English version
German version
Spanish version
French version
Italian version
Portuguese / Brazilian version
Dutch version
Greek version
Russian version
Japanese version
Korean version
Simplified Chinese version
Traditional Chinese version
Hindi version
Czech version
Slovak version
Bulgarian version
 

Op Menselijk het Zijn

Artikelen RSS Feed





Niet worden wij mens wegens unieke trekken en attributen gedeeld met of dier of machine? De definitie van "mens" is cirkel: wij zijn menselijk krachtens de eigenschappen die ons menselijk maken (d.w.z., verschillend van dier en machine). Het is een definitie door negatie: dat die ons van dier en machine scheidt is onze "menselijk-ness-mens".

Wij zijn menselijk omdat wij niet dierlijk, noch machine zijn. Maar dergelijke denken is gemaakt progressief minder houdbaar door de komst van evolutieve en neo-evolutieve theorieën die een continuum in aard tussen dieren en de Mens stipuleren.

Onze uniciteit is gedeeltelijk kwantitatief en gedeeltelijk kwalitatief. Vele dieren kunnen om symbolen cognitively te manipuleren en hulpmiddelen gebruiken. Weinigen zijn zo bedreven bij het zoals wij zijn. Dit zijn gemakkelijk kwantificeerbare verschillen - twee van velen.

De kwalitatieve verschillen zijn veel meer moeilijk te substantiëren. Bij gebrek aan bevoorrechte toegang tot de dierlijke mening, kunnen wij niet en weten niet of voelen de dieren schuld, bijvoorbeeld. Houden van de dieren? Hebben zij een concept zonde? Wat over objecten permanentie, betekenis, het redeneren, zelfbewustzijn, het kritieke denken? Individualiteit? Emoties? Empathy? Is de kunstmatige intelligentie (AI) een oxymoron? Een machine die de Test overgaat Turing kan goed worden beschreven "menselijk". Maar werkelijk het is? En als het niet is - waarom is niet het?

De literatuur is volledig van verhalen van monsters - Frankenstein, Golem - en androids of anthropoids. Hun gedrag is meer "menselijk" dan de mensen rond hen. Dit, misschien, is wat apart mensen werkelijk plaatst: hun gedragsonvoorspelbaarheid. Het wordt opgebracht door de interactie tussen de onderliggende immutable genetisch-bepaalde aard van de Mensheid - en Man's kaleidoscopically veranderende milieu's.

De Constructivisten beweren zelfs dat de Menselijke Aard een zuiver cultureel artefact is. Sociobiologists, enerzijds, is determinists. Zij geloven dat de menselijke aard - zijnd het onvermijdelijke en onverbiddelijke resultaat van ons beestachtig voorgeslacht - het onderwerp van moreel oordeel niet kan zijn.

Een betere Test Turing zou het in de war brengen en onregelmatige patronen van wangedrag zoeken om mensen te identificeren. Della Mirandola van Pico schreef in "Oration op de Waardigheid van de Mens" dat de Mens geboren zonder een vorm was en kan vormen en omzetten - eigenlijk, creëren - zelf bij zal. Het bestaan gaat essentie vooraf, zei de later eeuwen Existentialists.

Die menselijk kenmerk bepaalt kan onze voorlichting van onze mortaliteit zijn. Automatisch teweeggebracht, de "strijd of de vlucht", slag voor overleving zijn gemeenschappelijk voor alle het leven dingen (en aan geschikt geprogrammeerde machines). Niet zo de katalytische gevolgen van dreigende dood. Deze zijn uniek menselijk. De appreciatie van vluchtig vertaalt in esthetica, de uniciteit van onze kortstondige ethiek van het levensrassen, en de schaarste van tijd leidt tot ambitie en creativiteit.

In het oneindig leven, materialiseert alles in één keer of een andere, zodat is het concept keus onecht. De totstandbrenging van onze eindigheid dwingt ons om onder alternatieven te kiezen. Deze handeling van selectie wordt beweerd op het bestaan van "vrij zal". De dieren en de machines worden verondersteld verstoken om van keus, slaven te zijn aan hun genetische of menselijke programmering.

Maar toch al deze antwoorden op de vraag: "Wat het menselijk betekent te zijn" - ontbreken.

De reeks attributen die wij als mens hebben aangewezen is onderworpen aan diepgaande wijziging. De drugs, neurologie, introspection, en ervaren alle oorzaken onomkeerbare veranderingen in deze trekken en kenmerken. De accumulatie van deze veranderingen kan, in principe, tot de totstandkoming van nieuwe eigenschappen, of tot de afschaffing van oude degenen leiden.

De dieren en de machines zijn niet verondersteld om vrij te bezitten zullen of het uit te oefenen. Wat, toen, over fusies van machines en mensen (bionica)? Op welk punt een menselijke draai in een machine? En waarom zal zouden wij dat vrij ophoudt om op dat - eerder willekeurig te bestaan moeten veronderstellen - punt?

Introspection - de capaciteit om self-referential en recursieve modellen van de wereld te construeren - is verondersteld om een uniek menselijke kwaliteit te zijn. Wat over introspective machines? Zeker, zeggen de critici, zijn dergelijke machines GEPROGRAMMEERD aan introspect, in tegenstelling tot mensen. Kwalificeren aangezien introspection, het WILLED moet zijn, blijven zij. Maar toch als introspection is - het testament van de WGO het willed? Self-willed introspection leidt tot oneindige regressie en formele logische paradoxen.

Voorts het begrip - als niet het formele concept - "menselijke" rust op vele verborgen veronderstellingen en overeenkomsten.

Politieke juistheid niettegenstaande - waarom veronderstel dat de mannen en de vrouwen (of de verschillende rassen) identiek menselijk zijn? Aristoteles dacht zij niet waren. Scheidt een mannetjes van wijfjes - genetisch (zowel genotype als fenotype) en ecologisch (cultureel). Wat gemeenschappelijk is voor deze twee ondersoorten die hen beide "mens" maken?

Kunnen wij van een mens zonder opvatten lichaam (d.w.z., een Vorm Platonian, of ziel)? Aristoteles en Thomas Aquinas denken niet. Een ziel heeft geen bestaan afzonderlijk van het lichaam. Een machine-gesteund energiegebied met geestelijke staten gelijkend op van ons vandaag - zou het beschouwd worden als menselijk? Wat over iemand in een staat van coma - is hij of volledig menselijk zij (of het)?

Een pasgeboren babymens - of, minstens, is ontdek volledig menselijk - en, als zo, in wat? Wat over een toekomstig menselijk ras - waarvan eigenschappen aan ons zou unrecognizable zijn? Machine-based intelligentie - zou het gedacht worden aan menselijk? Als ja, wanneer zou het beschouwd worden als menselijk?

In al deze discussies, kunnen wij "mens" met "persoon" verwarren. De eerstgenoemde is een privé geval van de laatstgenoemden. De persoon van Locke is een morele agent, verantwoordelijk het zijn voor zijn acties. Het wordt gevormd door de continuïteit van zijn geestelijke staten toegankelijk voor introspection.

Locke is een functionele definitie. Het past gemakkelijk non-human personen (machines, energiematrijzen) aan als de functionele voorwaarden voldaan aan zijn. Aldus, is androïde die samenkomt de voorgeschreven vereisten menselijker dan hersenen dode persoon.

Het bezwaar van Descartes dat men voorwaarden van bijzonderheid en identiteit in tijd voor disembodied zielen niet kan specificeren is juist slechts als wij veronderstellen dat dergelijke "zielen" geen energie bezitten. Een lichaamsloze intelligente energiematrijs die zijn vorm en identiteit in tijd handhaaft is denkbaar. Bepaalde AI - en genetische softwareprogramma's doen het reeds.

Strawson is Cartesiaans en Kantian in zijn definitie van een "persoon" als "primitief". Zowel eveneens zijn de materiële predikaten als die betreffende geestelijke staten, gelijktijdig, en onafscheidelijk op alle individuen van dat type van entiteit van toepassing. De mensen zijn één dergelijke entiteit. Sommigen, als Wiggins, beperken de lijst van mogelijke personen tot dieren - maar dit is verre van streng noodzakelijk en is overmatig restrictief.

De waarheid is waarschijnlijk in een synthese:

Een persoon is om het even welk type van fundamentele en onherleidbare entiteit de waarvan typische fysieke individuen (d.w.z., leden) om een waaier van staten van bewustzijn kunnen onophoudelijk te ervaren en permanent heeft een lijst van psychologische attributen.

Deze definitie staat voor niet dierlijke personen toe en erkent personhood van een hersenen beschadigde mens ("geschikt om te ervaren"). Het neemt ook de mening van Locke van mensen als het bezitten van een ontological status gelijkend op "clubs" of "naties op" - hun persoonlijke identiteit bestaat uit een verscheidenheid van onderling verbonden psychologische continuïteit.

Ongeveer de Auteur

SAM Vaknin is de auteur van Kwaadaardige Zelfliefde - Narcissism die en na de Regen opnieuw wordt bezocht - hoe het Westen het Oosten verloor. Hij is een kroniekschrijver voor het Overzicht van Midden-Europa, PopMatters, en eBookWeb, een Verenigde van de bedrijfs pers Internationale (UPI) Hogere Correspondent, en de redacteur van geestelijke gezondheid en de Centrale Categorieën van Oost-Europa in de Open Folder Bellaonline, en Suite101.

Tot onlangs, diende hij als Economische Adviseur aan de Regering van Macedonië.

De website van SAMS van het bezoek Bij http://samvak.tripod.com

palma@unet.com.mk

Artikel Bron: Messaggiamo.Com

Translation by Google Translator





Related:

» Home Made Power Plant
» Singorama
» Criminal Check
» Home Made Energy


Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!

Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!

Add to Google RSS Feed See our mobile site See our desktop site Follow us on Twitter!

Dien uw artikelen te Messaggiamo.Com Directory

Categorieën


Copyright 2006-2011 Messaggiamo.Com - Sitemap - Privacy - Webmaster verzenden van artikelen naar Messaggiamo.Com Directory [0.01]
Hosting by webhosting24.com
Dedicated servers sponsored by server24.eu