In de nasleep van de mensheid
Het is het leven, tijd voor ademhaling diep zuchten en aanraken zonder vingers. Hummingbirds whizzing door mijn oren, de opvallende angst dat zoemende geluid, zo groot en hard. Alleen zij kunnen schrikken me.Ground eekhoorns als de cutest baby's, nieuwsgierig en vet. Zittend op hun staarten, eten zaden zo snel, mijn ogen, terwijl het water proberen te aanschouwen hun vaardigheden. Oh mijn hart houdt daar te zijn met hen. Ze willen me om ze te zien. Zij zeggen: "hey meneer, ik herinner me je uit de koude winter "Dus vorstig dan nu de rijkdommen, het groen en vruchtbaar soort van onze Mother.I lopen de paden, alleen, op zoek naar andere tekens. Tekenen van de mens uit een verre tijd. Mensen die begreep het tempo en het ritme van haar hart. Zege in de tijd met een aantal onbekende syncopische clock.Their pijlpunt fragmenten zoals neonreclames voor mij. Sommigen vertellen me, ze keek voor al hun leven, niet met een zicht van een. De geur van de aarde vertelt me waar ze zijn. Iets anders over die plek, je weet wel, waar ze woonde were.They, overleden en werden herboren rechts op dezelfde plaatsen voor ontelbare generaties. Waarom zou het niet ruiken en ziet er anders uit. Toch, ergens zij begrepen de ademhaling van Hare. Ze coughed, ze liep. Ze huilde, ze stond onder het en consoled Haar, alle tijd, baden zich in haar tranen. geëerd burgers van Hare kingdom.Those mensen geteld zelf, gelukkig. Het was een eer om te wonen en een deel van de moeder, met wie ze de Aarde. Een priveledge, kun je begrijpen this.If niet, dan overwegen dit. Vandaag wandelen we recht door de bloemen die vroeger het leven, de geneeskunde, en de luxe van een lang verdwenen beschaving. De oude zijn verdwenen. Zij lijken te hebben gehouden met de zegen van de Moeder met them.Animals, lijkt iemand zei dat we heersen over hen. Woorden geschreven en afgeleid door een man. Wij denken niet dat de manier, goed, veel van ons. We zijn het eens met de filosofie dat wij een deel van de aarde. Zoals onze fourlegged en gevleugelde Broeders en zusters er met ons, niet voor us.It is er op de prairie van Prophetstown voel dat ik die oude manieren seeping voortgezet in mijn botten. Ik ben meer betrokken, nu sta ik in de vier seizoenen met de dieren. Ik kijk hen leven en sterven. Ergens, ik leven en sterven met elk een van hen, daily.It is nu, dat ik kan zien, zodat duidelijk wat velen van ons hebben verloren door ons moderne leven. Hardvochtig en unobserving, koude en afgeleid, geen wonder dat ik zo veel mensen, die niet lijken te vinden hun weg in het leven. Zij zijn daar op zoek enigszins, instinctief, afkomstig van de prairie. Ze zijn op zoek naar een wereld die niet heeft verlaten ons, maar een die ongezien door de many.I knielen op de Aarde, zachte, liefdevolle en omgevingstoestanden mijn ziel. Warmte en vriendelijkheid bacterieslijm uit haar poriën zoals ik bidden met mijn Schepper. Vernederd door mijn diminuative worden voor Hem. Ze houdt me in haar liefdevolle omhelzing zoals de geweldige moeder houdt haar kind. Wereld, ik kan niet het grote geluk dat befallen me op haar Prairie.Luksi Humma personeelslid van de Schepper
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Home Made Power Plant» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
