De kerst jurk
Vanaf het moment dat ik een heel klein meisje, had ik altijd graag kijken mijn grote zus, Loretta, toen ze naaien. Dus, een zondagmiddag, terwijl ze werkte op de rode velveteen jumper dat zou worden mijn kerst outfit, heb ik niet willen missen een thing.Because het was zondag en Loretta hoefde niet te gaan werken bij de Electric Company, ze terloops was gekleed in een witte trui en een paar blauwe flanellen broek dat maagdenpalm gematched haar ogen. Loretta was een assistent boekhouder op de elektrische coöperatie dat de geleverde elektriciteit aan onze boerderij en veel van de landelijke gebieden in onze provincie. Ik kon nog steeds ruik de geur die ze had gedragen toen gingen we naar de kerk die ochtend. De fles werd genoemd zei dat Lily van de Valley.As Loretta verspreiding van de stof op de keukentafel, stond ik zo dicht bij haar mogelijk, praktisch ademen langs haar neck.When u leven op een boerderij en de buren zijn ouderen en geen andere buren wonen op uw mijl lange stuk weg met kinderen voor u spelen, en in feite geen andere kinderen wonen in verscheidene mijlen, wat anders is er te doen op een zondagmiddag in december met uitzondering pesten je grote zus? "Wat is dit voor spul weer?" Vroeg ik, het nemen van een wasachtige vel papier uit een envelop. "Dat is calqueerpapier," Loretta zei. "Ik gebruik het om lijnen te maken, zodat ik weet waar de naden moet gaan." Ik pakte de opsporing wiel. 'En dat is wat dit is voor, hè? "Op een bepaalde manier, het traceren wiel deed me denken aan de uitlopers van versleten de cowboys in mijn favoriete westerns op de televisie. Ik zou bijna alles als een cowboy.My zus gegeven keek me aan. Ze was bezig pinning het patroon van de stof. "Ja. Dat is de opsporing wiel. "Ik keek even." Kan ik u helpen? Pleeeeease? "Loretta glimlachte." Zeker. Zie hoe ik heb de pennen zetten in op deze kant? U kunt hetzelfde doen aan de andere kant. "Ik begon gelukkig pinning het patroon op de stof. De pennen waren de soort met kleine gekleurde balletjes van plastic op het einde: blauw, groen, wit, geel en rood. Pinning het patroon was gemakkelijk. Duw de pin door de pure patroon papier en het weefsel, en vervolgens hoek aan komen bovenop weer. Duw de pin door het weefsel en de hoek naar boven. Duw de pin, hoek het up.Everything ging mee prima-voor ongeveer de eerste zes pinnen, hoe dan ook-tot ik hobbelde de pin container en klopte hem op de floor.I pinnen zou nooit zover verstrooien wist toen ze viel van de keukentafel en druk linoleum.My zus keek me aan, keek naar de pinnen op de vloer-en sighed.After wat leek een lange tijd zijn we erin geslaagd om alle pinnen te halen. "Ik zal gewoon eindigen dit deel," zei Loretta. "Het sneller ga op die manier." Dan was het tijd om het patroon uitknippen. Als mijn zus deskundig gezwaaid de schaar, kon ik niet helpen, maar denk dat het leek enorm leuk. "Kan ik dat doen?" Ze zweeg. "Ummmm-waarom niet vind je het witte calqueerpapier voor mij. Dat zou een grote helpen. "Terwijl ik op haar suggestie." Hoe komt het dat het moet wit? "" Omdat het zal beter weergegeven op deze rode stof. "" Maar zou het niet blauw goed? "Ik dacht dat het blauwe papier was zeer mooi. "Nee, is de witte geldboete." Yellow? " Ik asked.Loretta schudde haar hoofd. "Pink?" "Haal de witte. Dat zal de beste." Ik trok de witte tracing papier uit de envelop, en vervolgens, als Loretta blijven werken, bleef ik recht op het stellen van vragen: Wat gebeurt er als je niet het patroon pin? (Het is niet zijn plaats blijft zitten wanneer je knip de stof.) Wat is dat grappig schaar voor? (Een kartelschaar; het houdt het materiaal uit ontrafelen rond de randen.) Wat gaat u doen met de restjes? (Cover de knoppen.) En op en on.Finally Loretta klaar was om de jumper naaien. Ze liep de woonkamer in te stellen van de naaimachine, en toen ze begon te naaien, stond ik vlak bij haar elleboog. Aangezien dit zou worden mijn jurk, leek het me dat ik moest een oogje houden op de hele operatie. En als ik zou gaan houden in de gaten op dingen, dan moest ik meer vragen. Heb ik niet? Wanneer Loretta klaar was met de eerste naad, trok ze de stof weer terug? En ontdekte dat haar vinger werd genaaid om de dress.I was horrified.My moeder was walgend. "Ik heb al zitten hier in de woonkamer de hele middag, het luisteren naar u," Mam schold. "Het is geen wonder dat je arme zuster eindigde naaien haar vinger naar de jurk. Uw onophoudelijk praten is genoeg om iemand gek te maken. "Loretta klaar afknippen van de draad." Neen, neen, het is niets. Zie? Gewoon een beetje van de huid. "Zoals ik keek naar haar trek de draad van haar vinger, mijn maag deed een kleine flip-flop. "Misschien kun je maar beter schoon dat op en legde een verband op, 'Mam said.A even later, met een stevig verband om haar vinger gewikkeld, Loretta begon te werken aan mijn jurk weer." Hoe gekomen? "zei ik en toen herinnerde ik me dat ik niet talk.Loretta zweeg en keek naar me." Hoe komt het wat? "Ik schudde mijn hoofd." Niets. "Ik keek Loretta naaien voor een paar minuten, en andere vraag schoot in mijn hoofd. "Wat gebeurt er als?" Loretta pakte de schaar en keek naar mij. "Wat gebeurt er als wat?" Ik haalde mijn schouders. "Niets." Een of andere manier wist ik te maken via een andere, vijf minuten zonder te vragen een questions.After een tijdje, Loretta keek me weer. "Wat is er?" ze asked.I schudde mijn hoofd. "Je bent zo stil, ik dacht misschien iets was wrong. "Loretta keek me op de voet." Je bent niet boos op mij, bent u? "Ik voelde mijn ogen te verbreden." boos op je? Waarom zou ik boos op je? "Ze haalde haar schouders op." Je bent nog nooit zo stil. "En zonder waarschuwing, tranen vullen mijn ogen. "Ik ben ss-sorry I made you naaien je vinger. Ik wist niet mm-betekenen?" Loretta schudde haar hoofd. 'Je hebt me niet naaien mijn vinger. "" Ja, dat deed ik. Zei haar moeder. "" Nee, je niet. Ik dacht altijd dat het ooit zou gebeuren. En vandaag toevallig de dag. "Zolang ik me kon herinneren, was Loretta is het maken van kleren. Soms ze naaide outfits voor mij, soms voor zichzelf, en soms voor mam. Ze had zelfs een paar rokken ze bewaard in een kist naar boven, dat ze had gemaakt toen ze in hoge school.Loretta pakte de schaar opnieuw. "Dus, kom op. Vraag wat meer vragen. "" Waarom? "" Omdat het niet normaal als je dit rustig. En bovendien, hoe gaat u ooit gaat leren over iets als je geen vragen stellen? "Op het einde, Loretta klaar met het rode velveteen jumper zonder verdere ongeluk. Ik droeg de jurk voor de kerst-programma's op school en op zondag school, en voor Kerstmis dag, ook, en voor de school toen kerstvakantie was over.But elke keer als ik de jurk op, dacht ik over vinger Loretta's doorboord met rode draad. En over hoe ze had gezegd dat het niet mijn schuld als ik wist diep in mijn hart, dat het was.Maybe dat is waarom ik van haar hield. Niet omdat ze naaide kleren voor mij. En niet omdat ze niet boos als ik gemorst pinnen over de vloer of babbelde non-stop toen ze probeerde te concentrate.But omdat, ongeacht wat, wist ik dat mijn grote zus had altijd tijd voor mij .**********************( Uit het boek: Kerstmis in Dairyland - Ware Verhalen uit een Wisconsin Farm; augustus 2003; handel paperback, http: / / ruralroute2.comAbout De AuthorLeAnn R. Ralph is de auteur van het boek: Kerstmis in Dairyland (Ware Verhalen uit een Wisconsin Farm) (handel paperback; augustus 2003). Delen de mening van het platteland Route 2 en Kerstmis vieren tijdens een eenvoudiger tijd. Klik hier om te lezen monster hoofdstukken en
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Home Made Power Plant» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
