Trauma's als sociale interacties
( "Hij" in deze tekst - de zin van "Hij" of "She"). Wij reageren op ernstige ongelukken, leven veranderen tegenslagen, rampen, mishandeling en dood door gaan via de fasen van de rouwende. Trauma's zijn het complexe resultaat van psychodynamische en biochemische processen. Maar de gegevens van de trauma's zijn sterk afhankelijk van de interactie tussen het slachtoffer en zijn sociale milieu.It lijkt dat, terwijl het slachtoffer vordert van ontkenning tot hulpeloosheid, woede, depressie en vandaar naar de aanvaarding van de traumatizing evenementen - samenleving blijkt een tegenovergestelde ontwikkeling. Deze onverenigbaarheid deze mismatch van psychologische fasen is wat leidt tot de vorming en kristallisatie van trauma.PHASE IVictim fase I - DENIALThe omvang van deze ongelukkige gebeurtenissen is vaak zo overweldigend, hun aard zo vreemd, en hun boodschap zo dreigend - die ontkenning sets in als verweer mechanisme gericht op zelfstandige bewaring. Het slachtoffer ontkent dat de gebeurtenis zich heeft voorgedaan, dat hij of zij wordt mishandeld, dat een geliefde doorgegeven away.Society fase I - AANVAARDING, VERPLAATSEN ON.The slachtoffer dichtstbijzijnde ( "de maatschappij") -- zijn collega's, zijn werknemers, zijn klanten, zelfs zijn echtgenote, kinderen en vrienden - zelden ervaring de gebeurtenissen met dezelfde breukpatroon intensiteit. Ze zijn waarschijnlijk het slechte nieuws en verder gaan. Zelfs bij hun meest attent en empathische, zijn ze waarschijnlijk geduld te verliezen met het slachtoffer van de state of mind. Ze negeren vaak het slachtoffer, of kastijden hem te bespotten, of te bespotten zijn gevoelens of gedrag, om samen te beteugelen de pijnlijke herinneringen, of trivialize them.SUMMARY FASE IThe discrepantie tussen het slachtoffer reactieve patronen en emotionele behoeften en maatschappelijke kwestie van feit houding belemmert de groei en genezing. Het slachtoffer moet maatschappelijke hulp bij het vermijden van een hoofd-op confrontatie met een realiteit die hij niet kan verteren. Plaats, de samenleving fungeert als een constante en geestelijk destabiliserende herinnering aan de wortel van het slachtoffer ondraaglijk lijdensweg (de Job syndroom). FASE IIVictim fase II - HELPLESSNESSDenial geleidelijk geeft manier om een gevoel van alles doordringende en vernederende hulpeloosheid, vaak vergezeld door invaliderende vermoeidheid en psychische desintegratie. Dit zijn onder de klassieke symptomen van PTSD (Post Traumatische Stress Stoornis). Dit zijn de bittere resultaten van de internationalisering en de integratie van het harde besef dat er niets kan doen om de uitkomsten van een natuurlijke of kunstmatige, catastrofe. De horror in waarmee een van de eindigheid, betekenisloosheid, verwaarloosbaarheid en machteloosheid - is overpowering.Society fase II - DEPRESSIONThe meer de leden van de maatschappij komen te aanpakken met de omvang van het verlies, of kwaad, of de dreiging vertegenwoordigd door het verdriet inducerende gebeurtenissen - de sadder ze. Depressie is vaak weinig meer dan onderdrukt of zelfstandige gericht woede. De woede, in dit geval is, is te laat geïnduceerd door een geïdentificeerde of een diffuse bron van dreiging, of van het kwaad, of het verlies. Het is een hoger niveau van de variant van de "strijd of vlucht" reactie, geknoeid door de rationele verstande dat de "bron" is vaak te abstract om directly.SUMMARY FASE IIThus, toen het slachtoffer het meest behoefte aan hebben, doodsbang door zijn hulpeloosheid en drift - samenleving is ondergedompeld in depressie en niet in staat om een bedrijf en de ondersteuning van omgeving. Groei en genezing is opnieuw vertraagd door sociale interactie. Het slachtoffer is aangeboren gevoel van nietigverklaring wordt versterkt door de zelf-gericht woede (= depressie) die rond him.PHASE IIIBoth het slachtoffer en samenleving reageren met RAGE hun predicaments. In een poging om narcissistically opnieuw zelf het slachtoffer ontwikkelt een grandioos gevoel van woede gericht op paranoidally geselecteerd, onwerkelijk, diffuus en abstracte doelstellingen (= frustratie bronnen). Door de uiting van agressie, het slachtoffer opnieuw verwerft kennis van de wereld en van himself.Members van de samenleving gebruik woede opnieuw rechtstreeks de oorzaak van hun depressie (dat is, zoals we zeiden, zelfstandigen gericht woede) en op kanaal veilig. Om ervoor te zorgen dat deze uitgedrukt agressie vermindert hun depressie - reële doelstellingen moeten worden geselecteerd en echte straffen meted uit. In dit opzicht is de "sociale woede" verschilt van het slachtoffer. De eerste is bedoeld om sublimaat agressie en het kanaal op een sociaal aanvaardbare wijze - de laatste om opnieuw narcistische zelf-liefde als een tegengif tegen een all-eten gevoel van helplessness.In andere woorden, de samenleving, door zelf in een staat van woede, positief op naleving van de narcistische woede reacties van de rouwende slachtoffer. Dit, op de lange termijn, is contra-productief, remt de persoonlijke groei, en voorkomt dat genezing. Ook tast de realiteit test van het slachtoffer en moedigt zelfstandigen waanvoorstellingen, paranoidal gedachten en ideeën van reference.PHASE IVVictim Fase IV - DEPRESSIONAs de gevolgen van narcistische woede - zowel sociaal-culturele en persoonlijke - groeien meer onaanvaardbaar, depressie sets inch Het slachtoffer internalizes zijn agressieve impulsen. Zelfstandige woede is veiliger, maar de oorzaak is van groot verdriet en zelfs suïcidale gedachten. Het slachtoffer van de depressie is een manier beantwoorden aan de sociale normen. Het is ook een hulpmiddel bij ridding het slachtoffer van de ongezonde residuen van narcistische regressie. Het is wanneer het slachtoffer erkent de maligniteit van zijn woede (en zijn anti-sociale aard), dat hij keurt een depressieve stance.Society Fase IV - HELPLESSNESSPeople rond het slachtoffer ( "maatschappij") ook uit de fase van woede omgezet. Aangezien zij de realisatie van de futiliteit van hun woede, ze voelen zich meer en meer hulpeloos en zonder opties. Ze grijpen hun beperkingen en de irrelevantie van hun goede bedoelingen. Ze accepteren de onvermijdelijkheid van het verlies en kwaad en Kafkaesquely eens te leven onder een onheilspellende wolk van arbitraire beslissing, meted door onpersoonlijke powers.SUMMARY FASE IVAgain, de leden van de samenleving niet in staat zijn om het slachtoffer te voorschijn kwam uit een zelf-destructieve fase. Zijn depressie wordt versterkt door hun schijnbare hulpeloosheid. Hun introversie en ondoelmatigheid induceren in het slachtoffer een gevoel van isolement en vervreemding nachtmerrie. Genezing en groei opnieuw vertraagd of zelfs inhibited.PHASE VVictim Fase V - AANVAARDING EN VERPLAATSEN ONDepression - als pathologisch langdurige en in combinatie met andere psychische problemen - soms leidt tot zelfdoding. Maar vaker is het mogelijk de slachtoffer van psychisch pijnlijk proces en potentieel schadelijk materiaal en plaveit de weg naar aanvaarding. Depressie is een laboratorium van de psyche. Intrekking van de sociale druk kan de directe omzetting van woede in andere emoties, sommigen van hen anders maatschappelijk onaanvaardbaar. De eerlijke ontmoeting tussen het slachtoffer en zijn eigen (mogelijke) overlijden vaak een catharsis en self-empowerment innerlijke dynamiek. Het slachtoffer blijkt klaar om te verhuizen on.Society Fase V - DENIALSociety, aan de andere kant, nadat haar reactieve Arsenal - resorts te ontkennen. Zoals herinneringen vervagen en als het slachtoffer is hersteld en verlaat zijn obsessieve-compulsieve woning op zijn pijn - maatschappij voelt zich moreel gerechtvaardigd te vergeten en vergeven. Deze sfeer van historisch revisionisme, van morele Leniency van overdreven vergeving, van re-interpretatie, en van een weigering om te onthouden in detail - leidt een onderdrukking en ontkenning van de pijnlijke gebeurtenissen van society.SUMMARY FASE VThis definitief mismatch tussen het slachtoffer van de emotionele behoeften en maatschappelijke reacties is minder schadelijk voor het slachtoffer. Hij is nu meer veerkrachtig, sterker, flexibeler en meer bereid zijn te vergeven en vergeten. Maatschappelijke ontkenning is echt een ontkenning van het slachtoffer. Maar, met geteisterde zelf meer primitieve narcistische afweer - het slachtoffer kan doen zonder de maatschappelijke aanvaarding, goedkeuring of kijk. Na meegemaakt het vagevuur van de rouwende, heeft hij nu opnieuw verworven zijn zelf, onafhankelijk van de maatschappelijke acknowledgement.About De AuthorSam Vaknin is de auteur van "Maligne Zelfontspanner Love - Narcisme Revisited "en de redactie van de geestelijke gezondheid van de categorieën in de Open Directory, Suite101 en searcheurope.com.His website: http://samvak.tripod.comFrequently gestelde vragen over narcisme:
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Home Made Power Plant» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
