Ouderschap - de irrationele roeping
Er zijn een aantal redenen om aan te nemen dat een cognitieve dissonantie betrokken is bij het gevoel dat kinderen meer voldoening dan een overlast. Waarom doen mensen moeite met het ouderschap? Het is tijdrovend, vermoeiend, stammen anders aangename en rustige relatie met hun grenzen. Toch houdt de mensheid op het: breeding.It is het eenvoudigst te maken van de natuur. Immers, alle levende soorten ras en de meeste van hen ouder. We zijn allemaal in aanmerking genomen, dieren en dus onderworpen aan dezelfde instinctieve gedrag. Er is geen punt in op zoek naar een reden: het voortbestaan zelf (of van de genenpoel of, op een hoger niveau, van de soorten) op het spel. Fokken is een transport mechanisme: overhandigen de kostbare lading van de genetica van generaties van "organische containers". Maar dit is een reductionistische visie, die zowel negeert epistemologische en emotionele realiteit? en is tautologisch, waardoor iets uit te leggen in termen van zichzelf. Bellen iets met een andere naam of een beschrijving van de mechanismen die betrokken zijn in de kleinste details niet een verklaring make.First hypothese: we brengen kinderen naar de wereld om "omzeilen" dood. We bereiken onsterfelijkheid (genetisch en psychologisch? Hoewel in beide gevallen is het denkbeeldige) van teeltmateriaal ons genetisch materiaal via medium van onze offspring.This is een zeer dubieuze vordering. Elke analyse, echter ondiep, zal onthullen haar zwakke punten. Ons genetisch materiaal wordt verdund na wederopbouw met de tijd. Het vormt 50% van de eerste generatie, 25% van de tweede en zo verder. Als dit het grootste belang? incest moeten zijn de norm, zijnde een gedrag beter in staat om een specifieke set van genen te bewaren (vooral vandaag, wanneer genetische screening effectief kunnen wapenen tegen de geboorte van baby's met gebreken). Bovendien nakomelingen is een twijfelachtige manier om je zelf te bestendigen. Niemand herinnert zich een geweldig grote grootvaders. Een geheugen is beter bewaard intellectuele hoogstandjes of architectonische monumenten. De laatste zijn veel beter dan kinderen en leidingen grandchildren.Still, dit geïndoctrineerd misvatting is zo sterk dat een baby boom na de oorlog karakteriseert perioden. Na existentieel bedreigd, mensen vermenigvuldigen in de ijdele geloof dat ze dus het best beschermen hun genetisch erfgoed en fixeren hun memory.In de beter opgeleiden, hogere inkomens, lage kindersterfte deel van de wereld? het aantal kinderen is sterk afgenomen? maar degenen die nog steeds te brengen om de wereld te doen, deels omdat zij geloven in deze feitelijk onjuist assumptions.Second hypothese: we brengen kinderen op de wereld om het behoud van de samenhang van de familie kern. Dit argument kan meer aannemelijk worden omgekeerd: de samenhang van de sociale cel van het gezin stimuleert om kinderen op de wereld. In beide gevallen, als waar is, zouden we verwachten meer kinderen geboren worden tot stabiele gezinnen (vooraf of achteraf) dan in abnormaal of disfunctionele Ones. De feiten absoluut in tegenspraak met deze verwachting: meer kinderen worden geboren om eenoudergezinnen (tussen een derde en de helft van hen) en aan andere "abnormaal" (niet-traditionele) gezin dan aan de moeder-vader klassieke configuratie. Dysfunctionele gezinnen hebben meer kinderen dan een ander type van familie arrangement. Kinderen zijn een abjecte mislukking op het behoud van familie samenhang. Het lijkt erop dat het aantal kinderen, of zelfs hun bestaan, is niet gecorreleerd met de stabiliteit van het gezin. Onder speciale omstandigheden, (Narcistische ouders, werkende moeders) kunnen ze zelfs een destabiliserende factor.Hypothesis nummer drie: kinderen zijn meestal ongewenst geboren. Zij zijn de resultaten van ongevallen en incidenten, verkeerde vruchtbaarheid planning, verkeerde beslissingen en verkeerde bochten van evenementen. Hoe meer mensen deelnemen aan seks en de minder preventieve maatregelen die zij nemen? hoe groter de kans op een kind. van de wereld. Ze ploegen akkers en doen baantjes zeer effectief. Deze nog steeds niet beginnen met de gehechtheid tussen ouders en hun nakomelingen en het verdriet ervaren door de ouders uitleggen wanneer kinderen sterven of ziek zijn. Het lijkt erop dat mensen een enorme emotionele vervulling ontlenen zijn ouders. Dit geldt zelfs wanneer de kinderen ongewenst waren in de eerste plaats of zijn de resultaten van een gebrek aan planning en seksuele ongevallen. Dat kinderen de resultaten van de seksuele onwetendheid, slechte timing, de vigorousness van de seksuele drift (hogere frequentie van seksuele ontmoetingen)? kan worden aangetoond met behulp van statistieken geboorte onder tieners, de lager opgeleiden en de jongeren (leeftijd 20 tot 30). Mensen ontlenen groot geluk, vervulling en tevredenheid van hun kinderen. Is dit niet op zich een voldoende verklaring? Het plezier principe lijkt te zijn op het werk: mensen hebben kinderen omdat het hen veel plezier. Kinderen zijn bronnen van emotionele levensonderhoud. Als ouders oud, worden zij bronnen van economische steun, als goed. Helaas zijn deze beweringen niet door aanhoudende de feiten. Toenemende mobiliteit pauzes gezinnen uit elkaar in een vroeg stadium. Kinderen worden steeds meer afhankelijk van de economische reserves van hun ouders (tijdens hun studie en de vorming van een nieuwe familie). Het is niet Soms vandaag voor een kind om te leven met en van zijn ouders tot de leeftijd van 30. Vergroting individualisme laat ouders om te gaan met het lege nest syndroom. Communicatie tussen ouders en kinderen heeft in het ijle de 20e century.It is mogelijk te denken aan kinderen als gewoonte vormen (zie: "de gewoonte van Identity"). In deze hypothese, ouders? vooral moeders? vormen een gewoonte. Negen maanden van de zwangerschap en een scala aan sociale reacties toestand van de ouders. Ze wennen aan de aanwezigheid van een "abstract" baby. Het is een geval van een wennen aan een concept. Dit is niet erg overtuigend. Entertaining een begrip, een concept, een gedachte, een idee, een mentale beeld of een symbool zeer zelden leidt tot de vorming van een gewoonte. Bovendien is de levende baby heel anders zijn pre-natale beeld. Hij huilt, het bodems, het stinkt, het ernstig verstoort het leven van haar ouders. Het is veel gemakkelijker om het te verwerpen vervolgens te transformeren tot een gewoonte. Bovendien, een kind is een slechte emotionele investering. Zo veel dingen kunnen en gaan er mis mee als het groeit. Dus veel verwachtingen en dromen zijn gefrustreerd. Het kind het huis verlaat en zelden heen en weer. De emotionele "geeft" op een investering in een kind zijn zelden in verhouding met de grootte van de investment.This wil niet zeggen dat mensen niet afleiden plezier en vervulling van hun nakomelingen. Dit is onmiskenbaar. Toch, het is noch in de economische, noch in de volwassen emotionele arena's. Om kinderen te krijgen lijkt een puur Narcistische drive, een deel van de uitoefening van Narcistische supply.For verdere uitwerking, zie: "Malignant Self Love? Narcisme Revisited" en de Frequently Asked Questions (FAQs) sections.We zijn allemaal narcisten, in meer of mindere mate. Een Narcist is een persoon die projecten een (valse) beeld naar de mensen om hem heen. Hij gaat vervolgens voor zichzelf te bepalen door deze zeer afbeelding teruggekaatst naar hem. Zo, wat hij mensen als louter instrumenten, nuttig zijn Sisyphean poging tot zelf-definitie. Hun aandacht is van cruciaal belang omdat het zijn zwakke ego vergroot en bepaalt de grenzen. De Narcissist feeds uit hun bewondering, verering en de goedkeuring en deze hem te helpen onderhouden een grandioze (fantastisch en waanvoorstellingen) gevoel van eigenwaarde. Zoals de persoonlijkheid rijpt, wordt Narcisme vervangen door het inlevingsvermogen en de liefde. De energie (libido) in eerste instantie op gericht een liefdevolle's (valse) zelf is doorgestuurd op meer multidimensionale, minder geïdealiseerd "targets": andere. Dit bouwwerk van volwassenheid lijkt af te brokkelen bij de aanblik van zijn nakomelingen. De baby roept in de moedermaatschappij van de meest primordiale schijven, een regressie naar kinderschoenen, beschermende, dierlijke instincten, de wens om te fuseren met de pasgeborene en een gevoel van terreur door een dergelijk verlangen (een angst voor verdwijnen en wordt gelijkgesteld). De ouder herbeleeft zijn kindertijd en jeugd door het agentschap van de baby. De pasgeboren geeft de ouder met eindeloze, onvoorwaardelijke en onbegrensde Narcistische leveren. Dit is eufemistisch bekend als liefde? maar het is echt een vorm van symbiotische afhankelijkheid, althans in het begin van de relatie. Deze narcistische levering is verslavend zelfs voor de meer evenwichtige, meer volwassen, meer psychodynamisch stal van parents.It verhoogt de ouders zelfvertrouwen, eigenwaarde en schoren zijn zelfbeeld. Het wordt snel onmisbaar, met name in de emotioneel kwetsbare positie waarin de ouder zich bevindt. Deze kwetsbaarheid is het gevolg van het ontwaken en de wederopbouw van alle onopgeloste conflicten en complexen dat de ouder had met zijn eigen parents.If verklaring waar is, moet ook de volgende gelden: Hoe hoger het zelfvertrouwen, de zelfvertrouwen, de eigenwaarde, het duidelijker en realistischer het zelfbeeld van de potentiële ouder? minder kinderen die hij zal hebben (het beginsel van het behoud van het Ego grenzen) De meer bronnen van gemakkelijk beschikbaar Narcistische leveren? de minder kinderen nodig zijn (de vervangbaarheid van Narcistische bronnen van levering) En ja hoor, beide voorspellingen zijn gevalideerd door de realiteit. Hoe hoger de opleiding en het inkomen van volwassenen? hoe minder kinderen ze de neiging te hebben. Mensen met een hogere opleiding en met een hoger inkomen hebben meer kans om een meer gevestigde gevoel van eigenwaarde hebben. Kinderen worden contra-productief: niet alleen is hun Narcistische input (aanbod) overbodig, ze kunnen ook belemmeren verdere progress.Having kinderen is niet een survival of genetisch georiënteerd noodzakelijk. Was dit het geval geweest, het aantal van de kinderen zou zijn gestegen samen met gratis inkomen. Toch is precies het omgekeerde gebeurt: de mensen kunnen meer kinderen economisch veroorloven? hoe minder ze hebben. Hoe meer ze zijn opgeleid (= hoe meer ze weten over de wereld en over zelf), aan de minder zij willen voortplanten. De meer geavanceerde beschaving, hoe meer inspanningen die zij investeert in het voorkomen van de geboorte van kinderen: anticonceptiva, gezinsplanning, abortus. Deze zijn allemaal typisch welvarende, goed opgeleide societies.And de meer Narcistische aanbod worden afgeleid uit andere bronnen? minder doen mensen toevlucht te nemen tot het maken van kinderen en andere procreatieve activiteiten (zoals geslacht). Freud beschreef mechanisme van sublimatie: het libido, de Eros (libido), kunnen worden "omgezet", "gesublimeerd" in andere activiteiten. Alle sublimatory kanalen en activiteiten zijn narcistische karakter: politiek, kunst. Ze bieden wat kinderen doen: narcistisch aanbod. Ze maken kinderen overbodig. Het is geen toeval dat de mensen bekend om hun creativiteit de neiging om minder kinderen dan het gemiddelde hebben (de meeste van hen, helemaal geen). Ze zijn narcistische zelf voldoende, ze niet children.This nodig lijkt te zijn de sleutel tot onze vastberadenheid om kinderen te hebben: de ervaring van de onvoorwaardelijke liefde die we ontvangen van onze moeders, dit bedwelmende gevoel van geliefd zonder voorbehoud, voor wat we zijn, zonder grenzen, reserveringen, of berekeningen. Dit is de meest krachtige, gekristalliseerd bron van Narcistische leveren. Het voedt onze eigenliefde, eigenwaarde en zelfvertrouwen. Het blaast ons met gevoelens van almacht en alwetendheid. In deze, en andere opzichten is het een terugkeer naar infancy.AppendixQuestion: Is er een "typische" relatie tussen de Narcist en zijn gezin? Antwoord: Wij zijn alle leden van een paar gezinnen in ons leven: de een dat we geboren en degene (n) die we creëren. We hebben allemaal overdracht pijn, attitudes, angsten, hoop en verlangens? hele emotionele bagage? van de oude naar de laatste. De narcist is geen exception.The narcist heeft een dichotome oog van de mensheid: mensen zijn ofwel Bronnen van Narcistische Supply (en, vervolgens, geïdealiseerde en over-waarde) of die niet aan deze functie (en dus waardeloos zijn, gedevalueerd). De narcist krijgt alle liefde die hij nodig heeft van zichzelf. Van buitenaf hij goedkeuring, bevestiging, bewondering behoeften, aanbidding, aandacht? met andere woorden, geëxternaliseerd Ego grens functies. Hij niet nodig? noch hij zoeken? zijn ouders of de liefde van zijn broers en zussen ', of bemind te worden door zijn kinderen. Hij werpt ze als het publiek in het theater van zijn opgeblazen grandeur. Hij wil hen te imponeren, ze shock, ze bedreigen, ze bezielen met ontzag, ze inspireren, hun aandacht te trekken, hen te onderwerpen, of te manipuleren. Hij emuleert en simuleert een hele reeks van emoties en heeft alle middelen om deze effecten te bereiken. Hij ligt (narcisten zijn pathologische leugenaars? Hun zelf is een valse). Hij speelt de zielige, of het tegenovergestelde, de veerkrachtige en betrouwbaar. Hij verbaasd en schijnt met uitstekende intellectuele of fysieke (of iets anders gewaardeerd door de leden van het gezin) capaciteiten en prestaties. Wanneer geconfronteerd met (jonge) broers en zussen of met zijn eigen kinderen, de narcist waarschijnlijk drie reactieve fasen ondergaan: In eerste instantie ziet hij zijn nakomelingen als een bedreiging voor zijn Narcistische bevoorradingsbronnen (zijn turf, de pathologische Narcistische Space). Hij doet zijn best om ze te kleineren, kwetsen (ook fysiek) en vernederen en ze vervolgens, wanneer deze reacties blijken ineffectief of averechts, hij trekt zich terug in een denkbeeldige wereld van de almacht. Een periode van afwezigheid en emotionele detachement ensues. De narcist verwent zichzelf in dagdromen, grootheidswaan, planning van toekomstige staatsgrepen, nostalgie en verdriet (de Lost Paradise Syndrome). De narcist reageert op deze manier om de geboorte van zijn kinderen of met de invoering van nieuwe centra aandacht aan de familie cel (zelfs een nieuw huisdier!). Ongeacht het narcist ziet tot zijn concurrentie voor schaarse Narcistische Supply is gedegradeerd tot de rol van de vijand. Wanneer geen legitimiteit bestaat voor de ongeremde expressie van de agressie en vijandigheid gewekt door deze hachelijke situatie? narcist de voorkeur aan weg te blijven. Hij disconnects, los zelf emotioneel, wordt koud en belangeloze, regisseert getransformeerd woede op zijn partner of bij zijn ouders (de meer legitieme doelen). Andere narcisten zie de gelegenheid in het "ongeluk". Zij trachten te manipuleren van hun ouders (of hun partner) van de "overname" van de nieuwkomer. Dergelijke narcisten monopoliseren hun broers en zussen of hun pasgeboren kinderen. Op deze manier, indirect, de narcist koestert zich in de aandacht gericht op het kind. Een voorbeeld: doordat nauw geïdentificeerd met zijn nakomelingen, een narcistische vader stelt de dankbare bewondering van de moeder ( "Wat een uitstekende vader, hij is"). Hij neemt ook deel uit van alle of het krediet voor baby's / broer of zus verwezenlijkingen. Dit is een proces van inlijving en assimilatie van de andere, een strategie die de narcist gebruik maakt van in de meeste van zijn relationships.As de baby / broer of zus ouder wordt, de narcist begint te zien dat hun potentieel opbouwend, betrouwbaar en voldoende Bronnen van Narcistische Supply. Zijn houding is dan volledig getransformeerd. De voormalige bedreigingen zijn nu veelbelovend potentieel. Hij cultiveert degenen die hij vertrouwt het meest de moeite waard. Hij moedigt hen aan om hem te verheerlijken, te aanbidden hem, zijn onder de indruk door hem te bewonderen zijn daden en mogelijkheden, om te leren blindelings vertrouwen en hem te gehoorzamen, in de korte tot overgave aan zijn charisma en te worden ondergedompeld in zijn Folies-de-grandeur. Deze rollen? aan hen toegewezen en veeleisend expliciet of impliciet en nefaste aanleiding van de narcist? het best vervuld door degenen wiens geest is niet volledig gevormd en onafhankelijk. De oudere broers en zussen of de nakomelingen, hoe meer ze worden kritisch, zelfs veroordelend, van de narcist. Zij zijn beter in staat om in de juiste context en perspectief zijn daden, zijn motieven, op vraag anticiperen op zijn bewegingen. Ze weigeren te blijven aan de gedachteloze pionnen spelen in zijn schaakspel. Ze houden wrok tegen hem voor wat hij heeft gedaan om hen in het verleden, toen zij minder in staat van resistentie. Ze peilen zijn ware gestalte, talenten en prestaties? die gewoonlijk, lag ver achter de vorderingen die hij makes.This brengt de narcist een volledige cyclus terug naar de eerste fase. Nogmaals, ziet hij zijn broers en zusters of zonen / dochters als bedreigingen. Hij wordt al snel gedesillusioneerd, in een van de devaluatie spastische reacties typerend voor zijn beoordeling van de mens om hem heen. Hij verliest alle belangstelling, wordt emotioneel op afstand, afwezig en koud, verwerpt elke poging om te communiceren met hem, onder vermelding van het leven druk en de kostbaarheid en de schaarste van zijn tijd. Hij voelt zich belast, in het nauw gedreven, belegerd, verstikt, en claustrofobisch. Hij wil om weg te komen, om afzien van zijn verplichtingen aan mensen die totaal nutteloos is geworden (of zelfs schadelijk) voor hem. Hij begrijpt niet waarom hij heeft om hen te steunen, te lijden hun bedrijf en hij gelooft zelf te zijn gevangen. Hij rebellen hetzij passief-agressief (door te weigeren te handelen of opzettelijk de relaties saboteren) of actief (door te overdreven kritisch, agressief, onaangenaam, verbaal en psychologisch misbruik en dergelijke). Langzaam? ter rechtvaardiging van zijn daden voor zichzelf? hij wordt ondergedompeld in samenzweringstheorieën met duidelijke paranoïde tinten. Om zijn geest, de leden van de familie samenspannen tegen hem trachten te kleineren of vernederen of hem ondergeschikte, begrijp hem niet, belemmering van zijn groei. De narcist meestal eindelijk krijgt wat hij wil en de familie die hij heeft gecreëerd desintegreert tot zijn grote verdriet (als gevolg van het verlies van de narcistische Space)? maar ook zijn grote opluchting en verbazing (hoe konden ze hebben laten gaan iemand zo uniek is als hij?). Dit is de cyclus: de narcist voelt zich bedreigd door de komst van nieuwe gezinsleden? assimilatie van broers en zussen of nakomelingen? verkrijgen Narcistische Levering van hen? overwaardering van deze nieuwe bronnen door de narcist? als bron ouder en onafhankelijk, nemen ze anti narcistisch gedrag? de narcist devalueert hen? de narcist voelt zich verstikt en gevangen? de narcist wordt paranoïde? de narcist rebellen en de familie uiteenvalt. Deze cyclus kenmerkt niet alleen het gezinsleven van de narcist. Het is te vinden in andere domeinen van zijn leven (zijn carrière, bijvoorbeeld). Op het werk, de narcist, aanvankelijk, zich bedreigd voelt (niemand kent hem, hij is een nobody). Vervolgens ontwikkelt hij een kring van bewonderaars, makkers en vrienden die hij "voedt en cultiveert" om Narcistische Supply verkrijgen van hen. Hij overvalues hen (zij zijn de slimste, de meest loyale, met de grootste kans om de corporate ladder en andere superlatieven klimmen). Maar na een aantal anti-narcistisch gedrag van hun kant (een kritische opmerking, een meningsverschil, een weigering, maar beleefd, alle vormen van deze gedragingen)? de narcist devalueert al deze eerder over-gewaardeerd individuen. Nu zijn ze dom, gebrek aan ambitie, vaardigheden en talenten, vaak (de ergste expletief in het vocabulaire van de narcist's), met een spectaculaire carrière voor hen. De narcist voelt dat hij misallocating zijn middelen (bijvoorbeeld, zijn tijd). Hij voelt zich belegerd en verstikt. Hij rebellen en barst in een ernstige van zelf-te verslaan en zelf-destructief gedrag, die leiden tot het uiteenvallen van zijn life.Doomed te bouwen en ondergang, aan-en afkoppelen, waarderen en af te schrijven, is de narcist voorspelbaar in zijn Death Wish. Wat hem onderscheidt van andere suïcidale types is dat zijn wens wordt verleend aan hem in kleine, kwellende doses gedurende zijn gekwelde life.About De AuthorSam Vaknin is de auteur van "kwaadaardige Self Love - Narcisme Revisited 'en de redacteur van de geestelijke gezondheid categorieën in de Open Directory, Suite101 en
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Rocket Spanish!» The Woman Men Adore...
» 500 Lovemaking Tips & Secrets
» All Types Of Wedding Speeches
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
