Het neuron van Bill Clinton en het zweetneuron
In de wereld van wetenschap, is er opgewekte speculatie over recente ontdekkingen van individuele neuronen in de hersenen, met het slaan van mogelijkheden. Zij hadden een neuron ontdekt, dat op erkenning van enkel één speciaal gezicht in brand stak. De wetenschappers bevlekten dit gebruikend micro-elektroden, die het vuren van één enkel neuron konden identificeren. Diep begraven in amygdala van een vrouwelijke patiënt, ontdekten zij het zogenaamde neuron van "Bill Clinton". De cel stak bij het erkennen van drie zeer verschillende beelden van de vroegere Voorzitter in brand; een lijntekening van het lachen Clinton; het formele schilderen die hem afschildert; en een foto van hem in een menigte. De cel bleef stod toen de geduldige bekeken beelden van andere politici en beroemdheden. In andere patiënten, vonden de wetenschappers gelijkaardige cellen die selectief aan actoren, met inbegrip van Jennifer Anniston, Brad Pitt, en de Bes van Halle antwoordden.
De meeste neurologen hadden geloofd dat de specifieke zenuwcellen individuele pixel zoals op het televisiescherm behandelden. Plotseling, kon één enkel neuron Clinton identificeren. Kon er een "het denken neuron?" zijn De wetenschappers voelden het onmogelijk voor een individuele cel genoeg knap te zijn om van een concept zo subtiel steek te houden zoals Clinton. Zelfs zouden de snelste supercomputers van de wereld moeilijkheid uitvoerend die herkennen van een patroonprestatie hebben. Zo, hoe kon één enkel neuron ooit om een Voorzitter te erkennen leren? Dergelijke speculatie op de aard van neuronen ging ceaselessly in wetenschappelijke cirkels verder. Dit was verrassend. Hoe konden blind de wetenschappers aan de betekenis van de Prijs van Nobel die in 2004 aan Lynda Buck voor de ontdekking van de erkenningsprocessen wordt toegekend in het reuksysteem blijven?
Daar, had Buck reeds een neuron van het "Zweet" en een "Oranje" neuron gemeld. Die experimenten betroffen de erkenning van geuren. Zij rapporteerde dat octanol als sinaasappelen en octaanzuur, zoals zweet rook, alhoewel hun chemische structuren gelijkaardig waren. Maar toch staken de verschillende neuronen voor elke geur in brand. Was dit enkel meer bewijsmateriaal van het denken van neuronen? Maar toch had Buck een eenvoudige verklaring. Het reuksysteem erkende verschillende combinaties van vuren voor verschillende geuren. Eerst, erkende één enkele receptor veelvoudige geurverspreiders. Ten tweede, werd één enkele geurverspreider erkend door veelvoudige receptoren. En de derde, verschillende geurverspreiders werden erkend door verschillende combinaties receptoren. Het was dit combinatorische codagesysteem, dat het reuksysteem toeliet om miljoenen geuren te erkennen. Zo, waren er de neuronen van het Zweet, nam neuronen en Oranje neuronen toe. En miljoenen meer. Kon het dat de neuronen van Clinton en van de Bes geen verschillend zijn waren?
Was het slechts het reuksysteem, dat combinatorische codage gebruikte? De mening ontving caleidoscopische combinaties miljoenen sensaties. Kon onmiddellijke combinatorische erkenning die voorbij het reuksysteem wordt uitgebreid? Kon het de essentie van het neurale systeem zijn? Een nieuw boek, het Intuïtieve Algoritme, stelde enkel dit voor. De mening gebruikte combinatorische codage en patroonerkenning om erkenning door vele neurale gebieden zoals een bliksemstrook aan te drijven. De mening zag, erkende, geïnterpreteerd en handelde. Het gegeven werd gemeld aan beweging van input aan output in naakte 20 milliseconden. In het knipoogje van oog. Processen van de horde zetten licht, geluid, aanraking en geur onmiddellijk in uw zenuwimpulsen om. De speciale gebieden zagen die combinaties als voorwerpen en gebeurtenissen. Het limbic systeem, een ander gebied, interpreteerde die gebeurtenissen om emoties te produceren. Een vierde gebied antwoordde aan die emoties met acties. De waargenomen mening, geïdentificeerd, geëvalueerd en handelde. Erkenning van het patroon en de combinatorische codage kregen u van het hete fornuis in een fractie van een seconde.
Abraham Thomas is de auteur van het Intuïtieve Algoritme, een boek, dat voorstelt dat de intuïtie een algoritme van de patroonerkenning is. Dit leidt tot een inzicht in de krachtige krachten die uw mening controleren. De ebookversie is beschikbaar bij http://www.intuition.co.in. Het boek kan slechts in India worden gekocht. De website, verstrekt vrije movie en een gang door om de ideeën te verklaren.
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Home Made Power Plant» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
