Lonely foto's
Na het zien van mijn eerste fotografie, mensen vaak proberen te begrijpen van de man achter de lens. "Ik wed dat hij is ..." Eenzaam. Triest. Depressief. Gefolterd. Woont alleen. Over het werk zelf, is het vaak heel positief, maar over natuurlijk was om te reizen via deze donkere streken van verdriet, depressie, eenzaamheid en diep innerlijk conflict. Deze tests heb ik beschreven in Fading Toward Verlichting, maar die Forsaken landt meestal achter me nu. Wat is het dan, dat wordt gevraagd deze opmerkingen? De misverstanden, lijkt mij, is gewoon een gevolg van het perspectief. Zoals elke artiest zal u vertellen, waar de kunstenaar staat in verband met het onderwerp, hun "oogpunt" om zo te zeggen, heeft een enorme invloed op de esthetiek van het werk. Mijn standpunt, in termen van geestelijke groei, is gewoon aan de andere kant van de duisternis die ligt binnen onze zielen. Simpel gezegd, waar de meeste Lonely zie, ik zie Solitude. Waar de meeste zie Isolatie, ik zie Unity.For die vertrouwd zijn met mijn geschriften, weet je dat ik zie het leven als een soort van Hero's Journey. Een reis die is beladen met vele proeven die worden doorgegeven en demonen te worden gedood met alleen de belofte van de Heilige Graal van Verlichting ergens aan het einde. Een van die verschrikkingen te worden geconfronteerd, die ligt begraven in elke menselijke ziel, is te vinden in het hart van de gevreesde Woods van isolatie. Het is de subtiele, maar aanhoudend gevoel van Aloneness.For meest normale mensen, mensen die niet op de Quest, Aloneness heeft vaak een donker verbonden, een subtiele, holle gevoel -- iets wat lijkt op worthlessness en futiliteit. Begraven diep in de achterkant van onze gedachten, we weten dat we altijd alleen, dat niemand ooit echt begrijpt ons, en dat, wanneer we onze laatste adem, geen levende persoon in staat zal zijn om ons te helpen met wat we gaan through.But Seekers voor degenen die vinden hun weg door het bos van isolatie, Aloneness heeft een prachtige, paradoxaal verenigend effect op onze zielen. De doelzoeken realiseert dat alle mensen delen het gevoel van Aloneness, dat is een emotie die ons allen ervaring, dat ons verbindt. De kern van mijn Aloneness voelt precies hetzelfde als de kern van uw Aloneness. Zij zijn dezelfde Aloneness. Niet twee, maar een. Een en dezelfde zijn. Naar de spirituele doelzoeken, Aloneness is vaak een van de eerste borden die erop wijzen dat hun pad waar is - dat de kern van alles, alles is de zelfde. Een eengemaakt whole.This eenheid, dit gemeenschappelijkheid, dit alles doordringende stilte die ligt achter alles is wat ik probeer te vangen in mijn fotografie. Het is deze stilte, dit gemeenschappelijk gevoel van Aloneness dat trekt de kijker naar de foto's. Het is gewoon mijn ziel praten met je ziel. Het is wat we allemaal gemeen hebben. Het is het resultaat van een eenvoudig man proberen om een foto van God.Wayne Wirs is de fotograaf en auteur van Fading Toward Verlichting - Leven tussen het ego en de Ethereal. Voor meer informatie over Wayne, zijn geschriften en zijn fotografie, bezoek http://FadingTowardEnlightenment.com
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Home Made Power Plant» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
