De blauw van de verjaardag
Jamie en Kurt zijn een zoet, succesvol paar in de hun vroege jaren '30. Ondanks het houden van van elkaar diep, vinden zij zich vaak in conflict over schijnbaar minder belangrijke kwesties, zoals de meeste paren. Onlangs, enkel één week vóór hun huwelijksverjaardag, hadden zij een bijzonder schadelijk argument. Jamie had haar bedroefdheid over het bezige programma van Kurt en de beperkte tijd uitgedrukt die hij heeft gevonden om met haar te besteden. Zoals gebruikelijk, beloofde Kurt harder te proberen en zij kregen door het. Maar hebben behandeldd niet de echte dichtbije kwesties, was het probleem verbindend om weer op te duiken. Jamie begon unknowingly plantend de zaden voor hun volgende periode toen zij besliste het onderwerp van hun verjaardag ter sprake te brengen.
„Kurt, wilde ik enkel u eraan herinneren dat volgende week onze verjaardag is en het werkelijk belangrijk is dat wij iets speciaal voor ons.“ plannen
Kurt nam een diepe adem en antwoordde, „Jamie, weet u ik werkelijk van geen vieringen.“ houd
„Oh komt op Kurt. Het is werkelijk belangrijk voor me.“ Bijna pleitend, voortdurende Jamie. „Wanneer u werkelijk van iemand houdt, u probeert om te doen wat belangrijk is voor hen, juist? Ik maakte vorig jaar de plannen en nu is het uw draai. Waarom verrast u me niet? werkelijk romantisch iets! O.k.?“
Stil en ver, gaf Kurt een licht teken, dat al verzekering nodig Jamie was dat deze verjaardag uitzonderlijk zou zijn. Zij kon die week nauwelijks werken fantaserend over welke Kurt zijn eeuwige liefde zou doen aantonen. Tot slot kwam de dag aan! Kurt was om naar huis door zes oklok overeengekomen te zijn. Door twintig afgelopen zes, was Jamie bezorgd. Met elke blik bij de klok, versnelde haar die afpast. Uiteindelijk, liep Kurt door de deur die gespannen en een boeket van rode rozen clutching kijkt. Jamie nam de rozen met een omzichtige glimlach, voorziend wat daarna kwam. Zonder maar toch veel aangezien een blik, Kurt zich omdraaide, een bier uit de koelkast, kreeg en in de laag daalde, grijpend de afstandsbediening.
Vastbesloten op gelete Jamie, voelend haar bloeddraai aan ijs. „Dat is het?“ zij vroeg.
„Dat is wat?“
„Dat is het? Het is onze verjaardag!“ Toon van Jamie groeide scherp. „U zei u speciaal en romantisch iets en dit?“ zou plannen schuddend de rozen in haar dichtgeklemde vuist, „dit is het?“
„ik zei nooit ik om het even wat zou doen,“ Kurt repliceerde. „Ik vertelde u het was niet mijn ding.“
„Trek t aan liggen aan me! U neigde ja!“
„Nr, ik niet. Ik ging niet met om het even wat akkoord. U wilt me altijd die liefde van I bewijzen u. Ik haat dat! Zelfs als ik iets voor onze verjaardag wilde doen, zou ik zeker niet willen aan nadat u me u verwacht het vertelt! Sullenly, draaide Kurt terug naar TV. U neemt al pret uit alles.
Jamie loste in scheuren op. „Als u het wist hoe te om me te tonen hield u van me goed, zou ik niet om het even wat moeten zeggen.“
Zonder een woord, zette Kurt TV uit en verliet het huis.
Nogmaals, werden Jamie en Kurt verlaten ongehoord en unappreciated voelend. Hun geconditioneerde reactie moest elkaar van hun gekwetst gevoel en boos gedrag beschuldigen.
om te begrijpen hoe de dingen zo verkeerd gingen, moeten wij de interactie in termen van hun bedoeling te leren of hun bedoeling bekijken te beschermen.
Jamie begint proberend om Kurt te controleren door hem gevoel schuldig te maken. Kurt die, wil niet worden gecontroleerd en niet bekwaam om mee te delen hoe wordt gecontroleerd hem maakt voelen, beweegt zich in weerstand, die zijn vorm van controle is. Jamie denkt dat het leggen op meer schuld (controle) haar doelstelling zal verwezenlijken om een romantische verjaardag te hebben. Aangezien Kurt met zijn onvermogen gefrustreerd is om zijn brouwend gevoel uit te drukken, beweegt hij zich in stilte (controle). Tot slot wanneer Kurt naar huis laat komt en op de bank zit, toont hij passiviteit (controle) aan waaraan Jamie met woede (controle) antwoordt. Kurt gebruikt meer weerstand (controle) en Jamie gebruikt meer woede en schuld (controle). Kurt wordt verdedigings (controle) en verdwijnt (controle). De aanval, verzet tegenzich, beschuldigt, verdedigt, en? Correcte huisvriend?
Noch wil Kurt noch Jamie elkaar kwetsen. Jammer genoeg, zijn zij ook niet open en, of elkaars aan het leren over hun eigen gevoel gedrag. Het zijn toevlucht nemen tot het controleren van gedrag houdt hen brandkast en elimineert de behoefte hun vrees effectief om mee te delen. De vrees is wat hun bedoeling om en in aanwezigheid van vrees motiveert te controleren, verdrijft hun liefde.
In plaats van elke persoon die de volledige verantwoordelijkheid voor zijn of haar eigen geluk en bedroefdheid neemt, gaven zij die baan aan elkaar. Veronderstel dat uw gevoel binnen een kind is. Veronderstel wat zou gebeuren als u een daadwerkelijk kind had dat u hield proberend om aan te behandelen anderen te geven. Dat kind zou meestal doen schrikken en onzeker voelen. Maar toch is dat precies wat wanneer wij anderen voor ons gevoel - ons doen schrikken kind verantwoordelijk maken binnen gevoel gebeurt, onzeker, boos, gedeprimeerd, en bezorgd. Het is slechts wanneer wij de verantwoordelijkheid voor ons eigen gevoel nemen, dat wij door de te leren bedoeling kunnen doen, die wij genoeg veilig zal voelen om de behoefte op te geven om zich tegen controle te controleren en te verzetten.
Het zou gemakkelijk zijn om Jamie van hun problemen te beschuldigen - als slechts zij niet zo behoeftig en boos werd, zou alles fijn zijn. Het is enkel gemakkelijk om Kurt te beschuldigen - als slechts hij aandachtiger en gevend was. Maar toch tot zowel Jamie als Kurt zijn bereid om de verantwoordelijkheid voor hun eigen gevoel, en te nemen tot het houden van van en elkaar is belangrijker dan controlerend of niet wordt gecontroleerd, hun conflicten zullen verdergaan.
De handeling van het nemen van de verantwoordelijkheid heeft niets met schuld of fout te doen. Elke persoon die de volledige verantwoordelijkheid neemt elimineert de behoefte juist te zijn en dat is een essentiële stap aan een rijp en redelijk resultaat. Van wat als Jamie met was begonnen, „Kurt, ik houdt vierend onze verjaardag en u haat het. Kunnen wij spreken over wat voor allebei van ons?“ zou werken Zij konden de kwestie gemakkelijker opgelost hebben. En wat als Kurt aan de aanvankelijke controlerende verklaringen die had geantwoord van Jamie with caring en de openheid in plaats van weerstand, zoals, „Honing, u het weet ik van geen vieringen houd, te verwachten zo gelieve me niet om iets te plannen. Spreek over hoe wij het kunnen maken voor allebei van ons werken.“ Één van beide één van hen kon zich in een te leren bedoeling en de genomen verantwoordelijkheid bewogen hebben om te creëren wat zij wilden.
Elk van ons heeft de keus beginnen onze bedoeling op te merken.
Als elk van ons onze bedoeling van het controleren in het houden van, veranderde en leerde om de verantwoordelijkheid voor ons eigen gevoel te nemen, zouden wij elk aan het helen van onze verhoudingen en daardoor het helen van onze planeet deelnemen.
Ongeveer de Auteur
Margaret Paul, Ph.D. is de best-selling auteur en medeauteur van acht boeken, met inbegrip van „moet van ik me opgeven om door u worden gehouden?“ Zij is de mede-schepper van het krachtige Binnen helende proces Plakkend. Leer het Binnen nu Plakken! Bezoek haar website voor een VRIJE Binnencursus Plakkend: http://www.innerbonding.com of mailto:margaret@innerbonding.com. Beschikbare de zittingen van de telefoon.
margaret@innerbonding.com
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Home Made Power Plant» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
