Orientalism
Orientalism van Edward Said's kan in drie volgende punten worden samengevat: eerst spreekt hij van het onderscheid tussen zuivere en politieke kennis, toont de machtsrelatie van om het even welke tekst aan politiek, cultureel, intellectueel en moreel domein; ten tweede toont hij hoe de methodologie die door het Westen te bepalen en is het Oosten wordt gebruikt te interpreteren enkel een deel van het proces dat Orientalises het Oosten en hoe zijn methodologie van "historische generalisatie" verschillend is van al deze vorige methodologieën; en ten derde verduidelijkt hij zijn positie door zijn etnische achtergrond, geleerde belangen, en sociale omstandigheden te verklaren die hij als oosterling heeft ervaren.
Na Derrida kan het het concept "Orientalism" worden verondersteld of deel van een binair oppositiespaar "oriënteren een ', waar de occidental vormen de andere kant van dit binaire oppositional muntstuk. De Methodologie van Strauss van Levis, indien toegepast op deze binaire oppositie, bereiken wij bij de zelfde conclusie zoals Edward Said, dat deze twee (d.w.z. de concepten Oosten en Occident; of het Oosten en het Westen) de twee ' entiteiten ' die ' zijn steunen en in een mate wijs op elke other' (p.5). Het meer duidelijk maken, ' oriënteert ' is komen een deel van ons bewustzijn zijn toe te schrijven aan het proces van categoriseren door het ' Westen '? d.w.z. Maakte de mening of de vooronderstelling van Westerlingen over hun identiteit, het idee van ' Oosten ' mogelijk. Zoals in een binair paar, wordt zijn aanwezigheid bepaald in termen van de afwezigheid van ' andere ' (d.w.z. de oppositie tegen it). In het geval van Orientalism, (d.w.z. de discipline die om na de voltooiing van dit proces of ' gebeurtenis ' kwam uit te zien op, de betekenis waarin Derrida de termijn in zijn pogingsstructuur, Teken had gebruikt en in de Verhandeling van Menselijke wetenschappen) gespeeld het ' Oosten ' wordt bepaald in termen van de kwalificaties van het ' Westen '. In Bovengenoemde cultuur words:"European die in sterkte en identiteit door tegenover het Oosten als soort vervangmiddel en zelfs onder aan de grond gezete zelf" te stellen wordt bereikt.
En dit proces om de identiteit van ' andere ' te vestigen door de identiteit van zelf te creëren, maakt deel uit van het proces dat de bovengenoemde termijnen in dit bepaalde geval zoals zijnd "Orientalized" wat het ogenblik betekent men probeert om te begrijpen welke middelen het ogenblik men probeert om cultuur, geschiedenis en ideeën te begrijpen, van dat ogenblik onder hun directe kracht komt. Dat betekent wanneer één zijn interpretatie uitdrukt, (wat is hoofdzakelijk een kunstwerk) kan niet meer extern zijn aangezien croce heeft opgemerkt: Een ' kunstwerk is altijd intern; en wat extern wordt genoemd is niet meer een kunstwerk ' (geciteerd in de poging van Rene Wellek's de Val van Literaire geschiedenis).
Dat waarom Gezegd heeft vermeden eerder voorstellend om het even welke begrip of definitie van zijn onderwerp in zijn boek (d.w.z. Orientalism) kiest hij de weg van indirectness, door in aan de pagina's de diverse ideeën met betrekking tot te plaatsen Orientalism die ' ruimte en complexly onderling verbonden ' in zijn mening bestaan en een deel van zijn bewustzijn zijn uiteindelijk hij waarnaar als zijn onderwerp d.w.z. "Orientalism" verwijst? "betekend transdental". Hij is zich ervan bewust dat dit "betekend transcendental" een deel van "collectieve onbewust van het westen en is gegroeid sinds de eigenlijke tijd heeft het westen over ' andere sidedness ' van zijn bestaan, op diverse niveaus bewust is? fysiek, evenals psychologisch. Dit is sinds die tijd van zijn evolutie geweest, op diverse manieren die verwijzing naar verschillend geografisch cultureel en ideologisch verschil maken uitgedrukt die tussen het westen en het oosten bestaan. Om ingewikkeldheid van onze interpretatie te vermijden kunnen wij dit als feit dat eenvoudig zetten wegens de etnocentrische houding van het westen er de relatieve meting van diverse afmetingen in de verschillende culturele waarden kwam, geloofssystemen en dit vormde uiteindelijk het concept het "Oosten".
Gezegd maakt ook dit punt in zijn inleiding duidelijk: Het "oosten was Orientalised niet alleen omdat het om oosters op al die manieren werd ontdekt te zijn beschouwd als gemeenschappelijke plaats door een gemiddelde negentiende Europese eeuw, maar ook omdat het zou kunnen zijn? dat wordt voorgelegd aan het zijn? gemaakt oosters ".
Dit wijst erop dat het eigenlijke proces om te onderscheiden van occident is zelf een proces van Orientalising het oosten oriënteert. Bovengenoemd gebruik van "historische generalisaties" (p.4)? welke hij in zijn inleiding als verschillend het ' aankondigt methodologische alternatief ' kon niet ook bekwaam om van deelnemend het zijn te ontsnappen tijdens Orientalization.
Dit achtervolgt Gezegd zoals in de laatste lijnen van het derde hoofdstuk hij dat de studie van oosten een ononderbroken proces van degredation in kennis impliceert, "als de kennis van Orientalism om het even welke betekenis heeft bekent, is het in het zijn een herinnering van deze verleidelijke degradatie van knowledge". en misschien kan het schrijven van Orientalism door Gezegd worden gezien aangezien het zeer volgende toegevoegde deel van dit proces datop hij zelf in volgende line:"Orientalism wijst om zich met menselijke ervaring er niet in slaagde te identificeren, die ook er niet in om is geslaagd om het als menselijke ervaring [. ] te zien als dit boek om het even welk toekomstig gebruik heeft het als bescheiden bijdrage tot die uitdaging, [. ] dat systeem van gedachte zoals Orientalism zal zijn mening-forg'd-let op manacles? gemaakt, te gemakkelijk van toepassing geweest en "bewaakt. En aan wat hij besluit dat de begeleide degradatie aan dit ' nu misschien meer dan vóór ' is.
Dat betekent hij zelf het proces bestudeert waarvan hij een deel van is. Wij moeten begrijpen hoe Gezegd heeft geprobeerd om het proces van ' Orientalising het oosten ' door mensen in het verleden vóór te beschrijven hem (waarvan hij een deel van, door zijn boek te schrijven, door verklaringen op Orientalism te doen wordt? welke nu het doel van ons experiment is, om te begrijpen hoe het proces van zijn verklaring (op Orientalism) de gelijkenissen aan het dit bovengenoemde proces heeft.
Bovengenoemd gebruik een nieuw soort methodologie om de gehele kwestie te brengen met betrekking tot Orientalism aan licht. Hij doet dit zoals verklaart dat:
* ' Orientalism is geen inert feit van aard '? d.w.z. is het niet alleen verwant met geografische werkelijkheid.
* het zou [ ook ] verkeerd zijn om te besluiten dat het oosten hoofdzakelijk een idee of een verwezenlijking zonder overeenkomstige werkelijkheid was,
Hij zegt dat omdat hij weet dat de geografische sectoren als oosten en occident gemaakte mens zijn, maar samen met dat bestaat er een ' brute werkelijkheid ' is die door het idee van oosten wordt uitgeoefend als zij bij al om het even welk oosten zijn in ideeën.
Het feit dat het Bovengenoemde geloofssysteem wanneer komt uitzien op een centrum heeft dat zijn betekenis verandert en deconstructs het als geen bepaalde oppositie van het binaire paar ' idee/ding ' of ' geestelijke afmeting/fysieke afmeting zijn geldig voor een meer dan instantie, zodat het ogenblik maakt hij een verwijzing naar idee verbonden aan het oosten hij physicality van oosten en bankschroefversa verwerpt. Van dergelijke reden kunnen wij veronderstellen dat wanneer een uitdrukking op het oosten wordt gemaakt het of over oosten ligt of het het is verwerpt omdat door ' te liggen of ' mythe over het te creëren, men tot zijn bestaan kan bijdragen, en het ogenblik wordt wat uitdrukking gemaakt om het te verklaren, is het niet meer ' dat ' en vandaar het uit zijn bestaan blaast. Bovengenoemde punten aan deze ingewikkeldheid in zijn inleiding: "Men zou moeten nooit veronderstellen dat de structuur van Orientalism niets meer dan een structuur van leugens of mythen is die, de waarheid over te vertellen hen, of eenvoudig slag weg" waren!
* Wat heeft zei dit probleem doen oplossen is dat hij een nieuwe methodologie muntte die hij als "vertegenwoordiging" noemde.
Dat betekent hij door zijn boek Orientalism op het aspect van hoe dan whatof Orientalism beklemtoont. Hij probeert om te verklaren hoe het oosten dan wordt gecreeerd wat het werkelijk is.
Hij door zijn historische generalisatie, bewegingen van Flaubert aan Sacy toen aan Renan en andere Orientalists die hun eigen structuren van Orientalism bouwen die een stapel structuren vormt, waar geen bepaalde structuur terwijl het proberen om ' heeft te begrijpen wat ' de aspecten van Orientalism tot het unconsciously leidden.
Aldus wat het Westen in het verleden op gecreeerd oosten deed te leren oriënteer en oriënteer zo werd een westelijke uitvinding.
Dat betekent dat wij, door Bovengenoemd te volgen, in feite een proces beginnen om over Orientalism af te leren om oosten te laten bestaan zoals het is. maar het ogenblik dat wij hebben geprobeerd om over oosten te leren wij van dat ogenblik vertrekken in feite een andere kettingreactie van veranderingen in zijn existence?which leiden ons uiteindelijk tot geen waarheid aangezien het ogenblik hij wij het begrijpt zijn, wordt het ons begrip van een deel van de uitvinding van het oosten.
Hij verklaart het epistemologische aspect en historisch aspect van Orientalism die in de volgende punten kan worden samengevat:
* de eerste fase van Orientalists was zij die de stijging Moslims in het Aziatische gebied als bedreiging voor Christendom zagen? tijdens deze periode werd het Oosten gedefinieerd als geografische gebieden dat onder de controle van de zogenaamde pagan, barbaarse niet-christelijke rassen, vooral Moslims was. Zij werden beschouwd als bedreigingen voor het Westen, d.w.z. de Christen bezette Europese aardrijkskunde. Dit kan in het geschrift van Chaucer, de verhalen van Mendellive worden gevonden.
* de volgende fase van Orientalists was hen diemet het afhangen van de eerste fasebeschrijving begon deze gebieden te onderzoeken. Tijdens renaissance begon de geest en dit ging eeuwenlang verder. Tijdens deze fase werden vele militaristic avonturen gemaakt vooral door dat van Napoleon die van plan was om Egypte op zowel militaire als culturele grond te veroveren. Deze fase voortdurend tot de verwezenlijking van het kanaal en Orientalists van Suez zoals Renan, Sacy en Flaubert gaf vorm aan het idee van Orientalism op basis van hun of ervaringen in het Oosten of meningen die zij van hun voorgangers hadden bezeten, wat door de westelijke poging werd gevormd om zijn suprematie over het concept te bepalen dat als Oosten door de eerste fasedefinities werd genoemd.
* het derde of de recentste fase werd gebracht naar voren door het proces van DE-KOLONISATIE waar de moderne het westenmensen begonnen de verschillen van het Oosten van Occident te benadrukken; het oosten van het Westen.
Na dit Bovengenoemde categoriseren naar voren gebracht de theorie van de ' machtsverhouding van knowladge'?how al deze faseren Orientalists van drie terwijl het bepalen van het Oosten hebben bijgedragen tot het proces van Orientalisation.
Dit is de machtsverhouding van kennis in de context van het oosten.
* Het dat wordt geprobeerd om zijn identiteit door een oppositie tegen het te vinden en genoemde westen het oriënteert.
* Ethenocentricism van het westen maakte distinguistions van andere culturen van het en etiketteerde al oppositional charactered culturen als oosterse culturen.
De verschillende delen van het westen hadden zo zo diffeent meningen over oosten toe te schrijven aan hun verschillende geografische plaatsen, dat tot hun eigen smaak heeft geleid, eigen douane enz. "culectiveconciousness" van één deel van de het westenzaag zijn oppositie op een manier, die misschien gehade ondergeschikte plaats in de lijst van opposities die door een ander deel van het westen worden gemaakt was. Aldus verschilt hun eigen definitie van het oosten.
Dit wordt toegelicht door Gezegd in de 4de sectie van het 2de hoofdstuk tiltled als "Pelgrims en bedevaarten, Brits en Frans"
Goed kan zich men voordoen de vraag dat als de ethenic waarden die door geografische plaatsen in het westen gestalte worden gegeven van elkaar variëren, hoe het kan mogelijk zijn dat zij elkaar niet als opposities zagen.
Aan deze verklaring kan in het feit worden gevonden dat termijnen Levis Strauss evenals Derrida als schandalen. om het te zetten ronduit zijn de schandalen de karakters die tot de beide oppositional kanten behoren.
En daar in elke cultuur bestaan er schandalen. Wegens de gemeenschappelijkste eigenschappen tussen hen (bijvoorbeeld Christanity) elk deel van het westen zag nooit elkaar als oppositional vertegenwoordiging van het.
Nu maakt dit het duidelijk dat er zo velen aantal oriënteert gecreeerd zoals de westelijke groepen zijn.
En oriënteer zo is een reeks van verbeelding, waarden, ideeën, douane, geografische plaatsen die als resultaat van vele pogingen kunnen worden gezien om zelfidentiteit in termen van andere te verklaren. oriënteer aldus werd gecreeerd uit het proces om een oosten te maken.
De volgende fase van Orientalists is zij die, na het vooraf opgevatte oosten in hun westelijke mening om over het probeerden te leren. Aldus werden zij het deel van de scheppers van het oosten. Dergelijke fase omvat Baudelaine en Sacy enz.
Aldus is vermeend om ' discoverers ' zelf te zijn inventers van het oosten.
En moderne Orientalists die probeerden om het diffent aspect van het oosten te categoriseren werden zelf een andere toevoeging aan dergelijke inventers.
Aldus wat wij binnen boven dat het proces zien om te leren zijn zelf het de wijze van verwezenlijking van Orientalism.
Dit is wat zei verklaart aangezien het schip van de machtsrelatie van kennis d.w.z. kennis hier zijn bevoegdheid uitoefent om te bouwen wat het over is.
En dit is het deel van diverse graad van complexe hegemonie, die ook de militaire en politieke hegemonie F het oosten (in hun algemene toegelaten betekenissen) omvat.
Een ander deel hier te begrijpen is dat de machtsverhouding hoofdzakelijk politiek hier is. Het is zo, omdat als de verwezenlijking van oosten als ondergeschikt gemaakte gebied of structuur als één van de politieke afmeting van hegemonie kan worden beschouwd, dan het leren over oosten ook deze politieke afmeting bezit.
Om het duidelijker te maken het ogenblik het concept Orientalism om van de eerste westerling kwam te letten op, kwam het als verzet tegen zijn eigen bestaan. Dat maakt het duidelijk dat wij oosten in termen van zijn oppositional waarden van het westen zien, d.w.z. het Oosten in termen van het westen en nooit het tegengestelde is verklaard. Dit ethenocentrism in kennis over oosten kan als politieke hegemonie worden gezien. En wij hebben geen oplossing aan het aangezien wij andere kunnen verklaren van ons in termen van geen wat wij zijn. Na dat ogenblik om het even welke zal die aan ons wordt verwezen worden gemaakt slechts wanneer wij geloven dat andere bestaat. zo, na dat zelfs als wij in de termen van andere nog de onderliggende oorzaken van het bestaan van worden bepaald is andere in onze termen. Zo, als men zal zeggen dat als het oosten begint om het westen als zijn oppositie te definiëren toen ook, wordt het bestaan van het oosten gemaakt van in de termen van het westen. En vandaar heeft de kennis van het oosten zijn politieke intacte hegemonie.
? Samir K. Dash, 2004
Ongeveer de Auteur
Samir K. Dash is ugc-NETTO gekwalificeerd, (Engels) MA van (auto) Universiteit Ravenshaw, Cuttack, Orissa (India).
U kunt contacteren de auteur bij: samirk_dash@yahoo.com
Homepage: www.samirshomepage.zzn.com
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Credit Secrets Bible» Cash Making Power Sites
» Home Cash Course
» Automated Cash Formula
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
