Ontwikkeling van liberale theologie: een overzicht (deel 1)
De moderne historische era van liberale theologie omvat fundamenteel vier verschillende fasen van verandering. De fase van de Verlichting breidt zich van de zeventiende eeuw tot ongeveer het midden of laat 18de eeuw uit. Het wordt gevolgd door de Romantische fase die tot de medio-negentiende eeuw prominent is wanneer het en toen stijging in de vorm van Modernisme langzaam verdwijnt. Def., of misschien geschikter, de huidige fase van liberalisme (dat vaak als Neo-liberalism wordt bedoeld) begon aan oppervlakte tijdens de 20ste eeuw.
Alhoewel het onderzoek op liberale gedachte in werkelijkheidsantedateren de voornoemde fasen, voor beknoptheid en duidelijkheid wijst, zal dit artikel zich op liberale gedachte concentreren aangezien het zich van de leeftijd van de verlichting aan het heden ontwikkelde.
De leeftijd van Verlichting werd gekenmerkt door de triomf van reden in godsdienst en de verdwijning van de doctrine van revelatie. Het rationalisme beklemtoonde de a priori capaciteit van menselijke reden om waarheid te kennen; wat zou kunnen worden gekend kon slechts door reden worden gekend en wat niet door reden kon worden gekend was geen waarheid. De revelatie en het gezag daarom, waren niet alleen verworpen zo onbelangrijk eveneens maar totaal onnodig. De belangrijkste exponenten van rationalisme waren Descartes, Spinoza en Leibniz.
Het rationalisme bereikte zijn eerste systematische filosofische formulering in de werkzaamheden van Descartes. Hij paste de wiskundige methode op het menselijke redeneren toe en bepleitte a priori ideeën en principes. Hij probeerde om het bestaan van de God door middel van een ontological argument te bewijzen waaronder zijn geometrische methode van waarheid legde. Hoofdzakelijk, wat er ook is is een zekerheid (duidelijke en verschillende ideeën) waarheid.
Geisler (Christian Apologetics) geloofde het rationalisme van Spinoza geometrischer was dan Descartes. Hij vond Spinoza het absolute perfecte idee van het perfecte zijn rationaliseerde. Man reden is bekwaam slechts tot een bepaald punt; voorbij dit punt moet de mens zijn onvermogen en totale afhankelijkheid erkennen. Men zou moeten opmerken dat het rationalisme van Spinoza in pantheïstische conclusies resulteerde.
De basis van het rationalisme van Leibniz werd gecentreerd op God rond het voldoende idee. Zijn benadering begint met een onderzoek van wetenschappelijke bevindingen vanuit ervaring. Hij gebruikt zowel ontological als kosmologische argumenten voor de rationalistische verklaring van God.
Het theologische rationalisme toen, beweert de eisen van reden tegen gezag of revelatie. De fundamentele principes van godsdienst worden gehouden ingeboren of duidelijk om te zijn. Tijdens deze fase van liberaal gedacht rationalisme, leed orthodoxy aan sommige ernstige seculaire slagen. De rationalisten waren zij die in reden met een diepgaand geloof geloofden. Zij rebelleerden fel tegen alle autoriteiten buiten man reden en eisten om reden de autonomie die het zou toelaten om alle vragen zonder interferentie te onderzoeken.
Volgens Nagler, rationalisms het doel was de energieën van menselijke aard door het vrije en onverschrokken gebruik van reden te bevrijden. Het negeerde vrijwel alle dogma's en regels die vrijheid van wetenschappelijk onderzoek en het vragen van al toegelaten waarheid belemmerden. De bijbel, de traditie, de godsdienstige instellingen en de godsdienstige hiërarchieën moesten aan de de reden en ervaring van de rationalisten voorleggen. Er waren een basiswantrouwen van traditie en een filosofische analyse van ethiek en ethiek. Het christelijke geloof werd tot zuivere reden met gebeden verminderd die een prominente plaats spelen. Het was toen natuurlijk, dat de God onpersoonlijk en enigszins op een afstand deity werd. En als Nagler die in de Kerk in Geschiedenis wordt aangehaald, het „rationalisme, denkend om al leven en de waarheid op basis van zuivere reden te verklaren degenereerde spoedig in een intellectuele nieuwigheid.“ Niettemin, wordt de theologie van de Verlichting waargenomen als voorloper en bondgenoot van liberalisme in de strijd tegen godsdienstige onverdraagzaamheid.
Aangezien wij onze reis voortzetten, gaan wij de Romantische periode in. De romantiek was welk aan de 19de eeuw Rationalisme aan de achttiende was. Deze fase van liberalismeontwikkeling werd gemerkt door de ontdekking van de uniciteit van het individu en van toegang tot zijn concrete werkelijkheid door individuele ervaring. Met andere woorden, werd het menselijke individu beschouwd als weg in de enorme oneindige werkelijkheid. De mens en de ervaring werden getaxeerd bovenop alle andere creatieve vormen. Velen geloven dat een grote literaire en artistieke periode het resultaat van Romantiek was. Het was een godsdienst van cultuur die in menig opzicht op de godsdienst van de historische Grieken leek. De vraag was voor helemaal het omhelzen van concept het leven. Nagler merkte op dat één van de belangrijkste bijdragen die aan theologische gedachte worden geleverd zijn conclusie was dat het verstand niet de enige weg aan waarheid was. De geestelijke gebeurtenissen werden beschouwd als om de versie van het individu van de lijfeigenschap van dwang. Of, aangezien Nagler het zet: het „rationalisme werd gered van zijn gevaar? gevaarlijke tendensen grotendeels door het werk van de grote filosoof Immanuel Kant? Kant poogde om de grenzen van zuivere reden in zoverre dat te tonen het geen van beiden kon aantonen de voorwerpen van geloof niet omverwerpen. De laatstgenoemden, zoals God, onsterfelijkheid, en vrijheid-in feit, alle truths en waarden van de supersensible wereld komen binnen het koninkrijk van wat hij de praktische reden.“ riep
Aangezien de nadruk op de waarde en de waardigheid van de mens geleidelijk aan liberale gedachte doordrong; een andere grote stem nam toe om de oorzaak, W.E. Channing te verdedigen.
Van mijn lezingen, schijnt Channing een echte zoeker na een rationeel geloof geweest te zijn. Hij geloofde in mirakelen en voorspelling als bewijsmateriaal van Christendom. Hij werd een woordvoerder voor Amerikaanse Unitarianism. Het concept een gelijkwaardige, coëxisterende drievuldigheid was onaanvaardbaar intellectueel voor hem. Als Kant, geloofde Channing zeer sterk in de morele perfectie van God en de autonomie van de mens.
(voortdurend in Deel 2)
Toer Saundra L. Washington, D.D., is een verordende clergywoman, veteraanmaatschappelijk werker, en Stichter van Ministeries AMEN. Zij is ook de auteur van twee koffietafelboeken: Zaal onder de Sneeuw: Gedichten die en Negatieve Storingen prediken: Preken die onderwijzen welke op haar plaats kan worden herzien. Haar nieuw boek, uit Diepe Wateren: Mijn Werkboek van het Beheer van de Zorg, zou beschikbaar in Juli moeten zijn.
U bent welkom om Ministeries te bezoeken AMEN: Het Benzinestation van uw Ziel voor zich het geestelijke verfrissen, zielstichting of om ons onlangs uitgebreid miniwinkelcomplex te doorbladeren.
Zegen aan allen!
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Home Made Power Plant» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
