English version
German version
Spanish version
French version
Italian version
Portuguese / Brazilian version
Dutch version
Greek version
Russian version
Japanese version
Korean version
Simplified Chinese version
Traditional Chinese version
Hindi version
Czech version
Slovak version
Bulgarian version
 

Beweging!

Verbindingen RSS Feed





Ik wekte één ochtend met een scherpe pijn in mijn oor. De laatste tijd ik een oorpijn had was zowat achttien jaar geleden. Dan was het de partij van mijn moeder om zich over het ongerust te maken. Maar vanochtend, moet ik zich ongerust maken omdat ik word gekweekt en nauwelijks met de linkeroren kon horen. Ik voelde alsof sommige insecten in het oor kropen terwijl ik sliep. Een vriend zodra vertelde me voorns en de spinnen zouden kunnen zijn gek dat. Wat er ook de alle pijn veroorzaakte wilde ik doen was zie een arts. Ik leerde dat de specialisten van het Oor bij de Algemene Ziekenhuizen zijn, zodat besliste ik het Algemene Ziekenhuis op Brede Straat te bezoeken.

Ik kwam vroeg bij dit ziekenhuis aan maar kon geen arts tot na vier uren zien van het gaan door één of andere tiresome routine. Tot slot kreeg ik een benoeming met een specialist en weggegaan.

Terug op Brede Straat, omhelste de overzeese verse lucht me, die de vuile geur van het ziekenhuis reinigt van rond me. De wind heette zo welkom dat ik besliste een korte gang onderaan de straat te nemen.

Het is geweest bijna een decennium I laatste gestapte voet op Brede Straat. De laatste tijd was mijn graduatie van hoge school. Mijn afwezigheid van hier was niet omdat mijn ervaringen in hoge school één of ander soort bored ogenblikken waren. Nr, had ik de beste dagen van mijn huidig leven in mijn hoge school.

Ik woonde de Hoge School van Methodist Jongens bij die algemeen als de heren van Brede Straat wordt bekend. Zij roepen de jongensheren omdat de school op die straat die niet te verschillend van Wall Street is, een bedrijfsdistrict werd gesitueerd. Ik had prachtige ogenblikken, die sommige mensen zullen aarzelen om in een afvalbak te werpen. Ik wierp het weg hoe dan ook.

Maar vanochtend, daar op die zelfde straat die ik zes jaar liep, bezocht ik mijn verleden opnieuw. Ik dreef op de straat als ik ben gekleed in wit overhemd, wit jasje, de school multi gekleurde band en een paar de goed gedrukte broeken zittend op bruine schoenen. Ik verkoos om mijn uniform te dragen dat me één opnieuw van de heren van Brede Straat maakt.

Hoewel ik het wist had de school zich aan het Eiland van Victoria (een ander deel van de stad) bewogen maar de oude omheining en de poort blijven op de vroegere plaats. Ik liep aan de poort, begroette de veiligheidsmensen en vroeg of kan ik een blik binnen nemen. Zij lieten me.

Ik ging door de poort over en alles wat me onder ogen zag was verslechtering. Stenen die met reuzegrassen en struiken worden behandeld, die een beeld van een woestenij schilderden. Ik kon niet opmaken waar mijn favoriet klaslokaal of het chemielaboratorium was waar ik om in plaats van de bibliotheek verkies te lezen. Ik kon geen ding opmaken dat me met de afgelopen doorgebrachte jaren kon verbinden. Ik schudde mijn hoofd pitying deze verlatenheid die me eens mijn wonder jaren gaf.

Maar afar weg, zag ik iets die omhoog hoop in me vonkte. Het was de schoolzaal. Het overleefde de massieve vernietiging die door wat aardoliebedrijf wordt veroorzaakt dat dit landgoed kocht. Ik staarde bij het die voor een lange tijd het denkt mirage. Nr, het was niet. Het bevond daar zich nog. Status lang.

Ik ging dicht, gestapt in de cobweb-geklede zaal. Het dikke stof, dik genoeg om een astmatische crisis te vonken nam van de grond toe aangezien ik op het als het was één of andere continentale deken loop. Alles is in perfecte vorm. (De gesneden houten zitting van de schoolkam bij het hogere deel van de voormuur, het opgepoetste platform, dat met stof van wordt verlaten is verouderd. Elk ding scheen perfect maar met leeftijd.

In de verlaten zaal, recht in zijn centrum, sloot ik mijn ogen en het allen kwam terug. Ik rook het als het was yesterday. Het was vers als dauw op gras vóór de ochtendzon. Het terug overstroomde geheugen aangezien ik de studenten hoorde chorused eenstemmig hymns van de liederen van het boek van de lofzak, kon ik de schoolkapelaan horen: het prediken van een motievenpreek aan de jongens. Ik hoorde het schoollied aangezien het als het verpletteren van de golven tegen een schip toenam. Ik opende mijn ogen; vond sommige dalingen in mijn katoenen blauw overhemd daalden, koelend mijn lichaam. Droog ik mijn scheuren en opgestapt.

Ik moest het verleden achter me verlaten. Ik ging niet me daar als die oorlogsveteraan bevinden die een medaille van eer oppoetst die hij zowat veertig jaar heeft ontvangen geleden. Ik zou me daar nooit één meer minuut zoals die mens bevinden die denkt, als hij niet in staat van faillissement vijftien jaar geleden was, hij nu rijk zou zijn. Ik ging geen scheuren onderaan mijn wangen zoals die dame laten die haar baan als secretaresse verloor omdat zij geletterde geen computer was en allen zij kon doen klaagt was, "ik kon zes miljoen woorden in één minuut typen." Ik moet laten van afgelopen gaan en zich bewegen.

Ik spreek niet alleen over me, dat veteraan oorlog voert of die secretaresse (dat dame eerder, zij haar baan. verloor) Ik spreek aan u die daar in zelf-medelijden zitten omdat u enkel uw koelste baan verloor. Zit daar het bejammeren van uw lot niet, dat aan uw vrienden verklaart wat verkeerd ging. U moet niet uw zusters of broers vertellen hoe slecht het is en verwacht dat iemand komt u koesteren en zeggen, "droevig, alles in orde zult zijn." Kom omhoog op kielzog. Wat er ook gebeurde seconden geleden is reeds geschiedenis. De laatste minuut alvorens u begint dit te lezen is geschiedenis.

Op neem me droog, uw scheuren als ik, uw hoofd en schouders wat opheffen en doen? BEWEGING!

Er zijn meer in de toekomst. Duik in het. En u zult realiseren dat alle afgelopen glorie en mislukkingen niets dan een pagina in uw geschiedenis zijn.

Spoedig komend, "Haiku met liefde"
Een inspirerende poëzieinzameling door A.Z. Alfred.
Om door het Huis van de Auteur, de V.S. worden gepubliceerd.
voor zijn werken en vrije inspirational hulp, goto:
http://writesight.com/blackzeal101
mailto: blackzeal101@yahoo.com

A.Z. Alfred is een schrijver en een motievenspreker het van wie grootste genoegen de wereld door een venster terwijl het luisteren aan inspirational liederen waarneemt.

Artikel Bron: Messaggiamo.Com

Translation by Google Translator





Related:

» Home Made Power Plant
» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy


Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!

Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!

Add to Google RSS Feed See our mobile site See our desktop site Follow us on Twitter!

Dien uw artikelen te Messaggiamo.Com Directory

Categorieën


Copyright 2006-2011 Messaggiamo.Com - Sitemap - Privacy - Webmaster verzenden van artikelen naar Messaggiamo.Com Directory [0.01]
Hosting by webhosting24.com
Dedicated servers sponsored by server24.eu