English version
German version
Spanish version
French version
Italian version
Portuguese / Brazilian version
Dutch version
Greek version
Russian version
Japanese version
Korean version
Simplified Chinese version
Traditional Chinese version
Hindi version
Czech version
Slovak version
Bulgarian version
 

Wheres Mijn Moeder van de Toekenning van het Jaar?

Babies peuter RSS Feed





Met oranje sap dat over de keukenlijst, Playdough in de barsten van de hardhoutvloer en een fopspeen wordt gemorst die in het toilet drijven, wilde ik uitdrukkingen als gillen, "Hoeveel meer van dit ik kunnen nemen?" en "ik ben geen meisje!" en bovenal, zoals de karakters in Pinda's, lang en diepgaand, "AAUGH!" Aangezien ik de keukenlijst afveegde, Playdough uitgroef en de fopspeen terugwon, mompelde ik, "verdien ik zeker een toekenning voor moeder van het jaar."

Toen ik een moeder besliste te worden, voorzag ik dagen van het geknuffel van mijn pasgeboren en het baden van haar aangezien serene muziek de lucht vulde. Aangezien she'd ouder groeit, voorzag ik speel Ring rond Rosies met haar en een groep haar buurtvrienden. I'd is een houdende van moeder, bezorgd om mijn kind te voeden en te prijzen. I'd heft nooit mijn stem op.

De waarheid was, zodra ik met mijn eerstgeboren zwanger word, ik realiseerde dit was niet hoe ik het bij allen had voorgesteld. Ik bereikte een enorme hoeveelheid gewicht, had heartburn en voelde de martelendste pijn aangezien ik voorbereidingen trof om mijn dochter van mijn lichaam in de wereld te ontslaan.

Voortdurend, met elke voorbijgaande dag, word ik eraan herinnerd dat motherhood, vooral wanneer het preschoolers impliceert, geen betoverend beroep is. Hoe kon het wanneer het met een het groeien buik, timingssamentrekkingen en later het wekken tot schreeuwen om twee a.m. zijn begint? (De schreeuwen van de moeder van A evenals de baby.)

"Het is de dagelijkse routinedingen die gek me kunnen drijven," een moeder die ik onlangs met uitgedrukt heb gesproken. "Ik word vermoeid van het moeten mijn yaer-oude vier ervoor zorgen heb geborsteld zijn tanden, ervoor zorg dat er schone kleren zijn die ik voor hem om heb witgewassen te dragen en ik ben vooral vermoeid van het ervoor zorgen van de voorraad van I pantry met voedzame punten in zijn lunch voor kleuterschool in te pakken."

Geeft iedereen om wat wij moeten door gaan baren? Betekenen onze schijnbaar ondergeschikte taken om het even wat aan om het even wie? Onze echtgenoten kunnen naar huis met een bevordering of een toekenning en een looncheque komen. Wij brengen geen hiervan ertoe om aan te tonen dat wat wij doen opmerkelijk en waardevol is.

Ik gebruikte om ED McMahon van toekenning aan moeders te verwachten om aan mijn deur te komen en me voor te stellen met een plaque die lazen: "Voor Al Uw Opmerkelijk Hard Werk." Anderen in de buurt zouden rond mijn voorgazon dat overbevolken, dat bij me richt en mijn dagelijkse, grueling verplichting aan motherhood toejuicht.

Er was een tijd in mijn leven toen ik vond ik werkelijk moest met een motherhood toekenning worden erkend en worden voorgesteld. Het was onmiddellijk na mijn aanbiddelijke vier-jaar-oude zoon, Daniel, stierf na kankerbehandelingen. Ik wenste dit ik in een gat in de kleverige vloer kon gedaald zijn en om het even welke verantwoordelijkheden niet gehad hebben. Niet alleen verbruikte kwelde mijn zorg en, maar ik moest voor mijn overlevende kinderen, zes-jaar-oude Rachel en vijftien-maand oude Benjamin geven. Bovenop dat, was ik zes maanden zwanger. Indien ooit ik voelde had ik steun, hulp, een toekenning nodig, toen was het. Verliezend een kind, moeten uw eigen vlees en bloed, het moeilijkste aspect van motherhood zijn. Drie later maanden die, aan de eisen van het parenting van twee jonge geitjes en het lijden over het verlies van één toevoegen, kwam pasgeboren Elizabeth aan. Waar was die toekenning? Kon er een meer aangewezen kandidaat voor het zijn?

Aangezien de tijd voorbijging en niemand geroepen om me uit te nodigen om mijn verhaal op Oprah of op James Dobson te vertellen en er geen opgewekte menigte die met camera's bij mijn deur met de gegraveerde plaque klopt was, begon ik dit toekenningsidee opnieuw in overweging te nemen. Een toekenning die door zij wordt gegeven die werkelijk hoorde mijn verhaal volstaat? Zelfs kenden mijn dichtste vrienden niet de ondraaglijke pijn van mijn situatie en als zij de van gedetailleerde redenen in verband met moesten een lijst maken waarom ik deze motherhood toekenning zou moeten krijgen, zouden zij omhoog plotseling komen. Zij zouden uit de donkerste delen verlaten die ik, daarom onbekwaam om te weten geheim had gehouden wat werkelijk met me gebeurde.

Die van ons die zieke kinderen of geen gehandicapte kinderen hebben om te geven voor zouden weten welk niet soort inclusieve toekenning om aan de moeders van deze kinderen te geven. Wij zien niet de strijd van dag tot dag die uit strenge gedragsproblemen, uitgebreide reizen aan de artsen, het constante beleid van geneesmiddelen en de vrees bestaat de toekomst van het kind niet kan rooskleurig zijn. Wij kunnen alles kennen niet wat gaat wanneer wij niet met deze kinderen leven.

Slechts kent de God onze individuele pijn. De enige ware toekenning van echte waarde zou van hem kunnen zijn aangezien hij allen kent wij door zijn geweest. Onze zelf-waarde ligt in het weten van wie wij in Christus zijn. Wij worden gehouden van en zijn kostbaar aan hem. Wij zijn gegeven een gift, de waardevolle rol van moeder, met al zijn triomfen en proeven. Wij zijn bedienden en het dienen van hem door het doen van het dagelijkse grunge-werk voor onze jonge geitjes. Jesus zei dat whoever in het koninkrijk grootst zou zijn van de God moet leren bediende van allen te zijn. Binnen het koninkrijk van zuivere mensen, is er om het even welk groter voorbeeld van servanthood dan motherhood?

Terwijl wij af en toe kunnen, hoopvol zijn spoedig komt de toekenning, is de werkelijkheid geen aardse toekenning die door een mens wordt voorgesteld kon tot wat meten wij werkelijk met een waarde van zijn. Als wij echt geloven ziet de God allen en kent allen, dan kunnen wij rusten verzekerd de toekenning in Hemel het beste en met een waarde van de wachttijd zal zijn. "Goed-gedaan, zal mijn goede en gelovige bediende," glorious muziek aan onze oren zijn. En wij zullen zelfs geen mop moeten houden om het te ontvangen!

Maar ondertussen, aangezien u de blauwe teller van de slaapkamermuur schrobt, ken uw humbling baan aangezien een dienende moeder unto Lord tevredenstelt.

De kinderen van Alice J. Wisler's zijn ouder van toen zij eerst deze poging schreef, maar haar hart zal altijd empathy voor de moeder van jonge kinderen houden. Alice spreekt bij het schrijven door ouderlijk verlies, en is de auteur van twee cookbooks van geheugen, "onderaan de Doorgang van het Graangewas" en "Plakken van Zonlicht."

Bezoek haar website bij de Publicaties van het Huis van Daniel: http://www.geocities.com/griefhope/index.html

Artikel Bron: Messaggiamo.Com

Translation by Google Translator





Related:

» Rocket Spanish!
» The Woman Men Adore...
» 500 Lovemaking Tips & Secrets
» All Types Of Wedding Speeches


Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!

Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!

Add to Google RSS Feed See our mobile site See our desktop site Follow us on Twitter!

Dien uw artikelen te Messaggiamo.Com Directory

Categorieën


Copyright 2006-2011 Messaggiamo.Com - Sitemap - Privacy - Webmaster verzenden van artikelen naar Messaggiamo.Com Directory [0.01]
Hosting by webhosting24.com
Dedicated servers sponsored by server24.eu