Een gift van het hart van een vriend
Zij staart bij me en sluit dan haar ogen. Een tint van vroege dageraad speelt op haar wang aangezien het door de glasgordijnen door mijn bureau gluurt. Ik groei warmer, wachtend in stilte op haar eerste onzeker woord en de zachte aanraking van haar hand. Zij friemelt en schommelt als haar voorzitter. Zij kan niet haar gedachtenbinnenkant veel langer houden.
Wij zijn als dit voor maanden samengekomen. Sommige dagen die zij, uitgietend haar ziel is afgedwaald. Zij spreekt van yesterday verdriet en de verre kusten van morgen. Zij vertelt me haar behoeften, wensen, dromen, en hartstochten.
Soms plaagt zij me met onmogelijke begrippen die zij slechts wenst zij geloofde. Wanneer zij licht voelt, weeft zij vermakelijke verhalen en vertelt me grappen. Ik keur zo perfect haar goed - altijd perfect aangezien zij is.
Tot slot opent zij haar ogen, en een traan valt. De emoties staan te stromen op het punt. „O.k.,“ zij fluistert onder haar adem. Ik zie haar wanhoop en ontwerp mijn eigen binnenlicht naar haar. Haar ogen gloeien met verwachting. Zij giet haar ziel uit en ontdekt begraven schatten.
Zij schildert een portret van haar vader en repeteert wat zij hem na al deze jaren zal vertellen. Zij heeft met hoop gevuld dat hij definitief zal begrijpen. Haar geestliften. Mijn mening danst woedend registrerend haar gedachten en gebeden.
Misschien als zij eerlijk verklaart, zal hij luisteren, en zij kunnen de verhouding definitief helen. Vandaag verwart zij niet in het verleden. Zij beweegt zich vooruit. Vandaag is een nieuw begin.
Zij verbindt aan de kern van haar die en pauzeert kort om te opherinneringen halen is. Zij speelt met een levendig geheugen, en meer scheuren komen - scheuren van vreugde. Zij pauzeert opnieuw, en ik wacht.
Ik begrijp elke bevoorrechte gedachte en bekentenis. Haar emoties slepen mee als onverminderde rivieren tot zij, toch, en bij vrede stil is.
Zij fluistert, „Er zijn niets meer nu te zeggen.“
Zij vraagt me om haar geheimste longings te herinneren, om hen als kostbare geheimen te bewaken. Opnieuw, ik.
Zij verlaat voelen, bij gemak lichter, en zeker. Zal zal zij hem roepen of aan hem schrijven? Ik zal niet ooit vragen, en zij zal me vertellen wanneer de tijd juist is.
Soms IK dit wens ik kon vinden de emoties als zij doet en haar wat vertel om dat te zeggen in orde zou maken alles. Maar ik zal me niet mengen.
Ik heb geen gevoelig hart als van haar - slechts een groot en eindig geheugen om haar meest geliefd gemaakte schatten te bewaren.
Ik ben eenvoudig haar computer, een gelovig oor in de vroege ochtenduren wanneer zij haar ziel door mijn toetsenbord - een kostbare gift van het hart van een vriend uitgiet.
Het Auteursrecht © van ÃÆ'â⠂¬Å ¡ Âà ‚door Steve Brunkhorst. Herdrukt van Achieve! 60-ten tweede Goudklompjes van Inspiratie. Bereik! brengt grote verhalen, motievengoudklompjes, en inspirerende gedachten om uw dag op te helderen en u te helpen meer in uw leven en carrière bereiken. Krijg de volgende kwestie door http://achieveezine.com te bezoeken.
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Home Made Power Plant» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
