De aandachtsmoersleutel
Nadat lang en een patiënt in rij wacht, bereikte u de postkantoorteller. Enkel toen, kuierde de boer en gooide zich over voor u neer. Uw reactie was natuurlijk. Paul Ekman, de wereldberoemde emotieswetenschapper, wijdde zijn carrière aan de studie van emotionele reacties. „Wij worden bewust een kwart, of halve tweede nadat de emotie begint. Ik kies niet…. om boos te worden. Ik ben plotseling boos. Ik kan gewoonlijk later berekenen wat iemand dat veroorzaakt de emotie.“ deed De doorgang van die dwingende emotie was verraderlijk. Als slechts u zijn effect kon beheren!
U was slechts een acteur in een enorm, automatisch en intelligent proces. Over honderd miljard neuronen geïnterpreteerdi handelde een erkende zaag, en. Processen van de horde zetten licht, geluid, aanraking en geur onmiddellijk in uw zenuwimpulsen om. Een speciaal gebied zag die impulsen als voorwerpen en gebeurtenissen. Het limbic systeem, een ander gebied, interpreteerde die gebeurtenissen om emoties te produceren. Een vierde gebied antwoordde aan die emoties met acties. En, u lette op het gebeurt.
Normaal, brachten dergelijke emoties fysieke reacties teweeg. Voor dieren, was het onmiddellijk. Als de vrees werd geproduceerd, een weg begrensd hert. Een vogel nam vlucht. Een vis zwom weg. Alhoewel het in het knipoogje van een oog gebeurde, werden deze diep beschouwd als acties. De vlucht was nauwelijks mogelijk door rubriek in het roofdier. De veelvoudige vluchtroutes werden onmiddellijk geëvalueerds en één enkel besluit genomen. Het intelligente onderzoek verwerkt geleverde reacties op emoties binnen gemelde 20 milliseconden. De dieren antwoordden onmiddellijk. Jammer genoeg, sloten de meeste sociale situaties dergelijke onmiddellijke actie uit. Kerel verdergaan was groter. De buurt was schaduwrijk. De directe actie was nauwelijks een optie. Nog… Zo, beëindigde het onderzoek naar een montagereactie niet in een halve seconde. Het ging verder.
Zo, buiten uw ken, elke negatieve emotieopstelling een onderzoek. De vrees bracht een onderzoek teweeg om te ontsnappen. Jaloersheid, om zijn concurrentiepositie te verbeteren. Woede, om te vernietigen. Overal waar, sloot de maatschappij dierlijke reacties uit, die hindernissen voor die onderzoeken plaatsen. Aangezien de dag voorbij ging, voegden de nieuwe emoties nieuwe onderzoeken toe. Zo, gingen vele parallelle onderzoeken op en op, als vogels die in een kooi flailing, die de bars zoekt naar een afwezige uitgang. Elke emotie keerde met vernieuwde kracht met elk ontbroken onderzoek terug. Een rusteloze mening sprong van vrees aan bezorgdheid en van afschuw aan woede. Handelend onder bewuste niveaus, leidden deze onderzoeken tot ongelukkige onstuimigheid.
De meeste mensen bleven onbewust van hun binnenonderzoeken, geselend tegen het ergeren hindernissen. Zij geloofden normaal de volgende emoties om te zijn. Voor hen, was de woede, of de wanhoop natuurlijke reacties op situaties. Maar dit was niet waar. De emoties waren een onnodige last. Eeuwenlang, sages hun vrijheid van wrede emoties had afgekondigd. Hun overwinningen werden geregistreerd over beschavingen. Zij hadden van een rustige mening genoten, niet die door woede, pijn, afgunst, of haat wordt overheerst. Zij hadden hun succes afgekondigd. Maar droevig, waren hun wegen aan vrede lastige en vaak verre te idealistisch.
Een gemeenschappelijke draad aan hun reis aan zaligheid was een verlaten van een wens voor materieel comfort. Met weinig behoeften, weg af dreven de meeste emoties. Maar voor de meesten van ons, was dit nauwelijks aanvaardbaar. Toch was het leven allen over het leven. Ongeveer genietend van goede dingen. Zuiver het geestelijke leven was nauwelijks een charmante optie. Voor een andere route, stelden de meeste psychologen goedkeuring voor. Zij adviseerden een goedkeuring van het leven en zijn wrede zwakken. Bijvoorbeeld, kon men het slechtere gevalscenario beeindigen. Wat was slechter die kon gebeuren? Kon u met dat leven?
Kon u een paar meer notulen om de teller te bereiken wachten? Onveranderlijk, stilled de goedkeuring het onderzoeksproces. Een onhoudbare situatie werd emotioneel goedgekeurd. De goedkeuring bracht een maatregel van vrede. Maar vaker wel dan niet, visualiserend in het slechtste geval geleid tot ziekelijke gedachten. Zij voegden nieuwe, onnodige turmoils toe. Toch hoe dan ook nooit gebeurden de meeste gevreesde dingen. Waarom sleep hen in bewustzijn, dat veroorzaakt nieuwe onderzoeksprocessen en nieuwe bezorgdheid? Kon er een gemakkelijkere route aan harmonie zijn?
De vrede kon op een greep van onze rol in deze gestage cyclus volgen - waarneming, erkenning, interpretatie en actie. Het bewustzijn had een kleine rol in die immense systemen. U was alleen in deze enorme geprogrammeerde elektrische centrale met enkel een kleine bedieningshendel. Die bedieningshendel gecontroleerde aandacht. Al rest was mechanisch. De aandacht kon uw mening overal concentreren. Voel het snuifje van een schoen, de liefkozing van van een wind, of een woord op deze pagina. Terwijl het systeem het kon wegrukken weg, bleef de aandacht uw enig wapen. U kon aandacht binnen, zoals een moersleutel in een machine werpen, om zijn gestaag tempo te blokkeren.
De geleide aandacht stilled de meeste activiteiten. Als een afgeleid kind. Enkel aangezien een ouder een kind afleidde, blokkeerde de afgeleide aandacht het systeem. Het remde de opschudding van emoties. Dit was een edel doel. En, u kon op om het even welk ogenblik beginnen. Breng enkelen van uw vrije ogenblikken door om na te denken „wat I nu denkend?“ ben Besteed aandacht. De aanhangers van Boedha concentreerden binnenwaarts hun aandacht in hun praktijk van meditatie. Zij werden bewust van hun gedachten. Van stemmen die, van gevoelde pijn en woede spraken.
In tijd, zouden uw gedachten zo vertrouwd zoals vrienden worden. Geheugen van ingepakte lunchen en stations. Maar het herinnerde aan geheugen was niet de sleutel. U moest die hatelijke onderzoeksprocessen catalogiseren. „Oh, oh, daar ga ik opnieuw op dat spoor!“ De onderzoeken werden beheerd door emoties. Er was een waardevolle aanwijzing aan de plaatsbepaling van die emoties. De wetenschappers rapporteerden dat de emotionele gebieden dicht aan gebieden in kaart werden gebracht die zintuiglijke gewaarwordingen teweegbrachten. Zo, hadden elke emotie en zijn onderzoeksproces fysieke symptomen geassoci
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Home Made Power Plant» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
