Vindend Hoop in het Proberen van Tijden
Groeiend, aangezien een kind van de jaren '60, de vrede, de liefde en de harmonie waren chanted de woorden die door hippies, de bloemkinderen en iedereen zijn die gezag vroegen en tegen de Oorlog van Vietnam waren. Ik herinner me denkend hoe ik niet kon wachten te groeien. Ik wist in mijn jonge mening het slechts een kwestie van tijd was alvorens deze youthful rebellen zouden en rijpen uiteindelijk hun plaats in de wereld van politiek en de publieke opinie en kunnen nemen zouden zouden verouderen. Met het, zouden zij alle dingen kunnen veranderen zij verkeerd met de "onderneming" van een plaats van macht en invloed en niet van de straten zagen.
Ik herinner aan mijn opwinding, denkend een welke prachtige wereld het zal zijn, wetend dat deze moedige kruisvaarders een sleep vóór me opvlamden, hun radicale nieuwe meningen en adviezen die een werkelijkheid worden. En op die jonge tijd, erkende ik ik de eerste generatie zou zijn om de vruchten van hun inspanningen te oogsten. Ik voelde heilig geboren om in een dergelijke historische tijd te zijn.
Wow, was verkeerde I.
Zich vaak ik, waar vragen alle bloemkinderen zijn gegaan? Waar zijn de jonge mannen en de vrouwen die voor bestreed het leven, vrijheid en de achtervolging van geluk? Waar de mensen zijn die vlaggen, bustehouders en ontwerpkaarten brandden; wie marcheerde op universiteitscampus en op Washington DC zodat zouden hun stemmen kunnen worden gehoord? Ik vind het hard om de gedachten te geloven en de waarden zijn zij zo valiantly bestreden voor verdwenen en slechts een dierbaar geheugen van een gouden leeftijd voorbijgegaan geweest.
In de loop van de afgelopen maanden, is dit punt moeizaam duidelijk geworden. Als werk van I met cliënten en bespreking met vrienden hoor ik het geluid van hopelessness in hun stemmen. Zij letten op als gas en de voedselprijzen stijgen. Zij staren in disbelief aangezien senseless geweld stijgt. Zij bevinden helplessly zich door aangezien hun banen overzee worden bewogen en hun persoonlijke vrijheden worden weggehaald één-door-. Uiteindelijk, worden zij verlaten machteloos voelend omdat zij de weg niet kunnen controleren hun leven neemt en machteloos voelt om het te veranderen.
Het is interessant, omdat op een individuele basis, allen wij willen gelukkig, gezond moet zijn en leven ons leven in integriteit. Wij willen weten dat wij een baan om aan op Maandag zullen hebben te gaan. Wij willen onze kinderen, adem kunnen voeden de lucht rond ons, het water en de stap buiten onze huizen drinken. In plaats daarvan zijn wij meer en meer vervreemd door de ruwe werkelijkheid van onze wereld, een werkelijkheid geworden die tot conflicten leidt tussen hoe de dingen zijn en hoe wij hen zouden willen zijn. Aldus beëindigen wij omhoog ontevreden voelen en geven al hoop van het beter, eenvoudiger leven op.
Hopelessness is een harde emotie aan ervaring; één hebben wij op wat punt in ons leven omhelst. Het schijnt te gebeuren vlak alvorens wij rotsbodem raken, wanneer wij het licht aan het eind van de tunnel niet kunnen zien of wanneer het leven futiel schijnt en wij enkel willen opgeven. Het is een natuurlijk deel van de menselijke voorwaarde.
In de loop van de laatste zes maanden, is het gevoel van hopelessness overweldigend voor velen van ons geworden. Telkens als wij rond daar een crisis draaien. Iemand houden wij van matrijzen, maken wij onze baan los of ons kind valt ziek. Na de situatie wij staan voor wordt behandeld, is het niet lang vóór een andere uitdagingsstappen in ons leven en weer eens opnieuw begint het drama. Met deze onverminderde druk, worden wij verlaten gevoel vermoeid en ontgoochelden - omzettend de meest optimistische persoon in een pessimist.
Vandaag, komt de druk die ervaren niet alleen uit ons persoonlijk leven maar ook uit een veel grotere gemeenschap - de wereld van grote zaken en de politieke arena zijn. Aangezien wij letten op wat in de wereld gebeurt kunnen wij denken "wat ik kan doen veranderen of beïnvloeden wat?" gaat Jammer genoeg, in onze staat van hopelessness, is het antwoord dat wij "niets" hebben ontvangen.
Omdat wij geloven zal onze eenzame stem nooit gehoord worden, beëindigen wij omhoog toestaand aan de futiliteit van het bestrijden van de onderneming. En in onze overzees van binnenongerustheid realiseren wij dat wij tot het goedkeuren van een systeem worden gedwongen dat ons en het grotere goed van de maatschappij niet steunt. Het is vanuit dit perspectief dat wij onze macht overgeven en vinden wij verandering niet kunnen bewerkstelligen.
Het wordt gezegd, dat het altijd donkerst vóór de dageraad is. Voor velen van ons, is de waarheid wij niet kan het licht aan het eind van de tunnel zelfs zien. Wij leven in het midden van duisternis, hopen en bidden voor zelfs vaagste glimmer van licht te voorschijn te komen. En zo terwijl deze periode in menselijke geschiedenis geen pret kan zijn, zijn er vele zegen die zullen komen uit het.
Het goede nieuws is hopelessness ertoe beweegt ons om binnen te gaan. Het dwingt ons om op ons leven te wijzen en te evalueren. Het verstrekt ons de kans om stappen aan het licht te brengen noodzakelijk om onze het levenscursus te veranderen. Dientengevolge, vinden wij een sterkte die helpt om ons binnenbesluit te bouwen en ons geloof te herstellen.
Wij moeten ook realiseren dat wij niet alleen zijn. Er zijn talloze miljoenen die opgesloten, hopeloos voelen en aan het eind van hun kabel. Wat "macht-dat-ben" realiseer niet is dat het slechts een kwestie van tijd is alvorens zij ons ver genoeg in een hoek duwen dat wij zullen hebben geen keus dan een tribune te nemen. Wanneer dat gebeurt, zal het van belang zijn wat niet zij of willen ons zeggen doen. Wanneer wij bepalen genoeg genoeg is zal de sterkte van onze eenheid als geheel een verschil maken en een verandering zal op alle niveaus beginnen.
Zo voor wij allemaal, de zieken, vermoeid, forlorn, remember?It's enkel een kwestie van tijd. De dingen kunnen draaiend de manier houden niet zij zijn. De verandering is onvermijdelijk. Zo hetzij vandaag, morgen of volgend jaar, moeten wij het licht laten in onze verdonkerde tunnels glanzen om de sluier van hopelessness en wanhoop op te heffen. Met deze pas ontdekte betekenis van hoop, zullen wij vreedzaam door donkerst van nacht kunnen lopen. Wij zullen door onze vernieuwde moed, fortitude en betekenis van zelf vinden dat wij een wereld van verandering zullen kunnen creëren.
Ã"â© Lichaam van het auteursrecht, Mening & SoulHealer 2005, Alle voorgebe*houde rechten.
De Arts van Naturopathic, Dr. Rita Louise, Ph.D. is de auteur van de boeken "Vermijdend Kosmische 2x4" en de "Macht binnen". Het is haar unieke gift als medische intuïtief en clairvoyant die verlicht en haar werk doet opleven. Laat Dr. Louise u helpen gezondheids het helen en volledigheid terug in uw leven brengen. Haar uniek inzicht overbrugt de werelden van wetenschap, geest en cultuur en verandert de manier de fysieke, geestelijke en emotionele gezondheid van wereldmeningen. Het bezoek http://www.soulhealer.com of draait 972-475-3393 voor meer informatie.
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Home Made Power Plant» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
