Nooit opraken van hoogte, vliegsnelheid, en ideeën op hetzelfde moment: lessen uit de Vietnam-krijgsgevangenen
Bazen hebben geen controle over veel dingen op het werk. In feite is ze waarschijnlijk niet kunnen controleren de meeste dingen, maar ze kunnen hun eigen reacties controle om ongelukkige gebeurtenissen, en ze kunnen helpen hun rechtstreekse verslagen voelen gezag over hun reacties op onaangename en onverwachte veranderingen. Bij harde tijden hun lelijke koppen achter, de baas moet een soort van held, de redder die ziet er na de anderen en helpt hen te houden van het verlies van hun perspectief en hun incasseringsvermogen middelen. Bewust van de waarde van humor kan verhogen ons begrip van de invloedrijke rol vrolijkheid en gelach kunnen spelen in het helpen van ons bounce terug van ontberingen, en op zijn beurt, anderen helpen omgaan met tegenspoed. Met andere woorden, kan humor geven ons een beetje controle in situaties wanneer we anders zouden voelen alsof we hadden geen macht over ons destiny.The Vietnam krijgsgevangenen: Waarom hebben sommige mensen veroveren tegenspoed, en anderen zijn geïmmobiliseerd door hem? De Vietnam krijgsgevangenen bieden een aantal antwoorden. In 1973 werden 566 krijgsgevangenen Vietnam gerepatrieerd naar de Verenigde Staten. Bewijs van voorafgaande gevangenschap situaties aangegeven een hoge incidentie van Post-Traumatische Stress Disorder. Vijftig tot tweeëntachtig procent van de Tweede Wereldoorlog krijgsgevangenen die werden bestudeerd, met name degenen die werden opgesloten in de Stille Oceaan Theater, hebben een diagnose van PTSS. Forty-zeven tot negentig procent van de Koreaanse krijgsgevangenen die werden bestudeerd hebben ontvangen, een diagnose van PTSS. Vanwege deze duizelingwekkende getallen, in 1976, de marine begon te studeren 138 gerepatrieerd Vietnam POW. In 1996 bereikten ze verrassende conclusies. In hun 20-jarige follow-up, vonden ze dat slechts ongeveer 4% van de Vietnam-krijgsgevangenen een diagnose van PTSD.This had ontvangen is verbazingwekkend bij de vergelijking van de Vietnam-groep naar de andere gevangenschap situaties, maar het is ook schokkend in het licht van de implicaties van deze numbers.To geven een referentiekader voor het begrip van deze, op een gegeven moment in een grootstedelijk gebied, ongeveer 1-4% van de bevolking loopt rond met PTSS als gevolg van gewelddadige criminaliteit, natuurrampen, of andere soorten van trauma. Met andere woorden, deze groep mensen, die ten minste 5 jaar gevangenis en zo lang als voor zeven of acht jaar, die werd gemarteld, geïsoleerd, en geslagen, had geen hogere incidentie van PTSS dan de gemiddelde mensen in de gemiddelde stad in Amerika. Hoe kan dat? De studie deelnemers gaf aan dat er vier belangrijke krachten in het leven van de krijgsgevangenen 'die hen hielpen veerkrachtig blijven: een geloof in God, vaderlandsliefde, een toewijding aan iets groters dan ze waren, en een gevoel voor humor. Deze mannen verpersoonlijkte het belang van nooit verliezen hoogte, vliegsnelheid, en ideeën op hetzelfde moment, en humor speelde een grote rol in hun vermogen om alle three.Even houden hun gevangenschap al aangegeven dat ze allemaal had run out van hoogte, vliegsnelheid, en ideeën op hetzelfde moment in een realistische zin in een metaforische of psychologische zin, konden ze alle drie te houden. Grote bazen zijn mensen die niet opraken van hoogte, vliegsnelheid, en ideeën op hetzelfde moment, ze zijn mensen die kunnen blijven veerkrachtig in moeilijke tijden en hun directe hulp rapporten de same.Altitude: Mensen willen macht en gezag over hun toekomst. Wanneer we inzien dat onze acties een uitkomst zal waarschijnlijk te maken, voelen we ons optimistisch en veilig. Als we dat niet doen, voelen we ons onzeker. We voelen als slachtoffers. Soms mensen verblijven in frame van een slachtoffer van de geest na een verlies of teleurstelling. Ze twijfelen hun vermogen om hun leven gebeuren volgens hun eigen aspiraties, zodat ze wachten om gered te worden of gezegend door geluk. Ze beginnen te voelen ondermijnd en overweldigd, en ze kunnen helemaal worden immobilized.But de VPOWs waren geen slachtoffers. Ze waren zeker het slachtoffer door hun ontvoerders, maar ze zag nooit zichzelf als slachtoffer, wat werd gedaan voor hen. Ze waren niet het slachtoffer omdat ze nam de controle van de weinige dingen die ze kunnen controleren. Zij kregen te horen wanneer en wat en als ze konden eten, ze kregen te horen wanneer en als ze konden douche, slapen, en gebruik het toilet. Ze hadden geen zeggenschap over delen van hun leven dat mensen normaal gesproken vanzelfsprekend. Maar ze had wel de controle over een ding, en dat was hun humor perspectief, een manier kijk op de dingen die manier konden ze hun "hoogte te houden." In een fysieke zin, de hoogte is de hoogte van een object boven een bepaald niveau, meestal de aarde. Daarom, "hoogte", zoals het toepassing op leiderschap, is een mondiaal perspectief, een besef dat er een groter plaatje en niet een persoon is het centrum van het universum. Wanneer bazen aangegeven dat zij hoogte, zijn ze meestal vertonen deze gedrag: ÃÆ'à ¢ â, ¬ Å ¡Ãƒâ € Ã,  · Visie, het vermogen om de toekomst zien en te consequences.ÃƒÆ 'à ¢ â, ¬ Å ¡Ãƒâ € Ã,  · Kritisch denken-de mogelijkheid te anticiperen in te gaan onbekend terrein. Managers hebben de mogelijkheid om het juiste ding doen het goed; leiders hebben het vermogen om te achterhalen wat het juiste ding is.ÃƒÆ 'à ¢ â, ¬ Å ¡Ãƒâ € Ã,  · Het vermogen om prioriteiten, te doen first things first en belangrijke scheiden van onbelangrijke gebruik van time.ÃƒÆ 'à ¢ â, ¬ Å ¡Ãƒâ € Ã,  · De motivatie om te kijken dan de obvious.ÃÆ' à ¢ â, ¬ Å ¡Ãƒâ € Ã,  · De vaardigheden geloofwaardige beelden van possibilities.ÃƒÆ 'à ¢ â, ¬ Å ¡Ãƒâ € Ã,  verf · Een gretigheid om concurrerend strategies.Admiral Stockdale maken was een van de hooggeplaatste leiders van de krijgsgevangenen. Hij had het Wetboek van Gedragscode vertrouwen op te houden om hem te helpen zijn mondiaal perspectief, maar geen gevangenen hadden ervaren wat deze mannen waren lijden. Dus, vaardigde hij orders voor hen te weerstaan, maar niet het risico blijvende fysieke of psychische schade. Hij dacht dat hij zou worden hof geleiden. In plaats daarvan zal hij leven in de militaire geschiedenis als een held die verantwoordelijk was voor het redden van de levens van vele en te zorgen voor de veerkracht van honderden anderen. "Leadership" niet altijd afkomstig van de leider, echter. Een van de verhalen die leeft in de POW geschiedenissen en duidelijk illustreert het belang van de hoogte houden van de betrokken een luitenant die was neergeschoten in een F-4 Phantom. Hij werd gemarteld om hem te dwingen de maximale luchtsnelheid van de F-4 te geven. Hij vertelde hen de topsnelheid van de F-4 was 500 knopen, een aantal dat veel lager is dan de werkelijke maximale snelheid. De ontvoerders zeiden dat ze wisten Hij lag omdat een groot zojuist had hen verteld dat de snelheid was dichter bij Mach 2. Denken snel, en proberen marteling voor zichzelf en de grote, zei hij: 'Nou, dat is een grote jongens. Ik ben maar een te vermijden luitenant. Ze laat het niet luitenants vliegen zo snel als ze majors laten vliegen. "Door het houden van zijn verstand over hem, werd deze jonge luitenant in staat om de gevolgen van zijn antwoord en anticiperen op te wagen in het onbekende grondgebied, iets dat de opleiding niet had voorbereid hem voor. Hij was niet proberen grappig te zijn, maar verhalen van zijn snelle humor binnenkort verspreid over de POW gemeenschap en gevalideerde hun bewustzijn dat door humor, ze aanspraak kon maken op enige controle over wat er gebeurde. Vliegenier begrijpen hoogte in een echte en een overdrachtelijke zin, en bazen kunnen leren ook. In tijden van tegenspoed, er is veel kunnen we niet controleren, maar onze wereldwijde perspectief, onze hoogte, is een ding kunnen we overname of.Airspeed: Airspeed is snelheid, de kracht die ons verder vooruit. Relaties zijn een van de belangrijkste bronnen van de brandstof dat succesvolle bazen helpt versnellen hun productiviteit en die van anderen. De baas die voorkomt loopt uit vliegsnelheid neiging om deze eigenschappen hebben: ÃÆ'à ¢ â, ¬ Å ¡Ãƒâ € Ã,  · Een handigheid voor het bouwen relationshipsÃÆ'à ¢ â, ¬ Å ¡Ãƒâ € Ã,  · Een sterke motivatie om throughÃÆ'à ¢ â, ¬ Å ¡Ãƒâ € Ã,  · Een bereidheid en beschikbaarheid te volgen listenÃÆ'à ¢ â, ¬ Å ¡Ãƒâ € Ã,  · een oprechte interesse in peopleÃÆ'à ¢ â, ¬ Å ¡Ãƒâ € Ã,  · De capaciteit voor het overbrengen respect voor mensen en hun ideasÃÆ'à ¢ â, ¬ Å ¡Ãƒâ € Ã,  · Het vertrouwen van de mensen wat ze moeten weten, niet alleen wat ze willen hear.Communication vertellen is het belangrijkste instrument dat ons helpt relaties vorm en de ontwikkeling nabijheid in onze persoonlijke en professionele leven. Voor de VPOWs, echter, was de communicatie moeilijk en soms bijna onmogelijk. Toch werd het een priority.In 1965, een man genaamd Bob Shumaker besefte dat de krijgsgevangenen zouden hebben behoefte aan een communicatie-systeem. Bob was Shumaker 133 dagen voorbij zonder face-to-face contact met een andere Amerikaan. Al meer dan vier maanden, Bob Shumaker werd in eenzame opsluiting, maar hij wist dat er andere Amerikaan in het complex, omdat hij hem: Hayden Lockhart had gezien. Alle krijgsgevangenen leeggemaakt hun afval emmers latrine in hetzelfde gebied. Door de scheuren in zijn muren, had Bob Shumaker gezien een andere Amerikaanse daar, en hij wist dat hij die nodig is om contact te maken met deze andere Amerikaan. Maar hij was niet zeker hoe hij wilde dit te doen. Ten slotte besloot hij dat hij een briefje zou schrijven over toilet paper.Bob Shumaker besloten het schrijven van een drie nota woord op een stukje wc-papier en verbergen achter een stuk van cement in de latrine. Hij moest heel voorzichtig zijn over wat hij heeft geschreven over dit stukje wc-papier-het kon niet erg veel zijn en het moest worden de exacte woorden die hij moest zeggen. Op dit stukje wc-papier Bob Shumaker schreef drie woorden, drie woorden die in wezen zei, "niets u in de buurt waar je moeder uitdrukkelijk verteld dat er geen krassen in publiek. "Zijn denken was tweeledig. Allereerst wilde hij iets te schrijven dat een Amerikaanse zou weten alleen een andere Amerikaanse Dat zou schrijven dat de persoon die de drie nota woord zou niet verdacht dubbelhartigheid. Ten tweede, hij wilde een signaal dat niet zou vermoeden wekken in de captors.He bedenken schreef de nota over de restanten van wc-papier, en dag na dag, hij stond gluren door de scheuren in zijn kamer, en de dag na dag, Hayden Lockhart kwam uit de latrine en maakte geen signaal. Ten slotte, een dag, Hayden Lockhart kwam naar buiten en maakte een enorm scherm van krassen op de regio in kwestie en tegenover elk deel van de stof. De communicatie systeem was geboren. Hoewel ze een manier van communicatie geschapen had, realiseerden zij de beperkingen en wist dat ze zouden moeten andere manieren zijn communicating.Shortly na deze, Bob Shumaker kreeg enkele kamergenoten. Een van hen, Smitty Harris, herinnerde zich de "tik code" die hij had geleerd van een survival school die hij had bijgewoond. Omdat ze bijna alle van de tijd kon tikt, de Tap Code werd de meest geavanceerde communicatie-systeem dat zij hadden. Oorspronkelijk werd dit bedacht om een communicatie-systeem voor het krijgen van beleid in de hele POW kamp, maar het werd al snel een manier om verbonden te blijven elkaar, waarbij het moreel op, en voor het delen van grappen. De Tap Code is een 25-letter alfabet dat gebruik maakt van de "C" en "K" door elkaar. Het was een zware taak om een bericht een brief op een kraan tijd, maar al snel werd bedreven op de code en besteed uren per dag inzetten voor een verblijf in contact met elkaar other.The ontvoerders realiseerden zich al snel was er een communicatie systeem, zodat ze gemarteld Stockdale te geven het systeem en de spelers in het systeem. Ze martelden hem een dag bijna aan zijn breekpunt met de belofte dat als hij niet vertellen wat ze wilden weten wat de volgende dag, zouden ze doen het weer aan hem. Wetende dat hij dicht bij capituleren, Stockdale ging terug naar zijn cel die nacht, brak een raam, nam een scherf van glas, en sneed zijn polsen. Hij was bereid zijn geweest om te sterven om de communicatie systeem te beschermen. De volgende morgen, de ontvoerders vond hem in een plas van zijn eigen bloed, onbewust, en ze nooit gefolterd hem opnieuw. Stockdale wist dat hij iets van vitaal belang, toen hij probeerde zijn leven ter wille van een einde was het beschermen communicatie systeem dat de krijgsgevangenen zouden moeten blijven veerkrachtig en hardy.Relationships, communicatie, nabijheid, en humor, al deze zijn brandstof voor ons, luchtsnelheid die ons gaande houdt door middel van tegenspoed en helpt ons help anderen ook. De Vietnam krijgsgevangenen letterlijk hun leven geriskeerd om te verblijven met elkaar verbonden, maar hoe vaak lopen we langs het bureau van een collega, te druk om zelfs het risico lopen een minuut van onze tijd om verbonden te blijven? Een mondiaal perspectief helpt ons realiseren dat we niet het middelpunt van het universum en dat onze problemen verbleken in vergelijking met die van sommige anderen, en communiceren met degenen die we om ons helpt te houden dit perspectief. Hoogte en luchtsnelheid zijn twee cruciale elementen voor succes, maar er is een meer: IdeasIdeas: Creatief problemen oplossen is waarschijnlijk een van de meest essentiële talenten een leider kan bezitten. Bosses die kan kijken naar uiteenlopende informatie en relaties te zien, wie kan abstract redeneren en logische verbindingen te maken, en wie kan denken aan de toekomst als open en smeedbaar het instellen van een onschatbare waarde om hun organisaties: ideeën. Wanneer leiders ideeën hebben, kunnen ze de oplossing van de onbekende problemen die zij ondervinden en beslissingen die in het beste belang van hun rechtstreekse verslagen en de organisatie door deze te maken vaardigheden: ÃÆ'à ¢ â, ¬ Å ¡Ãƒâ € Ã,  · Een openheid te brainstormen en creativityÃÆ'à ¢ â, ¬ Å ¡Ãƒâ € Ã,  · De motivatie en het enthousiasme aan te vechten bestaande processesÃÆ'à ¢ â, ¬ Å ¡Ãƒâ € Ã,  · Een handigheid voor het uitnodigen van de inbreng van een verscheidenheid van perspectivesÃÆ'à ¢ â, ¬ Å ¡Ãƒâ € Ã,  · Een bereidheid om te experimenteren met nieuwe benaderingen en kampioen innovationThe krijgsgevangenen bevonden zich in een sterk veranderde wereld, een die ze nooit had meegemaakt vóór en, in weerwil van een opleiding, een voor die zij ziek waren voorbereid. Maar net als grote leiders in geschiedenis, hadden ze het vermogen om creatief oplossen van problemen. Ze hadden ideeën. Een van de klassieke verhalen van de krijgsgevangenen dat deze bereidheid toont om te experimenteren met nieuwe benaderingen betrokken Jerry Venanzi en zijn motorfiets, een verhaal dat werd al snel een legende in de POW gemeenschap. Op een dag, Jerry Venanzi was buiten toen hij merkte een van de andere krijgsgevangenen werden afgebakend en wordt jammerlijk behandeld. Hij had geen controle over hoe hij kon helpen bij zijn collega-krijgsgevangenen, behalve dat hij dacht dat hij zou kunnen om ze te laten lachen, dus hij besloot om te proberen that.Putting zijn briljante idee in actie, creëerde hij een denkbeeldige motor, die hij kreeg op en reed rond de compound. Zijn collega-krijgsgevangenen begon te lachen. Als iets van een ham, Jerry Venanzi besefte dat dit idee wel grappig was, dus hij had stadium een lekkage, veinzen een blessure, en slap. Hij had over en strompelen laten zien hoe hij iemand had gekregen een brandwond of een andere vorm van schade van de motorfiets. Zijn optreden was zo overtuigend dat een deel van de krijgsgevangenen begon te tikken om een andere, 'Is Venanzi verloren? "Een van de dingen dat de krijgsgevangenen gevonden meest grappige was echter dat de gezagvoerder van het samengestelde eindelijk genaamd Jerry Venanzi in en vertelde hem dat hij zich te ontdoen van de motorfiets. Zoals de commandant heeft opgemerkt, was het niet eerlijk. Alle krijgsgevangenen kon niet motorfietsen hebben zo; Jerry Venanzi moet niet in staat zijn om een motorfiets hebt. Dus hij met tegenzin verlost van zijn denkbeeldige motorcycle.However, omdat hij teleurgesteld was over het verlies van de motorfiets en omdat hij in eenzame opsluiting, Jerry Venanzi besloten om een denkbeeldige metgezel, een aap dat hij riep Barney Google. De verhalen van Barney Google ging als wildvuur door de gemeenschap omdat Barney werd de stem van de krijgsgevangenen. Jerry Venanzi zou zijn denkbeeldige aap in wat genoemd werd een verhoor, en als hij werd gestelde vragen, zou hij ingaan op de denkbeeldige aap en zeggen "NEE, ik ben niet van plan om ze te vertellen dat! Want, als ik ze dat vertellen, zullen ze beat the hell outta me! Je bent zullen moeten opsluiten." De ondervrager zou dan zeggen: "Wat heeft hij gezegd?" Wie was belast dit verhoor? Jerry Venanzi zou deze kans aangrijpen om te zeggen: 'Hij is ziek van het eten. Het is slecht voedsel en hij is moe van. We hebben niet genoeg dekens, we bevriezen tot de dood, " Ongeacht hun klacht werd, zei Barney het op hun behalf.During een ondervraging, het kamp commandant aangeboden Barney thee, die Jerry Venanzi afgenomen namens Barney, wijst erop dat Barney niet graag thee. Het plan bleef al een enige tijd om alle tanken terwijl de gevoelens van de krijgsgevangenen 'van het hebben van een zekere mate van controle, al was het maar om hun reacties en openheid op het vinden van hun weg worden met elkaar verbonden. Ten slotte, een dag, de ontvoerders opnieuw opgeroepen Jerry Venanzi in en zei dat hij zou hebben om zich te ontdoen van de vieze dier omdat hij kreeg enkele kamergenoten. Ze waren zeker van dat de kamergenoten zou niet graag de vuile dier. Natuurlijk Venanzi oneens, maar hij uiteindelijk capituleerde en laat Barney gaan naar een ander leven buiten de muren van het Hanoi Hilton, maar idee Venanzi woonde op ideeën zijn zeker van cruciaal belang voor leiders, maar leiderschap is niet alleen over de positie, ervaring, kennis en onderwijs. Het gaat ook over de bereidheid om te experimenteren met ideeën te helpen bij het oplossen van problemen die niemand eerder heeft voorgedaan. Zeker Jerry Venanzi was een persoon die verondersteld dit leiderschap functie. Doug Hegdahl was een andere, maar hij was nauwelijks oud genoeg om een man beschouwd. Doug Hegdahl was een 19-jarige zeeman die, in strijd met beleid, ging op een schip tijdens een onweer en werd overboord gewassen. Een Viet-Cong vissersboot pakte hem op en nam hem mee naar het Hanoi Hilton. Hij was echter niet zoals de andere gevangenen die er waren. Hij was de enige niet-vlieger, en hij was maar een tiener was. Hij besefte al snel dat hij de ontvoerders kon truc te laten denken dat hij domme of dom omdat hij niet kon hebben beantwoord een van de vragen die zij hem vroeg, zelfs als hij wilde. Hij heeft niet weten over vliegen, hij wist niet over doelstellingen, hij wist niet de antwoorden op hun vragen. Sinds zijn ontvoerders waren verward over dit heel ander soort gevangene, Hegdahl had een idea.To het scheppen van meer verwarring voor de bewakers, begon hij zuigen op een pen en inkt krijgen over zichzelf. Toen ze hem vroeg om een propaganda-verklaring te schrijven, zou hij hen vragen hoe een woord, spellen zoals "American." List Hegdahl had onmiddellijk en enorme gevolgen. De ontvoerders onderschat hem en maakte de tactische fout om hem een cel van een van de leiders van POW, Dick Stratton.Dick Stratton verzorgd Doug Hegdahl, en Stockdale, de waarnemend senior leider, besteld Hegdahl om de vervroegde invrijheidstelling van de Vietnamese had aangeboden deze schijnbaar onnozel kind. Aangezien de enige persoon die is gemachtigd om vervroegde invrijheidstelling, Hegdahl aanvaarden naar huis terug met 200 namen, ging naar de Parijse vredesoverleg, en vertelde over de slechte behandeling van de krijgsgevangenen. In de archieven van de militaire geschiedenis, een 19-jarige Navy Zeeman is een van de meest heroïsche figuren. Deze 19 jaar oude tiener liep nooit uit de ideeën, maar noch hij uitgeput van hoogte of luchtsnelheid. Door zijn betrokkenheid bij een goed gedefinieerd systeem, kon hij blijven veerkrachtig en gezond en tot de veilige terugkeer van zorgen veel van zijn collega POWs.Conclusion: De noodzaak voor controle diende als kader voor de VPOWs die gecreëerd en onderhouden van een systeem van sterke interpersoonlijke relaties en de groep aansluiting die hen hielpen overleven zeven jaar in gevangenschap en te gedijen in de jaren sinds repatriëring. Humor is een van de elementen van dit systeem. De VPOWs leerden elkaar hoe humor gebruiken als een wapen voor de strijd tegen rug en als een instrument voor gebouw cohesion.To voorkomen dat een disjunctie van het zelf en te zoeken naar betekenis in een situatie leegte van betekenis, zodat de VPOWs aangevoerde middelen veel van hen wist niet dat ze hadden. Hun interne gevoel van vrolijkheid en humor, hun afhankelijkheid van elkaar en hun groep alle interacties gecombineerd tot een systeem om te overleven. Hun humor perspectief het raamwerk vormt voor het ontdekken van hoe om te gaan met hun gevangenschap, en hun inzet voor een ander geeft een ander belangrijk perspectief over wat coping is gemaakt. De humor rol kunnen spelen bij stuitert terug van tegenslag, vooral als we verbonden zijn met anderen die ons zal helpen lachen, lijkt critical.Because ze werden gecementeerd in een sterke sociale structuur, hadden ze een buffer tegen de versnippering van zichzelf of van het systeem. De VPOW rekeningen geven deze mannen vormden een systeem dat gedefinieerd en aangemoedigd humor onder de leden van de groep. Deze mannen ingeroepen humor niet in weerwil van de crisis, maar omdat van. Het systeem VPOWs 'was een machtig beschavende kracht die ontmoedigd elke asociaal glijden in een soort jungle mentaliteit. Controle is essentieel voor de gezondheid van individuen, hun persoonlijke voordelen, en in het geval van de Vietnam-krijgsgevangenen, hun werkelijke survival.Dr. Linda Henman spreekt uit ervaring. Voor meer dan 25 jaar heeft ze geholpen militaire organisaties, kleine bedrijven, en Fortune 500 bedrijven zijn beurt door dingen rond het verkrijgen van de juiste mensen op de juiste plaats doen van de juiste thing.Linda heeft een Bachelor of Science in de communicatie, twee Master Letteren graden in zowel de interpersoonlijke communicatie en organisatie-ontwikkeling, en een Ph.D. in organisatorische systemen. Door het combineren van haar ervaring als een organisatie-psycholoog met haar opleiding in het bedrijfsleven, zij
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Home Made Power Plant» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
