Een gezond verstandbenadering van godsdienstige vrijheid
Onderaan door de eeuwen en helemaal over de wereld, is de slag voor godsdienstige vrijheid bittere geweest. De Verenigde Staten zijn geen uitzondering geweest. Hoewel de meesten van zij die dit land oprichtten hier strevend naar godsdienstige vrijheid kwamen, is het een bron van geschil van bij het begin geweest en zo vandaag gebleven. Er zijn fanatici aan beide kanten van deze kwestie. Voor één kant, hebben wij zij die denken hun godsdienstige vrijheid wordt overtreden als zij niet worden toegestaan om hun godsdienst onderaan iedereen te dwingen anders keel. Één de overkant, hebben wij zij die geloven het hun onvervreemdbaar recht nooit om aan om het even welk element van het godsdienstige leven is worden blootgesteld. Beide uitersten zijn verkeerd. De overheid zou noch vijandig aan om het even welke godsdienst noch een enforcer van het moeten zijn. In plaats daarvan, zouden zij die gezond verstand bezitten moeten kunnen aan een gulden middenweg goedkeuren.
Het tegendeel aan populair geloof, de uitdrukking, „scheiding van kerk en staat“, kan niet in de Grondwet van de V.S. worden gevonden. Die uitdrukking misleidt hoe dan ook zo vele mensen interpreteert het zoals „bescherming van de staat van de kerk.“ Het grootste deel van onze Grondleggers vaak, en vaak openbaar, drukten hun geloof in een Schepper uit, zodat zou het aan iedereen duidelijk moeten zijn wie zij nooit bedoelden uitdrukkingen van godsdienstig geloof van het openbare vierkant te uitstoten. Om het even welke scheiding van kerk en verklaart dat zij in mening waren hadden slechts vier belangrijke functies te dienen: (1) sta mensen toe om de godsdienst van hun keus (of geen godsdienst bij allen) vrij uit te oefenen zonder interferentie van de staat, verbiedt (2) om het even welke godsdienst of de benaming van het zijn opstelling aangezien de „staatskerk“, (3) de staat het hebben van de kerk verhindert doet zijn het bieden, en (4) beschermt de kerk tegen wordt geregeld en hebbend zijn praktijken die aan het door de staat worden gedicteerd. Van deze principes, denk ik wij een gezond verstandbenadering van godsdienstige vrijheid kunnen afleiden.
Onze gezond verstandbenadering zou voor mondelinge godsdienstige uitdrukking en voor de vertoning van godsdienstige symbolen en materialen in publiek en overheidstrefpunten moeten toestaan. Hoewel alle godsdiensten gelijkwaardige toegang en rechten betreffende die uitdrukkingen en vertoningen zouden moeten hebben, zou de meerderheidsgodsdienst duidelijk een belangrijk voordeel hier hebben. Maar zo zij het. Niemand worden gekwetst of om om het even welke godsdienst tegen zijn of haar wil worden gedwongen uit te oefenen. Als iedereen beledigd is, is dat hun probleem. Niemand heeft een recht niet om worden beledigd, hoewel vele mensen denken zij dit recht hebben. Van tijd tot tijd wordt beledigd de prijs men voor het leven in de vrije en open maatschappij moet betalen. Als iemand een belangrijk probleem met dat heeft, zijn zij vrij om dit land te verlaten wanneer zij dit wensen.
Onze gezond verstandbenadering zou ook voor beperkte hoeveelheden gebed en godsdienstig onderwijs in gesubsidieerde lage scholen moeten toestaan. Het zou niet de nadruk van om het even welke gesubsidieerde lage school moeten zijn, maar het zou moeten op de godsdienst worden toegelaten en worden gebaseerd die door de meerderheid van de ouders in een bepaald schooldistrict goed wordt gekeurd. De meerderheid van ouders kon voor geen gebed of godsdienstig onderwijs bij allen in een bepaald schooldistrict opteren, als zij zo wensten. Alle ouders zouden de optie om hebben hun kind (kinderen) niet te hebben binnen deelnemen of aanwezig voor het gebed en het godsdienstige onderwijs zijn. Hoewel het onderwijs van evolutie nog verplicht zou zijn, zou creationism als deel van om het even welk godsdienstig leerplan kunnen worden onderwezen.
Een ander principe van onze gezond verstandbenadering zou moeten ervoor zorgen dat al godsdienstige toespraak, geen kwestie hoe aanvallend of „verachtelijk“ sommige mensen het zouden kunnen vinden, altijd wordt beschermd. Wij willen niet het lood volgen van Canada van het coderen van politieke juistheid in wet en het verbieden van één of andere vormen van godsdienstige toespraak. Bijvoorbeeld, in sommige delen van Canada, kan een persoon voor het afkondigen worden gezuiverd of worden gevangen gezet dat de homoseksuele activiteit zondig is. Teveel mensen willen zonde geen geroepen zonde horen meer, maar wij moeten ervoor zorgen dat de mensen altijd het recht hebben om het even wat te veroordelen die hun godsdienst zegt verkeerd is. Dit omvat zelfs het recht van een Moslim, bijvoorbeeld, om onze cultuur aan de kaak te stellen. Zolang iemand „geen brand“ in een overvol theater schreeuwt, uitdrukkelijk iedereen, of vraag naar iemand anders bedreigen om kwaad te doen, zou hun toespraak moeten worden beschermd.
Een ander element van onze gezond verstandbenadering van zou godsdienstige vrijheid zijn om het even welke wetten (1) te belemmeren die op godsdienstige geloven en (2) alleen gebaseerd zijn die zij straffen die hen niet volgen. Bijvoorbeeld, zouden de wetten opdracht geven die tot dat de opslag op Zondag wordt gesloten moeten worden verboden. Nu, enkel omdat één of andere wet met het godsdienstige geloof van iemand niet om correleert te betekenen het zou moeten worden ongeldig gemaakt. Vele geldige wetten, zelfs die tegen moord, beantwoorden aan godsdienstige bevelen. Wat ik spreek over zijn wetten die uitdrukkelijk voor het bevorderen van een godsdienst bestaan. De staat heeft geen recht iedereen godsdienstige overtuigingen, zelfs die van de meerderheidsgodsdienst af te dwingen. Bovendien, wat is het gebruik van het dwingen van iemand om godsdienstige wetten uit te voeren? Maakt het hen meer rechtschapen? Maakt het de gemeenschap of de natie meer rechtschapen? Ik denk niet zo.
De definitieve component aan onze gezond verstandbenadering zou moeten ervoor zorgen dat wij toespraak of vermaak beschermen die aan om het even welke bepaalde godsdienst of zelfs godsdienst aanvallend in het algemeen zouden kunnen zijn. Nogmaals, heeft niemand een recht niet om worden beledigd. Vele fundamentalistische Christenen worden zo geweld aangedaan door antichristelijke toespraak of het vermaak dat zij zouden willen zien het verbood, gecensureerd, of minstens gedreven door airwaves. Nochtans, als wij onbeperkte vrijheid gaan hebben onze godsdienst te bevorderen, dan zouden anderen onbeperkte vrijheid moeten hebben het te verlagen. Als wij niet de vrije oefening van anti-religious toespraak toestaan, zijn wij niet veel beter dan Islamitische theocracy en wij zijn geen vaklieden van ware godsdienstige vrijheid. Bovendien, als zijn godsdienst niet in aanwezigheid van kritiek kan steunen, is het klaarblijkelijk vrij zwak hoe dan ook.
Terry Mitchell is een softwareingenieur, freelance schrijver, en bagatellen bleekgeel van Hopewell, VA. Hij dient ook dagelijks als politieke kroniekschrijver voor Amerikaan en stelt zijn eigen website in werking -
http://www.commenterry.com - waarop hij commentaren over diverse onderwerpen zoals politiek, technologie, godsdienst, gezondheid en welzijn, persoonlijke financiën, en sporten post. Zijn commentaren bieden een uniek standpunt aan dat niet vaak in heersende stromingsmedia wordt gevonden.
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Home Made Power Plant
» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!