Bouncer (wordende nederlaag overwinning)
Ik ben een vrij concurrerende kerel, hoewel ik probeer om het in perspectief te houden. Maar er zijn tijden, vaak wanneer ik de minst het verwacht, wanneer het leven me lessen over de ware aard van de concurrentie onderwijst. Één van die lessen kwam op een warme de lentedag verscheidene jaren geleden, in een kleine stad buiten Portland, Oregon.
Ik gebruikte houden van op het team van het hoge schoolspoor te letten trein-vooral de afstandsagenten. Maar dat jaar, werd mijn oog getrokken aan één meisje in het bijzonder. Haar lopende stijl was allen verkeerd-zij in werking met haar wapens stelde die dicht bij haar lichaam worden geplooid, dat op en neer op een manier stuitert dat haar gekke bussen moet gedreven hebben. Mijn atletische mening scoffed bij haar vreemde stijl, begon ik aan haar als "Bouncer te denken."
Maar lette ik op haar meer, meer begon ik iets anders over dit onhandige jonge meisje op te merken. Terwijl zij liep, was zij vergeetachtig aan alles en iedereen aangezien zij rond het spoor, stuiterde en altijd een glimlach droeg die slechts kon worden beschreven serene. Voor haar, had het lopen betekenis die moeilijk was te bepalen, en ondanks mij overgenomen, dat de jonge vrouw met de engelachtige glimlach begon me te intrigeren.
Maar toch, kon ik niet helpen benieuwd zijnd hoe zij naar vervoerprijs ging zodra het echte spoorseizoen beginnen-en het niet lang om duurde te weten te komen. Begin Mei, ontving de hoge school zijn eerste groot spoor, dat atleten van elke school in de conferentie kenmerkt.
Aangezien de conferentie de afstandsraces met zowel jongens als meisjes tezelfdertijd op het spoor in werking stelde verzamelde een grote groep zich atleten bij de beginnende lijn voor de twee-mijl looppas-met inbegrip van Bouncer. Het kanon klonk, en de agenten stegen in een multi-colored flits op.
Dat jaar, had onze school een zeer begaafde agent genoemd Dave, en hij nam snel het lood, één zou hij nooit voor dat volledige seizoen opgeven, omdat hij nooit een race verloor.
Maar Bouncer viel snel ver achter het pak en aangezien het ras vorderde. Dave omwikkelde haar eens, tweemaal, en tenslotte een derde keer. In feite, minstens eens omwikkelden elke agent, mannetje en het wijfje, Bouncer alvorens het over was. Maar zij hield enkel lopen, wapens geplooid dicht bij haar kanten, nooit omhoog variërend haar pas, stuiterend en beneden-en altijd dragend de zelfde engelachtige glimlach.
Ik vond me verwarrend voor dat ungainly meisje dat opnieuw en opnieuw werd omwikkeld. Zeker moet zij zijn mortified, I gedachte-maar het scheen om Bouncer helemaal niet te hinderen. Zij scheen niet zelfs op te merken, en enkel gehouden precies doend wat zij het doen van was, nooit veranderend haar pas.
Kort terwijl recenter, de menigte tot zijn voeten toenam, cheering Dave aan een andere overwinning, die door verspreid applaus voor elke atleet wordt gevolgd die de afwerkingslijn na hem kruiste. Het was niet lang alvorens Bouncer enige verlaten op het spoor was, dat allen in werking stelt door zich.
Dat slechte jong geitje, dacht ik. Wat moet zij voelen? Waarom niet enkel gaf zij op? Er waren nu op het spel staand niets, en niets dat moet worden bereikt door tot dusver achter het pak te eindigen. Nog, wankelde Bouncer nooit, en haar serene uitdrukking veranderde nooit.
Na wat als een eeuwigheid scheen, naderde Bouncer definitief de definitieve draai, volledige vijf minuten achter zelfs de langzaamste agent. Maar toen, iets vreemd bezig was. Aangezien Bouncer de huisrek inging, begon cheer van bleachers te stijgen. Het nam toe en zwelde, groeiend luider met elke pas Bouncer naar de afwerkingslijn tot, definitief, elke persoon in de tribunes, waarongeacht het team they'd komt steunen, bevond zich en nam cheered alsof het lot van volledig scharnierend op dit één eenzame meisje samenkomt, dat naar de afwerkingslijn stuitert.
Bouncer zette geen extra uitbarsting van snelheid of grote schop straightaway onderaan aan. Zij bleef enkel als she'd lopen precies doend van het het openen kanon, zo zoet glimlachend dat het mijn hartpijn maakte. Maar aangezien zij de afwerkingslijn naderde, zou het gebrul van de menigte kunnen worden gehoord weergalmend door de vallei. En in het midden van alles wat het lawaai en de viering, machtige, invincible Dave op het spoor opstapten en zijn wapen aan slap de Bouncer's hand standhielden aangezien zij de afwerkingslijn kruiste.
Het was een ongelooflijk ogenblik.
Ik heb honderden rassen gezien aangezien die dag, en ik duizenden agenten de afwerkingslijn heb zien kruisen. Maar ik heb nooit om het even wat gezien die de ware geest van overwinning opnam aangezien ik op op die warme lente zo lang geleden lette, toen ik een race zag winnen-en ik beteken winnen-door een ungainly meisje ik al lachend Bouncer had geroepen.
Zo hier aan u, Bouncer, waar u kunt zijn, en kan uw glimlach altijd zo zoet zijn aangezien het op die dag was.
Vanaf de Nacht van de Spin de Boom
www.abciowa.com
Ã?Æ'ââ"¬Å¡Ã?â??Ã"© gary E. Anderson. Alle voorgebe*houde rechten.
Ongeveer de Auteur
Gary Anderson is een freelance schrijver, een redacteur, ghostwriter, en manuscriptenanalist, die op een klein landbouwbedrijf van Iowa leeft. Hij heeft meer dan 500 artikelen en vier boeken gepubliceerd. Hij heeft ghosted dozijn boeken, uitgegeven meer dan 30 manuscripten van gemiddelde lengte, uitvaardigde ook zeven bulletins, en heeft gedaan meer dan 800 manuscriptenoverzichten voor diverse uitgevers rond de natie. Als u het schrijven of het uitgeven hulp nodig hebt, bezoekgary's website bij www.abciowa.com.
abciowa@alpinecom.net
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Home Made Power Plant» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
