Op empathie
De Encyclopaedia Britannica (editie 1999) definieert empathie als: "Het vermogen om inleven in plaats helmknop en begrijpen van de andere gevoelens, verlangens, ideeën en acties. Het is een term in het begin van de 20e eeuw, gelijk aan de Duitse EinfÃÆ'à † â € ™ Ã⠀ Ã,  ¼ hlung en gebaseerd op "sympathie." De term wordt gebruikt met speciale (maar niet uitsluitend) een verwijzing naar esthetische ervaring. De meest voor de hand liggende Bijvoorbeeld, misschien is die van de acteur of zanger die voelt werkelijk de rol die hij presteert. Met andere kunstwerken, kan een toeschouwer, door een soort van introjectie, voelen zich betrokken bij wat hij opmerkt of overweegt. Het gebruik van empathie is een belangrijk onderdeel van de begeleiding techniek ontwikkeld door de Amerikaanse psycholoog Carl Rogers. "Empathie is gebaseerd op en moet daarom nemen de volgende elementen: Imagination die afhankelijk is van de mogelijkheid zich voor te stellen, het bestaan van een toegankelijke Zelf (zelf-bewustzijn of zelfbewustzijn), het bestaan van een beschikbare andere (andere-bewustzijn, het herkennen van de buitenkant wereld), het bestaan van toegankelijke gevoelens, wensen, ideeën en voorstellingen van de acties of hun resultaten, zowel in de empathie Zelf ( "Empathor") en in de ander, het object van empathie ( "Empathee"), The beschikbaarheid van een esthetische referentiekader; De beschikbaarheid van een morele frame van reference.While (a) wordt verondersteld universeel beschikbaar voor alle agenten (hoewel in mindere mate) - het bestaan van de andere componenten van empathie mag niet worden genomen voor granted.Conditions (b) en (c), bijvoorbeeld, zijn niet vervuld door mensen die lijden aan persoonlijkheidsstoornissen, zoals de narcistische persoonlijkheidsstoornis. Toestand (d) is niet voldaan autistische mensen (bijvoorbeeld mensen die lijden aan het syndroom van Asperger). Voorwaarden (e) is dus volledig afhankelijk van de specifieke kenmerken van de cultuur, de periode en de maatschappij waarin zij bestaat - dat het vrij zinloos en dubbelzinnig als maatstaf. Voorwaarde (f) lijden zowel aandoeningen: het is zowel cultuur-afhankelijke en niet is voldaan aan bij veel mensen (zoals degenen die lijden aan de antisociale persoonlijkheidsstoornis en die zijn verstoken van enige geweten of morele zin). Zo moet het bestaan van empathie worden ondervraagd. Het wordt vaak verward met inter-subjectiviteit. De laatste is dus gedefinieerd door "The Oxford Companion to Filosofie, 1995 ":" Deze term verwijst naar de status van een of andere manier toegankelijk zijn voor ten minste twee (meestal alles, in principe) geesten of 'subjectiviteiten'. Het houdt dus in dat er een soort van communicatie tussen die geesten, die op zijn beurt betekent dat iedere geesten te communiceren, niet alleen bewust van het bestaan van de andere, maar ook van haar voornemen om informatie over te brengen naar de andere. Het idee, voor theoretici, is dat als subjectieve processen kunnen worden gebracht overeenkomst, dan misschien is dat zo goed als de (onbereikbare?) status van doelstelling - volledig onafhankelijk van subjectiviteit. De vraag waarmee deze theoretici is de vraag of intersubjectiviteit is definieerbaar zonder vooropgesteld doel een omgeving waarin de communicatie plaatsvindt (de 'bedrading' van onderwerp naar onderwerp A B). Op een minder fundamenteel niveau, echter de noodzaak voor intersubjectieve verificatie van wetenschappelijke hypothesen is al lang erkend. "(pagina 414). Op het eerste gezicht is het verschil tussen intersubjectiviteit en empathie dubbele is: Intersubjectiviteit vereist een uitdrukkelijke, gecommuniceerd overeenkomst tussen ten minste twee subjects.It betreft uiterlijke dingen (de zogenaamde 'objectieve' entiteiten). Deze "verschillen" zijn kunstmatig. Deze hoe empathie is omschreven in "Psychologie - An Introduction (negende Edition) door Charles G. Morris, Prentice Hall, 1996 ":" Nauw verwant aan het vermogen om emoties van andere mensen lezen is empathie - de opwinding van een emotie in een waarnemer die een plaatsvervangende antwoord op de andere persoon situatie ... Empathie hangt niet alleen af op een vermogen van iemand anders te identificeren emoties, maar ook op iemands vermogen om jezelf in te voeren van de andere persoon en een passend emotionele ervaring reactie. Net zoals gevoeligheid voor non-verbale signalen toeneemt met de leeftijd, neemt ook empathie: De cognitieve en perceptuele vaardigheden die nodig zijn voor de ontwikkeling van empathie alleen als een kind volwassen wordt ... (pagina 442) In empathie opleiding, voor Zo is elk lid van het paar leerde innerlijke gevoelens te delen en te luisteren naar en gevoelens van de partner te begrijpen voordat ze reageert. De empathie techniek richt de aandacht van het paar op het gevoel en eist dat zij meer tijd te luisteren en minder tijd in het weerleggen. "(pagina 576). dus empathie vereist de communicatie van gevoelens en een overeenkomst over de juiste uitslag van de meegedeelde emoties (= affectieve overeenkomst). Bij gebreke van een dergelijke overeenkomst, worden we geconfronteerd met ongepaste invloed (lacht op een begrafenis, bijvoorbeeld). Bovendien, empathie heeft betrekking op externe objecten en wordt uitgelokt door hen. Er is geen empathie bij het ontbreken van een empathee. Toegegeven, is intersubjectiviteit intuïtief toegepast op de levenloze terwijl empathie wordt toegepast op de levende (dieren, mensen, zelfs planten). Maar dit is een verschil in de menselijke voorkeuren - niet in definition.Empathy kan dus opnieuw worden gedefinieerd als een vorm van intersubjectiviteit het in-levende dingen als "objecten" waarop de meegedeelde intersubjectieve overeenkomst betrekking heeft. Het is verkeerd om empathie te beperken tot de mededeling van emotie. Het is de intersubjectieve, gelijktijdige ervaring van het zijn. De empathor empathizes niet alleen met de emoties van de empathee, maar ook met zijn fysieke toestand en parameters van het bestaan (pijn, honger, dorst, verstikking, seksueel genot, enz.). Dit leidt tot de belangrijke (en misschien hardnekkige) psychofysische question.Intersubjectivity betrekking op externe objecten, maar de onderwerpen te communiceren en een akkoord bereiken over de manier waarop ze zijn beïnvloed door de objects.Empathy heeft betrekking op externe objecten (de andere), maar de onderwerpen communiceren en bereiken een overeenkomst betreffende de manier waarop zij zou hebben gevoeld waren zij de object.This is geen klein verschil, als het inderdaad bestaat. Maar is het echt bestaan? Wat is het dat we voelen in empathie? Is het onze emoties / gevoelens alleen uitgelokt door een externe trigger (klassieke intersubjectiviteit) of is het een OVERDRACHT van gevoelens van het object / gewaarwordingen voor ons? Een dergelijke overdracht wordt fysiek onmogelijk is (voor zover wij weten) - we gedwongen worden om de voormalige model in te voeren. Empathie is de verzameling van reacties - emotionele en cognitieve - om triggering door een extern voorwerp (de andere). Het is het equivalent van resonantie in de natuurwetenschappen. Maar we hebben NO WAY te vergewissen van de "golflengte" dergelijke resonantie is identiek in beide onderwerpen. Met andere woorden, we hebben geen manier om te verifiëren dat de gevoelens of gevoel aangevoerd in de twee (of meer) vakken zijn een en dezelfde. Wat ik noem "verdriet" kan niet worden wat noem je "verdriet". Kleuren hebben unieke, uniforme, onafhankelijk meetbare eigenschappen (zoals energie). Toch kan niemand bewijzen dat wat ik zie als "rood" is wat een ander noemt "rood" (zoals het geval is met Daltonists). Als dit is juist waar "objectieve", meetbare, verschijnselen zijn betrokken - het is oneindig geldt in het geval van emoties of feelings.We zijn daarom gedwongen om onze definitie te verfijnen: Empathie is een vorm van intersubjectiviteit het in-levende dingen als "objecten" waarop de meegedeelde intersubjectieve overeenkomst betrekking heeft. Het is de intersubjectieve, gelijktijdige ervaring van het zijn. De empathor empathizes niet alleen met de empathee's emoties, maar ook met zijn fysieke toestand en andere parameters van het bestaan (pijn, honger, dorst, verstikking, seksuele genot, enz.). BUTThe betekenis die aan de woorden die worden gebruikt door de partijen bij de intersubjectieve overeenkomst bekend als empathie is geheel afhankelijk van elke partij. Dezelfde woorden worden gebruikt, dezelfde denotates - maar het niet kan worden bewezen dat dezelfde connotates, dezelfde ervaringen, emoties en gewaarwordingen worden besproken of communicated.Language (en, bij uitbreiding, kunst en cultuur) dienen om ons te brengen in andere standpunten ( "wat is het om iemand anders" te parafraseren Thomas Nagle). Door het verstrekken van een brug tussen de subjectieve (innerlijke ervaring) en de doelstelling (woorden, beelden, geluiden)-taal voor sociale uitwisseling en interactie. Het is een woordenboek dat iemands subjectieve prive-taal vertaalt naar de munt van de openbaar medium. Kennis en taal zijn dus het ultieme sociale lijm, maar beide zijn gebaseerd op schattingen en gissingen (zie George Steiner's "After Babel"). Maar, terwijl de intersubjectieve overeenkomst met betrekking metingen en waarnemingen betreffende de externe objecten is verifieerbaar of falsifieerbaar gebruik maken van onafhankelijke instellingen (bijvoorbeeld, labo experimenten) - de intersubjectieve overeenkomst die zich bezighoudt met de emoties, sensaties en ervaringen van onderwerpen zoals meegedeeld door hen is niet verifieerbaar of falsifieerbaar gebruik maken van onafhankelijke instellingen. De interpretatie van deze tweede soort van overeenkomst is afhankelijk van introspectie en de veronderstelling dat identieke woorden gebruikt door verschillende vakken nog steeds bezitten dezelfde betekenis. Deze veronderstelling is niet falsifieerbaar (of controleerbaar). Het is waar noch onwaar. Het is een probabilistische verklaring met geen waarschijnlijkheden bijgevoegd. Het is, kortom, een nietszeggende verklaring. Als gevolg hiervan, empathie zelf is meaningless.In mensen spreken, als je zegt dat je zei en ik meevoelen met u het betekent dat we een overeenkomst hebben. Ik beschouw u als mijn doel. U communiceert mij een eigenschap van jou ( "droefheid"). Deze triggers in mij een herinnering aan "wat is verdriet" of "wat is te triest. Ik zeg dat ik weet wat je bedoelt, heb ik verdrietig geweest, ik weet wat het is om verdrietig te zijn. Ik inleven met je. Wij zijn het eens over het feit dat triest. We hebben een intersubjectieve agreement.Alas een dergelijke overeenkomst zinloos is. We kunnen (nog) niet te meten verdriet, kwantificeren, kristalliseren, toegang in enigerlei wijze van buitenaf. Wij zijn totaal en absoluut afhankelijk van uw introspectie en mijn introspectie. Er is geen manier waarop iemand kan bewijzen dat mijn "verdriet" is zelfs op afstand vergelijkbaar met uw verdriet. Ik kan voelen of die met iets dat je zou kunnen vinden hilarische en niet verdrietig at all. Toch noem ik het "verdriet" en ik meevoelen met you.This niet zou zijn dat graf indien empathie niet was de hoeksteen van morality.The Encyclopaedia Britannica, 1999 Edition: "Empathie en andere vormen van sociaal bewustzijn zijn belangrijk in de ontwikkeling van een morele zin. Moraliteit omarmt overtuigingen van een persoon over de geschiktheid of goedheid van wat hij doet, denkt of voelt ... De kindertijd is ... het tijdstip waarop morele normen beginnen te ontwikkelen in een proces dat vaak tot ver in de volwassenheid. De Amerikaanse psycholoog Lawrence Kohlberg hypothese dat ontwikkeling van de mensen van morele normen doorloopt fasen die kunnen worden ingedeeld in drie niveaus morele ... Op het derde niveau, dat van postconventioneel moreel redeneren, de volwassen baseert zijn morele normen op beginselen die hij zelf heeft beoordeeld en dat hij accepteert als inherent geldig, ongeacht het advies van de samenleving. Hij is zich bewust van de willekeurige, subjectieve karakter van de sociale normen en regels, die hij beschouwt als relatief dan absoluut authority.Thus de grondslagen voor de rechtvaardiging van morele normen gaan van het vermijden van straf te vermijden van volwassen afkeuring en afwijzing te vermijden van de interne schuld en zelfverwijt. De redenering van de morele persoon beweegt ook in de richting van steeds grotere sociale reikwijdte (dwz, met inbegrip van meer mensen en instellingen) en een grotere abstractie (dat wil zeggen, van redeneren over fysische gebeurtenissen zoals pijn of plezier te redeneren over waarden, rechten en impliciete contracten). "Maar als moreel redeneren is gebaseerd op introspectie en empathie - het is inderdaad gevaarlijk relatief en niet objectief in enig bekend zin van het woord. Empathie is een uniek akkoord over de emotionele en ervaringsgerichte inhoud van twee of meer introspectieve processen in twee of meer subjectief. Een dergelijke overeenkomst kan nooit zin hebben, zelfs zover de betrokken partijen betreft. Ze kunnen nooit zeker zijn dat ze het over dezelfde emoties of ervaringen. Er is geen manier te vergelijken, te meten, observeren, te vervalsen of te verifiëren (bewijzen) dat de "dezelfde" emotie identiek ervaren door de partijen bij de empathie overeenkomst. Empathie is zinloos en introspectie gaat om een prive-taal ondanks wat Wittgenstein te zeggen had. Moraliteit is dus teruggebracht tot een set van zinloos particuliere languages.The Encyclopaedia Britannica :"... Anderen hebben aangevoerd dat, omdat zelfs vrij jonge kinderen in staat zijn van het tonen van empathie met de pijn van anderen, de remming van agressief gedrag voort uit deze morele beïnvloeden, in plaats van de loutere anticipatie van straf. Sommige wetenschappers hebben ontdekt dat kinderen verschillen in hun individuele capaciteit voor empathie, en dus sommige kinderen zijn gevoelig zijn voor morele verboden dan others.Young opgroeiende kinderen zich bewust is van hun eigen emotionele toestanden, de kenmerken en vaardigheden leidt tot empathie - dat wil zeggen het vermogen om de gevoelens en waarderen perspectieven van anderen. Empathie en andere vormen van sociaal bewustzijn zijn op hun beurt van belang in de ontwikkeling van een morele zin ... Een ander belangrijk aspect van de emotionele ontwikkeling van kinderen is de vorming van hun zelf-concept, of identiteit - dat wil zeggen, hun gevoel van wie ze zijn en wat hun relatie tot andere mensen is.According aan het concept van Lipps van empathie, een persoon waardeert reactie van een andere persoon door een projectie van de zelf in de andere. In zijn ÃÆ'à † â € ™ à¢ à ¢ â € à ¬ à ...  ¾ sthetik, 2 vol. (1903-06; 'Esthetiek'), maakte hij alle waardering van kunst afhankelijk is van een soortgelijke zelf-projectie in het object. "Deze misschien wel de sleutel. Empathie heeft weinig te maken met de andere persoon (de empathee). Het is gewoon het resultaat van conditionering en socialisatie. Met andere woorden, als we iemand pijn doen - we ervaring niet zijn pijn. We ervaring onze pijn. Hurting iemand - pijn VS. De reactie van pijn wordt veroorzaakt in de VS door onze eigen acties. We hebben geleerd een geleerde reactie van pijn te voelen wanneer we het op een ander aandoen. Maar we hebben ook geleerd om zich verantwoordelijk voelen voor onze medemensen (schuld). Dus, we pijn ervaren wanneer een andere persoon schuldvorderingen als goed ervaren. We voelen ons guilty.In som: Als u het voorbeeld van pijn, ervaren we het in tandem met een andere persoon, omdat we ons schuldig voelen of een of andere manier verantwoordelijk voor zijn toestand. Een geleerde reactie is geactiveerd en ervaren we (onze soort van) pijn ook. Wij communiceren aan de andere persoon en een overeenkomst van empathie wordt gevonden tussen us.We attribuut gevoelens, gewaarwordingen en ervaringen op het object van onze acties. Het is het psychologisch afweermechanisme van projectie. Kan voorstelbaar toebrengen van pijn bij onszelf - we verplaatsen de bron. Het is de ander pijn die we voelen, houden we onszelf vertellen, niet onze own.The Encyclopaedia Britannica: "Misschien wel het belangrijkste aspect van de emotionele ontwikkeling van kinderen is een groeiend bewustzijn van hun eigen emotionele staten en het vermogen om te onderscheiden en te interpreteren de emoties van anderen. De laatste helft van het tweede jaar is een moment waarop kinderen beginnen zich bewust van hun eigen emotionele staten, kenmerken, capaciteiten en mogelijkheden voor actie; dit verschijnsel heet zelfbewustzijn ... (in combinatie met sterke narcistische gedrag en eigenschappen - SV) ... Dit groeiende bewustzijn van en het vermogen om te herinneren eigen emotionele staten leidt tot empathie, of het vermogen om de gevoelens en opvattingen van anderen waarderen. Aanbreken Jonge kinderen zich bewust is van hun eigen potentieel voor actie inspireert hen om te proberen de directe (of anderszins van invloed) het gedrag van anderen ...... Met het ouder worden, kinderen krijgen de mogelijkheid om de vooruitzichten, of oogpunt van andere mensen, een ontwikkeling die nauw samenhangt met de verdeling van empathisch begrijpen emoties van anderen ... Een belangrijke factor voor deze veranderingen is het verhogen van de kind cognitieve raffinement. Bijvoorbeeld, om te voelen de emotie van schuld, moet een kind waarderen het feit dat hij kon remde een bepaalde actie van zijn dat een morele norm geschonden. Het besef dat men een beperking kan opleggen op het eigen gedrag moet een zekere mate van cognitieve rijping, en dus de emotie van schuld kan niet verschijnen totdat deze bevoegdheid is bereikt. "Dat inlevingsvermogen is een reactie op externe prikkels die volledig vervat in de empathor en vervolgens geprojecteerd op de empathee - wordt duidelijk aangetoond door "aangeboren empathie". Het is het vermogen om empathie en altruïstisch gedrag vertonen in reactie op gezichtsuitdrukkingen. Pasgeborenen reageren op deze manier te gezichtsuitdrukking van hun moeder van verdriet of distress.This dient te bewijzen dat empathie zeer weinig te maken met de gevoelens, ervaringen of gevoelens van de ander (de empathee). Zeker, het kind heeft geen idee wat het is om verdrietig voelen en zeker niet wat het is als voor zijn moeder voelen verdrietig. In dit geval is het een complexe reflexieve reactie. Later, empathie is nog steeds vrij reflexieve, het resultaat van conditioning.The Encyclopaedia Britannica citaten fascinerend onderzoek dat aantoont dramatisch de object-onafhankelijke karakter van empathie. Empathie is een interne reactie, een intern proces, veroorzaakt door externe cue door objecten animeren. Het is aan de empathee-andere door de empathor, maar de communicatie en de daaruit voortvloeiende overeenkomst ( "Ik weet hoe je je voelt daarom zijn we het eens over hoe je je voelt") is zinloos geworden door het ontbreken van een monovalent, ondubbelzinnig woordenboek. "Een uitgebreide reeks van studies aangegeven dat positieve emotie gevoelens versterken empathie en altruïsme. Er werd aangetoond door de Amerikaanse psycholoog Alice M. Isen dat relatief kleine gunsten of stukjes van geluk (zoals het vinden van geld in een munt telefoon of het krijgen van een onverwacht geschenk) geïnduceerde positieve emotie bij mensen en dat deze emotie regelmatig toegenomen neiging van de proefpersonen te sympathiseren of verstrekken help.Several studies hebben aangetoond dat positieve emotie vergemakkelijkt creatief oplossen van problemen. Een van deze studies is gebleken dat een positieve emotie staat onderwerpen meer toepassingen naam voor gemeenschappelijke objecten. Een andere is gebleken dat positieve emotie versterkt creatief probleem oplossen doordat onderwerpen om te zien betrekkingen tussen de objecten (en andere mensen - SV) die anders onopgemerkt blijven. Een aantal studies hebben aangetoond dat de gunstige effecten van positieve emotie op denken, geheugen, en het optreden in het kleuter-en oudere kinderen. "Als empathie neemt toe met de positieve emotie (een resultaat van goed geluk, bijvoorbeeld) - dan heeft het weinig te maken met zijn voorwerpen en een veel te maken met de persoon bij wie is provoked.ADDENDUM - Interview toegekend aan de National Post, Toronto, Canada, juli 2003Q. Hoe belangrijk is een goede empathie psychologisch functioneren? A. Empathie is belangrijker dan het is sociaal psychologisch. De afwezigheid van empathie - bijvoorbeeld in de narcistische en antisociale persoonlijkheidsstoornissen - predisponeert mensen te benutten en misbruik anderen. Empathie is het fundament van ons gevoel voor moraal. Ongetwijfeld, agressief gedrag als wordt geremd door empathie minstens zo veel als het is door verwachte punishment.But het bestaan van empathie in een persoon is ook een teken van zelfbewustzijn, een gezonde identiteit, een goed geregeld gevoel van eigenwaarde, en zelf-liefde (in de positieve zin). Zijn afwezigheid geeft emotionele en cognitieve onvolwassenheid, een onvermogen om liefde, echt moet betrekking hebben op anderen, om hun grenzen respecteren en accepteren hun behoeften, gevoelens, verwachtingen, angsten, keuzes en voorkeuren als autonome entities.Q. Hoe is empathie ontwikkeld? A. Het kan zijn aangeboren. Zelfs peuters lijken te leven met de pijn - of het geluk - van anderen (zoals hun verzorgers). Empathie neemt toe naarmate het kind vormt een zelf-concept (identiteit). Hoe meer het kind zich bewust is van zijn of haar emoties, hoe meer hij verkent zijn beperkingen en mogelijkheden - hoe meer hij geneigd is het projecteren van deze nieuwe gevonden kennis tot anderen. Door aan de mensen om hem heen zijn nieuw verworven inzichten over zichzelf, het kind de ontwikkeling van een morele zin en remt zijn anti-sociale impulsen. De ontwikkeling van empathie is dus een onderdeel van het proces van socialization.But, zoals de Amerikaanse psycholoog Carl Rogers heeft ons geleerd, empathie is ook geleerd en ingeprent. We worden begeleid om schuld en pijn voelen wanneer we toebrengen lijden op een andere persoon. Empathie is een poging om onze eigen zelf voorkomen opgelegde lijdensweg door het projecteren van het op another.Q. Is er een toenemend gebrek aan inlevingsvermogen in de hedendaagse samenleving? Waarom denk je dat zo? A. De sociale instellingen die verdinglijkte, gekweekt en beheerd empathie hebben rook is opgegaan. De nucleaire familie, de hechte uitgebreid clan, het dorp, de buurt, de Kerk-zijn allemaal ontrafeld. Maatschappij is verstoven en anomische. De daaruit voortvloeiende vervreemding bevorderd een golf van antisociaal gedrag, zowel strafrechtelijke als "legitiem". Het voortbestaan waarde van empathie is op de daling. Het is veel verstandiger om te slim, te beknibbelen, te bedriegen, en misbruik - dan empathische worden. Empathie is grotendeels gedaald van de hedendaagse curriculum van socialization.In een wanhopige poging om te gaan met deze onverbiddelijke processen, gedragingen gebaseerd op een gebrek aan empathie zijn pathologized en "gemedicaliseerd". De trieste waarheid is dat narcistische of antisociaal gedrag zowel normatief en rationeel. Geen bedrag van "diagnose" kan "behandeling", en medicatie verbergen of keren dit feit. Ours is een culturele malaise die elke cel en onderdeel van de sociale fabric.Q doordringt. Is er enige empirische gegevens kunnen we wijzen op een daling van empathie? Empathie kan niet direct worden gemeten - maar alleen via proxy's zoals criminaliteit, terrorisme, liefde, geweld, antisociaal gedrag, geestelijke gezondheid gerelateerde aandoeningen, of abuse.Moreover, is het uiterst moeilijk om de effecten van de afschrikkende werking van de afzonderlijke effecten van empathy.If ik slagman niet mijn vrouw, marteling dieren, of stelen - dan is dat omdat ik empathisch ben of omdat ik wil niet naar de gevangenis? Rising litigiousness, zero tolerance, en de sterk gestegen prijzen van opsluiting - evenals de vergrijzing van de bevolking - hebben gesneden huiselijk geweld en andere vormen van criminaliteit in de Verenigde Staten in het laatste decennium. Maar deze welwillende daling had niets te maken met toenemende empathy.The statistieken zijn open voor interpretatie, maar het zou veilig zijn om te zeggen dat de laatste eeuw is de meest gewelddadige en minst inlevingsvermogen in de menselijke geschiedenis. Oorlogen en terrorisme zijn op de stijging, liefdadigheid geven aan het tanen (gemeten als percentage van de nationale rijkdom), zijn het welzijn van beleidsmaatregelen die worden afgeschaft, Darwininan modellen van het kapitalisme zijn verspreiding. In de laatste twee decennia werden psychische stoornissen toegevoegd de Diagnostic and Statistical Manual van de American Psychiatric Association waarvan het kenmerk is het gebrek aan empathie. Het geweld wordt weerspiegeld in onze populaire cultuur: films, video games, en de media.Empathy -- vermoedelijk een spontane reactie op de benarde situatie van onze medemens - is nu gekanaliseerd door middel van zichzelf geïnteresseerd en opgeblazen non-gouvernementele organisaties of multilaterale outfits. De levendige wereld van de particuliere empathie heeft vervangen door anonieme staat vrijgevigheid. Jammer, genade, de verrukking van het geven zijn fiscaal aftrekbaar. Het is een spijt sight.About De AuthorSam Vaknin is de auteur van kwaadaardige Self Love - Narcisme Revisited en na de
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Home Made Power Plant» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
