De inhoud ooit voordelig is?
DE HUIDIGE ZORGEN
1. Tevreden Leveranciers
Het ethos van Vrije Inhoud
De tevreden Leveranciers is de kansarme sector van Internet. Zij allen verliezen geld (zelfs plaatsen die fundamentele, gestandaardiseerde goederen - boeken, CDs) aanbieden, met uitzondering van plaatsen die geslacht of toerisme profering. Geen gebruiker schijnt dankbaar voor de inspanning en de middelen te zijn die in het creëren van en het verdelen van inhoud wordt geïnvesteerdt. De recente analyse van traditionele rollen (tussen uitgever en auteur, verslagbedrijf en zanger, enz.) en de directe toegang de creatieve kunstenaar aan zijn betalend publiek verkrijgt kan deze houding van ondankbaarheid veranderen maar tot nu toe zijn er schaarse tekens van dat. Voorts is het of kwaliteit van presentatie (die slechts een uitgever zich kan veroorloven) of eigendom en (vaak nagemaakte) verspreiding van inhoud door de auteur. Werkelijk kwalitatief, handel toegelaten plaats kost volledig tot 5.000.000 USD, exclusief plaatsonderhoud en klanten en bezoeker de diensten. Ondanks deze zware uitgaven, worden de plaatsontwerpers constant gekritiseerd bij gebrek aan creativiteit of voor teveel creativiteit. More and more wordt gevraagd van tevreden leveranciers en scheppers. Zij worden geëxploiteerdr door tussenpersonen, lifterzand andere parasieten. Dit is allen een uitloper van het ethos van Internet als vrij inhoudsgebied.
De meeste gebruikers houden van (doorblader, bezoek plaatsen) het net zonder reden of doel in mening te surfen. Dit maakt het moeilijk om op de Web traditionele marketing technieken van toepassing te zijn.
Wat is de betekenis van „gericht publiek“ of „marktaandelen“ in deze context? Als een surfer plaatsen bezoekt die afwijkend geslacht en kernfysica in de zelfde zitting behandelen - wat van het te maken?
Voorts de openbare en wetgevende weerslag tegen zich het verzamelen van de gegevens van surfer door de advertentieagentschappen van Internet en andere websites - heeft geleid tot het kweken van onwetendheid betreffende het profiel van de gebruikers van Internet, hun demografie, gewoonten, voorkeur en afkeer.
„Vrij“ is een sleutelwoord op Internet: het gebruikte om tot de Overheid van de V.S. en tot een bos van universiteiten te behoren. De gebruikers houden van informatie, met de nadruk op nieuws en gegevens over nieuwe producten. Maar zij houden niet van op netto te winkelen - nog. Slechts 38% van alle surfers maakte een aankoop in 1998.
Het zou schijnen dat de gebruikers niet zullen betalen voor inhoud tenzij het elders of kwalitatief zeldzaam of zeldzaam gemaakt niet beschikbaar is. Unidirectioneel inhoud „moet verdunnen“ het herzien en schatten.
2. Kwaliteit-geschatte Inhoud
Er is een tendens op lange termijn van rommel-brekende website-schat en kritiek. Het kan een beperkte invloed op de consumptiebesluiten van sommige gebruikers en op hun bereidheid hebben om voor inhoud te betalen. Browsers reeds sport „wat“ en „Nieuw is wat Hete“ knopen is. Meeste Motoren en de folders van het Onderzoek adviseren specifieke plaatsen. Maar de gebruikers zijn nog voorzichtig. De studies ontdekten dat nouser, geen kwestie hoe zwaar, constant meer dan 200 plaatsen, een minuscuul aantal opnieuw heeft bezocht. Sommige aanbevelingsdiensten veroorzaken vaak willekeurige - af en toe, verkeerd - selecties voor hun gebruikers. Er zijn ook zorgen betreffende privacykwesties. De weerslag tegen „de lezerscirkels“ van Amazonië is een voorbeeld. De Critici van het Web, die vandaag hoofdzakelijk voor de gedrukte pers werken, publiceren hun waren op netto en werken met intelligente software samen die de hyperlinks aan websites, hen adviseert en gebruikers naar hen doorverwijst. Sommige Webcritici (gidsen) werden die met specifieke toepassingen worden geïdentificeerdz - werkelijk, expert-systemen - die hun kennis en ervaring opnemen. De meeste vrijwilligers-gebaseerde folders (zoals de „Open Folder“ en recent „gaat“ de folder) werken deze manier.
De tikkant van het muntstuk van inhoudsconsumptie is investering in inhoudsverwezenlijking, marketing, distributie en onderhoud.
3. Het geld
Waar wordt het kapitaal vereist om inhoud die waarschijnlijk zal komen uit te financieren?
Opnieuw, zijn er twee scholen:
Volgens de eerste, zullen de plaatsen door reclame worden gefinancierd - en zo zullen zoeken motoren en andere toepassingen die door gebruikers worden betreden.
Bepaalde Aspissen (Dienstverleners Van de Toepassing wattot de huur uit aan toepassingssoftware toegang heeft die op hun servers) verblijft overwegen dit model.
De recente instorting in online reclametarieven en klik-door tarieven wierp ernstige twijfels betreffende de geldigheid en de uitvoerbaarheid van dit model op. De op de markt brengende goeroes, zoals Seth Godin gingen zover als het verklaren van „onderbrekings op de markt brengende“ (=ads en banners) doden.
De tweede benadering is eenvoudiger en staat voor het bestaan van niet-commerciële inhoud toe.
Het stelt voor om te verwaarlozen sommen (centen of fracties centen) van elke gebruiker voor elk bezoek („micro-betalingen“) te verzamelen. Deze geaccumuleerde centen zullen de plaats-eigenaars toelaten om hen bij te werken en te handhaven en ondernemers aan te moedigen om nieuwe inhoud te ontwikkelen en daarin te investeren. Bepaalde tevreden aggregators (vooral van digitale handboeken) hebben dit model goedgekeurd (Questia, grondt door).
De aanhangers van de eerste school richten aan 5 miljoen USD die in reclame in 1995 wordt geïnvesteerdd en aan 60 miljoen of die zo in 1996 wordt geïnvesteerd).
Zijn tegenstanders richten precies op de zelfde aantallen: belachelijk klein wanneer tegenover elkaar gesteld met conventionelere reclamewijzen. Het potentieel van reclame op het net is jaarlijks beperkt tot 1.5 miljard USD in 1998, donderde de pessimisten. Het daadwerkelijke cijfer was de dubbele voorspelling maar nog woefully klein en ontoereikend om de de inhoudsontwikkeling van Internet te steunen. Vergelijk deze cijfers bij de verkoop van de software van Internet (4 miljard), de hardware van Internet (3 miljard), de toegangsvoorziening van Internet (4.2 alleen miljard in 1995!).
Zelfs als online adverterend aan zijn vroegere gloriedagen worden hersteld waren, blijven andere knelpunten. De reclame moedigt de consument aan om en de levering van een product in werking te stellen aan hem op elkaar in te werken. Dit - de leveringsfase - is een langzame en enervating epiloog aan de opwindende zaak van online tot het opdracht geven. Teveel consumenten klagen nog van recente levering van de verkeerde of producten met gebreken.
De oplossing kan in de integratie van reclame en inhoud liggen. Recente Pointcast, bijvoorbeeld, integreerde de reclame van in zijn nieuws uitzendingen, die onophoudelijk aan het scherm van de gebruiker worden gestroomd, zelfs wanneer inactief (het had een actieve het schermspaarder en ticker in een „duwtechnologie“). Het downloaden van digitale muziek, video en tekst (e-boeken) leidt tot de directe voldoening van consumenten en verhoogt de doeltreffendheid van reclame.
Wat er ook het geval kan zijn, is eenvormig, akkoord gegaan met systeem van classificatie als basis om adverteerders te laden, sorely nodig. Er is ook de kwestie van wat doet het adverteerderloon voor? De tarieven vele adverteerders (Procter en Gok, bijvoorbeeld) zijn gebaseerd niet op het aantal klappen of indrukken (=entries, bezoeken aan een plaats). - maar op het aantal van The Times dat hun reclame werd geraakt (paginameningen), of klikte door.
Tot slot is er het betaalde abonnementsmodel - een plof door de ervaring van het povere aantal plaatsen van eerbiedwaardige en belangrijke kranten te beoordelen die op een abonnementsbasis zijn. Dow Jones (Wall Street Journal) en The Economist. Slechts twee.
Dit alles is niet zeer belovend. Maar men zou nooit moeten vergeten dat Internet waarschijnlijk het dichtste ding is dat wij aan een efficiënte markt hebben gehad. Aangezien de consumenten om voor inhoud weigeren te betalen, zal de investering opdrogen en zal zal worden schaars tevredenstellen (door sluitingen van websites). Aangezien de schaarste binnen plaatst, kan de consument opnieuw in overweging nemen.
Uw artikel behandelt de toekomst van Internet als middel. Zal het zijn van de inhoudsverwezenlijking en distributie verrichtingen kunnen economisch steunen?
Als Internet een ontluikend middel - toen is zouden wij groot voordeel uit een studie van de geschiedenis van zijn voorgangers moeten afleiden.
De toekomstige Geschiedenis van Internet als Middel
Internet is eenvoudig recentst in een reeks van netwerken die ons leven hervormden. Een eeuw voor Internet, de telegraaf, de spoorwegen, de radio en de telefoon zo ook zijn aangekondigd „globaal“ en omzettend. Elke voertaal gaat door de zelfde evolutieve cyclus:
Anarchie
De openbare Fase
In dit stadium, zijn het middel en de middelen in bijlage aan het zeer goedkoop, toegankelijk, onder geen regelgevende beperkingen. De openbare sectorstappen in: de hoger onderwijs instellingen, godsdienstige instellingen, de overheid, niet voor winstorganisaties, non-gouvernementele organisaties (NGOs), vakbonden, enz. zijn deviled door beperkte financiële middelen, zij het nieuwe middel als rendabele manier beschouwen om hun berichten te verspreiden.
Internet was niet vrijgesteld van deze fase die slechts een paar jaar geleden beëindigde. Het begon met een volledige computeranarchie die in ad hoc netwerken, lokale netwerken, netwerken wordt vertoond van organisaties (hoofdzakelijk universiteiten en organen van de overheid zoals DARPA, een deel van de defensieonderneming, in de V.S.). Niet-commerciële entiteiten die op de muziekwagen zijn gesprongen en begonnen deze netwerken samen te naaien (een activiteit die volledig door overheidsfondsen wordt gesubsidi
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Legit Online Jobs» Wholesale Suppliers
» The Evolution in Anti-Spyware
» Automated Money Machine On eBay
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
