De Ierse Harp
De harp dat zodra door Tara's zalen de ziel van
muziekloods, nu stod op Tara's muren hangt, alsof die ziel was
gevlucht. Zo zijn de slaap de trots van vroegere dagen, zodat de
trilling van de glorie o'er, en de harten die eens hoogte voor lof
slaan, voelen niet meer nu die impuls
De geschiedenis van de Ieren vertellen moet de harp de
geschiedenis van de Ierse mensen vertellen. Dit oude
volksinstrument met zijn mooi, gevoelig geluid wordt gespeeld vandaag
ondanks wordt genegeerd, derided en verwierp eeuwenlang.
Harpers, die in vroegere dagen voor hun kunst zou gehangen zijn,
bloeit nu over de hele wereld, zoals de Ieren zelf
De legende vertelt ons de eerste harp door Dagda, een
leider onder Tuatha DE Danaan werd bezeten. In één keer
tijdens een oorlog met Fomorians, de goden van koude en duisternis,
werd zijn harp gestolen maar werd later teruggekregen door Lugh en
Ogma. Toen het was teruggekeerd het aquired twee geheime namen
en de capaciteit had om de zomer en de winter op te roepen. Van
toen, toen gespeelde Dagda, hij een zo scherpe melodie kon
veroorzaken, zou het zijn publiek maken huilen, kon hij een zo
jubilant lucht spelen het zou maken iedereen, een zo tranquil geluid
glimlachen of vooruit brengen, het pauze iedereen wie aan slaap
luisterden. Zo deed zo de harp werd de automaat van Verdriet,
Gladness en Rust.
De harpen worden gespeeld door veel van de wereld.
Van oude kunstwerken, epische verhalen en poëzie, leren wij van
harpen in Babylonia en Mesopotamië. Wij zien hen in het graf
van Pharaoh Ramses III, votive gravures van Irak en beeldhouwwerken
van oud Griekenland. Van Afrika, dat meer dan 100 harptradities
heeft, reiste het instrument het noorden naar Spanje en spreidde
spoedig in heel Europa uit. Vastgebonden met kracht, zijde of
draad, variëren de harpen in grootte, structuur en decoratie volgens
de fysieke en technologische milieu's van hun oorsprong. De
Afrikaanse harpen zijn gemaakt van hout en de pompoen die met zweep
wordt behandeld, de Birmaan zong auk heeft een overspannen klankkast
gelijkend op Turkse ceng terwijl de Europese harpen een driehoekig
kader kenmerken, daar is één eigenschap die alle harpen delen:
de koorden stellen verticaal (eerder dan te vergelijken) aan de
correcte doos in werking.
Griffith van Wales stelde harpists in zijn hof aan het
eind van de 11de eeuw tewerk en de monnik-historicus Geraldus
Cambrensis bewonderde de grote vaardigheid van Ierse harpers en merkte
op dat sommigen zelfs Scots om betere spelers overwogen te zijn.
Voor Ierse en Schotse harpers algemeen bezochte elkaars landen
naar studie, om wijsjes en hun muziek werd te leren en ruilen
bewonderd in heel Europa. Een andere de twaalfde eeuwarchivaris,
John van Salisbury, schreef dat "... was het niet voor de Ierse harp,
er geen muziek bij allen op de Kruistochten." zou geweest zijn
Deze harpen waren vrij verschillend van de grote
pedaalharpen die wij in moderne symfonieorkesten hebben gezien.
Zij waren veel kleiner, hield op de overlapping van harper, die
tegen de linkerschouder leunt, had oorspronkelijk geen pedalen, en
werden gewoonlijk gesneden in één stuk van moerashout. De Harp
van de Universiteit van de Drievuldigheid en de Harp van Koningin Mary
zijn de oudste overlevende Keltische harpen en zowel dateer van de
15de of 16de eeuwen als illustreer de gelijkenis tussen de Ierse en
Schotse harpen. Een onderscheidend kenmerk van deze Gaëlische
harpen was dat zij werden draad-vastgebonden, eerder dan vastgebonden
darm. Het woord "harp" heeft zijn wortels in de Angelsaksische,
Oude Duitse en Oude Norse woorden die "betekenen te plukken." In
Gaëlisch werden zij gekend eerst als cruit en later als clarsach of
cl�¡irseach.
De harp is niet eigenaardig aan Ierland maar later werd
zijn nationaal embleem. (Tegenwoordig kunt u het op het etiket
zelfs zien Guiness) Harpers was hoogst opgeleide beroeps die voor
nobility presteerden en van politieke macht - zo veel genoten zodat
tijdens de 16de eeuw, Koningin Elizabeth I een proclamatie uitgaf om
Ierse harpists te hangen en hun instrumenten te vernietigen om opstand
te verhinderen.
Droevig, terwijl dit oudste embleem van Ierland nog met
ons vandaag de meeste de oude lucht en melodieën is produceerde het
eens lang is gegaan, maar jongere harpers nemen de uitdaging op om de
trots van vroegere dagen opnieuw te wekken.
Susanna Duffy is Burgerlijke Celebrant, een zorgadviseur
en mythologist. Zij creëert ceremonies en Riten van Passage
voor individuele en burgerfuncties, en specialiseert zich in Croning
en andere vieringen voor vrouwen.
http://celebrant.yarralink.com
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Hot Mp3 Download
» iSoftwareTV
» Unlimted Games Downloads
» All PSP Games Downloads
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!