De Maskers van de zorg
Oktober maakt me aan Halloween denken, en Halloween maakt me aan maskers denken, en de maskers herinneren me eraan dat soms wanneer wij grieving, wij maskers dragen zonder het zelfs te realiseren. Wij kunnen nooit ophouden om over hoe te denken andere mensen onze verschijningen, onze beelden en ons gedrag waarnemen. In tijd, kunnen wij geleidelijk aan in een patroon afdrijven van "het zijn" dat aan ons wij zo vertrouwd is realiseert nooit dat anderen ons op een totaal verschillende manier zouden kunnen zien.
Onze pijn kan ons ertoe bewogen hebben om een klaarblijkelijk vervormde verschijning te hebben, zelfs wanneer binnenwaarts wij eigenlijk kunnen vinden wij aan onze verliezen verzoenen. Sommige mensen schijnen voortdurend woede en bitter te zijn, wanneer in feite het slechts een weerspiegeling van hun droefheid is. Alhoewel hun binnenkomende vijandigheden zijn begonnen en zacht te worden en op te lossen, op de buitenkant hebben zij hun beschermende maskers van wreedheid gehouden. In werkelijkheid, zijn zij uitgehongerd voor liefde en gezelschap, maar zij zijn bang om hun waar gevoel te laten tonen. Wat als zij opnieuw werden geridiculiseerd, werden overtreden of werden verlaten en daarom werden gekwetst?
Enerzijds, zijn er zij die perpetually "zonnig" dulden dat dekking een intern verdriet hebben goedgekeurd. Hun harten en meningen en geloof kunnen worden versplinterd, maar zij worden bepaald dat de mensen rond hen nooit hun geheim zullen veronderstellen. Zij kunnen geloven dat het tonen van verdriet een zwakheid is die de mensen zal wegjagen die zij zij vereisen hebben gedacht.
Het zou blijken dat de maskers psychologische steunen zijn die schijnen om ons tegen iets te beschermen wij vrezen. Voor sommige mensen, is de zelfonthulling zo repulsive zoals openbare nudity! Het schijnt veiliger voor masker-dragers om het gebrek aan steun en aandacht te verdragen die zij zo sorely hebben moeten eerder dan hun diepste gevoel eerlijk openbaren.
Ik ben wat benieuwd zou gebeuren als wij allen onderaan onze wachten lieten en onze families, vrienden, buren en medewerkers toestonden om onze echte pijn te ontdekken. Zouden onze revelaties ons zwakker of kwetsbaar werkelijk maken? Zouden wij werkelijk op om het even welk emotioneler risico zijn? Konden wij worden gekwetst meer dan wij reeds zijn geweest?
Natuurlijk, als wij de kans nemen om onze ware selves te onthullen, openbarend waar wij zwak of bang gemaakt zijn of kwetsen, is er altijd de mogelijkheid dat wij prooi voor de roofdieren zouden kunnen worden. De gieren schijnen altijd te omcirkelen. Maar er is ook de kans dat wij een mogelijkheid voor intelligent, sterk en medelevend van onze edelen zullen bieden om hun steun aan te bieden. Waar er kwaad zijn, zijn er ook goed. Waar er pijn is, zijn er ook helend. De aard onderwijst ons dat in het leven, er saldo is.
Precies omdat wij aan uiteindelijk hebben geleden de wond- dood van wie echt houden-misschien uiteindelijk was kunnen ons wij veroorloven om meer risico's te nemen. Het is een taaie kwestie: Durf wij riskeren de pijn van opnieuw wordt gekwetst als wij onthullen? Of zijn wij en sterk genoeg genoeg moedig geworden om een kans op de herontdekking van liefde en de rijkdom van nieuwe gehechtheid te nemen? Is het waar dat wat ons niet doodt sterker maakt ons?
Misschien wordt het een kwestie om genoeg tijd te geven om littekenweefsel te vormen. Wij kunnen moeten voorzichtig te werk gaan, nemend baby-stap risico's aanvankelijk, vertrouwend op onze meest privé gedachten, gevoel en behoeften voor slechts één of twee dichte en betrouwbare vrienden. Wij kunnen de vorming van gevoelige nieuw plakken-zelfs in oude verhoudingen moeten testen!
Geleidelijk aan, kunnen wij genoeg van onze verborgen moed kunnen aan het licht brengen veilig te voelen in het verlaten van onze beschermende maskers en het openbaren van onze waar gevoel-niet slechts aan de wereld bij groot, maar wat nog belangrijker is, aan ons.
De goede Middelen van de Zorg werden (http://www.goodgriefresources.com) opgevat en werden opgericht door Andrea Gambill de van wie 17-jaar-oude dochter stierf in 1976, Bijna dertig jaar van ervaring in het leiden gropus van de zorgsteun, het schrijven van, het uitgeven van, heeft en het oprichten van nationaal een zorg-steun tijdschrift verstrekt het waardevolle inzicht in de unieke behoeften van en hun caregivers en brede toegang tot vele uitstekende middelen bereaved. Het primaire doel van de Goede Middelen van de Zorg is te verbinden bereaved en hun caregivers met zoveel mogelijk middelen van de rouwsteun in één, efficiënte en makkelijk te gebruiken websitefolder.
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Home Made Power Plant» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
