Leven met een chronische ziekte & aandoeningen: bent u een overlevingspensioen?
Once upon a time, was ik een levendige, jeugdige tiener ... Mijn eerste EncounterDuring mijn eerste zwangerschap, had ik gecontracteerd waterpokken uit mijn jonge neefjes en nicht. Hoewel het gemaakt voor een prikkelbaar tijd in mijn eerste trimester, had ik niet gegeven het veel aforethought. In het laatste deel van mijn zwangerschap, zag ik enkele zwakte in mijn benen en armen, maar natuurlijk verondersteld werd een deel van de zwangerschap effects.It was nadat ik geboren werd, dat ik begon met meer frequente fysieke problemen, maar nogmaals, toegeschreven deze hinder tot normale post-partum effecten. Naarmate de tijd vorderde, begon ik te verliezen evenwicht & coördinatie, en zelfs gedaald alledaagse huishoudelijke artikelen zoals een bril, sleutels, en andere dingen ook. Ik had eindelijk genoeg toen mijn ribbenkast begon te voelen gebroken en ik kon niet de pijn niet langer staan. Ruim een decennium later, en na tal arts bezoeken, MRI's en meervoudige lab tests, ik werd uiteindelijk de diagnose Fibromyalgia.What is Fibromyalgie? Fibromyalgie is een chronische pijn ziekte die spier kan pijn veroorzaken in verschillende gebieden van het lichaam, is gekenmerkt door vermoeidheid, en wordt vaak geassocieerd met Restless Leg Syndrome, migraine en reuma - om een paar te noemen. Daarnaast aanvallen van fibromyalgie lijkt te komen en spontaan go.At eerste, was ik behandeld met meerdere 'pijn hulpmiddelen' die helpen met de pijn deed, maar maakte me nog meer moe dan ik was voordat ik de medicijnen nam. Uiteindelijk ging ik uit de medicijnen en gericht op mijn werk en gewoon 'genegeerd' de ziekte. Ik dacht als ik moest leven, kan ik net zo goed accepteren it.What I Didn't weet alleen wat ik niet besefte, was dat Fibromyalgie een persoon zo veel dat het soms kan verzwakken, kunnen individuen worden sneller gewond of meer vatbaar voor andere voorwaarden dan die zonder fibromyalgie. Dat is wanneer ik ervaren mijn eerste echte ontmoeting met haar dodelijke gevolgen. Terwijl op het werk, was ik niet iets te doen te vreselijk fysiek. Het was echter de dag in dag uit repititions van de fysieke arbeid die niet alleen toegevoegd aan mijn conditie, maar verder vergaan ravage op mij ook - en liet mij gevoelig zijn voor de Job InjuryThere injury.On ik was, het uitvoeren van mijn normale werk activiteiten wanneer, 'Ouch! " en "Oh my God!" getreden mijn mond. De pijn was ondraaglijk. Numbing en tasten. Met een eenvoudige manoeuvre, was ik invalide. Pijn en tintelingen doof gevoel langs mijn rechterkant. Het was ondraaglijk. Niet alleen dat, ik kon nauwelijks te maken aan het kantoor, want ik moest mijn rechterbeen sleept om te komen waar ik moest be.When ik naar het ziekenhuis, kreeg ik te horen dat "... je verstuikte je rug .. . Dat was het. Geen MRI's, gewoon een snel eens over om me te vertellen dat al mijn pijn, mijn gebrek aan gevoel - volgens de werknemers compensatie artsen '- was slechts een' verstuikte terug. "Ik wist dat ik fibromyalgie had, maar het had nog nooit opgetreden in deze zin. Niet omdat ik was 'zwak', maar omdat mijn rechterkant was gegaan helemaal gevoelloos. Het was frustrerend om te zeggen het minst. Bijna 9 maanden na mijn blessure, en zelfs werken aan lichte tijdens het gebruik van zware pijnstillers, artsen eindelijk gevonden dat mijn rechter schouder had subluxated geweest (ontwricht) en de geplande me voor chirurgie. Na de operatie, ging ik door kwellende maanden van fysiotherapie om mijn rechterarm terug te krijgen in haar juiste bereik van beweging. Maar de gevoelloosheid, de rugpijn en het gebrek aan gevoel in mijn benen nog kwam en ging zonder enig teken van remorse.Shocking DiscoveryBy de tijd had ik ging door mijn revalidatie, mijn werkgever "laat me gaan ', omdat ik kennelijk niet in staat was om te werken. Ik heb geprobeerd om terug te gaan naar werk als office manager voor een heerlijke en begrip werkgever, (ik dacht dat het was licht werk.) En uitgevoerd vrij goed voor een maanden. Plotseling was ik in een ziekenhuis spoedeisende hulp - deze keer, ik kwam in een rolstoel. Niet alleen MRI-tests bevestigen had ik een hernia op de C-3 / 4, maar ik had ook een spinale laesie (myelopathie) op de C-1 / 2. Vreemd dat de werknemers compensatie artsen coudn't vinden, maar een groot aantal MRI tests deze tijd, bevestigde it.After het zien van een paar, gerenommeerde neurologen, ik bovendien werd gediagnosticeerd met myelitis transversa (TM) en een 'uitpuilende schijf' (hernia). Dit verklaarde waarom ik had ondervindt al deze onafhankelijke fysieke problems.Giving UPI denk dat wanneer ik voor het eerst zat in mijn rolstoel, ik instinctief gaf in mijn fysieke voorwaarde. Waarom zou ik niet meer leven, dacht ik. Ik kon niet naar behoren functioneren en voelde als een volledig ongeldig. Hoe moest ik gaan maken mijn huishouden betalingen? Hoe moest ik nu de zorg voor mijn twee, dan elementaire scholieren? Hoe moest ik zelfs gaan wonen? Hoewel al deze gedachten liep door mijn hoofd, ik was steeds een emotionele wreck.Because van mijn gezondheid, was ik het zo veel geneesmiddelen die ik niet kon vertellen of ik zou komen of gaan. Ik zou een geneesmiddel voor deze, een voor dat, om een van de gevolgen van een ander tegen te gaan, en een andere om de gevolgen van een andere ... en zo verder tegen te gaan. En dankzij al deze prachtige conventionele geneesmiddelen, keerde ik naar het ziekenhuis omdat een van hen me bijna vermoord. Het was toen dat ik wist dat ik moest een andere way.Starting OverGoing tegen medische advisering te vinden, ik letterlijk gestopt met al mijn voorgeschreven medicijnen tegelijk. Maakte ik kennis met de Internationale Coalitie Handicap en kreeg in de band, de versterking van oefeningen en vrijwel opnieuw mezelf geleerd hoe te lopen - zonder de hulp van een medische professional. Ik heb ook opgenomen een 'mind-over-houding materie' dat ik geloof, kon ik stap uit de rolstoel en terug in life.It is al ongeveer 3 jaar nu, en ik leven nog steeds dagelijks met rug, nek, schouder en heup zenuwpijn. Ik sporadisch last schubs waar ik niet kan lopen, of ik kan niet bewegen mijn armen of handen. MAAR, ik ben niet langer een wandel-of rolstoel gebonden zombie. Ik zwem en praktijk oefeningen water als het weer warm is bouwen spierkracht. En er zijn nog steeds momenten dat mijn pijn krijgt het beter van me en ik nog steeds via emotionele ups en downs. En zoals de meeste omstandigheden, het afvangen ze zich vaker met koud weer, emotionele en fysieke stress, en gebrek aan rust. Maar ik leef vandaag, ik ben een overlevende, en hoewel ik misschien fibromyalgie, myelitis transversa, migraine, hernia, en rusteloze benen syndroom - deze aandoeningen NIET hebben me.In ClosingLiving met mijn chronische aandoeningen en ziekte heeft mij geleerd om meer geduld ... meer ... meer liefde te geven. Ik deel nu mijn huis niet alleen met mijn menselijke familie, maar hebben verschillende reddings honden - goedgekeurd wie ik Ook compliment voor het toevoegen van zoveel liefde en medeleven aan mijn emotionele welzijn. En zo lang er een doel op deze aarde voor mij te bestaan, zal ik proberen om het meeste van. Elk uur. Elke day.Living met een chronische ziekte & aandoeningen: Bent u een Survivor? Copyright 5 / 2005 - Alle rechten voorbehouden door C. Bailey-Lloyd aka. LadyCamelotC. Bailey-Lloyd aka. LadyCamelot Public Relations 'Regisseur & Staff Writer voor
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Home Made Power Plant» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
