Waarom de Meeste Mensen Dont werkelijk willen helen (Deel 2)
Het verhaal tot dusver...
Bij een metaphysical lezing die door Kerel Williams wordt vergemakkelijkt, maakte de Kerel de commentaar dat de meeste mensen niet werkelijk willen helen. De welke meeste mensen, volgens Kerel willen, moeten ophouden kwetsend. In Deel 1, ontmoetten wij ego, en ontdekten dat de meest efficiënte manier om te laten van onze het beperken en verouderde geloven gaan te aanvaarden is dat er geen behoefte is om deze geloven te veranderen omdat zij eigenlijk enkel fijn werken zijn. Wat wij, enerzijds hebben, de optie is om onze geloven te bevorderen en elegantere keuzen te maken.
Voor de meesten van ons, is het helen een groot, eng, en ongemakkelijk vooruitzicht. Het helen vereist dat wij zeer eenvoudige twee, nog ongelooflijk onaantrekkelijke taken doen. Eerst, moeten wij aanvaarden dat wij voor het creëren van onze eigen ziekte verantwoordelijk zijn: Onze gedachten, geloven, keuzen en acties zijn direct de oorzaak van de onevenwichtigheid en de ziekte wij in onze fysieke organismen ervaren. Ten tweede, moeten wij bereid zijn om ons leven te veranderen en de gedachten, de geloven, de keuzen en de acties te elimineren die leidden en tot de onevenwichtigheid en ziekte steunden, die hen tot de vervangen met nieuwe keuzen die saldo en gezondheid steunen.
Het nemen van de Verantwoordelijkheid voor Onze Ziekten
De eerste stap aan het helen is te aanvaarden dat wij onze ziekten in de eerste plaats creëerden. Dit kan een moeilijk te slikken concept zijn. Zo worden velen van ons geïnvesteerd in de heersende Westelijke wetenschappelijke medische mening van werkelijkheid dat wij niet kunnen vrij begrijpen hoe wij onze ziekten creëerden.
De meeste ziekten worden veroorzaakt door virussen of bacteriën. Als wij een koude, vangen of de griep krijgen, hoe is dat onze verantwoordelijkheid? Iemand nieste op ons in een lift, en nu worden wij gelegd omhoog in bed voor een week. Wij zijn zo hulpeloos tegen de diverse griepspanningen dat daar zelfs een jaarlijks koude en griepseizoen elk jaar. Elke advertentie voor hoestmedicijn, elk nieuws rapporteert over griepinentingen slechts dient om de overtuiging dat te versterken wij hulpeloze slachtoffers van krachten voorbij onze controle zijn. De enige manier ziek vermijden wordend is menselijk contact zes maanden van het jaar te vermijden.
Maar wat over de mensen wie niet hinderen met griepschoten, en vermijden geen menselijk contact en toch worden zij ziek ook niet? Zijn zij enkel gelukkig? Zij worden blootgesteld aan de zelfde bacteriën en de virussen dat wij zijn. Hoe is dat dat zij gezond blijf? Kon het dat hun gedachten perfecte gezondheid en een sterk en goed werkend immuun systeem zijn steunen, terwijl van ons op de een of andere manier ziekte uitnodigen?
Wat over erfelijke of genetische wanorde? Hoe kunnen verantwoordelijk wij voor deze zijn? Of is het enkel mogelijk dat ons geloof in erfelijkheid is wat tot erfelijke ziekten leidt? Als wij dat geloven omdat de hartkwaal in onze familie "loopt" dat wij "" voor een hartaanval in gevaar zijn, hoe wordt dat geloof onze werkelijkheid?
Natuurlijk, in het geval van hartkwaal, zijn er zo veel andere bijdragende factoren, zoals dieet en oefening die zoals veel hebben, of meer met de gezondheid van onze harten te doen dan de erfelijkheid. Het kan enkel mogelijk zijn dat wat wij erven niet een genetische neiging aan hartkwaal, maar de voedings en levensstijlgewoonten is die eigenlijk in hartkwaal resulteren. Wij erven gedrag eveneens van onze families. Wij zijn verantwoordelijk voor onze keuzen, en wij zijn verantwoordelijk voor om het even welke ziekte die uit onze keuzen voortvloeit.
Ik heb een vriend die een degeneratieve neurologische wanorde "erfte" die haar voeten beïnvloedt en het voor haar moeilijk maakt te lopen. Elke arts die zij verteld haar heeft gezien dat zij zijn=zou= in een rolstoel tegen de tijd dat zij was 40, en er waren niets zij kon over het doen. Zij wist hoe haar verwanten uit hun leven met deze ziekte hadden geleefd, en besloten dat dit geen aanvaardbaar leven voor haar was. Zij weigerde om de diagnose goed te keuren, en begon alternatieve therapie te onderzoeken. Zij bracht radicale veranderingen in haar dieet en levensstijl aan, en zeer merkte snel een radicale verbetering van deze chronische, progressieve, degeneratieve voorwaarde op. Volgens de beste medische deskundigen, zou zij niet moeten kunnen vandaag lopen. Nochtans, omdat zij de verantwoordelijkheid voor haar ziekte nam en de gedachten, de geloven, en het gedrag veranderde die tot haar ziekte leidden, heeft zij het kunnen omkeren.
Vele voorwaarden vloeien uit negatieve denkende en beperkende geloven voort. Unexpressed woede, betreurt, zorg, en andere pijnlijke emoties kunnen vertonen zoals chronische, pijnlijke, en soms eindziekte. Om deze voorwaarden te helen moeten wij de negatieve gedachte of het geloof identificeren die bij de kern zijn. De uitdaging, echter, is de negatieve gedachte te identificeren en vrij te geven zonder ego teweeg te brengen. Maar al te vaak, straffen wij ons voor het hebben van negatieve gedachten in de eerste plaats -- wij slaan ons omhoog voor afstraffing zelf omhoog. Dit versterkt slechts de negatieve gedachte en vernietigende patronen.
Wij moeten aanvaarden dat elk geloof dat wij, geen kwestie hebben gehouden hoe het negatief of beperken, op één of andere manier dient ons. Dit gaat eveneens voor onze ziekten en ziekten. Alvorens wij kunnen helen, moeten wij van welke voordelen bewust worden wij van onze ziekten krijgen.
Ontdekkend en Aanvaardend dat Onze Ziekte ons dient
Elke keus die wij hebben gemaakt, wij maken omdat het voldoet aan een behoefte. Wij creëerden onze ziekte omdat het ons iets geeft dat wij geloven dat wij willen. Wat is de uitbetaling die wij voor ziek het zijn hebben gekregen? Wat zijn wij die weggaan van deze situatie?
Geen kwestie hoe pijnlijk of afmattend de ziekte, er altijd een voordeel is. Objectief, kunnen wij een eerder ondeskundig koopje gemaakt hebben, natuurlijk. Wij kunnen van mening zijn dat wij een veel te hoge prijs voor de voordelen betalen die wij hebben ontvangen. Maar tot wij identificeren voordeel-tot wij bewust worden van wat het is dat wij uit ziek het zijn krijgen, kunnen wij nooit echt helen.
Het helen vereist dat wij identificeren wat het is dat wij uit ziek het zijn krijgen, en dan bewust van onze geloven die deze behoefte omringen worden. Wij moeten bereid zijn om deze voordelen op te geven, of te erkennen dat wij aan deze behoeften op minder het afmatten manieren kunnen voldoen.
Wanneer het over minder belangrijke ziekten zoals de koude of de griep komt, vaak worden wij ziek omdat wij niet aan onze organismen hebben geluisterd. Wij hebben, en onder teveel spanning te hard gewerkt. Wij hebben onze fysieke, emotionele, of geestelijke behoeften niet behandeld. De enige manier die wij op om het even welk ogenblik voor ons zullen nemen is als wij te zwak om uit bed zijn te krijgen, zodat wat wij creëren.
Ik heb een vriend die een eerder intense familiegeschiedenis, met genoeg drama en intrige heeft om een opera van de eerste-tijdzeep te vullen. Een aantal jaren geleden, ervoer zij een eerder significante identiteitscrisis. Een overerving plaatste omhoog financieel haar zodat zij kon doen wat zij met haar leven wilde doen. Het feit dat zij kon doen wat zij met haar leven wilde betekende dat zij moest eigenlijk kiezen wat zij met haar leven wilde doen, en dit leidde tot heel wat spanning. Zij begon bezorgdheidsaanvallen te hebben, en ontwikkelde spoedig scherpe pleinvrees, vindend het zeer moeilijk om haar huis te verlaten. Zij heeft met deze voorwaarde vele jaren geworsteld. De uitbetaling van deze voorwaarde is dat zij een strenge verontschuldiging heeft om haar vrees niet onder ogen te zien en iets met haar leven te doen. Elk van haar tijd en aandacht worden geconcentreerd op haar voorwaarde en haar bezorgdheid.
Wij kunnen het moeilijk vinden om verantwoordelijkheid goed te keuren om onze ziekten tot stand gebracht te hebben omdat wij onze ziekten creëerden vermijden moetend de verantwoordelijkheid in de eerste plaats nemen. De ziekten en de verwondingen zijn vaak schreeuwen voor aandacht en bevestiging. Wanneer wij ziek zijn, verwond of anders in pijn, wij gerechtigd -- en zelfs gedacht zijn om slechts aan ons te denken. Wij worden geëxcuseerd van onze verantwoordelijkheden aan anderen. Wij moeten niet overal gaan wij willen niet gaan, moeten wij niet om het even wat doen wij niet willen doen. En wij kunnen andere mensen verwachten om dingen voor ons te doen en wij zijn onder geen verplichting om de gunst terug te keren. Wij kunnen plannen annuleren de laatste minuut, of zelfs eenvoudig niet verschijnen, omdat wij in teveel pijn waren om aan onze sociale verplichtingen te voldoen -- en wij moeten niet zelfs roepen om zich te verontschuldigen.
Binnen reden, kunnen wij aan anderen over hoe klagen wij voelen, of zetten op een moedig gezicht dat, dat de pijn verdraagt (maar ook ervan vergewist zich dat iedereen weet dat wij een martelaar aan onze pijn zijn en wij willen niet iedereen ruïneren anders goede tijd). Één van beide manier, onze ziekte maakt tot ons het centrum van aandacht, en dit maakt stortingen in onze Rekeningen van de Bevestiging. Verleend, zijn de stortingen zeer klein, en de kosten zijn uiterst hoog, maar voor velen van ons, is dit de enige manier wij geloven dat wij bevestiging en aandacht van anderen kunnen krijgen.
Het helen betekent dat wij onze "speciale" status zullen moeten opgeven. Wij zullen om op elk moment het centrum van aandacht niet meer het recht hebben te zijn. Wij zullen niet meer kunnen eisen dat andere mensen ons opmerken en ons speciale aandacht besteden. Wij zullen worden verwacht om dingen te doen geen dievan wij kunnen in het bijzonder genieten, onze persoonlijke en sociale verplichtingen aan anderen ontmoeten.
Als onze ziekte een chronische onbekwaamheid is, betekent het helen dat wij nogmaals zullen moeten werken om het leven te verdienen. Als wij geloven dat de enige manier dat wij het leven kunnen verdienen het werk doet dat wij weerzinwekkend en afvoerend vinden, waar is de aansporing om te helen? En, kon dit geloof één van de primaire zijn redenen wij onze onbekwaamheid in de eerste plaats creëerden?
Soms is het belangrijker om onze gehandicapten te houden parkerend voorrechten dan het moet helen en (of zelfs kunnen) een extra blok aan de supermarkt moet lopen.
Gelieve te weten dat er niets bij al verkeerd met die keus zijn. Wij kunnen verkiezen om onze ziekten en onze ziekten te houden. Deze voorwaarden voldoen zeer aan belangrijke behoeften aan ons, alhoewel aan aanzienlijke kosten. Wij kunnen niet werkelijk willen helen, en dat een volkomen aanvaardbare keus.
Natuurlijk, zodra wij verantwoordelijkheid om goedkeuren onze ziekte tot stand gebracht te hebben, en geworden volledig bewust van de kosten en de voordelen, kunnen wij realiseren dat wij, in feite, aan die behoeften op andere manieren kunnen effectiever voldoen. Wanneer wij dit realiseren, zijn wij echt bereid te helen.
De Moed te helen
Het helend is zeer bedreigen van proces omdat het vereist dat wij significante, vaak dramatische veranderingen in ons leven aanbrengen, en de verandering altijd dreigt. Voor het meest fundamentele niveau, evenaart de brandkast huisvriend. Wanneer onze meest fundamentele, fysiologische behoeften worden voldaan aan, kunnen wij vaak om minder belangrijke zorgen over onbekend te overwinnen en verandering zonder bedreigd gevoel te omhelzen. Wanneer wij in pijn wegens dis zijn - verlicht, echter, onze meest basisbehoeften niet zijn samengekomen.
Wanneer onze Fysiologische rekening van de Behoefte overdrawn is, worden elk van onze behoefterekeningen gezet op rood alarm. Wanneer wij in pijn zijn, voelen wij het meest absoluut niet veilig, en om het even welke verandering zal een bedreiging zijn. Om kwesties, het gedrag slechter te maken die wij moeten verandering-vaak etend zullen, drinkend, en/of smoking-te schijnen de weinig betrouwbare manieren te zijn dat wij stortingen in onze Rekeningen van de Veiligheid kunnen maken.
Voor een intellectueel niveau, kunnen wij begrijpen dat de enige manier echt om te helen en vrij van de pijn van onze ziekte te zijn ons gedrag te veranderen is. Nochtans, wanneer onze veiligheid aren't is samengekomen vergt, handelen wij op instinct. De eigenlijke gedachte dat wij de weinig dingen moeten opgeven die ons genoegen geven maakt ons gevoel zelfs minder veilig.
Wat daarna gebeurt is dat wij vaak in slachtofferbewustzijn teruggaan. Wij lang voor magische wand die wonderbaarlijk de pijn weggaan zal maken en ons laten met ons leven precies verdergaan aangezien zij zijn, omdat dat de enige optie wij kunnen veronderstellen die ons redelijk veilig laat voelen. Wanneer wij in fantasie, natuurlijk ontsnappen, vermijden wij om het even welke persoonlijke verantwoordelijkheid. Wij geven ook al persoonlijke macht op, en verliezen de capaciteit te helen.
Echt te helen, moeten wij elke helende crisis als vraag aan voorlichting ermee instemmen. Wanneer wij in pijn zijn, allen wij kunnen doen vondst één of andere manier is om de pijn te verminderen. Dit is een essentiële eerste stap. Het helen vereist dat wij op onze veiligheidsbehoeften gericht zijn, en wij kunnen dit doen niet tot onze fysiologische behoeften worden voldaan aan. Het helen is niet over het tegenhouden van de pijn; het helen is over wat wij verkiezen om te doen zodra de pijn heeft opgehouden.
Het helen is niet over pijnbeheer; het is over veiligheidsbeheer. Om ons gedrag te veranderen en onze organismen toe te staan om te helen moeten wij leren hoe te om onze Rekeningen van de Veiligheid te beheren.
Bijvoorbeeld, zouden wij een emotionele gehechtheid aan suiker kunnen hebben. Om het even wanneer voelen wij beklemtoond, ongelukkig, of anders onveilig, kunnen ons wij altijd op een suikergoedstaaf of wat roomijs baseren om ons gevoel een weinig beter te maken. Als wij voor diabetes in gevaar zijn, echter, stelt het eten van suiker ernstige gezondheidsrisico's. Natuurlijk, maakt de gedachte van het moeten suiker opgeven ons gevoel onveilig, en om het saldo in onze Rekening van de Veiligheid bij te vullen, duiken wij in een pond chocolade Godiva.
De enige manier om dit patroon te breken is om onze Rekening van de Veiligheid te leren te beheren. Wij moeten ander gedrag ontdekken dat ons veilig helpt te voelen die het eten van suiker niet impliceren. Wij kunnen de "Huidige Oefening van de Veiligheid van de Voorlichting van het Ogenblik gebruiken" (zie het Handboek van de Verhouding: om Elke Verhouding in Uw Leven te begrijpen en te verbeteren, pagina 48) om onze algemene spanningsniveaus te beheren zodat wij minder waarschijnlijk aan onze het hunkeren naar zullen toegeven. Wij ervaren de waarheid dat wij aan onze behoeften op vele verschillende manieren kunnen voldoen, en zodat voelen wij niet bedreigd en onveilig door de gedachte van het beperken of exclusief suiker van ons dieet. En, natuurlijk, passen wij VOORLICHTING, EIGENDOM en KEUS toe om nieuw gedrag tot stand te brengen dat onze gezondheid steunt.
Nu, is iedereen wie met gehechtheid heeft geworsteld of de verslaving u dat zal vertellen terwijl de theorie zeer eenvoudig is, eenvoudig niet het zelfde ding gemakkelijk! Door het proces, moeten wij ook zorgvuldig zijn om onze egos niet teweeg te brengen (aangezien wij in Deel 1) behandelden. Wij moeten kleine maatregelen treffen die, die en bevestigen belonen voor elke elegante keus, geen kwestie hoe klein, en vermijden straffend voor het kunnen niet onze gedragspatronen onmiddellijk veranderen.
Wij creëerden onze ziekten niet 's nachts, en wij zullen niet hen kunnen helen 's nachts, ook niet. Wij moeten aanvaarden dat het helen een geleidelijk proces is, en in deze goedkeuring is één van de sleutels aan het helen. Wij over het algemeen te hoeven om geen drastische, directe veranderingen aan te brengen te helen. Wij kunnen geleidelijke veranderingen in ons gedrag en onze geloven aanbrengen, en zachter zijn wij met ons tijdens het proces, zal meer succesvol het zijn.
Helen moet niet moeilijk zijn. Het is enkel dat voor de meesten van ons, zodra wij ophouden kwetsend, wij rente in eigenlijk het helen verliezen.
Kevin B. Burk is de auteur van het Handboek van de Verhouding: Om Elke Verhouding in Uw Leven te begrijpen en te verbeteren. Bezoek http://www.everyrelationship.com voor een VRIJ rapport bij het creëren van VERBAZENDE Verhoudingen.
Artikel Bron: Messaggiamo.Com
Related:
» Tattoo Me Now!» Turbulence Training.. is Amazing
» Acne Free In 3 Days
» Master Cleanse Secrets 10 Day Di
Webmaster krijgen html code
Voeg dit artikel aan uw website!
Webmaster verzenden van artikelen
Geen registratie vereist! Vul het formulier in en uw artikel is in de Messaggiamo.Com Directory!
