De manifestaties van zelf
Een mens is gevangen binnen zich. Hij blijft stilstaan in een vrijheid die aan grenzen wordt bevestigd, ademt hij in een sfeer die aan grenzen wordt verstrikt, voedt hij een verschrompelde valiance met de quaint beloften van ongerustheid, is hij oneindig aan zijn tevreden en eeuwig slechts aan zijn waarneming. Hij leeft het ingetogen evenwicht in zijn leven na en verslindt de geërftem symmetrische patronen van geloof. Zijn inspanningen om de rudimenten van het leven te verblijven, de lastige wegen met fervour te betreden, op te rukken en de koninkrijken tussenbeide te komen, de horizonnen verstokt, feilloos, vlekkeloos te zijn en de voorvechter te zijn zijn enkel zuivere deelnemers van zijn opperste drang om zelf te bevorderen. Aan hem, zelf is het flagrante voorstel van een bestaan zonder ethiek, de ideale definitie van het leven zonder moraal en een pragmatische conclusie aan alle dubieuze vragen die een man kaliber in detail onderzoeken. Zelf vormen bij een mens het onverschrokken kader dat ophoudt bezwijken om de narigheden van een schaamtelooze macrokosmos te strelen. Het bepaalt bij een mens het narcisme om de ijdelheid te bezetten en vandaar aarzelende perfectie te cultiveren. Helaas, zelf maakt nooit een mens zwak, slechts te krachtig aan handvat zelf.
Beweging veroorzakend zou niet moeten zijn de man te tarten, maar zelf te tarten. Aan een akte begaan waarniet aanhangt loeit van een doel, om de verrukkingen van een unprejudiced oorzaak na te streven, de schuld van onpartijdigheid te dragen, zich te onthouden en onze principes zelfs de onbeschoftheid van een ogenblik te smaken, om in matige cheer te zonnebaden die onze plichten en echt onafhankelijk in de oprechte diepte van het woord te zijn onthoudt zich - austerely een man muiterij zal compileren.
Wanneer wij onderhandelen ijver zonder de periferieën van een stichting om de godvruchtigheid te bezoedelen, dringen wij de drempels binnen van benignity, van verdraagzaamheid? van goddelijkheid. Het nadrukkelijke altruïsme trekt en vergroot ontmoedigde palpability en de oorzaken om de inleiding van ziel en het menselijke torso in werking te stellen. Met het beperkte deelwoord „I“, mensenondernemingen om het zijn voor „te schuren zij“ en vandaar, veranderen en passen aan resonerende verity aan die nooit vóór onderhoud aan hem had gestameld. Hij empathizes dan de vereiste deugd van sympathie, affectie en ijver; woorden die en afstand gedaan van aan het ziekelijke terrein van zijn gewijde woordenschat waren veroordeeld en zo de bestrating aan zijn redding opgesmukt. Uiteindelijk realiseert hij ook dat de giften verstoken van ambitie wanneer voorgelegd aan vurige prestaties dragers niet van rundermislukking maar in plaats daarvan perpetually zwanger om redenen te subliem om in woorden worden verdreven zijn. Toch moet goddelijk zijn reinigen goddelijkheid, maar aan het helemaal niet niet eenvoudig en echt realiseren?
Ongeveer de Auteur
Ik ben een schrijver en wens te zijn iets in mijn leven. Ik schrijf verschrikking die gemakkelijk zou kunnen worden gekwalificeerd groot en alle ik op ben juiste oppurtunity wacht. Ik hoop iemand daar het kan bijdragen. Ik kan ook professionele poëzie en filosofie schrijven.
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Home Made Power Plant» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
