon nauwelijks door diner worden wetend wij Tony Orlando gingen zien. Ik moet zeggen toen wij voor de show werden gezet, had ik gansbuilen.
Na het eerste lied, bereikte M. Orlando in het publiek met zijn hand en vroeg me om tot het stadium te komen. Toen ik om in Robert draaide te bekijken, verliet he'd zijn zetel. Ik was eigenlijk op het stadium met dit knappe hunk van een mens. Dan vroeg hij het publiek voor hun samenwerking om een ogenblik. Dan draaide M. Orlando me rond aan de rug van het stadium. "Kent u dit jonge mens het naderbij komen," hij vroeg. Ik kon geen woord zeggen, was ik bevroren. De "dames en de heren, de persoon die op stadium komt zijn Robert en hij heeft iets om deze zeer speciale dame te vragen."
M. Orlando zei hello aan Robert, overhandigde hem de microfoon en gezegd. "Het is allen
van u mijn mens." En toen, wat om vóór de volledige wereld scheen te zijn, kreeg Robert op van hem
knieën en voorgesteld. Toen ik goedkeurde stond de menigte van vreemdelingen op en cheered. Dan, van het publiek, kwamen mijn familie en familie van Robert omhoog op stadium ons gelukwensen.
Wij stelden een datum vast en huwden binnenkort daarna in onze stadskerk. De dingen gebeurden zo snel, met het huwelijk, hervat het sturen voor een baan, en dan het proberen om een plaats te vinden om te leven. Wij gingen gek. Ik was zo opgewekt toen ik een goede het betalen baan vond; alles viel direct in plaats.
Na een paar maanden, begon Robert vreemd waarnemend. Slag van He'd toen hij dacht misplaatste ik omhoog zijn scheerapparaat, of zijn sokken werden niet aangepast en nog zittend in de wasserijmand. U weet, stomme kleine dingen als dat het. Één nacht, moest ik laat op het werk blijven en een project beëindigen. Toen ik in de deur Robert zat met de kanaalwisselaar in één hand en een bier in andere liep.
"U gekomen enkel eens kan het rechte huis niet van het werk?"
Toen ik probeerde om hem te kalmeren wierp hij zijn bier en kanaalwisselaar bij de televisie en stormde uit de flat. De volgende ochtend verontschuldigde hij zich voor het ontploffen en zei hij onder heel wat druk op het werk was. Hij vroeg me om hem te vergeven. Een paar later weken, maakten de meisjes van het werk plannen om voor een nacht op de stad uit te gaan. Ik dacht niet het een dergelijke grote overeenkomst was. Robert ging naar een basketbalspel met sommige mensen van het werk en ik voelde niet werkelijk als het blijven naar huis door mij. Toen ik naar huis kwam, was Robert net aangekomen.
"Waar u?" hebben
"Ik ging met sommige meisjes na het werk uit, waarom?"
"Die bimbos die uitgaan en mensen zoals whores ontmoeten. Is dat wat u behoefte te doen? Is dat van wat u houdt? Veroorzaak als het is, kunt u uitgaan die deur."
Ik was overweldigd en gekwetst door de woorden van Robert. Toen ik huis voor wat troostende herverzekering riep, was ik verbaasd over hoe hard het moest liggen en zeggen hoe boete alles tussen Robert en I ging.
Een paar maanden later leerden wij ik zwanger was. Toen ik het nieuws met Robert deelde, was hij zo opgewekt. Dan bij diner dat avond hij vroeg toen ik mijn bericht op het werk ging geven.
"I dacht het werk I'd tot de baby." geboren is
"Absoluut niet," hij zei. "Geen vrouw van mijn gaat werken terwijl zij." zwanger is Zo, bij zijn aandrang, gaf ik mijn bericht en begon zoekend een huis. Ik dacht de dingen beter zouden worden, maar Robert groeide meer geïrriteerd en impatient. Toen wij ons zoonshuis van het ziekenhuis brachten, zou de baby nachten en schreeuw wekken en Robert zou verstoord worden. Niets deed ik net geschenen. Als het diner niet op de lijst het ogenblik was dat hij in de deur heeft gelopen, hij gillen=zou= luider toen de baby. Als mijn haar niet de manier werd bevestigd hield hij van me het te houden, zou hij me van meer het geven niet beschuldigen. Als vraag he'd tijdens de dag van het werk en ik niet naar huis was, zou hij eisen om te weten wie ik met die dag was. Ik kon niet begrijpen. Ik hield van hem zodat veel, waarom was hij die behandelt me deze manier? Ik bleef God om guidence vragen, maar hield het op de een of andere manier niet gekwetst tegen ik binnen voelde. Toen ik naar mijn pastor ging, vertelde hij me blijven en biddend familieleden voor steun te bereiken.
Zo toen ik mijn zuster riep en verklaarde wat gebeurde, geloofde zij me niet. Zij zei ik meer aandacht aan Robert moest besteden. Zo, nam ik haar raad en probeerde om dingen beter thuis te maken. Na onze seconde was het kind geboren, ik nauwelijks links het huis. En ik had geen tijd voor mij.
Één nacht Robert kwam naar huis uit laat het werk. He'd drinkend. Hij eiste ik de kinderen aan bed zette. Toen ik niet van de laag snel genoeg kreeg, slapped hij me.
"Hoorde u wat ik zei? Welk deel niet u?"begreep
Ik stond op, overweldigde, zette de kinderen aan bed, sloot de deur aan het hol en ging naar slaap. De volgende dag Robert ging voor het werk weg alvorens ik opstond. Die middag kwamen dozijn rozen met een nota van Robert aan dat hij droevig was zegt. Voor een paar weken waren de dingen groot, maar dat duurde niet lang.
Één nacht nadat ik de jonge geitjes aan bed zette dat hij rond aan dwaas heeft gewild. Ik was enkel ook vermoeid. Ik was omhoog voor twee nachten rechtstreeks geweest terwijl de jonge geitjes draaien met de griep namen. Toen ik de hand van Robert weg duwde, werd hij boos, beschuldigend me van het hebben van een zaak. Dan alvorens ik het kende, trok hij de riem van zijn broek en begon slaand me met het. Ik gilde voor tegen te houden hem; meer gilde ik harder hij me raakte. Dan begon hij schreeuwend,
"U weinig wijfje, u weinig wijfje, tart me zal u, zal dit u onderwijzen. Ik ben uw echtgenoot, doet u wat ik zeg wanneer en waar ik wil, u me."begrijp
Op de achtergrond kon u kinderen het gillen horen. Plotseling was er een zware slag bij de deur.
"Stel nu open, controleer, open de deur."
Robert stond dat wordt omgedraaid op om naar de deur te gaan, hij een kam uit zijn achterzak kamde zijn haar en probeerde trok om zijn verschijning recht te maken alvorens hij antwoordde. De ambtenaar eiste om in het huis worden gelaten. Hij maakte zijn manier rond Robert in de hoek van de woonkamer waar hij me vond hangend in de hoek. De ambtenaar hielp me langzaam van de vloer op de bank. Dan gaf hij zijn partner de orde aan manchet Robert.
"Maar u maakt een fout, kunt u dit doen niet, wat u denken u?" doet Robert zei. Hij hield ongeveer gaand op zijn rechten.
Kort daarna aan kwam paramedics om mijn verwondingen te behandelen. Suprisingly, iedereen was zo aardig. Toen de ambtenaar aandrong ga ik naar het ziekenhuis, weigerde ik.
"ik zal fijn zijn," ik verklaarde. "En bovendien, ik heb niemand om de kinderen met te verlaten."
Ik was zo numb en angst aangejaagd, kende ik wat om te doen en alles niet iedereen zei niet registreerde. Hier was ik deze gekweekte vrouw, met twee kleine kinderen, een verantwoordelijk individu. Hoe kon ik dit om te gebeuren toegestaan hebben? Waarom niet zag ik? Wat deed ik deze uitbarsting veroorzaken? Waarom God toestaand dit was om verder te gaan. Hoeveel meer ik kunnen nemen, dacht ik.
Vóór de verlaten ambtenaar, gaf hij me telefoonnummers van waar te om verdere hulp te krijgen. Toen ik de kinderen in bed en geregeld reïntegreerde, zat ik bij de keukenlijst enkel starend bij het blad van document dat werd gegeven aan me. Ik besliste één van de aantallen een poging te geven. Toen ik over de diensten vroeg, werd ik verteld dat zij, proberen terug in een week volledig waren. Ik bleef roepend de andere hotline aantallen. Ik hield krijgend de zelfde reactie, "Droevig, zijn wij volledig."
HUIS, ZOET HUIS
Voelend alsof ik geen andere alternatieven had, besliste ik mijn mom te roepen. Ik besliste voor een bezoek naar huis te gaan. Toen ik naar de schoongemaakt te worden badkamers ging, werd ik met afschuw vervuld. Mijn gezicht was gezweld en gekneust, mijn hals, waren de wapens en de rug ruw en rood met heel wat mijn gebroken huid.
Dan riep ik de politiepost waar mijn echtgenoot was genomen. Zij deelden me mee dat het rond middag de volgende dag zou zijn alvorens hij een rechter ziet en de borgtocht wordt geplaatst. Toen ik de sterkte en mijn tweede wind kreeg, pakte ik omhoog jeep met het speelgoed en de kleren van enkele jonge geitjes in. Wij verlieten vroeg de volgende ochtend voor het huis van mijn ouders.
Toen wij definitief aankwamen, kwamen mijn ouders uit me samen met familiepastor helpen. De uitdrukking op de gezichten van mijn ouders was één van verschrikking. Mijn vader wilde Robert vinden en hem een les onderwijzen voor schade van zijn klein meisje. Wij werden geregeld, zat ik met mijn ouders en mijn pastor en wij spraken uit dingen.
Pastor stelde voor ik wat ik neerschrijf moest doen. En alvorens hij wij verliet werden allen neer op onze knieën en baden togather. Ik trok de gele pagina's terug en keek omhoog wettelijke hulpbureaus, de groepen van vrouwen en procureurs. Ik bracht de volgende vier uren aan de telefoon door. Overal waar riep ik gewilde persoonlijke informatie of geschiedenis alvorens zij zelfs met me zouden spreken. Dan werd ik verteld niemand me voor een paar weken zou kunnen contacteren omdat zij werden geboekt. Dan begon ik roepend privé procureurs iedereen mooie kwestie van feit was. De eerste vragen waren over middelen, netto waarde, wat mijn huidige financiële status was. En tenzij ik vijfentwintig honderd dollars voor een pal had toen ik binnen liep, zouden zij me niet helpen. Zo besliste ik rond aan de diverse kerken richting te vragen. Ik vond hen steunend en nuttig zeer.
Na diner dat de avond Robert riep en eiste om met me te spreken.
"Zij heeft niet hier," mijn bovengenoemde vader.
Robert hield roepend en toen mijn vader genoeg had gehad, blies hij.
"Luister, roept u hier opnieuw en ik zal de politie roepen. Verblijf vanaf me en mijn familie."
Nadat de kinderen in slaap waren, mijn ouders en ik hervatte ons gesprek en wij bespraken wat ik wilde doen en wat voor betroffen allen best was. Het was een zegen dat mijn ouders bereid waren om om het even wat te doen zij me konden helpen, en voor het eerst ik niet alleen voelde.
De volgende dag, iemand van een kerkbureau keerde mijn vraag terug. Ik werd gevraagd zodat vele vragen, voelde ik verward. Daar scheen te zijn zodat te doen veel dat ik niet me bewust was van omdat ik nooit in deze situatie voordien was geweest. Die middag, plande ik een benoeming met een procureur recommened door een lokale kerk.
DE RECHTEN VAN ROBERT
Het eerste ding de procureur deed moest beelden nemen van me met een onmiddellijke camera. Dan verklaarde hij mijn wettelijke opties en alternatieven. Hij probeerde ook om me op wat voor te bereiden zou kunnen gebeuren. Hij stelde voor dat dit niet gemakkelijk ging zijn, ging ik niet enkel deze mens kunnen van de hand doen en hem werpen uit mijn leven. Hij zei Robert rechten ook had alhoewel hij een misdaad heeft begaan. De procureur wilde me begrijpen dat omdat wij kinderen hadden, Robert een recht een deel van hun leven had te zijn. En dat zelfs als ik enige bewaring had, Robert, in het kader van de wet, had een recht op visitation. Dan nadat wij onze vergadering beëindigden vroeg de procureur of zou ik met hem bidden.
Ik was zeer verward, maar voelde ik voor het eerst de aanwezigheid van de God met me. Elk van dit scheen alsof het zo snel gebeurde. De procureur stelde voor dat omdat ik geen Orde van de Noodsituatie van Bescherming had dat wij de administratie in zijn bureau, hoofd aan het hofgebouw over invullen en één nu worden. Hij wees erop dat wij geen probleem hebben zouden dat op mijn verwondingen en politierapporten wordt gebaseerd. Ik was zo doen schrikken. Ik had plaatste nooit voet voordien in een coutroom; het was koud en rook als vochtig, muf hout. Het was niets als u ziet op televisie, behalve de "Al stijging" wanneer de rechter de rechtszaal ingaat. Toen mijn naam werd geroepen, begeleidde mijn procureur me zacht door het wapen en wij gingen voor de rechter. Mijn procureur sprak eerst.
"Uw eer vertegenwoordig ik... mijn cliënt, Jennifer Serpico. Aangezien u kunt zien alvorens u oordeelt, is mijn cliënt slecht geslagen. Wij moeten hier vandaag een noodsituatieorde van bescherming voor zij en de kinderen verkrijgen. Bovendien vragen wij het hof om tijdelijke bewaring aan Mevr. Serpico in afwachting van het resultaat van een scheiding, uw eer te verlenen."
Dan sprak de rechter, "Bediende, zweert in de getuige."
"Hef uw juiste hand..do op u plechtig zweert om de waarheid, de gehele waarheid en niets te vertellen maar de waarheid, helpt u zo God?"
"ik," ik antwoordde. Dan steunde de bediende een stuk van document en vroeg of was dat mijn handtekening. "Ja," ik verklaarde. Dan voor het verslag werd ik gevraagd om mijn naam, adres en tijd te verklaren. De rechter vroeg me om kort te verklaren wat gebeurde. Toen mijn procureur de rechter vertelde was het in de administratie vóór hem, vertelde de rechter stil hem om te zijn en vroeg me om de vraag te beantwoorden. Ik probeerde te verklaren, maar ik kon niet. Ik verloor het en begon schreeuwend.
De slag, ging gavel van de rechter. Het "hof zal een kort reces nemen terwijl de getuige zich." samenstelt
"ik ben droevig," ik vertelde mijn procureur." Maakte ik hem boos?"
"Nr," in een zachte stem neer antwoordde hij, "enkel rust en wij zullen." opnieuw proberen
Toen het hof terug naar orde werd geroepen verscheen de rechter van de zijdeur van het hof weer. Hij bekeek neer me. "Zijn wij bereid" te werk te gaan?
"Ja uw eer," ik antwoordde. Ik probeerde nemend een paar diepe adem tussen zinnen om te verklaren welk Robert had gedaan en dat was ik in vrees voor mijn leven. Toen ik eindigde sprak de rechter.
Het "hof vindt ten gunste van het verlenen van Mevr. Serpico een noodsituatieorde van bescherming die op de de fysieke verwondingen van de getuige verklaring en duidelijk voor dit hof wordt gebaseerd. Het hof bevordert orden dat de getuige tijdelijke bewaring van de minder belangrijke kinderen wordt verleend. Volgende terugkeerdatum in 21 dagen. Goed geluk." Dan onttrok hij zijn gavel en de hofpersoon riep het volgende geval.
Toen ik vroeg waarom wij terug naar hof moesten terugkeren verklaarde de procureur dat Robert vóór de rechter zou moeten verschijnen en mijn orde dan afhankelijk van de omstandigheden van mijn geval zou vernieuwd worden. Er waren zodat veel wilde ik vragen, maar ik wilde geen meer van de tijd van mijn procureur vergen en bovenal wilde ik niet stom lijken.
DE WINST VAN ROBERT
Een paar dagen later verscheen Robert bij het huis van mijn ouders, eisend om met me te spreken. Mijn vader weigerde om hem in het huis te laten. De volgende nacht mijn ouders en ik werd buiten gewekt door een groot lawaai. Toen ik uit het boven slaapkamervenster gluurde, bevlekte ik de auto van Robert onderaan de straat. Ik begon gillend, "het is Robert, heeft hij achter."
Mijn vader gaf opdracht tot ons om in het huis te blijven en de politie te contacteren. U kon mijn vader uit horen hebbend het op het voorgazon met Robert. Het was ook duidelijk dat Robert had gedronken. Toen mijn vader zich om in het huis omdraaide terug te gaan, hoorden wij een hevig lawaai als auto het mislopen. Dan was allen stil. Ik draaide 911 opnieuw, proberend om hulp te krijgen. Ik hoorde gezet mijn moedergefluister blijven. Toen de politie aankwam, vonden zij mijn vader het onbewuste liggen met een kogel die aan zijn rug wordt gewonden. Robert was nergens in gezicht. De politie zette onmiddellijk uit richt helemaal bulletin over de radio.
Zij wierpen zo vele vragen bij ons. Zij wilden een beschrijving van Robert, de auto, wat wij zagen. Verscheidene notulen later kwam een vraag naar steun over de politieradio. Het klonk als zij had Robert in gezicht dat 90 mijl per uur op de staatsweg gaat. U kon de jacht als gemaakt voor televisiemovie horen. Het klonk als verscheidene auto's in één keer was in achtervolging van mijn echtgenoot allen. Toen de ziekenwagen kwam, ging mijn moeder met mijn vader naar het ziekenhuis.
Een uur of zo later trok een ploegauto aan het huis uit. De ambtenaar benaderde me, "Mevr. Serpico?"
"Ja," ik antwoordde.
"Wij controleren, maar wij geloven wij van Robert Serpico de plaats hebben bepaald. Wij zullen in enkel een paar notulen."kennen
De volgende dag, verwijderden de artsen mijn vader uit de kritieke lijst en verplaatsten hem naar een regelmatige ruimte. Ik was nog in schok met het nieuws dat Robert dood was.
Volgens de politie, terwijl in achtervolging van Robert dat bij een hoge snelheid ging, zijn auto van conrtol uitging, wegglijdend de weg en over een brug. Hij werd uitgesproken bij de scène dood.
Alhoewel hij was gegaan, het geheugen van het geweld en de woede die ik waren nog binnen van me heb gevonden. U zou denken het enkel weggaat, maar het niet. Ik leerde dat ik elk van dit moest behandelen. Daar bedoeld dat moest een conclusie zijn aan elk van dit. Het wordt over een jaar door therapie enkel genomen voorbij het geweld te krijgen en waarom hij dit deed. Ik heb nog een lange manier te gaan en met de hulp van het professionele adviseren is er hoop dat ik zal terugkrijgen en zal beginnen opnieuw mijn leven te herbouwen.
Het verhaal van Patricia beëindigt met de tragische dood van haar echtgenoot, maar zij heeft nog veel grieve van het misbruik dat zij evenals zijn dood heeft ontvangen. Zij heeft sinds remarried en vrijwilligers bij een lokale schuilplaats van vrouwen.
HOE U KUNT HELPEN
Het belangrijkste ding u kan voor een vriend doen of het familielid dat wordt misbruikt moet de persoon laten het weten u geeft. Zij moeten weten dat u daar voor hen bent, geen kwestie wat. Als u tekens of specifieke gedragspatronen in gehouden van of een vriend ziet, kunt u weg kijken niet. Hier zijn sommige dingen om aan waakzaam te zijn. Is zij:
* Komend niet aan zich familie het verzamelen of uitjes?
* Makend verontschuldigingen voor omhoog het tonen niet wanneer zij worden verwacht?
* Dragend kleren die huidenarmen en benen tijdens heet
weer.
* Lijkend gedeprimeerd irritable of?
* Sprekend over probleem in de verhouding?
* Openlijk toelatend emotioneel, fysiek of seksueel misbruik?
Deze zijn allen ondertekenen van misbruik.
Als iemand om u voor hulp probeert te bereiken, laat doorgaan het niet voor een één keer incident. Het misbruik is tegen de wet; dit zijn geen ongevallen, zijn zij misdaden. Als u verkiest om beroep op hulp te negeren, zou zij kunnen worden gedood, en er zal niet meer keuzen zijn te maken, behalve om de stukken op te nemen. Luister aan de persoon die aan u voor hulp of raad komt. Beoordeel haar niet. Minimaliseer niet de omvang van wat zij zegt gebeurt.
Het misbruik is de geen Pasvormen van een "Één Grootte Al" Oplossing. Als onze eigen vingerafdrukken zijn geen twee gevallen van misbruik het zelfde. Onze maatschappij maakt het niet voor iedereen o.k. om "de behoeftehulp van I te zeggen" of ik ben een slachtoffer van misbruik of een gebroken verhouding ", wanneer er zo veel contempt voor zwakheid en submissiveness zijn.
De namen, de adressen en de telefoonnummers programma's en agentschappen die slachtoffers van binnenlands geweld bijstaan worden gevestigd in uw telefoonboek onder sociale de dienstagentschappen. Of u kunt Internet zoeken.
Ga zitten bij de keukenlijst met haar, neem document en pen en help haar met een veiligheidsplan of om doelstellingen te bepalen. Laat haar het weten u zal helpen en zal steunen haar op elke manier. Als u iemand kent wie wordt misbruikt, maar u bent vreselijk van het confronteren dat de persoon, hen informatie anonymously verzendt. Niet kijk de andere manier. Doe iets!
Haar artikelen verschijnen internationaal in druk en online. Zij is
de opvoeder en is een gezochte spreker.
Contact e-mail-Kindlivingpress@aol.com
Voor extra informatie over scheiding, misbruik, veiligheid, bezoek http://www.movingoutmovingon.com
Ongeveer de Auteur: Susan Murphy Milaan, geëerbiedigde auteur, is een onophoudelijke verdediger voor geslagen vrouwen & kinderen geweest. Voor 1/16/1989, moord de vader van Susan een Detective van de Misdaden van Chicago Hevige, haar moeder & nam toen zijn eigen leven. Zij is de auteur van "het Verdedigen van Ons Leven" (boeken Doubleday) en haar nieuw boek "Beweegt zich uit het Bewegen op" wanneer een verhouding beschikbaar is bij Grenzen verkeerd gaat, drukken de Grenzen, Walden Boeken, Amazonië uit of leiden van de uitgever.
Dit artikel is vrij voor het heruitgeven van www.movingoutmovingon/author.html
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Home Made Power Plant» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
