De Kerstman: Het Ware Verhaal
Ik herinner mijn partij van eerste Kerstmis met Grandma. Ik was enkel een jong geitje. Ik herinner me tearing over stad op mijn fiets om haar op de dag te bezoeken mijn grote zuster de bom liet vallen: "Er is de geen Kerstman," zij jeered. "Zelfs kennen de modellen dat!" Mijn grandma was niet de gushy soort, nooit was geweest. I gevlucht aan haar dat dag omdat ik wist zij met me recht zou zijn. Ik wist Grandma altijd de waarheid vertelde, en ik wist dat de waarheid altijd onderaan gehele partij gemakkelijker wanneer geslikt met één van haar wereldberoemde kaneelbroodjes ging. Grandma was naar huis, en de broodjes waren nog warm. Tussen beten, vertelde ik haar alles. Zij was klaar voor me. De "geen Kerstman!" zij snurkte. "Belachelijk! Geloof het niet. Dat gerucht is rond jarenlang gegaan, en het maakt me gekke, duidelijke gek. Nu, gezet op uw laag, en ga."
"Ga? Ga waar, Grandma?" Ik vroeg. Ik had zelfs mijn tweede kaneelbroodje niet beëindigd. "Waar" gebleken de Algemene Opslag van Kerby, opslag in stad die een weinig enkel ongeveer alles had. Aangezien wij door zijn deuren liepen, overhandigde Grandma me tien dollars. Dat was een bundel in die dagen. ?Take dit geld, "zij zei," en koopt iets voor iemand wie het nodig heeft. Ik zal wachten op u in de auto." Dan draaide zij en liep uit Kerby. Ik was slechts acht jaar oud. Het gegaane winkelen van I'd vaak met mijn moeder, maar
nooit gehad winkelde ik voor om het even wat allen door mij. De opslag scheen groot en overvol, volledig van mensen die hun het winkelen van Kerstmis door elkaar gooien te beëindigen. Voor een paar ogenblikken die ik enkel, verward, clutching die tien-dollar rekening, benieuwd zijnd wat, me daar heb bevonden en wie ter wereld om te kopen te kopen het voor.
Ik dacht van iedereen ik het wist: mijn familie, mijn vrienden, mijn buren, de jonge geitjes op school, de mensen die naar mijn kerk gingen. Ik was uit enkel over gedachte, toen ik plotseling aan Dek Bobbie dacht. Hij was een jong geitje met slechte adem en slordig haar, en hij zat net achter me in rang-twee van Mevr. Pollock's klasse.
Dek van Bobbie had geen laag. Ik wist dat omdat hij nooit voor reces tijdens de winter uitging. Zijn moeder schreef altijd een nota, vertellend de leraar dat hij een hoest had, maar alle wisten wij jonge geitjes dat het Dek Bobbie geen hoest had, en hij had geen laag. Ik fingered de tien-dollar rekening met het kweken van opwinding. Ik zou Dek Bobbie een laag kopen.
Ik regelde op rode corduroy die een kap aan het had. Het keek echte warm, en hij zou van dat houden. "Is dit Kerstmis huidig voor iemand?" de dame achter de teller vroeg vriendelijk, aangezien ik mijn tien dollars bepaalde.
"Ja," ik antwoordde schuchter. "Het is... voor Bobbie." De aardige dame die bij me wordt geglimlacht. Ik kreeg geen verandering, maar zij zette de laag in een zak en wenste me Vrolijke Kerstmis. Die avond, Grandma hielp me de laag in het document en de linten van Kerstmis verpakken, en, "aan Bobbie schrijven, van de Kerstman" op het -- Grandma zei dat Santa altijd op geheimhouding aandrong. Dan dreef zij me die over aan het huis van het Dek Bobbie, aangezien wij verklaart gingen dat ik nu en voor altijd officieel één van de helpers van Santa was.
Grandma die onderaan de straat van het huis van Bobbie wordt geparkeerd, en zij en ik kroop noiselessly en verborg in de struiken door zijn voorgang. Dan gaf Grandma me aanstoot. Het "al recht, de Kerstman," zij fluisterde, "krijg het gaan." Ik nam een diepe adem, stormde voor zijn voordeur, wierp het heden neer op zijn stap, verpletterde zijn doorbell en vloog terug naar de veiligheid van de struiken en Grandma. Samen wij ademloos in de duisternis op de voor te openen deur wachtten. Tot slot het, en er bevonden zich Bobbie.
Veertig jaar heeft niet de trilling van die doorgebrachte ogenblikken het rillen, naast mijn grandma, in de struiken van het Dek Bobbie verduisterd. Die nacht, realiseerde ik dat die vreselijke geruchten over de Kerstman waren enkel wat Grandma zei zij waren: belachelijk. Santa was in leven en goed, en wij waren op zijn team.
Ongeveer de auteur:
De moderne salie is een online magagine in de V.S. en publiceert artikelen over het leven een gezonde levensstijl Arun Tibrewal is een online op de markt brengende bevorderingenspecialist sinds 1998 en het werken als Team Modernsage.
http://www.modernsage.comOnline Gids van de Marketing van het tijdschrift http://www.arun.infoHonest de Online
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Rocket Spanish!» The Woman Men Adore...
» 500 Lovemaking Tips & Secrets
» All Types Of Wedding Speeches
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
