De Geschiedenis en het Nut van Coenzyme Q10
Door mijn kinderjaren was ik me bewust van het belang om mijn vitaminen goed te eten en te nemen. Maar de wetenschap van dieetsupplementen is een lange manier sinds die dagen gekomen. En één van de sterren in deze wetenschappelijke vooruitgang is Coenzyme Q10 (CoQ10). CoQ10 is geen drug. Het is een vitamine-als substantie die in kleine bedragen in een verscheidenheid van voedsel wordt gevonden en samengesteld binnen onze lichaamsweefsels is.
De enzymen zijn samenstellingen in het lichaam die voor de vele processen noodzakelijk absoluut essentieel zijn om levend ons en onze organismen te houden die behoorlijk functioneren. Mitochondrial enzymen zijn die bepaalde enzymen die voor de productie van high-energy fosfaatatp (adenosine trifosfaat) waaressentieel zijn van al cellulaire functie afhangt. Zonder het sluiten onze organismen op het cellulaire niveau. Coenzyme Q10 is de cofactor waarvan minstens drie mitochondrial enzymen afhangen. Door logische gevolgtrekking dan hangt ATP die van CoQ10 af functioneert. In het kort, hangt al menselijke cellulaire functie van ATP af. En ATP de functie hangt van CoQ10 af.
Zoals reeds werd gezegd, komt de productie van CoQ10 binnen onze lichaamsweefsels voor. Zijn biosynthese van de aminozuurtyrosine is een complex meertrappig proces dat verscheidene vitaminen en spoorelementen vereist. In de normale omstandigheden produceren wij allen wij wensen terwijl wij jong zijn. Maar er zijn vele factoren die tot deficiëntie kunnen bijdragen CoQ10. Onder deze verouderen, ziekte, dieetdeficiëntie, gebruik van statindrugs en stijgende weefseleisen. Alvorens wij aan deficiënties CoQ10 krijgen, echter, moet het goed de geschiedenis van onderzoek bekijken CoQ10.
Geschiedenis
CoQ10 werd eerst geïsoleerd door Dr. Frederick Crane in 1957 van mitochondria van rundvleeshart. Tijdens dat zelfde jaar ontdekte Professor Morton, van Groot-Brittannië, ook CoQ10 in de levers van vitamine A ontoereikende ratten. Tijdens de volgende jaaronderzoekers in Merck, bepaalde Inc. zijn chemische structuur en werd de eerste om het te produceren.
Het was noch de Britten noch de Amerikanen die eerst een praktisch gebruik voor de samenstellingen CoQ vonden. Professor Yamamura van Japan gebruikte eerst een verwante samenstelling (CoQ7) in de behandeling van congestiehartverlamming. Ander praktisch dan gevolgd gebruik. CoQ6 werd gebruikt als efficiënt middel tegen oxidatie in het midden van de jaren '60. In 1972 (in Italië) de deficiëntie van CoQ10 werd verbonden met hartkwaal. De Japanners, echter, waren de eerste om de technologie te perfectioneren noodzakelijk om CoQ10 in aanzienlijke genoeg hoeveelheden te produceren om grote klinische proeven een werkelijkheid te nemen.
Nadat Peter Mitchell de Prijs van Nobel in 1978 voor het bepalen van de biologische energieoverdracht die op het cellulaire niveau (waarvoor CoQ10) essentieel is voorkomt daar was een aanzienlijke verhoging van het aantal klinische studies die met betrekking tot nut CoQ10 worden uitgevoerd won. Dit was gepast voor een deel aan de grote hoeveelheden farmaceutische rang CoQ10 die nu beschikbaar bij Japan en de capaciteit was om CoQ10 in bloed en lichaamsweefsels te meten. CoQ10 sinds gekend voor zijn belang als krachtige anti-oxyderende en vrije basisaaseter en als behandeling in vele chronische ziekten, vooral hartkwaal is geworden.
Coenzyme Q10 Deficiëntie
Het nut van CoQ10 als medische behandeling is grotendeels genaderd vanuit het perspectief dat wanneer een chronische ziekte (vooral in het geval van hartkwaal) aanwezig is CoQ10 vaak in grote trekken ontoereikend is. Bijvoorbeeld, toont een persoon die aan congestiehartverlamming lijdt vaak extreme deficiëntie CoQ10 aan. De normale bloed en weefselniveaus van CoQ10 zijn reeds lang gevestigd geweest. De beduidend lage niveaus van CoQ10 zijn verbonden met een enorme verscheidenheid van ziekten in zowel dierlijke als menselijke studies.
Maar als CoQ10 biosynthesized in onze organismen is waarom wij vaak aan deficiëntie lijden? Er zijn minstens drie oorzaken. De eerste is een ontoereikend dieet. De dieet opname van CoQ10 is een belangrijke factor in totale bloed en weefselniveaus van de samenstelling. Als wij niet genoeg van het voedsel moet verbruiken dat CoQ10 toen het lichaam bevat het verschil compenseren. Verder, is de biosynthese van Coenzyme Q10 complex 17-stap een proces dat een geheel koord van de vitaminen van B, vitamine C en pantothenic zuur impliceert. De diëten ontoereikend in deze samenstellingen maken synthese onmogelijk CoQ10. Dit is niet de plaats om de voorwaarde van het gemiddelde dieet en de vitamine ontoereikende aard van veel van onze voedselbronnen te bespreken. Ben het voldoende om te zeggen dat de meesten van ons bijna genoeg CoQ10 of andere vitaminen niet noodzakelijk voor optimale synthese krijgen.
De tweede oorzaak van deficiëntie is verbonden met de eerste, en dat is stoornis van biosynthese CoQ10. Naast ontoereikende opnamen van de samenstellingen noodzakelijk om CoQ10 te maken zijn er andere biologische redenen voor ontoereikende productie van het. Deze zouden fysiologische voorwaarden en chronische ziekten kunnen omvatten die mislukking in productie veroorzaken. De behandelingen van ziekten kunnen ook een factor zijn. Bijvoorbeeld is het gebruik van statins om cholesterolniveaus te controleren betrokken bij de uitputting van niveaus CoQ10. Kansloos is, in het behandelen van hartkwaal gebruiken wij drugs die natuurlijke samenstellingen uitputten die beurtelings noodzakelijk zijn om hartkwaal te bestrijden.
De derde oorzaak van deficiëntie CoQ10 is bovenmatig gebruik van de samenstelling door het lichaam. Dit kan opnieuw op medicijnen, verouderende of andere oorzaken zoals bovenmatige inspanning, hypermetabolism, en scherpe schokstaten worden betrekking gehad.
De echte oorzaak van deficiëntie CoQ10 is gewoonlijk een combinatie deze drie invloeden. Het is waarschijnlijk dat de gemiddelde niveaus CoQ10 die in mensen zijn waargenomen suboptimaal zijn. Met andere woorden, zijn de normale niveaus van CoQ10 die de norm voor vergelijkingen zijn geworden zeer waarschijnlijk dan minder optimaal. Dat zou betekenen dat de uiterst lage niveaus die met betrekking tot chronische ziekten worden waargenomen enkel de slechtere gevalscenario's zijn en dat andere minder ernstige maladies worden verbonden aan lagere niveaus van deficiëntie.
Als dit teveel als laboratoriumtheorie klinkt, is het niet. De patiënten die aan chronische ziekten lijden en ook extreme lage niveaus van CoQ10 aantonen zijn laboratorium geen specimens. Zij zijn mensen die, in vele gevallen, zeer door CoQ10 aanvulling zijn geholpen. Als de chronische ziekte slechts het uiteinde van de ijsberg is wanneer het over deficiëntie komt CoQ10 wordt men gedwongen om benieuwd te zijn welke het betere diëten en aanvullen CoQ10 voor de uitroeiing van ziekten en andere chronische voorwaarden kon doen.
Ongeveer de auteur:
Greg houdt graden in wetenschap, goddelijkheid en filosofie en is momenteel een I.T. ontwikkelaar.
http://www.optimal-hart-health.com/coq10.html
http://www.optimal-hart-health.com/co-q10.html
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Tattoo Me Now!» Turbulence Training.. is Amazing
» Acne Free In 3 Days
» Master Cleanse Secrets 10 Day Di
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
