Een weg aan vrede
De wortel van onenigheid en geweld tussen mensen en naties komt uit onze tendens om het ons mensdom te vergeten. Wij "vergeten" onze ware aard.
Het geweld is een "geleerd" gedrag. Wij "leren" het van ons milieu. Wanneer wij geboren zijn, bezitten wij niet de tendens aan geweld. Aangezien wij groeien, worden wij gedreven door "reacties." Onze reacties worden beïnvloed door wat wij in ons milieu getuigen. Wij "kopiëren" wat wij zien. Daarom zijn het geweld en de haat niet natuurlijk aan onze essentie.
Aangezien wij ouder groeien, "kopen" wij in de teleurstelling. Wij komen geloven dat het geweld "O.K." wanneer "gerechtvaardigd" is. Het is "O.K." om voor onze geloven of het verdedigen van ons "grondgebied te doden." Wij hebben "geleerd bezitten." Wij "leven om te bezitten". Wij houden van dingen, mensen, land, dieren, tastbaar en ongrijpbaar om het even wat te bezitten. Meer bezitten wij, krachtiger over anderen wij voelen. Onze maatschappij of gemeenschap versterken deze "tendens". Onze waarde wordt grotendeels "gemeten" door de hoeveelheid van ons bezit. Wij voelen bevestigd.
Aldus, rond de wereld vinden wij ons het vechten, dodend elkaar "verdedigend" welk wij "bezitten": onze nationalisme, godsdienst, grondgebied, en ideologieën. Wij worden slaven van onze teleurstelling en wensen. In het proces, verliezen wij ons, het ons mensdom. Wij offeren onze ziel voor leugens! (Hoeveel beter van wij zouden zijn als wij moesten zo veel schil plaatsen die wijsheid, onze zelf-groei of geestelijke evolutie nastreeft aangezien wij het achtervolgen van onze illusies en het verbeteren van onze organismen! plaatsen)
Aldus, gedreven door onze illusies, vergeten wij dat die wij blind (andere menselijke wezens van alle leeftijden) in naam van een "oorzaak aanvallen, is het geloof of de ideologie" zo echt aangezien wij zijn. Zij tappen af, grieve zij, en zij hebben potentieel en dromen enkel als ons. Eigenlijk, in menig opzicht, zij uitbreidingen van onze "selves" met hun eigen uniciteit en rol zijn in deze wereld te spelen. Wij bedriegen ons in denken aan hen als onze "vijandelijk", anoniem, zonder geschiedenis en ziel, verschillend van ons. Wij etiketteren hen enz., "Joden," "Palestijnen," "Zwarten," "Wit," "Moslims," "Christenen," "Ongelovigen," zo.
Enkele stompzinnigheid van het allen is dat wij elkaar meestal voor trekken voorbij de controle van het individu veroordelen. Wij verkiezen te negeren dat wij in een specifiek godsdienst, het behoren tot een bepaald ras, een land, een ras, een geslacht, een sociale of economische status geboren zijn! Ik ben wit slechts omdat ik in het witte ras geboren was. Of, ik ben zwart omdat ik in het zwarte ras geboren was. Het zelfde gaat voor mijn geslacht, nationale oorsprong, en zelfs godsdienst! (Hoewel de laatstgenoemde "facultatief is geworden," een ander "power-driven" concept). Nochtans, alvorens wij om het even welk van bovengenoemd zijn, zijn wij mensen. Neem weg elk van bovengenoemd. Wat hebt u? Mensen! Dat is elk vooral wat en elke één van ons is. Dat is de waarheid! Al het andere is een illusie, een leugen! Wat zou gebeuren als wij de etiketten moesten elimineren en elkaar zien voor wat wij werkelijk zijn: mensen?
Ik ben er stellig van overtuigd dat zal de vrede in het Middenoosten of nergens anders nooit als resultaat van politieke en godsdienstige "overeenkomsten" en strategieën komen. De vrede, geloof ik, kan slechts van "het wekken aan het ons mensdom" door elk worden bereikt en elk individuele, gewone mensen, "gevangen in het midden" van de politieke en godsdienstige spelen en de conflicten.
De vrede kan slechts worden bereikt door de illusie, de leugen te verwerpen! Door tegenstanders die en blinders opstijgen door het delen van het hun mensdom, hun pijn, hun hoop en dromen, door van elkaar het leren, het troosten van elkaar, samen het schreeuwen en het lachen, het vergeven van elkaar, het besluit bijeenkomen samen te werken en te nemen om geweld tegen te houden. Waarbij, het geheugen van hen wordt geëerd die in de strijd door zijn gestorven als mensen te beslissen vooral met elkaar in verband te brengen en op elkaar in te werken, niet "marionetten" of "etiketten."
Sommige Israëliërs en Palestijnen doen enkel dat. Zij ontmoeten elkaar, als mensen en delen de pijn elke men door het verlies van gehouden van degenen in het conflict heeft verdragen; het vergeven van elkaar. Zij hebben opgehouden ziend elkaar als vijanden, als "Palestijn" en "Jood". In plaats daarvan, hebben zij vrij van de teleurstelling gebroken en wijsheid en verlichting realiseren die bereikt dat vooral, zij mensen zijn. Latend het hun mensdom en medeleven heersen! Uw pijn is niet groter dan mijn pijn. Uw verlies is niet groter dan de mijn is. Uw leven is niet significanter dan mijn en vice versa. ..
Het geweld creëert slechts meer geweld enkel zoals haat slechts rassen meer haat. Het wordt een wrede cyclus. Het ontmenselijkt ons. Het beweegt ons ertoe om onze essentie te verliezen, die onze geest bederft, die onze ziel en iedereen en alles vernietigt rond ons! Het geweld en de haat, de bedrieglijke "etikettering en de blindheid" maken ons dood onder het leven. Telkens als wij iemand doden (of, vergeef geweld) of ons doel een kind of een volwassene is, doden wij meer, het ons mensdom en ons meer. Wij brengen pijn en het lijden aan iedereen wie hield en van het leven koesterde dat wij hebben genomen. Schande en wanhoop aan hen die houden en van ons koesteren.
Wij worden "losgemaakt" van onze essentie en blind aan het feit dat, of wij van het of niet houden, wij al deel van het geheel, van een groter beeld zijn. Enkel als elk cel en orgaan in ons lichaam maakt omhoog onze het fysieke zijn, is elke één van ons een essentiële component van het leven. Enkel uit als elke daling van water maakt deel van de oceaan, zijn zo wij scheiden van het geheel. Als grote dichter-filosoof John Donne zodra bovengenoemd, "Geen mens is een eiland." Niemand is "niet noodzakelijk". .. Wij zijn onontbeerlijk allen! Wij waren niet geboren om elkaar te doden maar vooruit meer leven te brengen en zijn heiligheid te beschermen. Al het andere, al onze "verontschuldigingen" en zogenaamde "rechtvaardiging" voor moord zijn teleurstelling.
Tot elk en elk menselijk wezen ter wereld begrijpt dat door anderen te berokkenen wij ons en doel verraden, die onze Schepper op het gezicht, onze vernietiging slapping, die onze "selves vernietigen" en wat ons "speciaal" maakt, "bevoorrecht" onder andere het levensvormen, zullen wij nooit vrede ter wereld hebben.
Ik daag u uit om het uw mensdom één dag te ervaren. Heb op iedereen betrekking u zonder enige etiketten ontmoet! Zie elk individu slechts als menselijk wezen. Kunt u het doen? Teruggekomen en vertel ons over uw ervaring en hoe het voor u voelde.
DE DOOS VAN HET MIDDEL:
Aka SoulfulWriter van auteursrecht 2004-2005 Barbara Hidalgo.
Barbara is essayist, een dichter, een redacteur en een uitgever met een achtergrond in uitzendingsjournalistiek. Zij wordt toegewijd aan het schrijven van gedachte-veroorzakende stukken en het bijstaan van nieuwe auteurs met hun ambacht. De Publicaties van Soulful Schrijvers van het bezoek voor meer van van haar en het werk van andere auteurs onder "Verbindingen."
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Home Made Power Plant» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
